«Ішкі аурулар» пәні бойынша «Жалпы медицина» факультетінің 5 курс студенттерінің аттестацияға арналған билеттері.

№ 1 билет

1. Жіті коронарлы синдром. Қауіп факторы. Патогенезі. Клиникасы және диагностикасы. Тексеру жоспары. Емдеу негіздері.

2. Жүйелі склеродермияның диагностикалық критериі.

3. Гастро-эзофагиялық рефлюксті ауру (ГЭРА). Жіктелуі.

4. Гемофилия кезіндегі коагулограмманың өзгерістері.

Жедел коронарлы синдром инфаркт миокард дамуының жоғарылауымен, кенеттен өліммен жэне стенокардия үстамаларының сипатының өзгеруімен, стенокардия ұстамаларың тыныштық жағдайында да дамуымен сипатталады.

Жедел коронарлы синдром анықтамасының клиникалық практикаға енуі:

- Стандартты емес стенокардия мен миокард инфарктісісін тез арада ажырату мүмкіндігінің жоқтығы

- Қорытынды диагноз қойылғанға дейін тез арада белгілі бір емдеу алгоритмдерін қолдану міндеттілігі

Жедел коронарлы синдром патогенезі ЖКС дамуына экелетін 3 негізгі фактор:

- атеросклеротикалық бляшка орналаскан эндотелий аймағының жыртылуы;

- жыртылу аймағындағы қан тамырының тромбозы

- коронарлы вазокрнстрикция Эндотелий жыртылуына әкелетін факторлар:

- тамыр кабырғасының қысымының жоғарылауы (АҚ жоғарылағанда, тахикардия)

- атеросклерозды бляшканың болбырлығы, онда холестерин жиналуына байланысты

- қанның коагуляциялық құрамының күшеюі

Жедел коронарлы синдром диагностикасы:

Миокард инфарктісі және тұрақсыз стенокардия диагностикасына негізделіп:

1. Клиника

2. ЭКГ-өзгеріс

3. Лабораторлы диагностика

Стенокардия кезіндегі ауыру синдромының диагностикалық критерилері:

1. Ауыру сипаты, кысып немесе жаншып

2. Ауыру локализациясы төс артында немесе жүрек аймағында

3. Физикалық жүктемеден кейін ауыру басталуы

4. Ауыру үзақтығы 10 минуттан артық

5. Нитроглицерин қабылдағаннан кейін тез жэне толық эффект

Жедел коронарлы синдром кезіндегі ЭКГ

Ишемия кезіндегі Т тісшенің өзгеруі

Зақымдалу кезіндегі ST сегментінің ығысу варианты

Гис будасның сол аяғында толык блокаданың пайда болуы миокард инфарктысын көрсетуі мүмкін.

Гис будасның сол аяғында толык блокаданың пайда болуы жэне ферменттердің (Тропонин жэне МВКФК) белсенділігіне байланыстымиокард инфарктісі диагностикаланады.

Стенокардияны көрсетпейтін диагностикалық критерилер:

1.Қысып, жаншып ауруы

2. Пульсацияланатын ауру

3. Қысқа уақытты ауру

4. Ауру сезімі өте ұзак

5. Тамақ кабылдау уакытындағы дискомфорт

6. Физикалык жүктемеден кейін ауру азаюы

7. Тосте ауру сезімінің терең дем алғаннан кейін пайда болуы және күшеюі

8. Ауру аймағында тері сезімталдығының жоғарылауы

9. Тағы басқа симптомдар

Типті жіті коронарлы жетіспеушілігінің клиникасы негізгі симптом - ауру, сипаты:

1. Күшейтілген, ұзақ

2. Орналасуы : төс артында, кеуде клеткасының сол жағында

3. Сипаты: қысуы, шаншуы

4. Жайылуы (иррадиация): сол иыққа қолға, екі қолға, астыңғы жакка, жауырын аралыққа

5. Ауру элсіздікпен, ауа жетіспеуімен, жүрек соғуы, өлімнен қорку сезімімен бірге жүреді

Жіті коронарлы жетіспеушіліктің А типті формалары:

Ауру:

1. Баска жерде орналасқан аурулары

• Эпигастрийде

• Кеуде клеткасының оң жағында

• Сол иық, қол, жауырын

• Екі қолда

• Төменгі жақта

• Жауырын аралықта

2. Басқа сипатты ауру:

• Күйдіріп

• Сыздаушы

• Тесуші

Ауру сезімінсіз:

• Астматикалык

• Аритмиялық

• Церебральді

• Коллаптоидты формалы

Жіті коронарлы жетіспеушіліктің емі:

1. Тасымалдау кезінде ауру синдромын басу, аспирин, гепарин, бета блокатор беру

2. БИТ кезінде - аспирин, гепарин, нитроглицерин, бета блокатор; нитраттар эсер бермегенде кальций антогонистері жэне статиндер мен АПФ ингибиторы беріледі.

3. Процесс тұрақталмағанда коронарография жүргізіледі

4. ОКС ST-сегментін көтеру -тромболитикалык терапия жэне АКШ

3. Жүйелі склеродермияның диагностикалық критериялары:

Жүйелі склеродермия диагнозы бір үлкен жэне екі кішкентай критерилердің болғанында койылады.

1. Үлкен критериялар - проксимальді склеродермия: саусақ аймағында терінің симметриялы қалңдауы, терінің өзгерістері бетте, мойында, кеуде клеткасында, іште байқалуы мүмкін.

2. Кіші критериялар:

• Склеродактилия: жогарыда көрсетілген тері өзгерістері

• Дигитальді рубчиктер

• Екі бетті базальді пневмофиброз

ГЭРБ классификациясы:

2 категорияға бөлінеді: ГЭРБ эзофагитпен жэне ГЭРБ эзофагитсіз

ГЭРБ эзофагитпен - өңештің шырышты кабығының зақымдалуы, кабыну процесі өңештің дистальді бөлігінде, шырышты кабыкка асказан сөлінің, өттің, панреатикалық секреттің эсер етуінен шақырылады.

Рефлюкс эзофагит асқынулары:

• Өңеш структурасы

• Өңеш эрозиясы мен жаралары

• Баррет өңеші

• Өңеш аденокарциномасы

Өңеш шырышты қабығының жағдайы эндоскопиялық M.Savary- J.Miller немесе Лос-

Анжелес (1994ж.) классификация бойынша бағаланады.

,

0 саты - рефлюкс эзофагит белгілері жок

1 саты - өңештің дистальді бөлігінің 10% алатын шырышты кабық гиперемиясы фонындағы эрозиялар

2 саты - өңештің дистальді бөлігінің 10-50 % алатын эрозивті зақымданулар

3 саты - өңештің көптеген эрозивті жаралы зақымданулары

4 саты - асқыну: терең жара, стриктура, Баррет өңеші

Лос-Анжелестік классификация тек ГЭРБтің эрозивті формаларында қолданылады:

А - саты - өңеш шырышты кабығының закымдалулары 5 мм аспайды

В- саты - өңеш шырышты қабығының закымдалулары 5 мм асады

С- саты - өңеш шырышты қабығының закымдалулары 75% аз аймақты алып жатады

Д- саты - өңеш шырышты қабығының закымдалулары 75% көп аймақты алып жатады

ГЭРБ эзофагитсіз - өңештің шырышты кабығының зақымдалуы эндоскопиялык зерттеуде анықталмайды. 50% жағдайда кездеседі.

Гемофилия кезіндегі коагулограмма:

• VIII немесе IX, сирек X немесе XI факторларының концентрациясы төмендеуі

• Протромбиназа түзілуі бұзылуы

• Қан ұю уақытының ұзаруы

• Фибринолиз активтілігінің жоғары болуы

5. Науқас, 10 жаста, шағымы: дене қызуының 39⁰ С дейін көтерілуі, әлсіздік, шаршағыштық, тәбеттің төмендеуі, бастапқыда құрғақ, кейін ылғалды жөтел. Туберкулезбен ауыратын туысымен тұрақты емес контактіде. 2 ТЕ ППД-Л Манту сынамасы– 13 мм. Бұрынғы және былтырғы сынамалары теріс мәнді. Поствакцинальды тыртық 5 және 6 мм. Ауру жедел басталған. Объективті: жалпы жағдайы қанағаттанарлық. Тері беткейі бозғылт, таза. Шеткі лимфа түйіндері 5-топта I-II көлемге дейін ұлғайған, ауырмайды, жұмсақ-эластикалы консистенцияда. Перкуссияда жауырын аралықтың сол жағында дыбыстың қысқаруы, аускультацияда везико-бронхиальды тыныс. Гемограмма - лейк-10,2х10⁹/л, лим. -12%, ЭТЖ-30мм/сағ. Рентгенограммаларда – сол өкпенің тілдік сегменттерінде орташа интенсивті, контуры айқын емес, өкпе түбірімен «жолмен» жалғасқан көлеңке. Өкпе түбірі кеңейген.

Синдромды ажыратыңыз.

Диагноз қойыңыз.

Жауабы:

Интоксикациялық синдромы, полимфааденопатия синдромы, өкпенің түбінің паталогиясының синдромы, өкпенің матасының көлеңкеле синдромы.

Диагноз: сол өкпенің сырттың сыбағасының біріншілікті туберкулезді кешен, пневмоникалық фаза. БК–.

№ 2 билет

1. Ауруханадан тыс пневмония. Этиологиясы. Патогенезі. Клиникалық көрінісі. Диагностикасы. Антибиотиктік емдеудің рациональді негіздері.

2. Жіті ревмотизмдік қызба, клинико-диагностикалық критериі.

3. Спецификалық емес ойық жаралы колит. Емдеудің негіздері.

4. Жіті лейкоз кезіндегі зертханалық көрсеткіштер.

Ауруханадан тыс пневмония - Ауруханадан тыс журетiн жане томенгi тыныс жолдарындагы инфекциялык симптомдармен (дене кызуынын котерiлуi,жотел,какырыктын болiнуiмен,кеуде аймагынын ауыруымен, ентiкпемен корiнетiн жане диагностикалык альтернативанын болмауындагы окпедегі жана ошакты-инфильтративті озгерістерді рентгенологиялык куаландырады.

Этиология

Ауруханадан тыс пневмониянын этиологиясы жогаргы тыныс жолдарын клониздаушы калыпты микрофлорамен байланысты

• Вируленттiлiк касиетi жогар, томенгi тыныс жолдарына тускенде кабыну процесiн тугызатын кейбiр микроагзалардан баска коптеген микроагзалар.Осындай типтiк ауруханадан тыс пневмониянын коздыргышы болып Streptococcuspneumoniae (30–50% ауыру жагдайы) жане Haemophilusinfluenzae (10%- га дейiн).

• Ауруханадан тыс пневмонияда белгiлi бiр молшерде атиптi микроагзалар рол ойнайды. Определённое значение в этиологии внебольничной пневмонии имеют атипичные микроорганизмы, (8 -ден 30% га дейiн ауыру жагдайы) Chlamydophila (Chlamydia) pneumoniae, Mycoplasmapneumoniae, Legionella pneumophila.

• Сирек жагдайда ауруханадан тыс пневмониянын коздыргышы (3–5%) Staphylococcusaureus, Klebsiellapneumoniae, сирегiрек жагдайда — баскада энтеробактериялар.

• Ауруханадан тыс пневмониянын оте сирек жагдайда этиологиялык агентi болып Pseudomonasaeruginosa ( ауруларда муковисцидозбен, бронхоэктазбен корiнедi).

Кейбiр микроагзалар бронхо-окпелiк кабынуды шакырмайды жане олардын какырыкты болiнiстерi контамицинди материалдары жогаргы тыныс жолдарынын микрофлоралары екенін айкындайды.Осындай микроагзаларга стрептококтар,Staphylococcusepidermidis жане баска коагулазотерiс стафилококтар, жане де Enterococcusspp., Neisseriaspp., Candidaspp жатады.

	Ауруханадан тыс пневмония жане ыктимал коздыргышты наукастар тобы
	Наукастар сипаттамасы	Ыктимал коздыргыштар
	Амбулаторлык наукастар
Женiл ағымдағы ауруханадан тыс пневмония косымша патологиясы жок жане 60 жастан томен адамдарда			Streptococcus pneumoniae,  Mycoplasma pneumoniae, Chlamydophila pneumonia?, Haemophilusinfluenzae
Женiл агымдагы ауруханадан тыс пневмония косымша патологиясы бар жане 60 жастан жогары адамдарда			Streptococcus pneumoniae, Haemophilusinfluenzae, Staphylococcus aureus, Enterobacteriaceae
Ауруханага жаткызылган наукастар
Ауруханадан тыс пневмония женiл дәрежеде			Streptococcus pneumoniae, Haemophilusinfluenzae, Chlamydophila pneumonia?, Staphylococcus aureus, Enterobacteriaceae
Ауруханадан тыс пневмония ауыр дәрежеде			Streptococcus pneumoniae, Legionella spp., Staphylococcus aureus, Enterobacteriaceae

Классификация

Қазіргі уақытта кең тараған классификация, ауру пайда болған шарттарды, өкпе тінінің зақымдалу ерекшеліктерін, сонымен қатар науқас ағзасының иммунологиялық реактивтілігін қарастырады. Осы классификацияға сәйкес пневмонияның келесі түрлері ажыратылады:

• Ауруханасыртылық пневмония (емдеу мекемесінен тыс жұқтырылған, синонимдері: үйдегі, амбулаторлы);

• Нозокомиальды пневмония (емдеу мекемесінде жұқтырылған, синонимдері: госпитальді, ауруханаішілік);

• Аспирациялық пневмония;

• Иммунитетінде ауыр ақаулары бар тұлғалардағы пневмония (туа пайда болған иммуножеткіліксіздік, АИВ-инфекция, ятрогенді иммуносупрессия).

Диагностика:

Аурухана сыртылық пневмонияның диагнозы белгілі, тура емес/ белгілі емес және мүмкіндігі аз бола алады.

• Диагноз белгілі болып саналады, егер науқаста өкпе тінінің ошақты инфильтрациясы рентгенологиялық дәлелденсе және келесі клиникалық белгілердің кем дегенде екеуі болса:

1. Аурудың жедел қызбамен басталуы (дене температурасы > 38 °С);

2. Жөтел қақырықпен;

3. Физикалық белгілер (крепитация фокусы және/немесе ұсақкөпіршікті сырылдар, қатаң/бронхиалды тыныс, перкуторлы дыбыстың қысқаруы);

4. Лейкоцитоз (>10·10⁹/л) және/немесе таяқшалық ығысу (>10%).

• Өкпе тінінің ошақты инфильтрациясының рентгенологиялық дәлелденбесе немесе қолжетімді болмаса (кеуде қуысы мүшелерінің ірікадрлы флюорографиясы немесе рентгенография) диагноз тура емес/ белгісіз болады.

• Егер қызба, жөтел, ентігу, қақырықтың бөлінуі және/немесе кеуде аймағында ауырсыну сезімі бар науқастарды тексеру кезінде кеуде қуысы мүшелерін рентгенологиялық зерттеу қолжетімді болмаса немесе сәйкес жергілікті симптоматика болмаса (өкпенің зақымдалған аймағында перкуторлы дыбыстың тұйықталуы/қысқаруы, жергілікті тыңдалатын бронхиалды тыныс, ұсақкөпіршікті сырылдардың фокусы немесе инспираторлы крепитация, бронхофонияның күшейуі және дауыс дірілі) ауруханасыртылық пневмонияның болжамы мүмкіндігі аз болады.

Тексерудің диагностикалық минимумы

Амбулаторлы науқастар	Госпитализацияланған науқастар
Анамнез жинау мен физикалық тексеруден басқа диагностикалық минимум пневмония диагнозын қоюға мүмкіндік беретін және ауру ағымының ауырлығы мен науқасты госпитализациялауға қажет зерттеулерді қарастыруы қажет. Оларға жатады: екі проекциядағы кеуде қуысы мүшелерінің рентгенографиясы; жалпы қан анализы; мүмкіндік болған жағдайда биохимиялық қан анализін жүргізу (несепнәр, креатинин, аминотрансферазалар, электролиттер). Пневмонияның рутинді микробиологиялық диагностикасы амбулаторлы тәжірибеде ақпаратты жеткіліксіз және антибактериалды препараттарды таңдауға ықпал етпейді.	Анамнез жинау мен физикалық тексеруден басқа диагностикалық минимум пневмония диагнозын қоюға мүмкіндік беретін және ауру ағымының ауырлығы мен науқасты госпитализациялауға қажет зерттеулерді қарастыруы қажет. Оларға жатады: екі проекциядағы кеуде қуысы мүшелерінің рентгенографиясы; жалпы қан анализы; мүмкіндік болған жағдайда биохимиялық қан анализін жүргізу (мочевина, креатинин, аминотрансферазалар, электролиттер). микробиологиялық диагностика; Грам бойынша боялған қақырық жұғындысының микроскопиясы; қоздырғышты анықтау үшін қақырықты егу және антибиотикке сезімталдығын бағалау; гемокультураны зерттеу (30-40 мин аралықпен әр түрлі венадан екі веналық қан көрсеткішін жинау). Ауыр пневмония кезінде ӨЖЖ өткізу үшін артериалды қанның газдық құрамын (paO2, paCO2) анықтау. Плевральды выпот кезінде плевральды пункция мен плевральды сұйыктықты (цитологиялық, биохимиялық және микробиологиялық) зерттеу керек.

Диагностика: физикалық зерттеу

• Науқаста жөтелмен байланысты қызба, ентігу, қақырықтың бөлінуі және/немесе кеудедегі ауырсыну сезімі болған жағдайда пневмонияға күдіктену керек. Сонымен қатар әлсіздік, шаршағыштық, түнгі уақыттағы тершеңдік сияқты белгілер тән.

• Науқасты физикалық зерттеу кезінде пневмоняның классикалық объективті белгілері болады: өкпенің зақымдалған аймағында перкуторлы дыбыстың тұйықталуы/қысқаруы, жергілікті тыңдалатын бронхиалды тыныс, ұсақкөпіршікті сырылдардың фокусы немесе инспираторлы крепитация, бронхофонияның күшейуі және дауыс дірілі.

Диагностика: лабораториялы зерттеу әдістері

• Қан анализі талдамасы пневмония қоздырғышы жайлы мағлұмат бермейді. Лейкоцитоз 10–12·10⁹/л-ден жоғары бактериалды инфекцияны көрсетеді, ал лейкопения 3·10⁹/л-ден төмен немесе лейкоцитоз 25·10⁹/л-ден жоғары қолайсыз болжам белгілерін көрсетеді. Ауруға тән белгі – С-реактивті белок концентрациясының жоғарылауы.

• Биохимиялық қан анализі (бауыр, бүйректің функционалды тесттері, гликемия т.б.) ешқандай арнайы ақпарат бермейді, бірақ болжамдық мәні бар басқа мушелердегі (жүйе) ауытқуларды анықтауға мүмкіндік береді.

 Артериальды қанның газы. Тыныс жеткіліксіздігі бар науқастарға газдық артериальды қанның құрамын аңықтау маңызды. Сонымен бірге гипоксемия p_aO₂  төмендуі 60 мм рт.ст. төмен (бөлме ауасымен демалған кезде) жағымсыз көрінісі болып, науқасты міндетті түрде интенсивті терапия бөлімшесіне жатқызуға көрсеткіш болып табылады. Ресейдің практикасында капиллярлық қанның газдық құрамын зерттеу таралуда, салыстырмалы диагностикалық құндылығы, қалпына келуі жаман және артериалды қанның газдық құрамының өзгеруіне сай келмейді.

• Микробиологиялық зерттеулер

• Микробиологиялық зерттеулерге материалды антибактериалды терапияға жасағанға дейін жинау керек. Әлде диагностикалық зерттеулер жүргізу үшін емін уақытша тоқтату керек.

• Биологиялық нұсқалардың сақтау және транспортировка уақыты 4 сағатан аспау керек. Бұл қағидаларды ұстанбаған жағдайда инфекцияның нағыз қоздырғышын табу мүмкіндігі төмендейді, ал контаминирленген флораның мүмкіндігі жоғарылайды.

• Контаминирленбеген материал. Контаминирленбеген материалды алу үшін фибробронхоскопияны «қорғаныштық» , бронхтардың шырышты қабатының бранш-биопсиясын , тағы бронхоальвеолярлық лаважды қолданады (БАЛ).

• Микробиологиялық сұйықтықты зерттеу БАЛ диагностикасында микроб титрі маңызды > 10⁴КОЕ/мл; материал, «қорғаныштық» бранш-биопсииясы арқылы алынған — > 10³ КОЕ/мл.

• Микробиологилық зерттеулердің стандартты методтары: терең жөтелген кезде бактериоскопия әдісімен қақырық егу және оны Грам бояуымен бояу керек. Микробиологиялық зерттеулердің басында Грам бойынша мазок окраскасын істеу керек. Мазокта 25 тен жоғары лейкоциттер немесе 10 эпителиалды клеткалар аңықталса ( 8-10 тізбектегі қарап шығу керек) содан кейін зерттеу мақсатты емес , өйткені материал ауыз қуысынын ішіндегісін көрсетеді. Зерттеу нәтижесінің диагностическалық маңызы қақырықтың потенциальды қоздырғыш шыққан кездегі жоғарғы концентрациясын бағалауға үмкіндік береді ≥ 10⁶ КОЕ/мл. Нәтиженің интерпритациясы бактериоскопия және қақырықты егу клиникалық мәліметттерге сүйене отыруы керек.

• Жағдайы ауыр науқастар ( сонын ішінде көбінесе госпитализацияланған науқастар ) антибактериалды терапия алды көк тамыр қанына посев жасап алу керек (жинау қан 2 образец 2 түрлі көк тамырдан 30–40 мин интервалмен, әр бір образецке ересек науқастардан 20 мл кем емес қан алу керек).

• Инфекцияның серологиялық диагностикасы, Mycoplasmapneumoniae, Chlamydophilapneumoniae және Legionellaspp шақырылған., міндетті методтарға кірмейді.

• Плевралды сұйықтықты зерттеу. Плевральды үңгірдің болуы, плевральды пункция жүргізуге қолайлы ( латерограммадағы бос қозғалатын сұйықтықтың ені везуализациясы > 1 см) плевральды сұйықтықтың зерттеулері жүргізіледі. Лейкоцитарлық формуламен лейкоциттер санын санау керек, рН аңықтау, лактатдегидрогеназаны белсенділігін, ақуыз құрамын, Грам бойынша бояп және қышқылға төзімді бактерияларға, аэробтарды өсіру, анаэробтарды және микобактерияларды.

• Фибробронхоскопия немесе басқа инвазвті диагностика (транстрахеальды аспирация, трансторакальды биопсия және тб.) мына жағдайда жасалынады, жөтелдің продукциясының болмауы өкпенің туберкулезіне күдіктенгенде «обструктивті пневмония» бронхогенді карцинома себебімен, бронхтағы аспирирленген бөгде заттың болуы т.б.

• Кеш диагностика және антибактериальной терапияның кідірісі (8 с аса) аурудың жаманырақ болжамын береді.

Диагностика: инструменталды зерттеу тәсілдері

• Кейбір науқастарда пневмония белгілері әдетте кездесетін пневмониядан ерекше немесе мүлдем болмаулары мүмкін, сондықтан диагнозды нақтылау үшін кеуде клеткасынын рентгенографиясын жасау керек.

• Кеуде қуысының рентгенографиясында өкпенің өзгеруі ошақтық инфильтраттардың болуы симптоматикамен қоса болуы төменгі тыныс жолдарында инфекция болуын және де пневмония диагнозын нақтылауға мүмкіндік береді.

• Пневмонияның рентгенологиялық көрінісі — инфильтратраттық, көбінесе біржақты өкпе тінінің қараңғылауы , ошақты, біріккен, сегменттелген (полисегменттелген), бөліктік (көбіне гомогенді) немесе тотальды. Рентгенологиялық зерттеулер екі проекцияда жүргізіледі — артқыалдылық және бүйірлік. Зерттеуді жүргізген кезде инфильтраттың таралуын бағалауға,плевралық үңгірдің барын немесе жоғын, полость деструкциясын, жүрек жеткіліксіздігі көріністерін бағалауға мүмкіндік береді.

• Плевральды үңгір (шектеулі) ауруханадан тыс болатын пневмонияның ағымын асқындырады 10–25% жағдайда аурудың этиологиясы маңызды.

• Өкпеде деструктивті қуыстардың түзілуі пневмококка, микоплазмаға және хламидиялық пневмонияға тән емес, бірақ ең дұрысы стафилококкты инфекцияның, аэробты грамтеріс қоздырғыштардың ішектік топтағы және анаэробтарға тән.

• Көп жағдайда, клинико-рентгенологилық анализдерге байланысты аурудың көрінісін, ауруханадан тыс пневмонияның этиологиясынсыз нақты айта алмайсын.

Емі: мақсаты

 Қоздырғыштың эрадикациясы

• Аурудын симптомдарын басу

• Функциялық бұзылыстармен лабораториялық көрсеткіштерді қалыпқа келтіру

• Өкпелік тіндегі инфильтратты өзгерістерді шешу

• Аурулардың асқынуынын профилактикасы

Емі: госпитализацияға көрсеткіш

Науқастардың госпитализациясы келесі көрсеткіштермен байланысты:

• Физикалық зерттеулерден мағлұмат:

• Дем алу жиілігі ≥ 30 минутына

• диастолалық АҚ ≤ 60 мм рт.ст.

• систолалық АҚ < 90 мм рт.ст. 

• ЖЖЖ ≥125 минутына ✧ дене температурасы < 35,5 °С немесе ≥ 40 °С

• Есінің бұзылысы

• Лабораториялық және рентгенологиялық мәлеметтер:

  • Перифириялық қандағы лейкоциттер саны < 4,0·10⁹/л немесе > 25,0·10⁹/л

  • p_aO₂ < 60 мм рт.ст. и/немесе p_aCO₂ > 50 мм рт.ст.

  • қандағы креатинин мөлшері >176,7 мкмоль/л немесе зәрдегі азот > 7 ммоль/л

  • пневмококты инфильтрация

  • наличие полости (полостей) распада

  • плевраның түсуі 

  • ошақты-инфильтратифтің өкпедегі өзгерісі(инфильтрацияның мөлшерінің жоғарлауы > 50% 2 тәулік ішінде)

  • гематокрит < 30% немесе Hb< 90 г/л

  • өкпеден тыс ошақты инфекция (менингит, септический артрит т.б)

  • сепсис немесе метаболикалық ацидозоз көрінісімен (рН < 7,35), коагулопатиямен.

• Үйдің шарттарында барлық дәрігерлік ресми өкімінің орындалуы

Стационарлы емди кабылдау келеси жагдайларда карастырылган :

• 60 жастан жоғары

• Қосарлана жүретін аурулар (созылмалы бронхит және өкпенің созылмалы обструктивті ауруы , бронхоэктаз, зиянды ісіктер, қанттың диабетінің, созылмалы бүйрек жеткіліксіздік, жүректің жеткіліксіздігі, созылмалы маскүнемдік, нашақорлық, дене салмағының жетіспеушілігі, цереброваскулярлы ауруға шалдығулар).

• антибактериалді терапияның тиімсіздігі.

• емделушінің немесе оның отбасысы мүшесінің қалауы.

Науқаста пневмония кезінде мынандай белгілер болады тахипноэ ≥ 30 минутына; систолалық қан қысымы < 90 ммрт.ст., еки жакты немесе көп бөлікті пневмониялык инфильтрация өкпедегі ошақты емес инфильтраттардың өзгерісі септикалық шок немесе жедел бүйрек жетіспеушілігі кезінде госпитализациялау керек.

Емі: медикаментозсыз әдіс:

Мұндай терапия, өте жоғары жиiлiктi терапия, магнитті терапия, электр және фонофорез дециметроволновая емдеудiң физиотерапевтикалық әдiстерiнiң ауруханадан тыс пневмониясының жанында тағайындаудың орындылық растайтын дәлелдi мәлiметтерi болмайды. Егер қақырықтың экспекторируемойы көлем 30 мл/тәулiк асса демдiк гимнастиканың өткiзуiнің тиiмдiлiктiң дәләлдеуi алынған.2. Жедел ревматикалық қызба, клинико-диагностикалық критериясы:

Жоғарғы критерия	Кіші критерия
Кардит Полиартрит кіші хорея сақина тәрізді эритема. Тері асты баданалар	Клиникалық (ревматиялық безгек немесе жүректің ревматиялық ақауы; аортралгия; безгек) Лабораториялық (острофазовые реакциялар- лейкоцитоз, ЦРБ СОЭ көтермелеуінің; Р- Q ара қашықтығының ұзаруы- ЭКГ.
Екі немесе одан көп стрептакоккты инфекцияның болуы ревматизмнің диагнозын дәлелдейді.