пераказ
.docxПераклад
Распутина спаивали и заставляли говорить то, что может в пьяном виде
выговорить только русский мужик; его фотографировали в этом виде, создавая
инсценировки всевозможных оргий, и затем кричали о чудовищном разврате
его, стараясь при этом особенно резко подчеркнуть его близость к их
величествам; он был постоянно окружен толпою провокаторов и агентов Думы,
которые следили за ним, измышляя поводы для сенсаций и создавая такую
атмосферу, при которой всякая попытка разоблачений трактовалась не только
даже как защита Распутина, но и как измена престолу и династии. При этих
условиях неудивительно, что молчали и те, кто знал правду".
Отец был в отчаянии, но, не зная за собой вины, сдаваться не собирался.
Вот история, рассказанная мне как-то отцом.
Как-то голодному волку попался на глаза одиноко бредущий человек. Он
представлялся легкой добычей. Волк начал подкрадываться к человеку сзади,
надеясь сбить с ног внезапным прыжком. Но как раз в тот момент, когда волк
готовился к прыжку, человек заметил тень зверя. Человек испугался. Но он
знал, что если попытается бежать, волк тотчас же догонит его. Единственная
надежда на спасение - перехитрить волка. Человек резко со страшным криком обернулся к волку, как будто
собираясь наброситься на него. Волк взвизгнул, поджал хвост и бросился
бежать.
Возможно, отец вспомнил тогда историю о волке и человеке.
Матрёна Распутина «Распутин. Почему?»,М-2001
Распуціна спойвалі і прымушалі казаць тое, што можа ў п'яным выглядзе вымавіць толькі рускі мужык; яго фатаграфавалі ў гэтым выглядзе, ствараючы інсцэноўкі разнастайных оргій, і затым крычалі пра жахлівую распусту яго, імкнучыся пры гэтым асабліва рэзка падкрэсліць яго блізкасць да іх вялікасцяў; ён быў увесь час акружаны натоўпам правакатараў і агентаў Думы, якія сачылі за ім, вымудроўваючы нагоды для сенсацый і ствараючы такую атмасферу, пры якой усякая спроба выкрыццяў тлумачылася не толькі
нават як абарона Распуціна, але і як здрада пасаду і дынастыі. Пры гэтых
умовах нядзіўна, што маўчалі і тыя, хто ведаў праўду".
Бацька быў у роспачы, але, не ведаючы за сабой віны, здавацца не збіраўся.
Вось гісторыя, расказаная мне неяк бацькам.
Неяк галоднаму ваўку трапіўся на вочы самотна плятучыся чалавек. Ён уяўляўся лёгкай здабычай. Воўк пачаў падкрадацца да чалавека ззаду, спадзяючыся збіць з ног раптоўным скачком. Але як раз у той момант, калі воўк рыхтаваўся да скачку, чалавек заўважыў цень звера. Чалавек спалохаўся. Але ён ведаў, што калі паспрабуе бегчы, воўк адразу ж дагоніць яго. Адзіная надзея на выратаванне - абхітрыць ваўка. Чалавек рэзка са страшным крыкам абгарнуўся да ваўка, як быццам збіраючыся накінуцца на яго. Воўк завішчаў, падкурчыў хвост і кінуўся на ўцёкі.
Магчыма, бацька ўспомніў тады гісторыю пра ваўка і чалавеку.
Зайцавай Таццяны
2 курс 1 группа