- •1. Прадмет вывучэння гісторыі Беларусі ў кантэксце цывілізацыйнага развіцця агульнарускай і еўрапейскай гісторыі.
- •2. Фармацыйны і цывілізацыйны падыходы да вывучэння гісторыі. Перыядызацыя сусветнай гісторыі і гісторыі Беларусі.
- •3. Перыядызацыя сусветнай гісторыі і гісторыі Беларусі.
- •4. Гістарыяграфія гісторыі Беларусі.
- •5. Крыніцы вывучэння гісторыі Беларусі.
- •6. Пачатак рассялення славян на тэрыторыі Беларусі і славянізацыя балтаў. Старажытнаруская народнасць.
- •7. Фарміраванне беларускага этнасу ў XIV – XVIII стст.: эканамічныя, палітычныя і рэлігійныя фактары.
- •8. Беларускі этнас ва ўмовах складвання і развіцця рынкавых адносін у XIX – пачатку хх ст. Фарміраванне беларускай нацыі.
- •9. Паходжанне назвы "Белая Русь" (Беларусь). Саманазвы беларускага этнасу: рускія, русіны, "тутэйшыя", беларусы.
- •10.Зараджэнне і развіццё беларусазнаўства.
- •11. Беларускае нацыянальнае адраджэнне ў пачатку XX ст.
- •12. Асноўныя тэндэнцыі развіцця Еўропы ў Сярэднявеччы.
- •13. Станаўленне ранніх дзяржаўных утварэнняў на ўсходнеславянскіх землях. Кіеўская Русь.
- •14. Першыя дзяржавы-княствы на тэрыторыі Беларусі. Полацкае і Тураўскае княствы.
- •15. Феадальная раздробленасць на тэрыторыі Беларусі (XII - першая палова XIII ст.)
- •16. Утварэнне вкл.
- •17. Асноўныя тэндэнцыі развіцця сусветнай гісторыі ў Новы час.
- •18. Уключэнне беларускіх зямель у склад вкл. Роля ўсходнеславянскіх зямель у працэсе дзяржаўнага будаўніцтва вкл.
- •19. Утварэнне Рэчы Паспалітай.
- •20 Вопрос.
- •21. Эпоха Адраджэння, Рэфармацыя, Асветніцтва на беларускіх землях.
- •22. Крызіс Рэчы Паспалітай і яе падзелы. Уключэнне беларускіх зямель усклад Расійскай імперыі.
- •23.Асноўныя напрамкі палітыкі самадзяржаўя ў Беларусі (апошняя чвэрць XVIII – пачатак XIX ст.).
- •24.Беларускія землі ў перыяд Айчыннай вайны 1812 г.
- •25. Польскае паўстанне 1830-1831 гг. І яго наступствы.
- •26. Паўстанне 1863-1864 гг., яго ўплыў на палітыку ўладаў у Беларусі.
- •27. Адмена прыгоннага права. Рэформы 60-70-х гг. XIX ст. І асаблівасці іх здзяйснення на Беларусі.
- •28. Сацыяльна-эканамічнае развіццё Беларусі ва ўмовах прамысловага перавароту (1861 г. – пачатак хх ст.).
- •29. Сталыпінская аграрная рэформа.
- •30. Узнікненне агульнарасійскіх і беларускіх партый (канец XIX – пачатак XX ст.).
- •31. Рэвалюцыя 1905-1907 гг. І пачатак расійскага парламентарызму.
- •32. Першая сусветная вайна і яе наступствы для Беларусі
- •33. Беларусь у перыяд Лютаўскай рэвалюцыі 1917 г.
- •34. Устанаўленне Савецкай улады ў Беларусі. Першыя рэвалюцыйныя пераўтварэнні.
- •35. Праблемы фарміравання беларускай дзяржаўнасці ў 1917 – 1918 гг. Абвяшчэнне бнр.
- •36. Утварэнне бсср.
- •37. Беларусь у перыяд савецка-польскай вайны.
- •38. Утварэнне ссср. Узбуйненне тэрыторыі бсср у 20-я гг. Хх ст.
- •39.Усталяванне савецкай грамадска-палітычнай сістэмы ў бсср.Дэфармацыі ў грамадска-палітычным жыцці бсср.
- •40. Асаблівасці нэпа ў бсср.
- •41.Індустрыялізацыя і калектывізацыя ў бсср.
- •42.Станаўленне беларускай савецкай культуры. Палітыка беларусізацыі.
- •43.Дасягненні і супярэчнасці развіцця культуры і навукі ў 30-я гг. XX ст.
- •44. Грамадска-палітычнае становішча Заходняй Беларусі ў складзе Польскай дзяржавы (1921 – 1939 гг.).
- •45. Сацыяльна-эканамічнае жыццё Заходняй Беларусі (1921 – 1939 гг.).
- •46. Нацыянальна-культурнае жыццё Заходняй Беларусі (1921 – 1939 гг.).
- •47. Рэвалюцыйны і нацыянальна-вызваленчы рух на заходнебеларускіх землях(1921 – 1939 гг.).
- •48.Пачатак Другой сусветнай вайны. Аб’яднанне беларускага народа ў складзе бсср.
- •49.Пачатак Вялікай Айчыннай вайны.Абарончыя баі на тэрыторыі Беларусі
- •50.Устанаўленне нямецка-фашысцкага акупацыйнага рэжыму і яго мэты. Фашысцкі генацыд народа ў перыяд акупацыі Беларусі
- •51. Баявая дзейнасць беларускіх партызан і падпольшчыкаў у гады Вялікай Айчыннай вайны
- •52. Пачатак вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. Аперацыя “Баграціён”
- •53.Вынікі Вялікай Айчыннай вайны для беларускага народа і яго ўклад у Перамогу над фашызмам.Захаванне памяці аб гераізме савецкага народа
- •54.Бсср на міжнароднай арэне ва ўмовах супрацьборства дзвюх сацыяльна-палітычных сістэм пасля Другой сусветнай вайны (1945-1991гг.)
- •55 Вопрос
- •56.Асноўныя тэндэнцыі развіцця эканомікі бссРу1946-1985
- •57.Грамадска-палітычнае жыццё ў сссРіБсср(1945-1985гг.)
- •58. Адукацыя, навука і культура бсср у 1946 – 1991 гг: дасягненні і праблемы
- •59. Палітыка перабудовы (1985 – 1991 гг.) і яе вынікі.
- •60. Абвяшчэнне Рэспублікі Беларусь. Распад ссср і ўтварэнне снд.
- •61. Станаўленне і развіццё палітычнай сістэмы Рэспублікі Беларусь.
- •62. Распрацоўка і рэалізацыя беларускай мадэлі сацыяльна-эканамічнага інавацыйнага развіцця краіны (канец хх – пачатак ххі ст).
- •63. Адукацыя, навука і культура Рэспублікі Беларусь. Узаемаадносіны дзяржавы і царквы, адраджэнне рэлігійна-канфесійнага жыцця.
- •64. Геапалітычнае становішча Рэспублікі Беларусь ва ўмовах сусветных глабалізацыйных працэсаў.
6. Пачатак рассялення славян на тэрыторыі Беларусі і славянізацыя балтаў. Старажытнаруская народнасць.
В формировании населения на территории Беларуси выделяется несколько этапов. В эпоху неолита на территорию Северной Европы проникают индоевропейские племена – предки славян, германцев, балтов. Индоевропейцы ассимилировали местное население. В раннем железном веке область расселения балтов на территории Беларуси составляла бассейны рек Немана, Западной Двины, Верхнего Поднепровья. Их соседями были фино-угорские племена, славяне и германцы. Самое древнее наименование славян – венеды. В VI в. историки называли славян анты и склавины. Древние восточнославянские летописи сохранили предания, что первоначально славяне жили на Дунае. У современных учёных существуют две версии прародины славян: 1) в бассейне рек Эльбы, Одры, Вислы и Нёмана; 2) в междуречье Днепра и Западного Буга и в южной Беларуси (р. Припять). Отсюда шло их расселение. В V-VII вв. славяне включились в процесс Великого переселения народов. Расселение славян на территории Беларуси шло с юга и юго-запада в направлении севера, они двигались преимущественно по рекам. Остатки неукрепленного славянского поселения с полуземлянками и печами-каменками обнаружены на окраине г.Петрикова (V-VIвв.) Позже возникают укрепленные городища. Исследовано городище и поселение славян-дулебов около д. Хотомель Столинского района (VIIв.). В результате совместного проживания славян и балтов на территории Беларуси произошла славянизация балтов (ассимиляция балтов славянами). Славяне находились на более высоком уровне общественного и хозяйственного развития: у славян было более развито земледелие, у них раньше возникли города. Балтские культуры «в чистом» виде прекращают свое существование.
В VIII – IХ вв. на территории Беларуси сложились племенные объединения восточных славян:
- кривичи - место расселения – верховье Днепра, Западной Двины и Волги. Первая дата упоминания – 859 г. Главный город – Полоцк. Существует литературная гипотеза, будто их название могло возникнуть от слова кровные, т.е. близкие по крови.
- дреговичи - бассейны Припяти и Двины – Туров. Древние города Туров и Пинск. Наиболее распространено мнение, что их название происходит от слова «дрыгва» - болото.
- радимичи - юго-восточная часть современной Беларуси, восток Гомельской и Могилевской области - Гомель. Первое упоминание под 885 г. Название происходит от прозвища родового вождя Радима.
Общественные отношения были связаны с формированием соседской общины (коллектив людей, живших отдельными семьями и занимавшихся преимущественно сельскохозяйственной работой). Ее возникновение было связано с переходом от подсечно-огневого к пашенному земледелию. Теперь обрабатывать землю с помощью рала и сохи, собирать урожай можно было силами одной семьи. Люди теперь могли жить небольшими семьями. Самостоятельные крестьянские семьи входили в соседскую общину, называвшуюся у славян вервью. Это название происходит от слова «веревка», которой отмеряли участок земли, принадлежащий каждому члену общины.
У восточных славян возникает имущественное неравенство среди крестьян-общинников с выделением знатных людей (знать). Из них выбирали князя, который передавал свой титул по наследству. Князь владел значительной собственностью и имел дружину (отряд вооруженных и специально обученных военному делу людей) для взимания дани – натуральный налог продуктами, который назывался полюдьем.
Главное занятие – земледелие. Начали использоваться более совершенные орудия труда, применялись железные наконечники. Ремесла начинают отделяться от земледелия, что способствует возникновению устойчивой торговли. Основные предметы торговли – мед, воск, мех, зерно. В денежном обращении наиболее широкое распространение получили монеты-дирхемы арабской чеканки.