55. Развицце культуры, навуки и адукацыи у бсср у другой палове 1940-першай палове 1980гг

Важнай прадумовай развіцця культуры з'яўляецца неабходны адукацыйны ўзровень насельніцтва. У пасляваенны перыяд адбылося аднаўленне і далейшае развіццё сістэмы адукацыі

У 70-я гады была ўведзена ўсеагульная сярэдняя адукацыя моладзі.

Паспяхова развівалася вышэйшая адукацыя.У 1959 г. было створана Міністэрства вышэйшай і сярэдняй спецыяльнай адукацыі БССР.

За пасляваенныя гады колькасць сярэдніх спецыяльных навучальных устаноў значна павялічылася.

Высокімі тэмпамі развівалася сетка культурных устаноў - бібліятэк, клубаў, музеяў, тэатраў і кінатэатраў.Паспяхова развівалася навука. Цэнтрам навуковай працы ў рэспубліцы становіцца Акадэмія навук БССР.Быў створаны Інстытут фізікі і матэматыкі, у якім пачалі развівацца новыя навуковыя напрамкі. Арганізаваны ў 1957 г. Інстытут машыназнаўства і аўтаматызацыі перайменаваны пазней.Вучоныя ВНУ прымалі ўдзел у распрацоўцы актуальных тэарэтычных і прыкладных праблем.

Беларускія вучоныя праводзілі таксама даследаванні ў галіне біялогіі, хіміі, генетыкі і інш.Дасягненні сусветнага ўзроўню навука Беларусі мае ў матэматыцы, оптыцы і спектраскапіі.

Духоўны стан грамадства ў значнай ступені знаходзіць адлюстраванне ў літаратуры.

Прыкладна з 1953 г. у беларускай літаратуры, як і ва ўсесаюзнай, намеціліся новыя тэндэнцыі, звязаныя з актывізацыяй грамадскага жыцця.Вельмі плённымі для беларускай драматургіі былі канец 60-х - 70-я гады, калі быў створаны шэраг п'ес, якім было суджана стаць літаратурнай класікай.Велізарную ролю ў культурным жыцці рэспублікі іграў Вялікі тэатр оперы і балету.У музычнай культуры ў пасляваенныя гады інтэнсіўна развіваюцца жанры сімфоніі і інструментальнай музчыкі.Развівалася выяўленчае мастацтва. У першыя пасляваенныя гады мастакі знаходзіліся пад яркім уражаннем гераічных падзей Вялікай Айчыннай вайны і партызанскага руху.У манументальным мастацтве важнейшай тэмай сталі бяспрыкладны гераізм і ўздым народнага духу ў гады Вялікай Айчыннай вайны.

Беларуская культура мінулых дзесяцігоддзяў духоўная, глыбокая і таму атрымала прызнанне за межамі рэспублікі.

56. Асабливасци грамадска-палитычнага развицця Беларуси у пачатку 90-х гг 20 ст

27 июля 1990 года Верховный Совет БССР утвердил Декларацию о государственном суверенитете республики. Дискуссии по разработке и обсуждению данного документа носили острый, порой скандальный характер в Овальном зале. Казалось, парламентарии никогда не придут к единодушию. Тем не менее, в этот день Декларация была принята единогласно. Точкой отсчета истории Декларации является 18 июня 1990 года, когда Президиум Верховного Совета БССР издал постановление о подготовке Декларации и образовании специальной Комиссии Верховного Совета по ее разработке. К такому решению власти республики подтолкнула Россия, которая, как известно, провозгласила свою независимость 12 июня 1990 года. Однако после событий августа 1991 Верховный Совет БССР 25 августа 1991 принял решение о придании Декларации о государственном суверенитете статуса конституционного закона (для принятия было необходимо 232 голоса, 253 высказались «За»[3]). На основании этого были внесены изменения и дополнения в Конституцию 1978 г. В этот же день были также приняты постановления об обеспечении политической и экономической самостоятельности республики и о приостановке деятельности КПБ.19 сентября 1991 г. Белорусская Советская Социалистическая Республика (БССР) была переименована в Республику Беларусь, были приняты новый государственный герб и новый государственный флаг, а позднее — новая Конституция и гражданский паспорт.

День независимости (главный национальный праздник) был приурочен к дате принятия Декларации о государственном суверенитете и c 1991 по 1996 годы отмечался 27 июля. После республиканского референдума 1996 года было принято решение о праздновании Дня независимости 3 июля, в день освобождения Белорусии от немецко-фашистских захватчиков.