5.4 Жұмыстар мен қызметтің өзіндік құнын анықтау

Өзіндік құн дегенміз кәсіпорынның өнімді шығаруға жұмсайтын ағымдық шығынының ақшалай түрі. Есепті жоспарлау, өзіндік құнын талдау, өзіндік құн құрылымын меңгеру, шығынды оңтайландыру мақсатында экономикалық элементтер бойынша топтастырудың келесі түрлері жүзеге асырылады:

а) еңбекке ақы төлеу шығыны

б) еңбекақы шығынынан әлеуметтік салық аударымы

в) ЖЖМ шығыны

г) күрделі және ағымдық жөндеу шығыны

д) құралды күтіп-ұстауға және пайдалануға кететін шығын

е) негізгі құралдардың істен шығуы (негізгі қорларды толық қалпына келтіруге кететін амортизациялық аударымдар)

ж) басқа да шығындар

аталмыш топтастырулар учаскедегі шығын сметасын жасауға, жылдық өндірістік бағдарламаға қажет ақшалай және материалдық ресурстарды анықтауға мүмкіндік береді.

5.5кесте – учаскедегі шығын сметасы

№ р/р	Шығын бабы	Шығын сомасы, тг
1	Өндірістк жұмысшылар еңбекақысының жылдық қоры:	2814045,6
2	Әлеуметтік салықтың жылдық аударымы, 15-18%	422107,44
3	Амортизациялық аударым	160830
4	Құралды күтіп-ұстау және пайдалану	71590
5	Енгізілген стендтерді есептемегенде ЖЖМ-ға кететін жылдық шығын	35620^//
6	Күрделі және ағымдық жөндеу шығыны	88080
7	Автопарк бойынша электроэнергияның жылдық шығыны 12845,8 кВт құрады, оның ішінде енгізілген стендтерді есептемегенде учаскедегі: Өндірістік қажеттілік, стенд жұмысы және электроэнергия шығыны 1984 кВт құрады	1984·3,85^/ = 7638,4
8	Басқа шығындар	4404
9	Жылына кеткен барлық шығын - барлық жұмысқа - бір рет ықпал етуге	4173567,8 83471,35

^*1 кВт электроэнергияның қолданыстағы бағасы,

^* мәліметтер №1 автобус паркінен алынған.

Басқа шығындар күрделі және ағымдық жөндеу шығынының жалпы сомасынан 5% құрайды:

Қорытынды

Бұл дипломдық жұмыста "№ Автобус паркі" АҚ-ның сипаттамасы толық қарастырылған.Кәсіпорын қалалық жолаушылар тасымалының 35 % жүзеге асырады. Қазіргі уақытта «№1 автобустық паркі» АҚ №3,7,8,9,10,19,23,28,39 қалалық маршруттарға қызмет көрсетеді және әлеуметті маңызды маршруттар бойынша жолаушыларды тасымалдау бойынша қызмет көрсетеді (Астана қаласының мектептері бойынша оқушылар мен мүгедек балаларды тасымалдау), МАН, Скания, Вольво, ЛиАЗ-5256 и Хюндай Аэро Сити маркалы қолайлы автобустардан құрылған жылжымалы құрамы бар – жалпы 215 бірлік және қосалқы техниканың 12 бірлігі.

Жоғары өндірістік көрсеткіштерді және кәсіпорынның өмірәрекетін қамтамасыз ету үшін барлық жағдайлар және білікті кадрлар бар.

Кәсіпорын тұрақты жоғары техникалық көрсеткіштерге ие:

• Паркті пайдалану коэффициенті – 0,73

• Техникалық әзірлік коэффициенті – 0,88

• Сызық бойынан шығу коэффициенті – 0,05

• Жоспарлы айналым коэффициенті – 0,64

Қолданбалы тиімділікті зерттеу әдетте төмендегі міндеттерді шешуді топшылайды:

- техникалық жүйенің тиімділігін бағалау;

- техникалық жүйені пайдаланудың рационалдық тәсілін таңдау.

Тиімділікті бағалау функционалдық тағайындаудан шығатын жарамдылықты анықтаудан немесе белгілі міндеттерді шешуде техникалық жүйелерге бейімділіктен тұрады. Мұндай бағалау нәтижелерінің бірі салыстырмалы нысандар құрылымының техникалық-экономикалық талаптарын өндіру болып табылады.

Жүйені пайдаланудың рационалды қабілетін таңдау оның сенімділігі мәселесімен сапасына байланысты. Сенімділік жүйе қызметінің пайдалы нәтижесінің мәнін жүзеге асыру дәрежесінің сипаттамасы болып табылады және әдетте қасиет көрсеткіштерінен бастау алады.

Халыққа қызмет көрсету опреациялараның бар механизация жүйесінің комплексті көрсеткіштері бойынша сапа деңгейі осы жағдайда механизацияның лимиттеуші құрылғыларымен анықталғандай, Хюндай Аэро Сити» моделі =0,993. ең тиімді.

Осылайша, алынған нәтижелер пайдаланудың қарастырылған жағдайлар үшін келтірінді шығындардың ең аз мөлшерінде Хюндай Аэро Ситиде жолаушы тасымалдау үшін тиімді.

Пайдаланылған әдебиеттер тізімі

1. Транспортная стратегия Республики Казахстан до 2015 г. – Астана, Указ Президента РК от 11. 04. 2006 г,. № 86

2. ГОСТ 25478-82 «Автомобили грузовые, автобусы, автопоезда. Требование безопасности к техническому состоянию. Методы проверки». Введ 01.01.84г. М; Транспорт 1982г. 31.

3. Воловик Е. Л. Справочник по восстановлению деталей. – М.: Колос, 1981. – 351с.

4.Юрий Дацик. «Дизельный лямбда-зонд». «Автоцентр» №47, 2002

5. ГОСТ 18322 – 78. Система технического обслуживания и ремонта техники. Термины и определения. – Взамен 18322 – 73. Введ. 01. 01. 80. – М.: изд – во стандартов, 1978.

6. ГОСТ 25044 – 81. Техническая диагностика. Диагностирование автомобилей, тракторов, сельскохозяйственных, строительных и дорожных машин. Основные положения. Группа Т59.

7. Напольский Г. М. Технологические проетирования автотранспортных предприятий и станций технического обслуживания. – М.: транспорт, 1986.

8. Байменов А. М. Определение оптимальных вариантов кооперации автотранспортных предприятий при ремонте агрегатов: Автореф. Дисс. Канд. Техн. Наук , Москва, 1988, 19с

9. Какуевицкий В. А. Централизованное восстановление автомобильных деталей. Киев: Техника, 1963. – 171 с

10. Кошкин К. Т. Технология авторемонтного производства – М,: Транспорт, 1969. – 565с

11. Транспорт и коммуникации Казахстана. Астана – Алматы, 2006.

12. Оксана Сердюк. «Экология и автомобилестроение». «Автостандарт» №4, 2004

13. Николай Казаков, Ирина Масленникова. «Экологическая безопасность

транспорта». «Автобизнесмаркет» №14, 2004

14. Баубеков Е. Е. Совершенствование процесса доставки запасных частей автомобилям, работающимв отрыве от основных баз (на примере уборки урожая). Автореферат дисс. На соискание ученой степени к. т. н.: 05. 22. 10. – М. 1991. – 28 с

15.Нураков А. С. Анализ экономической эффективности технологических вариантов восстановления изнощенных деталей про ремонте машин. Вестник Евразийского Гуманитарного Института, 2005. №3, - с. 56 – 61

16. Митрохин Н.Н. Проектирование автотранспортных предприятий. – М.: МАДИ, 1988.

17.Горячев А.Д. Совершенствование технологии авторемонтных работ. – М.: Агропромиздат, 1989.

18.«Техническая эксплуатация автомобилей» под редакцией Краморенко Г.В. М; Транспорт 1983г. 488с.

19.Инструкция по ремонту и эксплуатации автобусов Икарус-255.70. – Будапешт, Венгрия, 1979.

20.Инструкция по эксплуатации и обслуживанию автобусов Икарус-250.59, Икарус-256.54, Икарус-260.27 и Икарус-280.33. – Будапешт, Венгрия, 1987.

21.Филатов Л.С. Безопасность труда на АТП. – М.: Росагропромиздат, 1988.

22.Могила В.П. Предупреждение производственных травм на автотранспортных предприятиях. – М.: Транспорт, 1983.

23.Мартыненко И.И. и др. Автоматика и автоматизация производственных процессов. – М.: Агропромиздат, 1985.

24.Ачкасов К.А. Справочник начинающего слесаря. – М.: Агропромиздат, 1987.

25.Белкин И.М. Допуски посадки. – М.: Машиностроение, 1992.

26.Дарков А.В., Шпиро Г.С. Сопротивление материалов. – М.: Высшая школа, 1989.

27.Афанасьев Л.Л., Колясницкий Б.С., Маслов А.А. «Гаражи и стации технического обслуживания автомобилей».М; Транспорт 1969г. 360

28.Авдотин Ф.Н. «Теоретические основы технической эксплуатации автомобилей» М; Транспорт 1985г. 215с.

29.Говорущенко Н.Я., «Техническая эксплуатация автомобилей» Киев; Высшая школа 1983г. 207с.

30.Голубев И.Р., Новиков Ю.В., «Окружающая среда и транспорт» М; Транспорт 1987г. 207с.

31.Гудков В.А., Тарновский В.И., «Технологическое проектирование автотранспортных предприятий и станций технического обслуживания» Волгоград; ВолгПИ 1986г. 30с.

32.Салов А.И., Беркович Н.М., Васильева И.И. «Охрана труда на предприятиях автомобильного транспорта» М; Транспорт 1977 63с.

13