- •Беларуская мова
- •Асноўныя тэарэтычныя пытанні курса «Беларуская мова» Мова як сістэма
- •Гістарычныя этапы фарміравання і развіцця беларускай мовы. Тры славянскія моўныя групы
- •Агульнаславянская і агульнаўсходнеславянская мовы
- •Старажытная ўсходнеславянская народнасць і яе мова
- •Утварэнне беларускай народнасці і яе мовы
- •Беларусь у складзе Рэчы Паспалітай
- •Беларусь у складзе Расійскай імперыі
- •Развіцце беларускай літаратурнай мовы ў пачатку XX ст.
- •Літаратураня мова і дыялекты
- •Характарыстыка функцыянальных стыляў
- •Агульная характарыстыка стыляў.
- •Афіцыйна-дзелавы стыль.
- •Навуковы стыль.
- •Навуковы стыль
- •Анатацыя.
- •Рэцэнзія.
- •Рэферат
- •Фанетычная сістэма беларускай мовы
- •Класіфікацыя гукаў:
- •Галосныя гукі. Правілы іх вымаўлення .
- •Правапіс галосных Правапіс літар о, э - а.
- •Правапіс е, ë, я, і
- •Правапіс прыстаўных галосных Прыстаўная галосная і пішацца ў слове, якое пачынаецца збегам зычных, першыя з каторых л, р, м.
- •Правапіс літар і, ы, й пасля прыставак
- •Правапіс у –ў
- •Зычныя гукі. Правілы іх вымаўлення і перадачы на пісьме. Вымаўленне зычных
- •Вымаўленне спалучэнняў зычных
- •Правапіс зычных. Правапіс звонкіх і глухіх, шыпячых і свісцячых
- •Правапіс д –дз, т – ц
- •Правапіс спалучэнняў зычных
- •Правапіс прыстаўной літары в
- •Правапіс мяккага знаку
- •Правапіс апострафа
- •Ужыванне вялікай літары
- •Лексікалогія Слова як адзінка мовы
- •Асноўныя лексічныя значэнні слова
- •Сучасная беларуская лексіка паводле паходжання
- •Запазычаныя словы
- •Агульнаўжывальная лексіка і лексіка абмежаванага ўжывання
- •Лексікаграфія
- •Сістэма часцін мовы
- •Род некаторых назоўнікаў у беларускай і рускай мовах можа не супадаць:
- •Лік назоўнікаў
- •Прыметнік
- •Дзеяслоў
- •Спражэнне дзеяслова
- •Дзеепрыметнік
- •Спосабы перакладу дзеепрыметнікаў на беларускую мову
- •Дзеепрыслоўе як дзеяслоўная форма
- •Лічэбнік
- •Сінтаксічная сувязь лічэбніка з назоўнікам.
- •Асаблівасці скланення лічэбнікаў.
- •Займеннік
- •Прыслоўе
- •Службовыя часціны мовы Прыназоўнік
- •Некаторыя асаблівасці ва ўжыванні прыназоўнікаў.
- •Злучнік
- •Часціца
- •Сінтаксіс
- •Складаны сказ
- •Дзелавыя паперы
- •Вълчо и кума лиса
- •У вагоне
- •Мікола чытаў, стоячы сярод хаты…
- •Вось так, брат, і запісана. Зразумела?
- •Вот так, брат, и записано. Понятно?
- •Микола читав, стояч серед хати…
- •Отак, брат, і написано. Зрозуміло?
- •5.Тэмы рэфератаў.
- •6. Патрабаванні да экзамену па беларускай мове для студэнтаў юрыдычнага факультэта
- •Пытанні да экзамену па беларускай мове для студэнтаў 1 курса юрыдычнага факультэта:
- •7. Асноўная і дадатковая літаратура.
- •Тэксты для аналізу і развіцця мовы Тэксты для перакладу
- •Тэксты для аналізу Сказ аб Беларусі.
- •Верасень.
- •Наш Францыск Скарына.
- •Бацька гарадоў беларускіх.
- •Чарнобыльская катастрофа
- •9 . Тэксты для перакладу і вывучэння государство
- •Гражданство республики беларусь
- •Законодательная власть
- •Совет министров республики беларусь
- •Понятие органа государственного управления
- •Методы государственного управления
- •Брак по семейному праву
- •Комитет государственного контроля
- •10. Узоры афармлення дзелавых папер Дырэктару Мінскага станкабудаўнічага завода
- •Аўтабіяграфія
- •Службовы ліст
- •Пратакол Пасяджэння Савета
- •Ад 22 лютага 2001 г. Г. Віцебск
- •Павестка дня:
- •Выпіска з пратакола
- •Загад № 6
- •Выпіска з загада
- •Выпіска з загада
- •11. Кароткі слоўнік іншамоўных слоў
- •6. Патрабаванні да заліку па беларускай мове для студэнтаў юрыдычнага факультэта
- •Пытанні па беларускай мове для студэнтаў 1 курса юрыдычнага факультэта:
11. Кароткі слоўнік іншамоўных слоў
Абітурыент (лац.) – асоба, якая паступае ў вышэйшую або сярэднюю спецыяльную навучальную ўстанову.
Абанент (ням.)– асоба, якая карыстаецца абанементам.
Аванпост (фр.) – вартавы пост, які выстаўляецца наперадзе войск, калі яны знаходзяцца недалека ад праціўніка.
Авансцэна (фр.) – пярэдняя частка сцэны.
Авеню - нескл. н.р. (фр.) – шырокая вуліца, з абодвух бакоў абсаджаная дрэвамі.
Адаптацыя (лац.) – 1) прыстасаванне арганізма, органаў пачуцця да навакольнага асяроддзя; 2) перапрацоўка тэксту з мэтай яго спрашчэння.
Ад’юнкт (лац.) – 1) аспірант у вышэйшай ваенна-навучальнай установе; 2) памочнік прафесара ў навуковых установах дарэвалюцыйнай Расіі і Заходняй Еўропе.
Акрэдытыў (фр.) – дакумент на права атрымання кім-небудзь пэўнай сумы грошай у банку, ашчаднай касе.
Актуальны (лац.) – важны, надзенны.
Акцыз (фр) – ускосны падатак за продаж тавараў шырокага ўжытку, які ўключаецца ў цану тавару.
Акцыя (фр) – каштоўная папера, якая сведчыць аб грашовым укладзе яе трымальніка ў якое-небудзь прадпрыемства і аб яго праве на атрыманне адпаведнай часткі прыбытку гэтага прадпрыемства.
Альтанка (польск.) – легкі летні будынак у садзе для адпачынку.
Альтэрнатыва (фр.) – неабходнасць выбару адной з дзвюх ці некалькіх магчымасцей, кожная з якіх выключае другую.
Амплуа – нескл., н. р. (фр) – блізкае па характару кола роляў, якія адпавядаюць сцэнічным здольнасцям артыста.
Ангажэмент (фр.) – запрашэнне артыста для ўдзелу ў спектаклях або канцэртах на пэўны тэрмін.
Бізнес (англ. ) – дзелавое прадпрыймальніцтва, гандлевая здзелка.
Біржа (ням.) – установа, у якой заключаюцца фінансавыя і гандлевыя здзелкі.
Брашура (фр.) – невялікая кніжка ў мяккай вокладцы (ад 5 да 48 старонак).
Бухгалтар (ням.) – спецыяліст па грашовых разліках ва ўстанове, на прадпрыемстве.
Бюджэт (фр.) – разлік прыходаў і расходаў дзяржавы, прадпрыемства і г.д. на пэўны тэрмін.
Вакансія (польск.) – незанятая пасада ва ўстанове.
Ваяж (фр.) – падарожжа, паездка (звычайна дзелавая).
Вернісаж (фр. ) – урачыстае адкрыцце мастацкай выстаўкі.
Візаві (фр.) – твар у твар.
Вотум (лац.) – падача голасу на выбарах; рашэнне, прынятае галасаваннем.
Ганарар (лац.) – плата, грашовае ўзнагароджанне, якое атрымлівае аўтар за свае творы.
Генезіс (гр.) – паходжанне, працэс ўзнікнення і развіцця.
Геральдыка (фр.) – дапаможная гістарычная дысцыпліна, якая займаецца вывучэннем гербаў.
Гуманны (лац.) – чулы, чалавечны, прасякнуты павагай да людзей.
Датацыя (лац.) – дзяржаўная грашовая дапамога прадпрыемствам, установам для пакрыцця якіх-небудзь выдаткаў; даплата, матэрыяльная дапамога.
Дывертысмент (фр.) – невялікі эстрадна-музычны дадатак да спектакля.
Дывідэнт (лац.) – прыбытак удзельнікаў прадпрыемства, які размяркоўваецца паміж імі прапарцыянальна ўкладзенаму капіталу.
Дэвальвацыя (ням.) – афіцыйнае паніжэнне вартасці грашовых адзінак у адносінах да золата ці замежнай валюты.
Дэнансацыя (фр.) – заява якой-небудзь дзяржавы аб скасаванні міжнароднага дагавору.
Дэфляцыя (лац.) – змяншэнне колькасці папяровых грошай, якія знаходзяцца ў абароце, каб павысіць іх пакупную здольнасць.
Ідэнтычны (лац.) – такі ж, аднолькавы, раўназначны, цалкам адпаведны чаму-небудзь.
Імпарт (англ.) –увоз у краіну замежнага тавару.
Інвестыцыя (ням.) – укладанне капіталу ў якое-небудзь прадпрыемства.
Кааліцыя (лац.) – аб’яднанне дзяржаў, партый, груп для дасягнення якой-небудзь мэты.
Каледж (англ.)– вышэйшая навучальная ўстанова ў ЗША і Англіі.
Калеквіўм (лац.) – 1) адна з форм вучэбных заняткаў, гутарка выкладчыка са студэнтамі з мэтай выяўлення і павышэння іх ведаў;
2) навуковы сход, на якім заслухоўваюцца і абмяркоўваюцца даклады.
Калькуляцыя (лац.) – вылічэнне сабекошту, пакупной і прадажнай вартасці тавару.
Кампенацыя (лац.) – аплата, узнагарода за што-небудзь, пакрыцце якіх-небудзь выдаткаў, страт.
Кампіляцыя (лац.) - навуковая праца, заснаваная на выкарыстанні чужых думак, без самастойнага даследавання і вывадаў.
Камюніке (фр.) – афіцыйнае паведамленне, пераважна па пытаннях міжнароднага значэння.
Канвенцыя (лац.) – міжнародны дагавор па якому-небудзь спецыяльнаму пытанню.
Канверсія (ац.) – 1) перавод прамысловасці і іншых галін эканомікі з вытворчасці ваеннай прадукцыі на вытворчасць грамадзянскай і наадварот; 2) абмен валюты дадзенай краіны на замежную; 3) змяненне ўмоў выпушчанай раней дзяржаўнай пазыкі.
Кантракт (лац.) – пісьмовы дагавор, пагадненне, заключанае двума бакамі з узаемнымі абавязацельствамі.
Карупцыя (лац.) – подкуп, прадажнасць службовых асоб, палітычных і грамадскіх дзеячаў.
Каштарыс (польск.) – фінансавы дакумент, дзе вызначаецца план прыбыткаў і выдаткаў.
Крэдыт (польск.) – 1) выдача ў доўг грошай або тавараў з растэрміноўкай выплаты; 2) грашовая сума, выдзеленая дзяржавай для пэўнай мэты.
Лаканічны (грэч.) – кароткі і дакладна выказаны, выразны.
Мабільны (лац.) – рухомы, здольны хутка перамяшчацца, неадкладна дзейнічаць.
Манаграфія (грэч.) – навуковая праца, прысвечаная ўсебаковаму даследаванню адной тэмы, праблемы.
Мараторый ( лац.) – адтэрміноўка выканання абавязацельстваў, якая ўстанаўліваецца дзяржавай на пэўны тэрмін або ў сувязі з надзвычайнымі абставінамі.
Маркецінг (анг.) – арганізацыя вытворчасці і збыту прадукцыі на аснове вынікаў інтэнсіўнага вывучэння і прагназавання попыту, цэн, шырокага выкрыстання рэкламы і стымулявання вытворчасці; прымяненне сучасных сродкаў захоўваня і транспарціроўкі тавараў, тэхнічнага і іншага абслугоўвання спажыўцоў.
Мемарандум (лац.) - дыпламатычны дакумент, у якім выкладаюцца погляды ўрада на якое-небудзь пытанне.
Нацыя (лац.) – устойлівая супольнасць людзей, якая ўзнікла гістарычна на аснове агульнасці мовы, тэрыторыі, эканамічнага жыцця, культуры, асаблівасцей характару.
Нонсенс (англ.) – бяссэнсіца, недарэчнасць.
Ноў-хаў (англ.) – сукупнасць тэхнічных ведаў і вопыту, неабходнага для ажыццяўлення якога-небудзь вытворчага працэсу.
Паблісіці (англ.) – вядомасць, папулярнасць.
Плебісцыт (лац.) – усенароднае галасаванне пры рашэнні асабліва важнага для краіны пытання, рэферэндум.
Прэцэдэнт ( лац.) – выпадак ці ўчынак, які адбыўся ў мінулым і служыць прыкладам ці апраўданнем такіх выпадкаў ці ўчынкаў у будучым.
Радыкальны (лац.) – рашучы, найбольш дзейсны, карэнны.
Рэцэнзія (лац.) – крытычны водзыў, ацэнка мастацкага, навуковага ці публіцыстычнага твора, спектакля, кінафільма.
Сальда - нескл., н.р. ( іт.) – астатак, розніца паміж прыходам і расходам рахунка.
Сальфеджыо – нескл., н.р. (іт.) – музычныя практыкаванні для развіцця слыху і навыкаў чытання нот, пры якіх вымаўляюцца назвы нот.
Сацыялогія - (ад лац.) – навука аб грамадстве, аб адносінах у грамадстве.
Семестр - ( лац.) – навучальнае паўгоддзе ў вышэйшых або сярэдніх спецыяльных навучальных установах.
Сервіс - (англ.) – арганізаванае абслугоўванне насельніцтва ў сферы быту.
Сімпозіум (лац.) – нарада па якому-небудзь пытанню, звычайна міжнародная.
Сінхронны (грэч.) – які адбываецца адначасова з іншай з’явай.
Сквер (англ. ) – невялікі гарадскі грамадскі сад.
Смог (англ.) - сумесь дыму і пылу з туманам, якая ўтварае завесу над буйнымі прамысловымі гарадамі.
Спарадычны (лац.) – адзінкавы, нерэгулярны, выпадковы.
Спецыфічны (лац.) – уласцівы толькі дадзенаму прадмету ці з’яве, асаблівы.
Спонсар (англ.) – 1) асоба або фірма, якая фінансуе якое-небудзь мерапрыемства ці арганізацыю; 2) фірма, якая заказвае радые- ці тэлепраграму ў рэкламных мэтах; 3) ініцыятар, арганізатар; 4) дзяржава або палітычны дзеяч, якія прапанавалі праект рэзалюцыі па міжнароднаму пытанню.
Стабілізацыя ( лац.) – прывядзенне чаго-небудзь ва ўстойлівае становішча, замацаванне на пэўным узроўні.
Стагнацыя (лац.) – застой у вытворчасці, гандлі.
Статус ( лац.) – прававое становішча, стан.
Статус-кво – нескл., н.р. (лац.) –становішча без змен.
Статычны (гр.) – нерухомы, які знаходзіцца ў стане спакою і раўнавагі.
Стэла (гр.) – вертыкальна пастаўленая каменная або металічная (мемарыяльная) пліта з надпісам або рэльефным вобразам.
Суверэнітэт (фр.) – поўная незалежнасць дзяржавы ў знешняй і ўнутранай палітыцы.
Табель ( лац.) – бланк або спецыяльная дошка для ўліку чаго-небудзь.
Таталітарны ( фр.) – з адкрыта тэрарыстычнай дыктатурай і падаўленнем дэмакратычных свабод.
Татальны (фр.) – усеабдымны, усеагульны.
Трыумф (лац.) – 1) урачыстая сустрэча палкаводца-пераможцы ў старажытным Рыме; 2) біскучы поспех, выдатная перамога.
Трэнінг (англ.) – трэніроўка, выкананне спецыяльнага трэніровачнага рэжыму.
Тэлекс (англ.) – 1) міжнародная сетка абаненцкага тэлеграфавання, абсталяваная аўтаматычнымі тэлеграфнымі станцыямі; 2) апарат, прызначаны для такой сувязі.
Тэмперамент (лац.) – 1) сукупнасць псіхічных рыс асобы, якія залежаць ад псіхалагічных асаблівасцей арганізма і складаюць пэўны псіхалагічны тып; 2) жыццевая энергія, здольнасць да ўнутранага ўздыму, страснасць.
Уверцюра (фр.) – 1) музычны ўступ да оперы, аперэты, балета, драматычнага спектакля; 2) самастойны музычны твор для аркестра ў адной частцы.
Ультыматум (лац.) – рашучае патрабаванне з пагрозай прымянення мер уздеяння ў выпадку адмаўлення.
Унікальны ( лац.) – вельмі рэдкі, адзіны, выключны.
Факт (лац.) – сапраўдны, нявыдумана выпадак, з’ява, здарэнне.
Фактар (лац.) – рухаючая сіла, прычына якога-небудзь працэсу, якая вызначае яго характар або асобныя рысы.
Фальсіфікацыя (лац.) – падробка, замена сапраўднага несапраўдным, фальшывым.
Фарпост (ням.) –1) перадавыя ўмацаваныя пазіцыі, перадавы пост; 2) перадавы пункт, апора.
Фауна (лац.) – жывельны свет.
Феерыя (фр.) – 1)тэатральны спектакль або цыркавое прадстаўленне з выкарыстаннем розных эфектаў; 2) казачнае відовішча.
Феномен (гр.) – выключная, рэдкая, незвычайная з’ява; выключны ў якіх-небудзь адносінах чалавек.
Фіяска – нескл., н.р. - (іт.) – поўны правал, няўдача.
Флора (лац.) – раслінны свет.
Цэйтнот (ням.) – 1) недахоп часу на абдумванне чарговых хадоў пры гульні ў шахматы, шашкі; 2) перан. Недахоп часу наогул.
Цэнз ( лац.) – умовы, якія абмяжоўваюць карыстанне асобай тымі ці іншымі правамі.
Эвалюцыя (лац.) –працэс развіцця чаго-небудзь, змяненне ад аднаго стану да другога; бесперапынная паступовая колькасная змена, якая падрыхтоўвае якасную змену.
Эквівалент (лац.) – што-небудзь раўназначнае, здольнае поўнасцю замяніць.
Экспарт (англ.) – вываз тавараў за мяжу для продажу або выкарыстання з якой-небудзь мэтай.
Экстра – нескл. - (лац.) – самы высокі, самы лепшы (пра сорт тавару).
Экстэнсіўны (лац.) – звязаны толькі з колькасным павелічэннем без паляпшэння якасці.
Экстэрнат (лац.) – здача экзаменаў у навучальнай установе без навучання ў ей.
Эмансіпацыя (лац.) – вызваленне ад залежнасці; ураўноўванне ў правах.
Эмісія (лац.) – выпуск у зварот папяровых гршай, цэнных папер.
Эмбарга – нескл., н.р. - (ісп.) – 1) забарона на ўвоз у краіну або вываз за яе межы золата ці іншаземнай валюты, асобных відаў тавараў, напр. зброі; 2) затрыманне суднаў і грузаў, якія належаць іншай дзяржаве ў сувязі з палітычнымі ўскладненнямі.
Эсперанта – нескл., н. р. – (Esperanto – псеўданім урача Л. Заменгофа) – штучная міжнародная мова, створаная ў 1887 г. варшаўскім урачом.
Юбілей (лац.) – гадавіна якой-небудзь падзеі, дзейнасці пэўнай асобы, існавання ўстановы, горада, а таксама святкаванне гэтай гадавіны.
Юрыспрудэнцыя (лац.) – сукупнасць навук аб праве, правазнаўства.
Ліга (лац.) – саюз, аб’яднанне асоб, арганізацый, дзяржаў з грамадска-палітычнымі мэтамі.
Подписано в печать . Формат 60х84 1/16
Тираж 30 экз.
Отпечатано с помощью множительной техники Витебского филиала Учреждения образования Федерации профсоюзов Белорусской «Международного института трудовых и социальных отношений».
Лицензия ЛВ № 153