2. Вывучэнне тэкста гістарычнай крыніцы.

• Вызначэнне паняцця "тэкст". Гiстарычныя тэксты.

• Паняцці "спіс" , "рэдакцыя", "ізвод". Интэрпаляцыi i глоссы.

• Этапы развіцця дакументаў. Чернавікі, белавікі. Вызначэнне арыгiналу.

• Вызначэнне складанага характару тэкста.

• Рэканструкцыя тэкста.

3. Вызначэнне часу стварэння пісьмовай крыніцы.

• Прадмет гістарычнай храналогіі.

• Летазлічэнне. Тыпы і віды календароў.

• Методыка даціроўкі гістарычнай крыніцы:

• а) аналіз прамой інфармацыі аб часе;

• б) аналіз ускоснай інформацыі аб часе;

• в) сінтэз інфармацыі аб часе.

3. Вызначэнне месца узнiкнення (лакалізацыя) пісьмовай крыніцы.

• Прадмет гістарычнай геаграфіі. Гiстарычныя карты.

• Выкарыстанне дадзеных тапанімікі для лакалізацыі гістарычных крыніц.

• Вызначэнне месца ўзнiкнення гістарычнай крыніцы з дапамогай дадзеных лінгвістыкі.

• Методыка лакалізацыі гістарычных крыніц:

• а) аналіз прамой інфармацыі аб прасторы;

• б) аналіз ускоснай інфармацыі аб прасторы;

• в) сінтэз прасторавай інфармацыі.

5. Вызначэнне аўтара (атрыбуцыя) гicтарычнай крынiцы.

• Прамая інфармацыя аб аўтары гістарычнай крыніцы: імя, імя па бацьку, прозвiшча, мянушка.

• Выкарыстанне дадзеных генеалогіі і генеалагічных табліц ва устанаўленні інфармацыі аб аўтары.

• Ускосная інфармацыя аб аўтары гістарычнай крыніцы: тытул, пасада, псеўданім, сацыяльны статус.

• Аўтарскі стыль і яго структура.

• Колькасныя і камп'ютэрныя метады вызначэння аўтарства.

5. Вызначэнне сапраўднасці і падробкі. Крыніцазнаўчы сінтэз. Літаратура да першага пытання:

а) асноўная:

1. Грицкевич в.П., Каун с.Б., Ходин с.Н. Теория и история источниковедения. Пособие для студентов гуманитарных факультетов. Мн.,2000.

2. Парфенов И.Д. Основы исторической библиографии. М.,1990.

3. Пронштейн А.П. Методика исторического источниковедения. Ростов-на -Дону,1976, С.420—447.

3. Пушкин В.Н. Эвристика — наука о творческом мышлении. М., 1967.

4. Ходаковский Н.И. Организация поиска источников и литературы в источниковедческом исследовании. М.,1976, С. 14—79.

б) дадатковая:

1. Правила издания исторических документов. М.,1969.

2. Федотов В.В. Техника и организация умственного труда. Мн., 1983.

3. Доорн П. Электронный лабиринт: возможности и «ловушки» компьютерной системы INTERNET для историков // Круг идей: развитие исторической информатики. Труды II конференции Ассоциации «История и компьютер». М., 1995, С.122—135.

4. Глобальная сеть Internet в информационном обеспечении исторических исследований и образования // Белова Е.Б., Бородкин Л.И., Гарскова И.М., Изместьева Т.Ф., Лазарев В.В. Историческая информатика. М., 1996, С. 369 – 373.

Літаратура да другога пытання:

а) асноўная:

1. Лихачев Д.С. Текстология. М.,1983, С.127--150.

2. Пронштейн А.П. Методика исторического источниковедения. Ростов-на -Дону,1976, С.121—146.

3. Рейсер С.А. Основы текстологии. М., 1978, С.13—73.

4. Ходзiн С.М. Летапiсанне на Беларусi // Беларускi гiстарычны часопiс, 1997, №2, С.81—82.

б) дадатковая :

1. Берков П.Н. Введение в технику литературоведческого исследования. Источниковедение. Библиография. Розыскания. Л., 1955.

2. Бородкин Л.И., Милов Л.В. О некоторых аспектах автоматизации текстологических исследований ( Закон Судный людем ) // Математические методы в историко-экономических и историко-культурных исследованиях. М., 1977, С.235—280.

3. Черепнин Л.В. Повесть временных лет, ее редакции и предшествующие ей летописные своды // Исторические записки. М.,1948, Т.25.

4. Шахматов А.А. Обозрение русских летописных сводов XIV—XVI вв. М.,1972.