- •25. Полiсемiя, семант.Пераарыент.Мова у тэксце.Асабл.Выкарыст.Тропау у смi
- •4 Тыпы няпоуных амонiмау:
- •29. Сiнанiмiя. Сiн.Рад. Паняцце пра дамiнанту
- •30.Тыпы сiнонiмау.Лекс.,сiнт сiнанiмiя
- •31. Антанiмiя. Тыпы амонiмау.
- •32.Сутнасць антанiм. Супрацьпаст: антонiм, антытэза, энантыясемiя, аксюмаран
- •33.Лексiка бел.Мовы паводле паходжання
- •34.Методыка вызначэн.Бел.Мовы
- •35. Транслiтарацыя. Выкар.Варварызмау.
- •36.Лексiка суч.Бел.Мовы паводле акт.I пасiун складу.
- •37. Агульн.Лексiка I лек.Абмежаванага ужытку
- •38. Стыл.Разрады бел.Лексiкi
- •39.Прадмет фразеалогii. Фр.Як млуная адз-ка.
- •40. Парадак кампан. У фр.. Тыпы фр.Па iх
38. Стыл.Разрады бел.Лексiкi
Стыль- такая разнавiднасць мовы,што служыць сродкам зносiн памiж людьмi у той цi iнш.сферы iх дзейнасцi,характ.адборам моуных сродкау, адпаведн.са зместам, задачамi I сiтуац.маулення.
Стыл.разрады лексiкi: 1-мiжстыл,нейтральн; 2-абмеж.выкарыст.
Стылi: навуковы, афiц-справавы, публiц,мастацкi,гутарковы (___кнiжн.cтылi)
Мiжстыл.л.- словы, якiя выконв.толькi намiнат.ф-цыю, не маюць стыл.афарбоукi I выкар. ва усiх стылях мовы, не маюць адценняу
Кнiжн.л. - навуковы, афiц-справавы, публiц стылi.
Гутарковая л. – словы,ужыв.у штодзенным, неафiц.бытав.зносiн.памiж людзьмi
Л ексiка: актыуная-словы не маюць адцення устарэл.цi навiзны; пасiуная-рэдкаужыв.,зразумел.,але непрывычна з-за устар.або навiзны. Устар.словы:гiстарызмы,архаiзмы.Неалагiзмы(ёгурт,аквамобiль аказiяналiзмы –iндыв-аутарск.неалагiзмы(Брыль-раззязюшны лес)
39.Прадмет фразеалогii. Фр.Як млуная адз-ка.
Фразеалогiя – раздзел мовазнауства(вылуч.з лексiкалог.у сяр.ХХст.),якi вывуч.устойлiв спалучэнне слоу разнаст.тыпу, вывуч.знач.фр-мау,iх структуру I адносiны да слоу.
Фраз-мы, або фр.адз-кi – спалучэн. Слоу у непадзельным цэласным значэннем,якiя у мове выкар.як моун.адз-кi.
Разуменне: вузкае(устойлiв.выразы-iдыемы); шырокае(крылат.выразы,прыказкi,устойл.параунаннi).
Прыкметы фр.адз-нак: * узнауляльнасць(выкар.як гатов.адз-ка); * устойлiвасць(стабiльны склад I значэнне); * адзiн член сказа(у сiнтакс.адносiнах); *шматкампанентнасць(не менш 2х слоу); *сэнс.непадзельнасць.
Адносiны да: слоу(як I слова фр-зм выражае адно паняцце, мае цэласн.значэнне – могуць мець больш чым 1 значэн, могуць быць мнашазначнымi) ; словазлучэнн.(склад. З 2х кампенентау)
Прыфрыземн.слова-абавязк.слова,якое не уваходзiць у склад фр-ма ~ (крычаць) на усе горла
Факультатыунае слова – можа апускацца ~за (бабск.)спаднiцу трымацца.
40. Парадак кампан. У фр.. Тыпы фр.Па iх
Парадак кампанентау у фр.:1-свабодн.размяшчэн.слоу;2-стандартны(тыповы);3-фiксаваны(кожны кампан.мае свае месца)
Фр-мы не размяркоув. па лекс-грам.разрадах – часцiнах мовы, а толькi суаднос. з iмi паводле значэння I сiнт.ф-цыi: 1)дзеяслоуны – замарыць чарвяка(перакусiць), воду муцiць(заблытваць справу), згубiць галаву(збянтэжыцца); 2)назоунiкавы – альфа I амега(самае галоунае), апошняе слова(найвыш.дасягн),гарачая галава(палкi чалавек); 3)прыметнiкавы – з боку прыпiку(лiшнi), з вузел росту(малы); 4)прыслоуныя – на адной назе(хутка), за светам(далека); 5)займеннiкавы – ваш брат(да вас падобны), як адзiн(без выключэн); 6)выклiчнiкавы – вось табе I на!, што за лiха!