- •1. Перыядызацыя замежнай літаратуры 2 паловы 20 стагоддзя
- •4. Праблематыка і паэтыка літаратурнай антыўтопіі другой паловы хх ст. (р. Мёрль, к. Вонегут, р. Брэдберы, э. Бёрджэс, с. Лем і інш.).
- •5. “Амерыканская мара” і «амерыканская трагедыя» ў пасляваеннай літаратуры зша (раман Дж. Стэйнбека «Зіма трывогі нашай»).
- •6.Прыпавесць э. Хэмінгуэя «Стары і мора». Падтэксты і ключавая фраза твора.
- •7. «Пластычны тэатр» т. Уільямса (п»еса «Шкляны звярынец»).
- •8.Новы лацінаамерыканскі раман: змест паняцця, асноўныя тэмы, Мастацкая спецыфіка. «Магічны рэалізм» лацінаамерыканскай прозы.
- •9. . Раман г. Гарсіа Маркеса «Сто год адзіноты»: асаблівасці сюжэта і кампазіцыі, міфалагічныя і літаратурныя крыніцы. «Магічны рэалізм» рамана.
- •16. Э.Базэн і французскі “сямейны раман” (“Устань і ідзі”).
- •17. Экзістэнцыяльныя праблемы ў творчасці м. Фрыша (раман “Хомо Фабер”).
- •18. “Вандроўныя” вобразы ў пасляваеннай замежнай літаратуры і раман ( я. Отчанашака «Рамэа, Джульета і цемра», п’еса м. Фрыша “Дон Джуан”, кніга п. Хандке “Дон Жуан”).
- •19.Антычны міф у мастацкай сістэме пасляваенных замежных аўтараў (навела к. Вольф «Касандра»).
- •21. Псіхалагічная проза другой паловы хх ст (раман ф. Саган “Ці любіце вы Брамса?”).
- •27. Творчасць м.Кундэры ў кантэксце сусветнай літаратуры (раман Невыносная лёгкасць быцця).
- •30. Феномен постмадэрнізму: этымалогія і змест паняцця, сферы яго прыкладання, найбуйнейшыя постаці.
- •33. Постмадэрнізм у творчасці лацінаамерыканскіх пісьменнікаў (х.Л. Борхес, х. Капртасар, а. Поссэ і інш.)
- •34. Камю і экзістэнцыялізм: ад сцвярджэння абсурду да бунту супраць яго (раман “Чума”)
- •35. Маральна-філасофскія праблемы ў рамане а. Камю “Падзенне”. Камю і Дастаеўскі
- •37. “Тэатр абсурду”: сэнс паняцця, асаблівасці мастацкай тэхнікі “антыдрам”
- •38.Праблематыка і паэтыка «тэатра абсурду». Аналіз адной з «антыдрам» (с. Бэкет, э. Іанеска, в. Гавэл, с. Мрожак, т. Стопард, г. Пінтэр).
- •40. Праблематыка і паэтыка «новага рамана». Аналіз аднаго з «неараманаў» (н. Саррот, а. Роб-Грые, м. Бютор, к. Сімон).
- •41. Апавядальнае майстэрства г. Грас (“Бляшаны барабан”)
- •45. Маральна-этычная праблематыка ў творах пісьменнікаў славянскіх краін (аповесць п. Вежынава “Бар’ер”).
- •46. Маральныя каштоўнасці ў “грамадстве спажывання” (“Элементарныя часцінкі” м. Уэльбек).
- •47. Замежная літаратура 2 пал хх ст. У беларускай культурнай прасторы: уплывы, тыпалогія, пераклады.
- •48. Маральна-філасофскае асэнсаванне Чарнобыльскай катастрофы ў аповесці к. Вольф “Аварыя”.
47. Замежная літаратура 2 пал хх ст. У беларускай культурнай прасторы: уплывы, тыпалогія, пераклады.
Лiтаратура Беларусi праходзiла свой паскораны шлях развiцця у XIX - XX стагоддзi не толькi ў авалоданнi новымi жанрава-стылёвымi выяуленчымi мажлiвасцямi, паскораны шлях фармальных пошукаў i захапленняу, але i хутка выпрацавала разнастайныя тэндэнцыi, прыёмы, спосабы. У аснове сваей яна заставалася рэалiстычнай, тым не менш, у ей шырока ўкаранялiся лiрычныя, рамантычныя, фантастычныя, натуралiстычныя i iншыя дамiнанты стылю. Многiя жанрава-стылявыя тэндэнцыi мастацкага адпюстравання прыходзiлася асвойваць што называецца "з лiстa", на чыставiк.
Нельга разглядаць беларускую літаратуру ў адрыве ад сусветнай, бо, па-першае, кожная нацыянальная літаратура — гэта неад’емны складнік сусветнай, а, па-другое, тэндэнцыі сусветнай літаратуры ў пэўным сэнсе паўплывалі на развіццё нацыянальнай, пэўна мадыфікуючыся і асімілюючыся.
- - - -
У галіне перакладу заежнай літаратуры 2 піка:
- 54-90-я гг. *(Серыі Скарбы сусветнай літ-ры, Кнгіга перакладчыка, Проза народаў СССР і гд, асобныя выданні)
- сяр 90- нашы дні
пер. асобнымі выданнямі, перыядычны друк, прасторы інтэрнэту (Прайдзісвет). Перакладчыкі: В. Сёмуха, Я. Лапатка, Л. Баршчэўскі, В. Рагойша, А. Хадановіч, Ян Максімюк, Зміцер Колас і гд.
паралелі
суадносяцца творы В. Быкава і экзістэнцыялістаў; Сартр "Мёртвыя без пахавання" і Быкаў "На чорных лядах" ; У.Эка і Караткевіч і гд
Беларуская літаратура ў свеце, выхад анталогій беларускай паэзіі ў Расіі, Балгарыі, Югаславіі, інш. Перакладчыкі і папулярызатары беларускай мастацкай літаратуры за мяжой: Ф. Няўважны, Е. Путрамант, В. Жыдліцкі, Ч. Сэнюх, Н. Вылчаў, С. Паптонеў, Р. Рандаў, В. Сінг, М. Абала, Р. Эўцімава і інш. Беларуская літapaтypa замежжа (М. Сяднёў, Я. Юхнавец, М. Кавыль, А. Бярозка, У. Клішэвіч, інш.). Дзейнасць літаратурнага аб’яднання “Белавежа” ў Польшчы (А. Барскі, Г. Валкавыцкі, Я. Чыквін, Н. Артымовіч, М. Лукша, інш.).
48. Маральна-філасофскае асэнсаванне Чарнобыльскай катастрофы ў аповесці к. Вольф “Аварыя”.
У 1987 г. выйшла з друку аповесць «Аварыя» («Die Havarie»). Гэта разважанні аб катастрофе на Чарнобыльскай АЭС, трывога за лёс планеты, турботу з нагоды развіцця сучаснай цывілізацыі наогул. Ці можна паставіць этычную мяжу навуковаму пошуку? Наколькі можа быць фатальнай абмежаванасць тэхнакратычнага мыслення? - Вось пытанні, якія паднімаюцца ў аповесці.
Вострасюжэтная аповесць« Аварыя. Хроніка аднаго дня »(1987).
У кнізе «Аварыя» Крысці Вольф адным з першых літаратараў за межамі Савецкага Саюза закранула тэмы, звязанай з аварыяй на Чарнобыльскай АЭС. Яна напісала сачыненне, у якім гаворыцца пра рок, да якога могуць прывесці неапанаваная навука і тэхніка. У кнізе Крысці Вольф распавядала з аднаго боку пра Чарнобыль, гэта значыць - пра зло, якое можа прынесці тэхніка. Іншая частка звязана з аперацыяй на мозгу, якую ў дзень аварыі праводзілі малодшаму брату галоўнай гераіні кнігі. Гэты сюжэт сімвалізаваў станоўчы бок тэхнічнага развіцця таго часу. У выніку паўстала аповяд-палеміка пра значэнне навукі і перш за ўсё тэхнікі і роля чалавека ў іх кантэксце.
Кніга «Аварыя» была напісана ў ГДР і Крысці Вольф сёе закідалі недастатковую крытычнасць па сістэме кантролю за складанай тэхнікай, якая існавала ў сацлагера. Бо на тэрыторыі ГДР таксама былі рэактары такога ж тыпу, што і на ЧАЭС.