- •1. Ахова г-к спадч б. Як вуч дысц.
- •2. Помнік, Каштоўнасць, Спадчына: інтэрпр паняццяў у нав літ-ры і заканад.
- •3. З’яўл і эвалюц культу спадч. Станаўл грам да помн у розныя эпохі.
- •5. Гісторыка-культурная спадчына і ідэнтычнасць
- •7. Праблема вандалізму. Прычыны знікнення г-к спадчыны ў свеце
- •8. Асноўныя прычыны і этапы знікнення і знішчэння гкс на бел землях
- •9. Аг-кк на беларускіх землях у дасавецкі перыяд.
- •10. Аг-кк у бсср і ссср ад усталявання савецкай улады да 1941 г.
- •11. Заканадаўства рб па аг-кк.
- •12. Міжн акты ў галіне аховы помнікаў і іх месца ў нац праве.
- •13. Дзярж органы ў арганіз аг-кс ў Бел: роля, функцыі і паўнамоцтвы
- •15. Грамадскія аб’яднанні і таварыствы ў арганізацыі аг-кс
- •18. Праф выяўл мат і немат кашт. Асаблівасці правядз арх раскопак.
- •19. Выпадковае выяўленне гкк. Скарбы і скарбашукальніцтва.
- •21. Наданне і пазбаўленне статусу гкк рб.
- •24. Захаванне нерух. Мат. Гіст-культ каштоўнасцей. Ахоўныя дошкі. Ахова асяроддзя нерухомых матэрыяльных каштоўнасцей і іх зоны аховы.
- •25.Зберажэнне рухомых матэрыяльных гісторыка-культурных каштоўнасцей. Калекцыі і правы ўласніка калекцыі
- •27. Асаблівасці правядзення нав-дасл, праект, аднаўл, рэст і іншых відаў работ на помн г і к. Рэстаўрацыя і кансервацыя.
- •29. Рэстаўрацыя ці аднаўленне: адрозненні паняццяў і праблема выбару. Прыстасаванне помнікаў гісторыі і культуры.
- •30.Помнікі археалогіі: віды і асаблівасці захавання.
- •31. Зберажэнне і выкарыстанне помнікаў грамадзянскага і народнага дойлідства. Індустрыяльная спадчына.
- •32. Праблема захавання гістарычных цэнтраў гарадоў.
- •33. Захаванне і выкарыстанне помнікаў культавага
- •34. Камяні-валуны і мемарыяльныя помнікі: іх захаванне і выкарыстанне
- •35. Руіны як асобны від архітэктурных помнікаў.
- •41. Захаванне і выкарыстанне помнікаў прыроды. Структура аховы і выкарыстання помнікаў прыроды і экалогіі. Экамузеі.
- •43. Вынікі дзейнасці Дзярж гіст-культ экспедыцыі па выратаванні помнікаў гіст і культ Беларусі ў раёнах, пацярпелых ад аварыі на чаэс.
- •44. Асаблівасці вывазу гкк і прыроўненых да іх аб’ектаў за мяжу.
- •45. Праблема вяртання і рэстытуцыі гкк. Бел спадчына за мяжой.
- •47. Агульныя пытанні адказнасці за парушэнне заканадаўства. Дысцыпл, матэрыяльная, адмін і крымін адказнасць: змест і адрозненне.
- •48. Адмін адказнасць за парушэнне заканадаўства аб аг-кс.
- •49. Крымінальная адказнасць за парушэнне заканадаўства аб аг-кк.
- •50. Праблема супрацьстаяння “культурнай” кантрабандзе.
34. Камяні-валуны і мемарыяльныя помнікі: іх захаванне і выкарыстанне
35. Руіны як асобны від архітэктурных помнікаў.
Современное состояние белорусского историко-архитектурного наследия говорит о том, что значительная часть памятников находится в частично или полностью руинированном состоянии. Проблемой является то, что у определенной части общества (в том числе нередко в органах управления культурой) бытует мнение, что это “беспорядок, бесхозяйственность”, которые необходимо устранить. В действительности реставрация – только один из способов “продления жизни памятнику в культурном аспекте” [6]. Некоторые памятники могут существовать в виде охраняемых руин, которые сами по себе обладают мощным духовно-нравственным потенциалом и представляют из себя зримый “образ времени”.
Сохранение руин прежде всего через консервацию дает необходимую возможность продления их физической и духовной жизни. Еще более важным является включение руинированного памятника в архитектурную среду. Это наиболее эффективно может быть сделано в старых сядзібах, дварах, маёнтках, где фрагменты построек часто включены в остатки парков. В этом случае сами принципы пейзажной, ландшафтной архитектуры позволяют создать вокруг руин особую художественно-архитектурную среду, которая станет объектом туристского интереса.
Более сложное отношение к сакральной архитектуре, где существует мощная тенденция к “реставрации”, “реконструкции”, “реновации”, “модернизации” храмов (эти терминологические названия приводятся потому, что именно так, без четких критериев, используются в реальном современном реставрационном процессе. – Прим. авт.). Стремление вернуть храмы как можно скорее к своей основной, сакральной функции иногда приводит к значительным художественно-эстетическим утратам, что, по сути, в более долгосрочном глубоком смысле сказывается на отношении к Вере как символу Вечного в традициях нашего народа. Храмы обретают “евроремонты”, а это не позволяет духовно включать их в ту “связь времен”, которая и воплощает в себе культурные традиции.
Ностальгия, память о прошлом нужны нам сегодня не как элемент экзотики или развлечения, а как истинная зримая правда о минувших днях, воплощенная в эстетике архитектурных руин и необходимая для нашего духовного развития.
41. Захаванне і выкарыстанне помнікаў прыроды. Структура аховы і выкарыстання помнікаў прыроды і экалогіі. Экамузеі.
Помнік прыроды– ахоўваемая прыр тэр, на якойразмешчаны рэдкі або славутых аб'ект жывой або нежывой прыроды, унікальны ў нав, культ, гіст-мемар або эстэт стаўленні.Тыпы:батанічныя, геалагічныя, гідралагічныя, гідрагеалагічныя, заалагічныя і комплексныя.Палажэнне аб помніках прыроды (1995). По статусу: республ и местн значения."Об особо охраняемых природных территориях и объектах". Прир объекты объявляются пам природы респ значенияМин природн ресурсов, местного
значения исполн комитетами базового тер уровня. Охрана памятников природы обеспечивается: гор и район исполн комитетами, землевладельцами, землепользователями, собственниками или иными специально уполномоченными на то органами. Запрещается снос, порча, застройка на тер прир пам без разрешенияМин прир рес и окруж среды. При необход провед на тер памятника работ по улучшению гражд подают исп ком ходатайство + схематич чертеж. Разрешение выдается Мин прир рес и окруж среды. На каждый памятник природы ведетсяпаспорт: на пам респ знач-мин рир рес, на пам местн зн - областными комитетами и районными инспекциями. Указ название, местонахожд, кратк описание, площадь, режим охраны, фото, карта-схема.
42.Вопросы собственности регулируются действующим законом ― “Об архивном деле и делопроизводстве в РБ” от 2011 г. Нац архивный фонд состоит из госуд и негосуд частей. Гос часть: формируется из документов государственных органов, иных организаций и граждан, включенных в списки источников комплектования гос архивов. Негосуд организации и граждане включаются в эти списки с их согласия на основании договора хранения (документы Президента РБ, Нац собрания РБ, Сов Мин РБ, Конст Суда, Верховного Суда и т.п.). Негосуд часть: из документов респ гос-общ объединений, пол партий и других общ объединений, их союзов, религиозных организаций, образовавшихся после отделения церкви от государства; иных негосуд организаций. Нац архивный фонд может пополняться путем дарения, получения в наследство, покупки документов, междунар и внутригосуд документообмена и иными способами, не противоречащими законодательству. Архивные докум гос части только в собств гос-ва, а негос в собственности организаций и граждан. Если нет собственника, то гос-ву. Гос-во поощряет и финансирует поиск, учет и возвращение документов, имеющих ценность для бел народа.
Уласнасць на прадм муз фонду. Калекцыі і правы ўласніка калекцыі.
РэгулююццаЗаконам аб музеях і музейным фондзе РБі іншымі НПА. Камплектаванне музейных фондаў: куплi; дарэння; абмен; інш сродкамі па заканад. Парадак камплектавання музейных фондаў дзярж музеяў устанаўлiвае Мінкульт. Часовы вываз па закан РБ. Асаблiвасцi выкарыстання музейных прадметаў, якія знах у Дз фонд каштоўных мет і камнеў таксама па заканад. Дзярж і прыватн уласнаць, за выключэннем тых, якія знах толькі ва ўласн дзярж. Паслугі ўласніка: 1) вызначэнне iндыв умоў утрымання i выкарыстання калекцыi ў цэлым i (або) яе асобных прадметаў; 2) дапамога ў правядзеннi навук iнвентарызацыi i навук апрацоўкi прадметаў калекцыi; 3) захаванне ў дзярж установах адпаведнага профiлю прадметаў калекцыi, якія могуць выкарыст гэтыя прадметы; 4) гарантыя бяспекi калекцыi i (або) яе асобных прадметаў у час экспанавання i (або) перавозкi. Уласнік мае права атрымліваць звесткі пра прадмет.