3. Выхаваўчая работа па класнаму кіраўніцтву.

Акрамя работы па прадмеце, мною праводзілася выхаваўчая работа ў зама- цаваным 7 “В” классе. Калектыў дадзенага класа характарызуецца добразычлівасцю, шчырасцю і адказнасцю, але вельмі яны не дысцыплінаваныя.

Выхаваўчая работа класнага кіраўніка накіравана на выхаванне і згуртава- насць вучнёўскага калектыву, стварэнне і развіццё традыцый калектыўнага жыцця.

На працягу педагагічнай практыкі я праводзіла класныя гадзіны на тэмы “ Без труда нет добра”, а таксама “Из людей не бывает никто безымянным”. Заліковай таксама была класная гадзіна на тэму " Из людей не бывает никто безымянным ".

У выніку праведзенай выхаваўчай работы я набыла разнастайныя ўменні і навыкі па класнаму кіраўніцтву:

• уменне суадносіць абраную выхаваўчую работу з узроставымі асаблі- васцямі вучняў;

• здольнасць у агульнай сістэме пазакласнай работы вылучаць вядучыя выхаваўчыя задачы з улікам асаблівасцей паводзін і развіцця вучняў;

• дыферэнцыяцыя разнастайных метадаў і прыёмаў пазакласнай выха- ваўчай работы для ажыццяўлення індывідуальнага падыходу да

вучняу;

• уменне карыстацца метадамі і прыёмамі падтрымкі ініцыятывы вучняў пры правядзенні выхаваўчай работы;

• уменне фарміраваць і падтрымліваць здаровы псіхалагічны мікраклімат і грамадскую думку ў класе;

• уменне ажыццяўляць індывідуальны падыход да вучняў у працэсе выхаваўчай работы.

4. Псіхолага-педагагічнае вывучэнне вучня

За перыяд практыкі мною праводзілася таксама работа па вывучэнні псіхолага-педагагічных якасцей і асаблівасцей вучня 7 “В” класа для напісання характарыстыкі.

У ходзе яе напісання асноўная ўвага надзялялася:

• вывучэнню характару сямейнага выхавання і ўмоў жыцця вучня;

• выяўленне мікраклімату ў класе;

• вывучэнне інтарэсаў вучня;

• выяўленне адносін вучня да вывучаемых школьных прадметаў;

• вывучэнне матываў выбару прафесіі.

Для рэалізацыі пералічаных пытанняў выкарыстоўваліся наступныя метады:

• псіхолага-педагагічнае назіранне за вучнем;

• дыягнастычныя гутаркі з вучнем, з настаўнікамі-прадметнікамі і класным кіраўніком;

• аналіз прадуктаў дзейнасці вучня (вывучэнне паспяховасці па школьнаму журналу, вывучэнне асабовых спраў і інш.);

• анкетаванне;

• вывучэнне ўзроўню самаацэнкі і трывожнасці вучня.

Па назіраннях за вучнем можна зрабіць выснову, што гэты вучань характарызуецца параўнальна нізкім узроўнем актыўнасці паводзін, новыя формы якога выпрацоўваюцца павольна, але з'яўляюцца ўстойлівымі. Валодае марудлівасцю і спакоем у дзеяннях, міміцы і гаворкі, роўнасцю, сталасцю, глыбінёй пачуццяў і настрояў. Настойлівы і зацяты, ён рэдка выходзіць з сябе, разлічыўшы свае сілы, даводзіць справа да канца, роўны ў адносінах, у меру таварыскі, не кахае дарма балбатаць. Эканоміць сілы, дарма іх не марнуе.

Пройдзеная практыка дала мне своеасаблівы вопыт работы з дзецьмі ў школе. Я зразумела, што кожны вучань па-свойму цікавы, трэба толькі знайсці патрэбны падыход, высвятліць, чым яго можна зацікаціць.