Мин тәрәзәдән күрдем

Мин тәрәзәдән урамга карадым һәм анда нәрсә генә күрмәдем. Анда агачлар йөри, анда ике кәҗә утырып кәнфит ашыйлар. Мәче күрше эткә – Актырнакка – әйтә: «Хәлләр ничек?», – ди.

Эт: «Нога болит, хуҗа артыннан йөрергә тяжело», – ди.

Мәче: «Ә син өйдә утыр, нигә хуҗа артыннан йөрергә?»

Эт: «Этләрнең эше шул инде: хуҗа артыннан ходить. Хуҗа эшкә бара, мин дә артыннан. Ул күршегә керә, мин дә күрше около дома утырам. Таков ул – эт жизнь», – ди.

Мәче: «Ә мин хуҗа артыннан йөрергә яратмыйм. Мин гел үз эшем белән генә йөрим. Өйдә утырам, тәрәзәдән карыйм. Днем йоклыйм, ночью инде урамга чыгам. Дышать свежим воздухом яратам мин».

Эт: «Ә синең эшең юкмы?»

Мәче: «Нинди эш?! Мин кеше түгел бит. Кешеләр эшли, атлар эшли. Мин дә эшли башлыйммы? Аннары кем отдыхать соң? Мәчеләр рождаются, чтобы отдыхать»

Эт: «Ладно, – ди Актырнак, – миңа эшләргә кирәк. Вон хуҗам күршедән чыкты. Хәзер ул в сад бара, миңа аның белән булырга кирәк. Сау бул».

Мәче: «Прощай, Актырнак». Мәче урамга карый: сөйләшергә никого юк. Ул өйгә уходит.

Ә вон гуси шахмат играют. Аларның рук юк, шуңа күрә алар шахматны на земле уйныйлар.

Гусыня: «Минем пешкам вперед бара»

Гусак: «Ә минем атым аны ашый», – ди, һәм Гусак уйлый башлый. Шахмат играть өйрәнергә авыр түгел шул, яхшы играть бик авыр…

Мин тәрәзәдән карадым һәм нәрсә генә күрмәдем. Курицы поют. Петух – аларның дирижёры…

– Сынок, дәресләреңне кара, тәрәзәгә карап, несбыточное уйлап эш бармый бит… – диде әни.

Так вот: кешенең гел эше бар. Әнә мәченең эше юк, гуси шахмат уйный, курицы поют, ә миңа дәресләр готовить кирәк.

2

Мин тәрәзәдән күрдем

Мин тәрәзәдән урамга карадым һәм анда нәрсә генә күрмәдем. Анда агачлар йөри, анда ике кәҗә утырып кәнфит ашыйлар. Мәче күрше эткә – Актырнакка – әйтә: «Хәлләр ничек?», – ди.

Эт: «Аягым авырта, хуҗа артыннан йөрергә авыр», – ди.

Мәче: «Ә син өйдә утыр, нигә хуҗа артыннан йөрергә?»

Эт: «Этләрнең эше шул инде: хуҗа артыннан йөрү. Хуҗа эшкә бара, мин дә артыннан. Ул күршегә керә, мин дә күрше йорты янында утырам. Шундый ул – эт тормышы», – ди.

Мәче: «Ә мин хуҗа артыннан йөрергә яратмыйм. Мин гел үз эшем белән генә йөрим. Өйдә утырам, тәрәзәдән карыйм. Көндез йоклыйм, төнен инде урамга чыгам. Саф һава суларга яратам мин».

Эт: «Ә синең эшең юкмы?»

Мәче: «Нинди эш?! Мин кеше түгел бит. Кешеләр эшли, атлар эшли. Мин дә эшли башлыйммы? Аннары кем ял итә соң? Мәчеләр ял итәргә дип туалар…»

Эт: «Ярар, – ди Актырнак, – миңа эшләргә кирәк. Әнә хуҗам күршедән чыкты. Хәзер ул бакчага бара, миңа аның белән булырга кирәк. Сау бул».

Мәче: «Хуш, Актырнак». Мәче урамга карый: сөйләшергә беркем юк. Ул өйгә кереп китә.

Ә әнә казлар шахмат уйныйлар. Аларның куллары юк, шуңа күрә алар шахматны җирдә уйныйлар.

Ата каз: «Минем пешкам алга бара»

Ана каз: «Ә минем атым аны ашый», – ди, һәм Ата каз уйлый башлый. Шахмат уйнарга өйрәнергә авыр түгел шул, яхшы уйнарга бик авыр…

Мин тәрәзәдән карадым һәм нәрсә генә күрмәдем. Тавыклар җырлый. Әтәч – аларның дирижёры…

– Улым, дәресләреңне кара, тәрәзә карап, булмаганны уйлап эш бармый бит… – диде әни.

Шулай шул: кешенең гел эше бар. Әнә мәченең эше юк, казлар шахмат уйный, тавыклар җырлый, ә миңа дәресләр әзерләргә кирәк. Добавь пропущенные слова:

1. Анда ике кәҗә … кәнфит ашыйлар.

2) Мәче күрше эткә – Актырнакка – әйтә: «… …?», – ди.

3) Эт: «… …, хуҗа артыннан йөрергә авыр», – ди.

4) … йоклыйм, … инде урамга чыгам. Саф һава … яратам мин.

5) Мәчеләр ял итәргә дип ….

6) Хәзер ул … бара, миңа аның белән булырга кирәк.

7) Аларның … юк, шуңа күрә алар шахматны … уйныйлар.

8) Шахмат уйнарга … авыр түгел шул, яхшы уйнарга бик ….

9) Тәрәзәгә карап, … уйлап эш бармый бит… – диде әни.