Асноўная літаратура:

1. ГОСТ Р 7.03–2006 Издания. Основные элементы: термины и определения [Электронный ресурс] // сборник стандартов СИБИД. – СПб.: Профессия, 2010. – 25 с.

2. Баренбаум, И.Е. Книга и ее элементы: учеб. пособие / И.Е. Баренбаум. – СПб.: СПАК, 1996. – 52 с.

3. Иоффе, А.М. Введение в книговедение: учеб. пособие / А.М. Иоффе. – М., 1984. – С. 62–72.

4. Кушнаренко, Н.Н. Документоведение: учебник / Н.Н. Кушнаренко. – 2-е изд., перераб. и доп. – Киев, 2000. – С. 230–241.

5. Мильчин, А.Э. Издательский словарь-справочник / А.Э. Мильчин. – М.: Эксперт, 1988. – 415 с.

Дадатковая літаратура:

1. Стандарты по издательскому делу. – М.: Российская Книжная палата, 1998. – 325 с.

2. Баренбаум, И.Е. Полиграфическое и художественное оформление книги: учеб.-метод. пособие / И.Е. Баренбаум. – Л.: ЛГИК, 1968. – 51 с.

3. Гусман, Г.О. О книге / Г.О. Гусман. – М.: Книга, 1982. – 104 с.

4. Книговедение: энциклопедический словарь / Ред. коллегия: Н.М.Сикорский и др. – М.: Сов. Энциклопедия, 1982. – 664 с.

5. Кнігазнаўства: метадычныя матэрыялы. – Мн.: МІК, 1993. – С. 11.

Паняцце “кнiга” мае шмат значэнняў ад вузкага, якое сiмвалiзуе знешнюю форму кодекса скрэпленых аркушаў аб’емам 48 старонак да шырокага, пад якiм разумеюць скарбонку чалавечай мудрасцi. Кожная кнiга мае лагiчную пабудову, поўную адпаведнасць яе знешнiх i ўнутраных элементаў – кампазiцыю. Да знешнiх элементаў кнiгi адносяць фармат, аб’ем, форзац, вокладку, супервокладку i пераплет. Комплекс унутраных элементаў кнiгi ўключае тытульныя лiсты, тэкст, аппарат выдання. Тэкст размешчаны на кнiжных поласах. Асобныя элементы кнiгi маюць свае асаблiвасцi, падзяляюцца на вiды i разнавiднасцi. Напрыклад, аб’ем кнiгi можа вымярацца ў старонках, умоўных адзiнках (аркушах), стаўбцах, калонках. Пераплетная крышка i вокладка адрознiваюцца матэрыялам пакрыцця блока кнiгi. Тытульныя лiсты ў залежнасцi ад месца знаходжання бываюць аднапалосны i разгорнуты (распашны). У другiм выпадку могуць прысутнiчаць дадатковыя тытульныя лiсты: авантытул, контртытул, шмуцтытул. Тэкст у залежнасцi ад складанасцi набору бывае просты i складаны; ад месца размяшчэння – асноўны, ўводны, дадатковы, дапаможны, заключны, ўнутрытэкставы. Аппарат выдання падзеляецца на 2 разнавiднасцi: навукова–дапаможны i даведачна–дапаможны, якiя ў сваю чаргу падзяляюцца на асобныя элементы.

Кожная кнiга з мэтай прыцягнення ўвагi чытачоў аздоблена рознымi мастацкiмi элементамi. Першапачатковымi элементамi афармлення з’яўляюцца шрыфты. Акрамя таго – iлюстрацыi, мастацкiя элементы ўпрыгожвання тэкста: застаўкi, канцоўкi i iншыя. Iх выбар павiнен абапiрацца на мэтавае i чытацкае прызначэнне кнiгi.

Тэма 2.1.3. Перыядычныя выданні Асноўныя пытанні:

1. Агульная характарыстыка перыядычных выданняў.

2. Грамадска-палiтычныя перыядычныя выданнi.

3. Літаратурна-мастацкія перыядычныя выданні.

4. Навукова-тэхнічныя перыядычныя выданнi.

5. Аналіз перыядычных выданняў і іх склад.

6. Электронныя перыядычныя выданнi