- •1. Перыядызацыя замежнай літаратуры 2 паловы 20 стагоддзя
- •4. Праблематыка і паэтыка літаратурнай антыўтопіі другой паловы хх ст. (р. Мёрль, к. Вонегут, р. Брэдберы, э. Бёрджэс, с. Лем і інш.).
- •6.Прыпавесць э. Хэмінгуэя «Стары і мора». Падтэксты і ключавая фраза твора.
- •7. «Пластычны тэатр» т. Уільямса (п»еса «Шкляны звярынец»).
- •8.Новы лацінаамерыканскі раман: змест паняцця, асноўныя тэмы, Мастацкая спецыфіка. «Магічны рэалізм» лацінаамерыканскай прозы.
- •9. . Раман г. Гарсіа Маркеса «Сто год адзіноты»: асаблівасці сюжэта і кампазіцыі, міфалагічныя і літаратурныя крыніцы. «Магічны рэалізм» рамана.
- •16. Э.Базэн і французскі “сямейны раман” (“Устань і ідзі”).
- •17. Экзістэнцыяльныя праблемы ў творчасці м. Фрыша (раман “Хомо Фабер”).
- •18. “Вандроўныя” вобразы ў пасляваеннай замежнай літаратуры і раман ( я. Отчанашака «Рамэа, Джульета і цемра», п’еса м. Фрыша “Дон Джуан”, кніга п. Хандке “Дон Жуан”).
- •19.Антычны міф у мастацкай сістэме пасляваенных замежных аўтараў (навела к. Вольф «Касандра»).
- •21. Псіхалагічная проза другой паловы хх ст (раман ф. Саган “Ці любіце вы Брамса?”).
- •27. Творчасць м.Кундэры ў кантэксце сусветнай літаратуры (раман Невыносная лёгкасць быцця).
- •34. Камю і экзістэнцыялізм: ад сцвярджэння абсурду да бунту супраць яго (раман “Чума”)
- •35. Маральна-філасофскія праблемы ў рамане а. Камю “Падзенне”. Камю і Дастаеўскі
- •38.Праблематыка і паэтыка «тэатра абсурду». Аналіз адной з «антыдрам» (с. Бэкет, э. Іанеска, в. Гавэл, с. Мрожак, т. Стопард, г. Пінтэр).
- •40. Праблематыка і паэтыка «новага рамана». Аналіз аднаго з «неараманаў» (н. Саррот, а. Роб-Грые, м. Бютор, к. Сімон).
- •41. Апавядальнае майстэрства г. Грас (“Бляшаны барабан”)
- •46. Маральныя каштоўнасці ў “грамадстве спажывання” (“Элементарныя часцінкі” м. Уэльбек).
- •48. Маральна-філасофскае асэнсаванне Чарнобыльскай катастрофы ў аповесці к. Вольф “Аварыя”.
48. Маральна-філасофскае асэнсаванне Чарнобыльскай катастрофы ў аповесці к. Вольф “Аварыя”.
У 1987 г. выйшла з друку аповесць «Аварыя» («Die Havarie»). Гэта разважанні аб катастрофе на Чарнобыльскай АЭС, трывога за лёс планеты, турботу з нагоды развіцця сучаснай цывілізацыі наогул. Ці можна паставіць этычную мяжу навуковаму пошуку? Наколькі можа быць фатальнай абмежаванасць тэхнакратычнага мыслення? - Вось пытанні, якія паднімаюцца ў аповесці.
Вострасюжэтная аповесць« Аварыя. Хроніка аднаго дня »(1987).
У кнізе «Аварыя» Крысці Вольф адным з першых літаратараў за межамі Савецкага Саюза закранула тэмы, звязанай з аварыяй на Чарнобыльскай АЭС. Яна напісала сачыненне, у якім гаворыцца пра рок, да якога могуць прывесці неапанаваная навука і тэхніка. У кнізе Крысці Вольф распавядала з аднаго боку пра Чарнобыль, гэта значыць - пра зло, якое можа прынесці тэхніка. Іншая частка звязана з аперацыяй на мозгу, якую ў дзень аварыі праводзілі малодшаму брату галоўнай гераіні кнігі. Гэты сюжэт сімвалізаваў станоўчы бок тэхнічнага развіцця таго часу. У выніку паўстала аповяд-палеміка пра значэнне навукі і перш за ўсё тэхнікі і роля чалавека ў іх кантэксце.
Кніга «Аварыя» была напісана ў ГДР і Крысці Вольф сёе закідалі недастатковую крытычнасць па сістэме кантролю за складанай тэхнікай, якая існавала ў сацлагера. Бо на тэрыторыі ГДР таксама былі рэактары такога ж тыпу, што і на ЧАЭС.