- •1.Гісторыя – навука, якая вывучае ўсю сукупнасць з’яў грамадскага жыцця на працягу існавання грмадства.
- •2.Старажытны перыяд гіст.Бел. Падзяляецца на 3 перыяды:
- •3.Экан.Развіццё бел.Зямель. 9-12ст. – фарміраванне феад.Адносін. Існавала 2 формы
- •5. Барацьба насельніцтва беларускіх зямель супраць крыжакоў і манголаў у xiiIст
- •6. Культура беларускіх зямель у IX – XIII стст.
- •7. Утварэнне Вялікага княства Літоўскага і ўваходжанне ў яго склад беларускіх зямель.
- •8. Унутрыпалітычнае развіццё вкл у канцы XIV-першай паловеXvi ст.
- •9. Знешняя палітыка вкл у канцы XIV-першай паловеXvi ст
- •10. Сацыяльна-эканамічнае развіццё беларускіх зямель у складзе вкл у XIV- першай палове XVI ст.
- •12. Утварэнне Рэчы Паспалітай. Вкл у палітычнай сістэме рп.
- •13. Рэлігія і царква на Беларусі ў XIV- XVI ст.
- •14)Палітычнае і эканамічнае развіцце Беларусі у др.Пал. XVI- xviIстст..
- •15)Эканамічны і палітычны стан Беларусі ў xviіі ст.
- •17. Падзелы Рэчы Паспалітай. Уваходжанне беларускіх зямель у склад Расійскай імперыі
- •18. Сацыяльна-эканамічнае развіццё Беларусі ў кан. Xviіі ст. – першай палове хіх ст
- •19. Беларусь у вайне 1812 г.
- •20. Грамадска-палітычны рух на Беларусі ў першай пал. Хіх ст.
- •21. Паўстанне 1830-1831 гг. На Беларусі і яго вынікі
- •22. Адмена прыгоннага права на Беларусі
- •23. Паўстанне 1863-1864 гг. На Беларусі і яго вынікі.
- •24. Буржуазныя рэформы другой пал. Хіх – пач. Хх ст. На тэрыторыі Беларусі
- •25. Сацыяльна –эканамічнае развіццё беларускіх зямель у другой пал. Хіх ст
- •26.Грамадска-палітычны рух на Беларусі ў другой пал. Хіх ст
- •28. Рэвалюцыя 1905 -1907 гг.
- •29.Беларусь у гады Першай сусветнай вайны.
- •31.Беларускі нацыянальна-вызваленчы рух. Абвяшчэнне бнр.
- •33.Развіццё эканомікі бсср у перыяд нэПа.
- •34.Індустрыялізацыя і калектывізацыя ў бсср.
- •35.Грамадска-палітычнае жыццё бсср у 1921 – 1939 гг.
- •36.Заходняя Беларусь пад уладай Польшчы (1921 -1939 гг.).
- •37.Абвастрэнне супярэчнасцяў паміж вядучымі краінамі свету і пачатак Другой сусветнай вайны.
- •38.Пачатак Вялікай Айчыннай вайны. Ваенныя дзеянні на тэрыторыі Беларусі ў чэрвені –жніўні 1941 г.
- •39.Акупацыйны рэжым на тэрыторыі бсср у гады Вялікай Айчыннай вайны.
- •40.Падпольны і партызанскі рух на тэрыторыі Беларусі ў гады Вялікай Айчыннай вайны.
- •41.Вызваленне Беларусі. Вынікі Вялікай Айчыннай вайны.
- •42. Бсср у першае пасляваеннае дзесяцігоддзе (1944-1955 гг.). Шляхі і метады аднаўлення эканомікі.
- •43.Развіццё прамысловасці і сельскай гаспадаркі бсср ў 1955 г. – 1980-х гг. Хх ст.
- •45.Сацыяльна-эканамічныя і палітычныя рэформы 1985 -1991 гг. Ў бсср.
- •46.Беларуская савецкая культура (40-80 гг. Хх ст.)
- •47.Абвяшчэнне незалежнасці Рэспублікі Белаусь. Сацыяльна-эканамічныя і палітычныя рэформы першай пал. 90-х г. Хх ст.
- •48.Асаблівасці грамадска-палітычнага і эканамічнага развіцця Белаурсі ў 1995 – 2008 гг.
- •49.Рэспубліка Беларусь на міжнароднай арэне (1991 -2008 гг.).
- •50.Адукацыя, навука, культура Беларусі на сучасным этапе (1991 – 2008 гг.).
5. Барацьба насельніцтва беларускіх зямель супраць крыжакоў і манголаў у xiiIст
Першым быў створаны ў 1119 г. ордэн тампліераў (храмоўнікаў), другім — ордэн шпітальераўянітаў (сваю назву атрымаў ад шпіталя Святога Яна, які дапамагаў хворым пілігрымам вандроўнікам). У канцы XII ст. стварыўся трэці ордэн Тэўтонскі, які пазней перасяліўся з Палесціны ў Прусію. У 1202 г. рыжскі епіскап Альберт Буксгаўдэн, жадаючы абярнуць у хрысціянства насельніцтва Прыбалтыкі, заснаваў рыцарскі ордэн мечаносцаў. У 1237 г. абодва гэтыя ордэны аб'ядналіся па намаганню палы рымскага Грыгорыя IX і стварылі Прускі (Лівонскі) ордэн. Замацаванне крыжакоў каля вытокаў Дзвіны паставіла пад іх кантроль важны для Полацкай зямлі гандлёвы шлях, закрывала выйсце ў Б'алтыйскае мора. Рыцары імкнуліся трымаць у сваіх руках таксама права збіраць даніну з ліваў. Летам 1203 г. войскі полацкага князя Уладзіміра аблажылі крэпасці Ікскюль і Гольм. У тым жа годзе герцыкскі князь Усевалад аблажыў Рыгу. Князь Кукенойса Вячка некалькі разоў атрымліваў перамогу над крыжакамі; пасля адной з іх ён паслаў полацкаму князю Уладзіміру багатыя падарункі: "лепшых тэўтонскіх коней, панцыры, балісты". Аднак крыжакі, умела ўлагоджваючы багатымі падарункамі полацкага князя,змаглі яго нейтралізаваць. У рашучую гадзіну васальныя князі полацкага князя Кукенойса і Герцыке не атрымалі падтрымкі, у 1207 — 1214 гг. іх землі былі прылучаны да ўладанняў Лівонскага ордэна. У 1209 г. на месцы спаленага Кукенойса быў заснаваны нямецкі мураваны замак Кокэнхаўзэн. Па дамове паміж ордэнам і полацкім князем у 1210 г. апошні адмаўляўся ад Ніжняга Падзвіння, аднак дамогся права вольнага праезду полацкім купцам па Заходняй Дзвіне. У 1216 г. полацкі князь Уладзімір пачаў рыхтаваць сумесны паход з эстамі і лівамі супраць крыжакоў, аднак раптоўна памёр. У гэты час па загаду каталіцкай царквы пад чорны з белым крыжам сцяг сабраліся рыцары з розных частак Германіі. Крыжовы паход пачаўся паспяхова. У Прыбалтыцы не было вялікіх войскаў, магутных крэпасцей, і жыхары яе былі ўзброены горш за закаваных у латы рыцараў. Ваенная экспансія немцаў супраць Полацкага княства і Наўгародскай зямлі прывяла Полацк і Ноўгарад да палітычнага саюзу, які быў замацаваны шлюбам Аляксандра Неўскага з дачкой полацкага князя Брачыслава. У бітве на Няве са шведскімі войскамі ў 1240 г. наўгародцам дапамагалі палачане. У гэтай бітве вызначыўся полацкі воін Якуб. Знішчэнне Аляксандрам Неўскім нямецкіх рыцараў на лёдзе Чудскага возера ў 1242 г. спыніла крыжацкую агрэсію на паў ночным захадзе. 3 усходу на рускія землі абрынуліся татарамангольскія полчышчы. У 1223 г. на р.Калцы сышліся на першую бітву татараманголы і рускія. Паражэнне, якое пацярпелі ў гэтай бітве аб'яднаныя сілы рускіх княстваў і полаўцаў, паслужыла перадумовай да Батыевай навалы. У трагічнай бітве на Калцы прымалі ўдзел і беларускія харугвы. За пяць гадоў (1236 1240) татараманголы з мячом і агнём прайшлі ўсе рускія землі, знішчылі Кіеў, галіцкія і валынскія гарады, ашаламілі Заходнюю Еўропу спусташэннем Венгрыі, Малапольшчы і Сілезіі. У 1237 г. гарэлі Разань, Суздаль, Уладзімір. Татараманголы рушылі да Вялікага Ноўгарада, але дабрацца туды не змаглі. У 1240 г. татараманголы разбурылі УладзімірнаКлязьме, Маскву. Знішчылі і паланілі сотні тысяч людзей. Цаной велізарных страт рускі народ абяскровіў сілы татараманголаў і пазбавіў іх магчымасці заваёўваць краіны і народы Заходняй Еўропы. Аднак Русй, палітычна раздробленая, раздзіралася міжусобіцамі і не змагла аб'яднаць свае сілы, каб даць адпор захопнікам, а таму трапіла пад уладу моцных татарамангольскіх ханаў. Беларускія землі засталіся ў баку ад асноўнага напрамку руху татараманголаў. Праўда, "Хроніка Быхаўца" ўпамінае пра разбурэнне войскамі Батыя Брэста ў 1240 г., паведамляе, што некаторыя гарады Паўднёвай Беларусі былі абкладзены данінай. Маюцца звесткі аб бітвах з татараманголамі ў нізіне р.Прыпяць, пад Мазыром. Татарамангольскія нашэсці на заходнерускія землі адбываліся ў 1258, 1275, 1277, 1287,1315,1325,1338 гг.