- •3. Узнiкненне Беларусi: розныя падыходы I канцэпцыi. Паходжанне назваў “Белая Русь” і “Чорная Русь”
- •5) Старажытнаруская дзяржава (Кiеўская Русь) – агульная феадальная дзяржава ўсходнiх славян. Барацьба супраць крыжакоў I татара-манголаў.
- •6)Увядзенне хрысціянства на беларускіх землях, яго ўплыў на жыццё феадальнага грамадства.
- •7)Утварэнне вкл. Роля беларускіх зямель у станаўленні беларуска-літоўскай дзяржаўнасці.
- •8)Крэўская унія. Палітычная барацьба ў вкл.
- •9) Знешняя палітыка вкл у XIII-першай палове XVI ст.
- •12 Жніўня 1399 г. Войскі Вітаўта і Тахтамыша сустрэліся з войскамі Цімура на р. Ворскла. Войскі Вітаўта і Тахтамыша былі разбіты ўшчэнт.
- •11) Асаблівасці эканамічнага развіцця беларускіх зямель
- •12, 13) Культура беларусі другой пловы XII-першай палове XVI. Фарміраванне беларускай народнасці.
- •18)Сацыяльна-эканамічнае становішча беларускіх зямель ў складзе рп у другой палове XVI-XVIII ст.
- •16)Брэсцкакя царкоўная ўнія. Барацьба беларускага народа супраць феадальнага прыгнету і польска-каталіцкай экспансіі. Сялянскія і гарадскія паўстанні.
- •17) Знешняя палітыка рп. Войны XVI-XVIII ст..
- •19) Тры падзелы рп: прычыны, плітычныя і эканамічныя фактары, вынікі.
- •22) Культура Беларусі канца XXVII – 1 паловы xiXст.
- •Развіццё адукацыі.
- •Тэатр, музыка, выяўленчае мастацтва, архітэктура.
- •24) Буржуазныя рэформы 60-70 гг. Хіх ст. Развіцце капіталізму ў эканоміцы беларусі пасля адмены прыгоннага права.
- •25) Паўстане 1863-1864 гг: прычыны, сілы, вынікі. К. Каліноўскі.
- •26) Сацыяльна-эканамічнае развіццё Беларусі ў канцы хіх ст. – XX ст..
- •27) Грамадска-палітычнае сатановішча Беларусі ў канцы XIX – пачатку XX ст. Фарміраванне палітычных партый. Першая Расійская рэвалюцыя 1905-1907 гг.
- •29) Беларусь ва умовах і-й сусветнай вайны (1914-люты1917 г.). Беларускі нацыянальны рух.
- •30) Лютаўская буржуазная дэмакратычная рэвалюцыя 1917 г.
- •33,34) Кастрычніцкая рэвалюцыя на Беларусі. Размежаванне палітычных сіл. Першы усебеларускі з’езд.
- •39) Асаблівасці і вынікі палітыкі сацыялістычнай індустрыялізацыі на Беларусі. Ў 20-30 гг xXст.
- •40) Калектывізацыя сельскай гаспадаркі на Беларусі 20-30 гг XX ст..
- •Iмкнуліся вырашыць адразу дзве задачы: у кароткія тэрміны правесці калектывізацыю вёскі і ўзяць у яе сродкі для патрэб індустрыялізацыі і абароны краіны.
- •41) Палітыка беларусізацыі ў бсср. Яе вынікі.
- •43) Культурнае будаўніцтва ў бсср ў 20-30-я гг. Хх ст.
- •44) Заходняя Беларусь у складзе Польшчы (1921-1939 гг.).
- •45) Аднаўленне народнай гаспадаркі бсср у першыя гады пасля зак вав.
- •46) Асноўныя напрамкі сац-эк і пал развіцця Беларусі у 50-60 гг.
- •47) Асаблівасці сац-эк і пал развіцця Беларусі ў 70-сяр 80-х ггХх ст.
- •48) Развіццё культуры Беларусі ў 1946-1985 гг.
- •§ 3. Літаратура і мастацтва
- •49) Палітыка перабудовы ў ссср і яе вынікі. Абвяшчэнне сувірынітэта Беларусі.
- •51) Грамад-паліт жыццё Беларусі (1991-1998 гг.)
7)Утварэнне вкл. Роля беларускіх зямель у станаўленні беларуска-літоўскай дзяржаўнасці.
Для заходніх зямель Русі ХІІ–ХІІІ стагоддзі былі перыядам феадальнай рздробленасці.
Знясіленае бясконцымі войнамі і міжусобіцамі, Полацкаге княства ўсё больш аслаблялася, што адразу ж выкарысталі знешнія ворагі.
Заходнім і паўночна-заходнім землям Русі пачала пагражаць сур’ёзная небяспека – агрэсія нямецкіх феадалаў.
Яшчэ большая небяспека навісла над княствам быў заснаваны Тэўтонскі Ордэн.
Яшчэ адным фактам аслаблення заходнерускіх зямель стала мангола-татарскае нашэсце.
Пагроза з захаду ад крыжакоў, з поўдню і ўсходу – ад мангола-татараў адрадзіла аб’яднальную тэндэнцыю ў гэтых землях.
Феадалам спатрэбілася аб’яднаць сілы для ўзмацнення прававога рэгулявання феадальных адносін, уніфікацыі феадальнага прыгнёту, спынення перабежкі сялян ад аднаго феадала да іншага, прымацавання іх да зямлі.
Аб’яднальнай сілай заходнерускіх княстваў выступіла ўлада вялікіх князёў літоўскіх.
У першай палове ХІІІ ст. ствараецца цэнтралізаваная раннефеадальная Літоўская дзяржава з моцнай вялікакняжацкай уладай.
Яе ўзнікненне звязана з імем вядомага літоўскага князя Міндоўга, як сведчаць хронікі, сына буйнейшага феадала Літвы. Яму ўдалося аб’яднаць большасць літоўскіх княстваў.
Такім чынам, у ХІІІ ст. складаюцца перадумовы ўзнікнення ў Еўропе новага дзяржаўнага ўтварэння – ВКЛ.
Працэс аб’яднання ў ВКЛ быў працяглы і складаны. Ён адбываўся больш за стагоддзе – з 2-й чвэрці ХІІІ ст. па 3-ю чвэрць ХІV ст.
Пэўную ролю ў ім адыграў узаемны палітычны інтарэс.
Шляхі, спосабы і акалічнасці далучэння асобных зямель да ВКЛ былі розныя. У адных выпадках тэрыторыя далучалася пры дапамозе ваеннай сілы, у іншых – шляхам дынастычных шлюбаў, у трэціх – на аснове пагадненняў паміж літоўскімі і рускімі князямі. Усё залежала ад узроўню развіцця, ступені палітычнай кансалідацыі той ці іншай зямлі. Адыгравалі ролю знешнепалітычныя, геаграфічныя і часовыя фактары. Так паступова ішоў працэс уключэння заходнерускіх зямель у палітычнае жыццё літоўскай дзяржавы, якая па меры свайго росту ператварылася ў ВКЛ.
8)Крэўская унія. Палітычная барацьба ў вкл.
У 1382 г. польскі кароль, што не меў нашчадка, памёр. Пасля двухгадовых спрэчак польскія феадалы абвясцілі каралевай яго малодшую дачку Ядзвігу. Яе мужа яны бачылі ў вялікім князе літоўскім Ягайле, які пасля шлюбу меўся стаць каралём Польскім і Літоўскім. У 1385 г. у Крэве былі выпрацаваны ўмовы дзяржаўна-прававога аб’яднання Літвы і Польшчы. 14 жніўня таго ж года было падпісана пагадненне з Польшчай, што вядома пад назвай Крэўскай уніі.
У 1386 г. на Люблінскім сейме Ягайла быў абраны польскім каралём. У тым жа годзе ў Кракаве ён прыняў каталіцтва і атрымаў імя Ўладзіслава, быў абвянчаны з польскай каралевай Ядзвігай, затым каранаваны.
Унія была нічым іншым як інкарпарацыяй ВКЛ у Карону Польскую на “усе часы”. Самастойнае існаванне княства перапынялася.
Пасля каранацыі Ягайлы ў Кракаве з усіх літоўска-рускіх князёў была ўзята прысяга на вернасць каралю, каралеве і Кароне Польскай. Надзельныя князі станавіліся васаламі Польшчы і гублялі сваю самастойнасць.