1)Iндывiдуальна-аутарскiя: пiлiва(пiлiць), колiва-калоць

2)Агульнаужыв: вiдэаклiп,спонсар,рэйтынг,бiатлон.

Разам з узнікненнем нов.,адбыв.і адваротны працэс-выпаданне са слоўнікавага складу састарэлых слоў. Такія словы назыв.гістарызмы. Гэта словы,што выйшлі з ужытку ў выніку таго,што зніклі самі рэчы. АРХАIЗМЫ-былыя актыуна ужывальныя назвы прадметау,з`яу,паняццяу,выцесненыя з ужытку iнш.словамi. застарэлыя словы выкарыст.у мове са стылістычным прызнач.:архаізмы-як сродак іроніі ці элементы высокага стылю;гістар.-у гіст.тэкстах для стварэння гіст.фону,гіст. праўдзівасці.

Паводле сферы ўжывання лексічны склад бел.мовы падзяляецца на:

• Лексіка агульнаўжывальная – словы, якія ўжываюцца на тэрыторыі ўсей дзяржавы і ўласцівы ўсім стылям мовы: агульнанародныя словы: рака, дарога, зіма, вечар, чорны, наш. Складаць самую шматлікую групу слоў.

• Лексіка абмежаванага выкарыстання – словы, якія бытуюць толькі на пэўнай тэрыторыі або ў асяродзі людзей пэўнай прафесіі ці сацыяльнай групы: дыялектная(абласная) лексіка, спецыяльная лексіка(прафесійная і тэрміналагічная), жаргонная

Актыўная і пасіўная лексіка падзяляецца на:

Актыўнага ўжывання

Пасіўная-устарэлыя словы(архаізмы-старыя назвы,замест якіх з’явіліся новыя, гістарызмы-выйшлі з актыўнага ўжывання са знікненням з нашага жыцця пэўных прадметаў, з’яў, падзей), неалагізмы-новыя словы ці новыя значэнні вядомых слоў. Словы лічацца неалагізмамі да таго часу пакуль не стануць агульнаўжывальнымі да таго часу пакуль не стануць агульнаўжывальнымі і не страцяць аддцення навізны

/Агульнаўжывальная лексіка і лексіка абмежаванага ўжытку: дыялектызмы, тэрміналагічная і прафесійная лексіка, жарганізмы і аргатызмы. Выкарыстанне ў мастацкіх і публіцыстычных тэкстах.

Дыялектная лексіка – словы, уласцівыя гаворцы або дыялекты. Выкарыстоўваюцца для стварэння мясцовага каларыту ці індэвіуалізацыі мовы персанажу называюцца дыялектэмамі ў мастацкай мове. Бываюць:

• Лексічныя- словы,невядом.лiт.мовы:

Уласналексічныя- мясцов.назвы: драг-венік,змецены

Этнаграфічныя- мясцов.назвы, невядом.у iнш.раенах:ёуня-суш.споры сена.

• Семантычныя- у мясцов.ужыв.з iнш.значэннем ~ кабан-певень(Мозыр).

• Фанетычныя- фанет.асаблiвасцi

• Граматычныя- гр.асаблiвасцi.

• Словаўтваральныя- словаутвар. асабл.:прыножак-падначка

Спецыяльная лексіка падзяляецца на:

• прафесійную- словы характэрныя для людзей пэўнай прафесіі і распаўсюджаныя ў гутарковай мове

• тэрміналагічную

Тэрміны-словы, або словазлуэнні якія дакладна абазначаюць пэўныя паняцці навукі, тэхнікі, мастацтва, вытворчасці,грамадска-палітычнага жыцця.

Сукупнасць тэрмінаў пэўнай галіны навукі называюць тэрміналогіяй. Тэрміналогія гэта і сукупнасць тэрмінаў мовы ў цэлым. Тэрміналогія – гэта раздзел мовазнаўства, які вывучае тэрміна сістэмы-сукупнасць тэрмінаў звязаных пэўнымі сувязямі і адносінамі. Агульная тэрмінасістэма-гэта сукупнасць тэрмінаў якой небудзь. галіновая тэрмінасістэма-тэрміны якой небудзь галіны.У тэрміналогіі няыма мнагазначнасці, сінаніміі і аманіміі.Але тэрміны гэта выключна афецыйныя ўзаконеныя ў пэўнай навуцы назвай, пашыраныя ў навуковым стылі літаратурнай мовы. А прафесіяналізмы гэта паўафіцыйныя назвы, якія бытуюць у гутарковым стылі.

Жаргон-умоўная гаворка , якой небудзь сацыяльнай ці прафесійнай групы людзей, что створана штучна з мэтай адасобіцца схаваць свае намеры дзеянні учынкі. Разнавіднасцю жарганізмаў з’яўляецца аргатызм-словы якімі карыстаюцца дэкласаваныя элементы