14.Тураўскі замак

Гісторыя

У кан. Х ст. заснаваны драўляны грод. Умацаванні старажытнага Турава надзейна абаранялі яго ад набегаў непрыяцеля. У 1158годзе горад вытрымаў жорсткую дзесяцітыднёвую аблогу войскаў паўднёварускай кааліцыі князёў, а ў 1160 — трохтыднёвую аблогу валынскіх князёў^[1]. У XIII ст. была пабудавана абарончая мураваная вежа-бергфрыд.

У 1502 і 1521 гадах быў разрабаваны татарамі. У 1649 годзе захоплены і спустошаны гетманам Янушам Радзівілам. У 1654—1667 гг. спустошаны і разрабаваны маскоўцамі.

Архітэктура

Тураўскі замак узнік на месцы драўлянага грода часоў Старажытнай Русі. Абарончая сістэма старажытнага горада будавалася на ўмелым злучэнні натуральных перашкод са штучнымі ўмацаваннямі, збудаванымі ў адпаведнасці з рэльефам мясцовасці і з улікам абарончай тактыкі таго часу^[1].

Гарадзішча старажытнага Турава складалася з дзвюх частак, якія займалі мыс, прыпадняты на 5-6 м над забалочанай поймай Язды. На адной з пляцовак знаходзіўся дзяцінец, на іншай - навакольны горад, якія падзяляў абарончы роў, шырыня якога складала ад 20 да 25 м, глыбіня каля 5 м. Паўкруглым абарончым ровам, запоўненым вадой, гарадзішча таксама было акружана з усходняй і паўднёвай бакоў^[1].

Дзядзінец быў размешчаны на найбольш умацаванай мысавай частцы гарадзішча. Верагодна, па перыметры пляцоўкі дзяцінца калісьці праходзіў земляны вал. Пра гэта сведчаць захаваныя з заходняга боку невялікія ўзвышэнні. Апроч гэтага, дзяцінец некалі атачалі драўляныя сцены з вежамі. Знакаміты падарожнік Павел Шпілеўскіў 1859 годзе пісаў пра рэшткі сямівежавага замка, умацаванага равамі і валамі.

У новых умовах і з уключэннем у маладую дзяржаву Вялікае Княства Літоўскае змяніліся функцыі і роля замка і яго абарончых умацаванняў. Грод падзяліўся на непасрэдна вялікакняжацкі замак і гандлёва-рамесны горад.

Найлепей гэта сімвалізуе з'яўленне мураванай вежы-бергфрыда, або вежы валынскага тыпу, падобнай на Камянецкую і Брэсцкую. Яна акрамя абарончая функцыі мела прэзентабельны характар і мусіла сімвалізаваць уладу князя.

11.Мемарыяльныя помікі Беларусі.

Мемориальный комплекс - территория, c размещёнными на ней монументальными архитектурными сооружениями: мавзолеями, пантеонами, скульптурными группами, обелисками славы и памятниками, посвящёнными выдающимся событиям из истории страны и народа, её населяющего. Самые известные мемориалы на территории Беларуси - Хатынь, Брестская крепость-герой, Курган Славы.

Брестская область

Мемориальный знак на месте боя российских войск у города Бреста 13 (25) июля 1812 года, в результате которого наполеоновская армия отступила и оставила занятый ею город Брест.

Установлен на Центральном острове Брестской крепости 25 октября 1962 г.

Памятник в честь русских воинов, нанесших одно из первых поражений войскам Наполеона под городом Кобрином 15 (27) июля 1812 года.

г. Кобрин.

Установлен в [1912 г.], архитектор Д. Марков; восстановлен в 1951 г., скульптор М. Керзин.

Часовня на месте Городечненской битвы российских и наполеоновских войск 31 июля (12 августа) 1812 года.

д. Поддубно Пружанского района.

Установлена в [1912-1914 гг.], восстановлена в [1990-е гг.].

Обелиск в честь 150-летия Городечненской битвы российских и наполеоновских войск 31 июля (12 августа) 1812 года.

д. Поддубно Пружанского района.

Установлен в 1962 г.