Вопрос№26:образование политических партий в Беларуси. Белорусская оциальная Громада.

В конце 19-нач20в деятельность БСГ. К концу 19 в. сформировались 3 полит лагеря, которые вели борьбу за власть: прав-ный, либ-бурж, демократический. Самым многочисленным был демократический лагерь. Он был неоднородным. Состав населения в котором 2/3составляли мелко буржуазные слои-крестьяне. Это способствоало возникновению мелко буржуазных партий. 2) в российском обществе еще не утратила влияние народническая идеология 3) с 90 гг 19 бурно стало расти полит активность рабочего клосса, что ознаменовало начало нового пролетарского движения. Сложились 2 основных направления: социал-демократический и левонароднический которому соотв две группы полит пратий. В 1903- 2 съезд РСДРП. На этом съезде произошел раскол социал-демократов на большевиков и меньшевиков. К числу социал-демократовотносился “Всеобщий еврейский рабочий союз в Литве, Польше и России” или Бунд. На рядк с Бундом за влияние на еврейские трудящиеся массы соперничали 2 партии пролетарского “сианизма”. Кон 1905-нач 1906 – оформилась сианистско-социалистич. Рабочая партия. Оформилась и партия сианистов-социалистов, которые признавали необходимость создания еврейского гос-ва в Палестине. В 1902 в Минске был создан всероссийский сианистский съезд. В декабре 1902 было объявлено о создании партии социалистов-революционеров(партия эсеров)(0, 5 млн человек). Партия эсеров делала ставку на крестьянство , считая его главной движущей силой соц революции. На рубеже 19-20вв. наблюдается бел.нац. движение. Основная полит организация – объединение кружка ивановского в бел рев партию. Зимой 1902 объединены нац культурные кружки Минска, Пет-га и Вильно и организация возродилась под названием бел-рев громады(БРГ). РРуководственное ядро – Луцкевичи, Алаиза Пашкевич и т.д. !903-1 съезд гармады, БРГ назвала себя представителем бел трудящегося народа. Конечной целью было: уничтожение капитализма. Ближайшая цель:свержение самодержавия. Громада высказалась за образование свободной независмой республики.Призывало к ликвидации частной земеольной собственности. Кон1905-нач 1906-2 съезд громады, центр место занял аграрный вопрос.: 1) конфискация всех дворных и удельных земель и создание нац земельного фонда. Для пользования крестьянам. 2) продажа земли запрещалась. БРГ изменило свое название на БСГ. Это означала политические ориентации на социал-демократизм.сентябрь 1906-выпуск газеты ”Наша доля.”.

Вопрос№27: Российская революция 1905-1907 и Беларусь.Столыппинские реформы.

Рэвалюцыя 1905-1907 гг. На Беларусі. У пачатку ХХ ст. у Расii склалася рэвалюцыйная сiтуацыя. Эканамiчны крызiс 1900–1903 гг. i руска-японская вайна 1904–1905 гг. садзейнiчалi абвастрэнню ўсiх супярэчнасцей. Рэвалюцыйны выбух у Расii стаў непазбежным. У палiтычнай барацьбе вылучаюцца тры лагеры: урадавы, лiберальна-буржуазны i дэмакратычны. Кожны з iх меў свае мэты i задачы. Урадавы лагер iмкнулся захаваць самадзяржаўе i не дапусцiць карэнных змен у дзяржаўна-палiтычным ладзе Расii. Лiбералы марылi аб палiтычных свабодах, жадалi лiквiдаваць перажыткi феадалізму. Агульнай мэтай дэмакратау было знiшчэнне ўсiх рэшткаў феадалізму, у тым лiку i памешчыцкага землеўладання, звяржэнне самадзяржаўя i ўсталяванне дэмакратычнай рэспублiкi.9 студзеня 1905 г. у Пецярбургу было растраляна мiрнае шэсце рабочых, якiя накiроўвалiся да цара з просьбай палепшыць становiшча народа. Гэтая падзея выклiкала магутную хвалю пратэсту. У лютым – сакавiку колькасць палiтычных выступленняў рэзка зменшылася, але адбылося значнае павелічэнне эканамiчных забастовак. Вясною 1905 г., як следства ўздзеяння рабочага руху, на Беларусi разгарнуўся масавы рэвалюцыйны рух сялянства. Восенню 1905 г. шматлiкiя агульнагарадскiя стачкi злiлiся ва Усерасiйскую палiтычную стачку. Ва ўсёй Расii баставала звыш двух мiльёнаў чалавек. 18 кастрычнiка ў Мiнску на плошчы адбыўся мiтынг, у якiм удзельнiчалi каля 20 тыс. чалавек. Каб разагнаць мiтынгуючых, губернатар Курлаў загадаў прымянiць зброю. У снежнi 1905 г. палiтычная барацьба пралетарыяту Расii працягвалася. У Маскве яна перарасла ва ўзброенае паўстанне. Забастоўка ахапiла большасць чыгуначных вузлоў Беларусi. У апошнія месяцы 1905 г. зноў узрос сялянскi рух. Аднак збiць рэвалюцыйную хвалю ўладам ўсё ж такi ўдалося. У пэўнай ступенi гэтаму спрыяў Манiфест 17 кастрычнiка. Пасля снежаньскiх падзей 1905 г. рэвалюцыйны рух паступова iдзе на спад. Iнiцыятарам i галоуным выканауцам рэформы высту­пiу П.А.Сталыпiн, якi усвядомiу неабходнасць ломкi сярэднявяковых форм уладяння зямлей з мэтай расчысцiць для капiталiстычнага развiцця.

Мэты рэформы:

1. разбiць адзiны агульнасялянскi фронт супраць памешчыкау;

2. раскалоць веску,паскорыць працэс стварэння класа сельскай буржуазii;

3. забяспечыць умовы шпаркага развiцця эканомiкi краiны.

Сродкамi вырашэння гэтых мэт,на думку Сталыпiна былi:

1. разбурэнне сялянскай абшчыны;

2. насаджэнне хутароу i перасяленне "лiшняга" з еурапейскай часткi Расii сялянства у Сiбiр i на Далекi Усход;

3. пераход ад прускай да амерыканскай (фермерскай) мадэлi землекарыстан­ня.

Першапачатковым,зыходным этапам рэформы, неабходным для станаулення пры ватнай сялянскай зямельнай уласнасцi з'яулялася разбурэнне сялянскай аб­шчыны. Указ ад 9 лiстапада 1906 года дазваляу кожнауму гаспадару выйсцi з абшчыны i замацаваць у асабiстую уласнасць сваю надзельную зямлю. На рэа­лiзацыю рэформы на Беларусi пэуны адбiтак наклау велiкадзяржауны накiру­нак палiтыкi царызму, якi праявiуся па насаджэнню на Беларусi рускага зем­леуладання.Толькi у Гродзенскай губернii за 1905-1912 гг. рускiя пасялен­цы купiлi амаль 28 тыс. дзесяцiн зямлi. На Беларусi быу створаны спецыяль­ны фонд для рускiх перасяленцау. На Беларусi,больш чым дзе, шпарка прапаган давалася у друку хутарская гаспадарка,стваралiся паказальныя хутары, якiя забяспечвалiся сартавым насеннем,пародзiстай жывелай, навейшым iнвентаром i машынамi. З мэтай iнтэн­сiфiкацыi с/г, павышэння культуры земляробства i жывелаводства, прымалiся меры па узмацненню агранамiчнай i ветэрынарнай службы. Арганiзоувывалiся пункты продажу i пракату удасканаленых с/г машын i прылад.

Вынiкi рэформы:

За 1904-1914 гг. з пяцi заходнiх губерняу перасялiлiся шмат народу. Але сутыкнуушыся з вялiкiмi цяжкасцямi частка перасяленцау вярнулася у Беларусь.

.К 1914 году колькасць па рабкау на Беларусi склала 200 тыс чалавек.

Сталыпiнская рэформа стымулявала спецыалiзацыю у с/г Беларусi. К 1914 г Беларусь стала адным з буйнейшых раенау вырошчвання бульбы), узраслi пасевы льну i збожжавых культур. Сталыпiнская аграрная рэформа iстотна паскорыла працэс сацыяльна-класавай дыферэнцыяцыi сялянства, паскорыла развицце капиталистычных адносин у весцы.