- •1)Вызначэнне гістарычнай крыніцы. Прадмет і задачы крыніцазнаўства гісторыі Беларусі.
- •2)Тыпы I віды крыніц па гісторыі Беларусі. Асноўныя публікацыі крыніц па гісторыі Беларусі.
- •3)Асноўныя этапы крыніцазнаўчага аналіза. Крыніцазнаўчая крытыка.
- •4)Даследаванні крыніц па гісторыі Беларусі ў хіх – пачатку хх ст. Асноўныя публікацыі крыніц хіх – пачатку хх ст.
- •5.Арганізацыя крыніцазнаўчых даследаванняў і публікацыі крыніц па гісторыі Беларусі ў 20 – 30 - я гг. Хх ст..
- •6)Публікацыі крыніц па гісторыі Беларусі ў 50 - 80-X гг. Хх ст.
- •7)Публікацыі гістарычных крыніц у 90-х гг. Хх – пачатку ххі ст
- •8)Агульная характарыстыка летапісаў як гістарычнай крыніцы. Этапы летапісання на Беларусі. Методыка аналізу летапісных помнікаў.
- •9)Пачатак летапісання: “Аповесць мінулых гадоў”. Крыніцы і значэнне “Аповесці...” для вывучэння гісторыі Беларусі.
- •10)Агульная характарыстыка развіцця беларуска-літоўскага летапісання. Класіфікацыя летапісаў.
- •11)“Летапісец вялікіх князёў літоўскіх” як гістарычная крыніца.
- •13)“Хроніка Вялікага княства Літоўскага і Жамойцкага” як гістарычная крыніца, яго рэдакцыі.
- •14)Хроніка Быхаўца” як гістарычная крыніца. Методыка аналізу легендарных частак летапісаў.
- •16. “Хроніка” Мацея Стрыйкоўскага. Крыніцы і значэнне хронікі для вывучэння гісторыі Беларусі.
- •18)“Баркалабаўскі летапіс” як гістарычная крыніца.
- •21. Асаблівасці агіяграфічнай літаратуры хіі – хіv ст. Як гістарычнай крыніцы.
- •22. “Жыццё Ефрасінні Полацкай” : крыніцазнаўчы аналіз.
- •23."Жыццё трох віленскіх пакутнікаў" : крыніцазнаўчы аналіз.
- •24.Царкоўна-палемічная літаратуря хі – хvііі ст.: асноўныя этапы развіцця і асаблівасці адлюстравання гістарычнай рэчаіснасці.
- •25."Ліст да Абуховіча" : крыніцазнаўчы аналіз.
- •26."Лісты" ("Отпісы") ф.Кміты-Чарнобыльскага : крыніцазнаўчы аналіз.
- •27)Арганізацыя і установы цэнзуры ў Расійскай імперыі і іх асаблівасці на тэрыторыі Беларусі ў XIX - пачатку XX ст.
- •28)Арганізацыя і дзейнасць цэнзуры ў савецкі час. Галоўліт бсср.
- •29. Общая характеристика мемуарной литературы как исторического источника, ее виды и этапы развития в Беларуси.
- •30) Асноўныя помнікі мемуарнай літаратуры XVI – XVIII ст. Як гістарычная крыніца і іх характарыстыка.
- •31."Гістарычныя запіскі" ф.Еўлашоўскага : крыніцазнаўчы аналіз.
- •32.Запіскі замежных дыпламатаў і падарожнікаў XVI – XVIII ст. Як крыніца па гісторыі Беларусі.
- •33.Мемуарная літаратура як гістарычная крыніца ў XIX – хх ст. І асаблівасці яе вывучэння.
- •34.Характарыстыка этапаў развіцця і асноўных відаў мемуараў навейшага часу. Асаблівасці крыніцазнаўчага аналіза.
- •35. Прамова Мялешкі”: крыніцазнаўчы аналіз.
- •36.Перыядычны друк як гістарычная крыніца і этапы яго развіцця ў Беларусі. Праблемы крыніцазнаўчага вывучэння перыядычнага друку.
- •37. Перыядычныя выданні на тэрыторыі Беларусі ў канцы хvііі - пачатку хх ст.
- •38. Перыядычны друк у савецкі час. Этапы развіцця і праблемы крыніцазнаўчага вывучэння.
- •40.Віды заканадаўчых дакументаў Вялікага княства літоўскага і Рэчы Паспалітай. Асноўныя публікацыі матэрыялаў заканадаўства.
- •41. Земскія прывілеі як гістарычная крыніца.
- •42. Абласныя прывілеі як гістарычная крыніца, асаблівасці іх генезіса
- •43)Валасныя прывілеі як гістарычная крыніца.
- •44.Граматы гарадам (Магдэбургскія прывілеі) як гістарычная крыніца.
- •47.Статут 1588 і яго крыніцазнаўчая характарыстыка.
- •48. Канстытуцыі сеймаў Рэчы Паспалітай як гістарычная крыніца.
- •49.Тыпы I віды заканадаўчых дакументаў канца XVIII - пачатку XX ст. Публікацыі матэрыялаў заканадаўства.
- •50.Заканадаўчыя дакументы навейшага часу, IX класіфікацыя. Асноўныя публікацыі матэрыялаў заканадаўства.
- •51. Агульная характарыстыка актавых матэрыялаў, іх класіфікацыя і фармуляр.
- •52.Агульная характарыстыка матэрыялаў справаводства, іх класіфікацыя і агульныя прынцыпы вывучэння.
- •53.Дзяржаўнае справаводства Вялікага княства Літоўскага і віды дакументавання.
- •54.“Літоўская Метрыка” як гістарычная крыніца.
- •55. Эканоміка-геаграфічныя і гаспадарчыя апісанні канца XVI – першай паловы xiх ст.: віды і асаблівасці адлюстравання інфармацыі.
- •56.Ваенна-статыстычныя агляды губерняў як гістарычная крыніца.
- •57.Статыстычныя крыніцы па гісторыі Беларусі XIX - пачатку XX ст.
- •12. “Беларуска-літоўскі летапіс 1446 г.” як гістарычная крыніца: гісторыя стварэння, крыніцы і склад.
54.“Літоўская Метрыка” як гістарычная крыніца.
В Великом княжестве Литовском в XV—XVIII вв. важнейшим являлся архив великокняжеской канцелярии, традиционно именуемый "Литовской метрикой".
С 80-х годов XV в. отпуски изготовленных и скрепленных документов стали полностью вписываться в особые книги, из которых в основном и образовалась Метрика ВКЛ. Следует отметить, что в книги Метрики вносились, прежде всего, документы, обеспечивавшие основные социально-экономические привилегии. В 1544 г. в государственный архив влился частный архив Альбрехта Мартиновича Гаштольда, в котором хранились жалованные и купчие на земли, унаследованные им от предков. Первоначально законченные книги Метрики, как и подлинные документы, хранились в казне ("скарбе") в Трокском замке. Имеются сведения, что уже в начале XVI в., когда возникли Полоцкое, Витебское и Смоленское воеводства, заменившие ранее существовавшие наместничества, все бумаги Метрики Великого княжества Литовского сохранялись в нескольких мешках. На каждое воеводство был заведен отдельный мешок, в котором документы систематизировались по буквам. За XV—XVI вв. документы метрики сохранились в копиях, снятых с оригиналов в конце XVI в. Основными видами книг, составлявших метрику, являлись книги записей, судные, посольские книги, книги данин и др. Помимо этих книг в составе Метрики имелись и другие виды документов, а именно: выписки постановлений панов-рады, планы, публицистика, мемуары и т.д.
В 1511 г. Метрика вместе со скарбом из Трок была переведена в Вильно, где и находилась до середины XVIII в. Окончательно
организация архива Великого княжества Литовского сложилось в XVI в. Когда канцлером стал зять великого князя Сигизмунда II Августа Николай Радзивилл, 2 мая 1558 г. он внес предложение, чтобы все "пожалованья и данины князския" хранились в одном месте.
С учетом этих обстоятельств в 1594 г. по распоряжению Л. Сапеги была начата переписка старых книг Метрики. В течение 14 лет (с 1594 по 1607 г.) переписывались документы, затем новые книги были переплетены, снабжены реестрами.
В результате продолжительной работы по переписке книг по существу был создан новый "рабочий" архив Великого княжества Литовского.
До 1636 г. Метрика находилась в Виленском замке. До середины 40-х годов XVIII в. Метрика ВКЛ была перевезена в Варшаву. Здесь все материалы были пересистематизированы по двум большим разделам — Большой и Малой канцелярий Великого княжества; на них составлена опись. В 70-е годы XVIII в. по распоряжению правительства Речи Посполитой 66 наиболее ранних книг-копий за 1386—1511 гг., написанных кириллицей, вновь были переписаны, но латинскими буквами. Эта новая копия книг-копий Метрики составила 29 томов. В 1786 г. с разрешения короля известный польский историк Адам Нарушевич приказал переплести, перенумеровать и поместить в удобном месте все книги Метрики, что и было сделано. В таком упорядоченном виде они сохранились до взятия А.В. Суворовым Варшавы в 1794г.