- •2 Беларусь у каменным, бронзавым і жалезным вяках: гаспадарчыя заняткі, сацыяльныя адносіны, духоўная культура.
- •13.Беларускае Адраджэнне. Дзеячы Адраджэння: ф. Скарына, м. Гусоўскі, л Сапега. Кнігадрукаванне. Архітэктура і выяўленчае мастацтва.
- •15.Фарміраванне беларускай народнасці. Пахожанне назвы Белая Русь.
- •17. Асаблівасці канфесійных адносін на Беларусі ў хуi- чуш стст. Хрысціянская царква ў Беларусі. Узаемаадносіны праваслаўнай і каталіцкай канфесій.
- •18. Рэфармацыя і Контррэфармацыя на беларускіх землях.
- •19. Берасцейская царкоўная унія. Уніяцтва ў гісторыі буларускага народа.
- •20.Асаблівасці эканамічнага, сацыяльна-палітычнага развіцця Беларусі ў XVII-XVIII стст.
- •21. Асаблівасці культурнага і духоўнага развіцця Беларусі ў XVII-XVIII стст.
- •22. Прычыны крушэння і падзелу Рэчы Паспалітай. Уключэнне беларускіх зямель у склад Расійскай імперыі.
- •23. Асноўныя накірункі палітыкі самадзяржаўя на беларускіх землях у канцы XVII- пачатку XIX ст.
- •24. Беларусь у вайне 1812 года. Вынікі выйны для Беларусі.
- •25. Грамадска-палітычнае жыццё у першай палове XIX ст. На Беларусі. Тайныя таварыствы і арганізаціі. Дзекабрысты.
- •26. Сацыяльна-эканамічнае развіццё Беларусі ў першай палове XIX ст. Спробы рэформ. Крызіс феадальна-прыгонніцкай сістэмы.
- •27. Аграрная рэформа 1861 года. Асаблівасці яе правядзення ў Беларусі. Эвалюцыя краіны ў парэформены перыяд.
- •28. Паўстанне ў Польшчы, Літве і Беларусі ў 1863-1864 гг. Ідэі "Мужыцкай праўды". Кастусь Каліноўскі.
- •33. Сталыпінская аграрная рэформа, яе сутнасць і вынікі для Беларусі.
- •34. Першая сусветная вайна (яе прычыны, удзельнікі, маштабы). Ваенныя падзеі і сацыяльно-эканамічная сітуацыя ў Беларусі.
- •35. Агульнанацыянальны крызіс у Расіі ў 1916 - пачатку 1917 гг. Лютаўская рэвалюцыя. Двоеўладдзе. Сітуацыя ў Беларусі.
- •36. Кастрычніцкая рэвалюцыя 1917 г. Усталяванне Савецкай улады на тэрыторыі Беларусі.
- •37. Беларускі нацыянальны рух пасля кастрычніка 1917 г. Усебеларускі з'езд (снежань 1917 г.). Брэсцкі мір.Абвяшчэнне Беларускай народнай рэспублікі (бнр).
- •38. Палітычныя перадумовы станаўлення беларускай савецкай дзяржаўнасці. Абвяшчэнне бсср. I Усебеларускі з'езд Саветаў. Літоўска-Беларуская сср.
- •39. Польская інтэрвенцыя на Беларусі. Беларускі нацыянальна-вызваленчы рух. Другое абвяшчэнне бсср. Рыжскі мірны дагавор.
- •40. Новая эканамічная палітыка (нэп), яе сутнасць, асаблівасці правядзення ў Беларусі. Крызісы нэп.
- •41. Утварэнне ссср. Нацыянальна-дзяржаўнае будаўніцтва ў бсср у 1920-я гады. Узбуйненне бсср 1924 і 1926 гг. Канстытуцыя бсср 1927.
- •42.Культурнае жыццё бсср у 20-я - 30-я гады. Палітыка беларусізацыі: яе сутнасць, накірункі правядзення і вынікі.
- •43. Грамадска-палітычнае жыццё ў ссср і бсср у 30-я гады хх ст. Канстытуцыі ссср 1936 і бсср 1937 гадоў.
- •44. Індустрыялізацыя і калектывізацыі ў бсср: прычыны, сутнасць і вынікі.
- •45. Сацыяльна-эканамічнае становішча ў Заходняй Беларусі (1921-1939 гг.).
- •46. Нацыянальна-вызваленчы, сялянскі і рабочы рух у Заходняй Беларусі. Развіццё культуры Заходняй Беларусі (20-я - 30-я гг. Хх ст.).
- •47. Міждзяржаўныя супярэчнасці ў 30-х гадах хх ст. Пачатак Другой сусветнай выйны. Пакт Молатава-Рыбентропа. Уз'яднанне Беларусі.
- •48. Напад нацыскай Германіі на ссср. Абарончыя баі на Беларусі. Усталяванне акупацыйнага рэжыму.
- •49. Барацьба падпольшчыкаў і партызан, супрацяўленне насельніцтва германскім акупантам на тэрыторыі Беларусі.
- •50. Беларуская наступальная аперацыя "Баграціён". Укладбеларускага народа ў перамогу над фашызмам.
- •51. Растаноўка палітычных сіл у свеце пасля Другой сусветнай вайны. Стварэнне аан. Выхад бсср на міжнародную арэну.
- •52. Бсср ва ўмовах пасляваеннага развіцця. Аднаўлення народнай гаспадаркі: цяжкасці, праблемы, поспехі.
- •53. Грамадска-палітычнае развіццё ў 1950-1960 гг. Хх з'езд кпсс.
- •54. Тэмпы і накірункі развіцця прамысловасці і сельскай гаспадаркі ў 1970 - першай палове 1980-х гг., прычыны іх зніжэння.
- •55. Крызісныя з'явы ў савецкім грамадстве другой паловы 1980-х гадоў. Палітыка перабудовы. Аварыя на чаэс.
- •56. Распад ссср. Абвяшчэнне незалежнасці Беларусі. Стварэнне снд.
- •57. Сацыяльна-эканамічнае развіццё Рэспублікі Беларусь у 90-х гг. Хх ст.
- •Рэфармираванне знешнеэкан. Дзейнасци………………….
- •58. Грамадска-палітычнае развіццё Рэспублікі Беларусь у 90-х гг. Хх ст. Канстытуцыя рб.
- •59. Тэндэнцыя сацыяльна-эканамічнага і грамадска-палітычнага развіцця Рэспублікі Беларусь на сучасным этапе.
- •60. Знешнепалітычная дзейнасць Рэспублікі Беларусь на сучасым этапе.
25. Грамадска-палітычнае жыццё у першай палове XIX ст. На Беларусі. Тайныя таварыствы і арганізаціі. Дзекабрысты.
26. Сацыяльна-эканамічнае развіццё Беларусі ў першай палове XIX ст. Спробы рэформ. Крызіс феадальна-прыгонніцкай сістэмы.
У выніку трох падзелаў Рэчы Паспалітай (1772 , 1793, 1795 гг.) Беларусь яказалася ў складзе Расійскай імперыі. У першай палове XIX ст. тут адбываліся агульныя для ўсёй імперыі пра-цэсы, якія вялі да распаду феадальна-прыгонніцкай сістэмы. Узнікалі адносіны новага, кат'талістычнага тыпу. Пра гэта сведчылі поспехі прамысловасці: узрасла колькасць мануфак-тур, на многіх з іх пачала выкарыстоўвацца вольнанаёмная пра-ца. Пачатак фабрычнай вытворчасці на Беларусі быў паклад-зены ў 20-я гг. XIX ст. У 1825—1827 гг. былі ўсталяваны пара-выя рухавікі на суконных прадпрыемствах у мястэчках Косава Слонімскага павета і Хомск Кобрынскага павета. Найбольш распаўсюджанымі былі прадпрыемствы па пе-раапрацоўцы сельскагаспадарчай сыравіны: вінакурныя, цук-ровыя, мукамольныя. Такім чынам, у канцы 50-х гг. XIX ст. на Беларусі налічвалася 549 вотчынных і капіталістычных прадпрыемстваў. Змены адбываліся таксама і ў беларускай вёсцы. Сельс-кая гаспадарка ўсё больш звязвалася з рынкам. Павялічвалася плошча ворыўных зямель. Пашыраліся пасевы тэхнічных куль-тур. У асабістых памешчыцкіх гаспадарках выкарыстоўваліся розныя сельскагаспадарчыя машыны і прылады, сартавое на-сеннне, распаўсюдзіліся пасевы новых культур. Паступова сталі вылучацца рэгіёны, якія ў пэўнай ступені спецыялізаваліся на вытворчасці льну, бульбы, на авечкагадоўлі, на вытворчасці цукровых буракоў і г.д. Аднак прагрэсіўныя змены ў эканоміцы стрымліваліся па-наваннем феадальнай сістэмы, існаваннем прыгоннага права. Сацыяльныя, а таксама нацыянальна-рэлігійныя супярэч-насці ўзмацнілі сялянскі рух. Шэраг хваляванняў адбыўся ў Ашмянскім, Вілейскім, Дзісенскім паветах і інш. Гэта прымусіла царызм праводзіць на Беларусі больш гнуткую сацыяльна-эканамічную палітыку і рабіць спробы па вырашэнню аграрнага пытання. У 1840—1857 гг. праводзілася рэформа сярод дзяр-жаўных сялян. Амаль усе казённыя маёнткі здаваліся ў арэнду прыватным асобам, і таму становішча гэтых сялян практычна не адрозніваласу ад становішча памешчыцкіх прыгонных. Ідучы на рэформу, урад хацеў зняць сацыяльную нгпружанасць. Iніцыятарам рэформы быў міністр дзяржаўных"маёмасцей граф П.Д. Кісялёў. У 1839 г. былі падпісаны законы аб новай сістэме кіравання і люстрацыі (перыядычнае апісанне дзяржаў-най маёмасці) дзяржаўных маёнткаў у заходніх губернях. На губернскім узроуні ствараліся палаты, а яшчэ ніжэм—акруговыя ўпраўлені дзяржаўных маёмасцей. У ходзе люстрацыі змяншаліся павіннасці сялян і павялічваліся іх зямельныя надзелы. Указамі 1844/1845 гг. сяляне казённых маёнткаў пераводзіліся з паншчыны на аброк. На месцах ствараліся сельскія грамады з выбарным кіраваннем. Аднак мэты рэформы Кісялёва пры захаванні дзяржаўнай феадальнай сістэмы не маглі быць дасягнуты ў поўнай ступені. Сутнасць інвентарнай рэформы зводзілася да рэгулявання памераў надзелаў і павіннасцей памешчыцкіх сялян і замаца-зання іх гранічных узроўняў у абавязковых інвентарах. Фак-тычна была нададзена сіла закону тым павіннасным адносінам, якія склаліся на гэты час. Нягледзячы на абмежаванасць, незавершанасць і непасля-цоўнасць інвентарнай рэформы, абавязковыя інвентары афіцыйна ставілі мяжу памешчыцкай уладзе і адкрывалі некаторыя легальныя магчымасці для адстойвання сялянамі сваіх інтарэсаў. Такім чынам, канец XVIII—першая палова XIX ст. адзначаны працэсамі разлажэння феадальна-прыгонніцкай сістэмы гаспадарання на Беларусі і у Расійскан імперыі у цэлым. Змены адбываліся ў прамысловасці і сельскай гаспадарцы. Назіраўся хуткі рост гарадоў як гандлёва-прамысловых цэнтраў. К сярэдзіне XIX ст. на Беларусі налічвалася 40 гарадоў і 300 мястэчак. Аднак у гэты час яны яшчэ не сталі цэнтрамі прамысловасці, у іх працягвалі развівацца гандаль і рамяство. Рэфоромы 40—50-х гг. XIX ст. стваралі лепшыя ўмовы для развіцця таварна-грашовых адносін, але яны н. закраналі ас-нрў феадальных парадкаў.