- •Раздзел 4. Інтэгральнае злічэнне. §4.1. Азначэнне і ўласцівасці нявызначанага інтэграла.
- •1° Азначэнне нявызначанага інтэграла.
- •Тэарэма 1 (пра агульны выгляд першаіснай). Няхай функцыя ёсць першаісная для на х. Функцыя ёсць таксама першаісная для , калі і толькі калі .
- •2° Уласцівасці нявызначанага інтэграла.
- •§4.2. Асноўныя метады інтэгравання.
- •1º. Метад падстановы.
- •Тэарэма 1. Калі функцыя мае першаісную на прамежку т, а функцыя ёсць дыферэнцавальная на х, прычым , то
- •2º. Метад інтэгравання часткамі.
- •§4.4. Метад рацыяналізацыі.
- •1º. Інтэграванне дробава-лінейнай ірацыянальнасці.
- •2º. Інтэграванне біномнага дыферэнцыяла.
- •3º. Інтэграванне рацыянальна-трыганаметрычных функцый.
- •4º. Інтэграванне квадратовых ірацыянальнасцяў.
- •§4.5. Азначэнне і ўмовы існавання вызначанага інтэграла.
- •Прыклад 1. Вылічыць
- •Прыклад 2. Вылічыць паводле азначэння .
- •Заўвага. Абмежаванасць ёсць недастатковая ўмова для інтэгравальнасці функцыі.
- •Крытэр інтэгравальнасці. Для таго каб функцыя , вызначаная і абмежаваная на адрэзку , была інтэгравальнаю на гэтым адрэзку, неабходна і дастаткова, каб гэтая функцыя адпавядала ўмове
- •§4.6. Класы інтэгравальных функцый.
- •Тэарэма 1 (Інтэгравальнасць непарыўнай функцыі). Непарыўная на адрэзку функцыя ёсць інтэгравальная на гэтым адрэзку.
- •§4.8. Ацэнкі інтэгралаў.
- •Вынік 2 (Тэарэма пра пасярэдняе значэнне непарыўнай функцыі). Калі функцыя ёсць непарыўная, то існуе лік такі, што
- •1º. Формула Ньютана-Ляйбніца.
- •2º. Замена зменнай .
- •3º. Інтэграванне часткамі.
- •4º. Інтэграванне цотнай, няцотнай і перыядычнай функцый.
- •1º.Плошча плоскай фігуры.
- •Прыклад 1. Вылічыць плошчу фігуры, абмежаванай крывымі і .
- •Прыклад 2. Вылічыць плошчу фігуры, абмежаванай крывой . ►Спачатку зробім рысунак фігуры
- •2º. Даўжыня крывой.
- •Прыклад 3. Вылічыць даўжыню адной аркі цыклоіды (акружына радыюса коціцца па восі абцысаў).
- •3º. Аб’ём цела авароту.
- •Прыклад 5. Вылічыць аб’ём тора, г. Зн. Цела, якое атрымліваецца ад авароту круга радыюса вакол восі, што ляжыць у плоскасці гэтага круга на адлегласці ад яго цэнтра.
- •§4.13. Інтэграл па бясконцым прамежку (ні-1).
- •Прыклад 1. Вылічыць .
- •Тэарэма 2 (лімітавая прыкмета параўнання). Няхай функцыя а і няхай . Тады:
- •Калі ёсць збежны і , то – таксама збежны;
- •2) Калі ёсць разбежны і , то – разбежны.
- •Прыклады. А) збежны, бо .
- •§4.15. Умоўная збежнасць ні-1.
- •Тэарэма 1 (Прыкмета Дырыхле). Няхай функцыя ёсць непарыўная і мае абмежаваную першаісную на . Няхай функцыя ёсць непарыўна дыферэнцавальная і манатонная на і . Тады інтэграл – збежны.
- •Тэарэма 2 (прыкмета Абэля). Калі функцыя ёсць непарыўная на і – збежны, а функцыя абмежаваная і яе вытворная – непарыўная і не мяняе знаку на , то – збежны.
- •Прыклад 1. Даследаваць на абсалютную збежнасць інтэграл .
- •Прыклад 2. Даследуем інтэграл Фрэнэля на збежнасць.
- •§4.16. Неўласцівыя інтэгралы ад неабмежаваных функцый.
1º. Формула Ньютана-Ляйбніца.
Тэарэма 1 (асноўная тэарэма інтэгральнага злічэння). Калі функцыя ёсць непарыўная на адрэзку і калі – яе першаісная на гэтым адрэзку, то праўдзіцца формула , якую называюць формулаю Ньютана-Ляйбніца.
□ Адпаведна выніку з тэарэмы Барроў адной з першаісных для функцыі ёсць . З формулы, якая падае агульны выгляд першаісных, вынікае . Беручы , атрымаем , адкуль . Такім чынам, . Гэтая роўнасць праўдзіцца , а таму пры маем . ■
Заўвага 1. Формулу Ньютана-Ляйбніца запісваюць таксама ў выглядзе .
Прыклад 1. . Ці правільна? Не, функцыя неабмежаваная ў пункце , а таму неінтэгравальная.
Заўвага 2. Для функцыі , калі непарыўная на , і – дыферэнцавальныя на , то мае месца формула .
Пакажам на прыкладах, як вызначаны інтэграл можна скарыстаць пры вылічэнні некаторых лімітаў.
Прыклад 2. Вылічыць .
►Абазначым . Выраз можна разглядаць як інтэгральную суму для функцыі на адрэзку з падзелам і выбаркаю . Пры гэтым , а таму
, калі . Паколькі – непарыўная на , то ◄
Прыклад 3. Вылічыць .
►Выраз – інтэгральная сума для функцыі на адрэзку , а таму . ◄
2º. Замена зменнай .
Тэарэма 2. Няхай функцыя ёсць непарыўная на прамежку , а функцыя –непарыўна дыферэнцавальная на адрэзку , прычым і , то
, (1)
або .
□ Калі – першаісная для функцыі , г. зн. , то, згодна з формулаю Ньютана-Ляйбніца,
. (2)
Паколькі , то функцыя ёсць першаісная для функцыі . Карыстаючыся Формулаю Ньютана-Ляйбніца і ўлічваючы ўмову , атрымаем
. (3)
З роўнасцяў (2) і (3) вынікае (1). ■
Заўвага. Калі формулаю (1) кіруюцца справа налева, то пішуць
.
Прыклад 3. Вылічыць .
►1)
. ◄
3º. Інтэграванне часткамі.
Тэарэма 3.Калі функцыі і маюць на адрэзку непарыўныя вытворныя, то праўдзіцца формула інтэгравання часткамі .
□ З роўнасці маем . Інтэгруючы апошнюю роўнасць на , маем , што раўназначна формуле, якую трэба было даказаць. ■
Прыклад 7. Вылічыць .
► Карыстаючыся формулаю інтэгравання часткамі, маем .◄
4º. Інтэграванне цотнай, няцотнай і перыядычнай функцый.
1) Няхай функцыя ёсць непарыўная на адрэзку і , г. зн. – няцотная. Тады . Такім чынам, .
2) Калі ж – цотная, г. зн. , то . Таму .
3) Калі ёсць непарыўная на і перыядычная з перыядам Т то для кожнага значэння праўдзіцца роўнасць .
►Сапраўды, . У апошнім інтэграле зробім замену . Падстаўляючы ў папярэдні выраз, атрымаем . ◄
§4.12. Дастасаванні вызначанага інтэграла.
1º.Плошча плоскай фігуры.
Адвольнае абмежаванае мноства пунктаў плоскасці будзем называць плоскаю фігурай.
1.1) Плошча крывалінейнай трапецыі.
1.1) Плоскую фігуру называюць крывалінейнаю трапецыяй.
|
|
Няхай ёсць падзел адрэзка з дробнасцю , а і – адпаведна верхняя і ніжняя сумы Дарбу.
|
З рысунка відаць, што , дзе – плошча крывалінейнай трапецыі . Паколькі згодна з крытэрам інтэгравальнасці функцыі , то і плошчу крывалінейнай трапецыі будзем лічыць роўнай значэнню гэтага інтэграла, г. зн. .
Калі плоская фігура задаецца ўмоваю то плошча гэтай фігуры роўная розніцы плошчаў крывалінейных трапецыяў і .
|
Таму .
Такім чынам, .
Зазначым, што гэтая формула застаецца праўдзіваю і ў тым выпадку, калі функцыі і не з’яўляюцца неадмоўнымі.
Сапраўды, калі то з абмежаванасці функцый і (Чаму?) вынікае існаванне такога ліку , што . |
|
Паколькі выражае плошчу новай фігуры, якая атрымліваецца пры дапамозе паралельнага пераносу фігуры , то і плошча фігуры роўная гэтаму інтэгралу. Пры гэтым маем .