- •Раздзел 1 геаметрычныя пабудаванні на плоскасці
- •§ I. Сістэма аксіём пабудаванняў лінейкай і цыркулем
- •§ 2. Прасцейшыя і асноўныя эадачы на пабудаванне
- •§ 3. Агульная схема рашэння эадач на пабудаванне
- •§ 4. Некаторыя метады геаметрычных пабудаванняў
- •§ 5. Алгебраічны метад
- •Прыклад:
- •Раздзел 2 пераўтварэнні плоскасці
- •§1. Адлюстраванні і пераўтварэнні мностваў пунктаў плоскасці.
- •§ 2. Алгебраічная аперацыя. Група і падгрупа пераўтварэнняў мноства.
- •§ 3. Група пераўтварэнняў плоскасці. Геаметрыі групы і падгрупы.
- •§4. Некаторыя пераўтварэнні плоскасці.
- •§ 5. Рух плоскасці.
- •§6. Класіфікацыя рухаў плоскасці. Групы рухаў.
- •§ 7. Гаматэтыя і яе ўласцівасці.
- •§ 8. Пераўтварэнне падобнасці.
- •16 Няхай k – гэта дадатны сапраўдны лік. Разгледзім адлюстраванне p плоскасці на сябе па
- •§ 9. Група пераўтварэнняў падобнасці плоскасці і яе падгрупы.
- •§ 10. Афінныя пераўтварэнні плоскасці.
- •3. Немченко к.Э. Аналитическая геометрия. М., эксмо, 2007. - 352 с.
- •4. Постников м.М. Аналитическая геометрии. М., Наука, 1987. - 336 с.
§4. Некаторыя пераўтварэнні плоскасці.
Разгледзім некаторыя пераўтварэнні плоскасці.
1. Паралельны перанос.
Няхай дадзены вектар p ׀׀α. Відавочна, што адлюстраванне f плоскасці α на сябе па
закону: M’=f(M) MM ' = p з’яўляецца пераўтварэннем плоскасці. Яно называецца
11 паралельным пераносам плоскасці α, а p –вектарам пераноса. Кожны паралельны перанос
плоскасці вызначаецца адпаведным яму вектарам пераносу.
Складзем аналітычныя выразы паралельнага пераносу плоскасці. Няхай у дэкартавай
сістэме каардынат xOy пункт M(x, y) і p = ( x0 ; y0 ) . Тады M’(x’; y’)=f(M)
x' x x0
MM ' = p ;
MM ' =(x’-x; y’-y). Значыць
y' y y0
(1)
Сапраўдным з’яўляецца і адваротнае сцвярджэнне. Таму (1)- аналітычны выраз паралельнага пераносу.
З (1) вынікае:
1). Перанос з’яўляецца тоесным пераўтварэннем плоскасці тады і толькі тады, калі
вектар пераносу p нулявы.
2). Калі p 0 ,то інварыянтныя пункты не існуюць.
3). Прамая адлюстроўваецца на паралельную ей прамую.
4). Прамая паралельная вектару p пераходзіць у сябе.
2. Сіметрыя адносна прамой або восевая сіметрыя.
М’ На плоскасці α дадзена прамая. Для кожнага пункта
M l
паставім у адпаведнасць яму пункт M’такі, каб
MM '
l і
М 0 l
ММ 0 М 0 М , дзе
М 0 ММ 'l . Калі пункт M l , то яго вобраз
M’=M. Гэтая адпаведнасць з’яўляецца адлюстраваннем М плоскасці на сябе, г. зн. пераўтварэннем плоскасці. Яно называецца сіметрычнай адносна прамой l, ці інакш восевай
сіметрыяй.
Калі на плоскасці дэкартава сістэма каардынат xOy і воссю сіметрыі з’яўляецца каардынатная вось Oх, то аналітычныя выразы восевай сіметрыі маюць выгляд:
x' x
y' y
(2)
З гэтага вынікае:
1) вось сіметрыі інварыянтная і апрача яе пунктаў іншых інварыянтных пунктаў няма.
2)прамая паралельная восі сіметрыі адлюстроўваецца на паралельную ёй прамую.
3)прамая перпендыкулярная восі сіметрыі пераходзіць сама ў сябе.
3. Сіметрыя адносна пункта або цэнтральная сіметрыя.
На плоскасці α дадзен пункт O . Разгледзім адвображанне f па
M’ закону:M’=f(M) ОМ ' OM
. Відавочна яно з’яўляецца пераўтварэннем
O плоскасці α і называецца сіметрыяй адносна пункта O або цэнтральнай
M сіметрыяй.
Калі за цэнтр сіметрыі ўзяць пачатак каардынат O, то можна атрымаць аналітычныя
выразы цэнтральнай сіметрыі
x' x
y' y
З гэтага вынікае:
(3)
1)калі прамая праходзіць праз цэнтр сіметрыі, то яна адлюстроўваецца на сябе.
2)калі прамая не прходзіць праз цэнтр сіметрыі, то яна адлюстроўваецца на
12 паралельную ей прамую.
4. Паварот плоскасці.
На арыентаванай плоскасці α дадзены накіраваны вугал ABC
калі M=0 ,
то R (O)=O. 2) калі, М≠0 то M’= R (M) тады і толькі тады, калі
0
выконваюцца дзве ўмовы: А)адлегласць OM=OM’
0
і аднолькава з ім арынтаваны.
Гэта адвображанне з’яўляецца пераўтварэннем плоскасці α і называецца паваротам плоскасці, пункт O– цэнтрам павароту.
Няхай ў дэкартавай сістэме каардынат xOy пункт M(x, y). У выніку
R
0
дэкартава сістэма каардынат xOy пераходзіць у дэкартаву
x' x cos y sin
y' x sin y cos
(4)
Мае месца і адваротнае сцвярджэнне. Таму (4) – гэта аналітычныя выразы павароту плоскасці.
Слізготная або коўзкая сіметрыя.
Няхай Sl
– гэта сіметрыя адносна прамой l, а T– паралельны перанос, які вызначаецца
ненулявым вектарам p ׀׀l.
Кампазіцыя f=T◦ Sl называецца слізготнай або коўзкай сіметрыяй а таксама яшчэ слізготным адбіццём.
М
l
Выведзем аналітычныя выразы слізготнай сіметрыі. Няхай у дэкартавай сістэме каардынат xOy пункт M(x, y). Каардынатная вось Oх
з’яўляецца воссю сіметрыі p = x0 i
M Тады
і – гэта вектар пераносу.
y M ~x x
x' ~x x
l
~
М
0
T :
y' ~y
0
x' x x
f T Sl
М
Таму
f :
y' y
0 (5)
(5)-гэта аналітычныя выразы слізготнай сіметрыі. З гэтага вынікае:
1. вось l – інварыянтная прамая.
2. прамая d׀׀lадлюстроўваецца на прамуюd '׀׀ l.
3. прамая n l пераходзіць у прамую n’ l
4. сярэдзіна
М 0 кожнага адрэзка MM’ належыць восі l.
5. не існуюць інварыянтныя пункты.
13