- •25. Полiсемiя, семант.Пераарыент.Мова у тэксце.Асабл.Выкарыст.Тропау у смi
- •4 Тыпы няпоуных амонiмау:
- •29. Сiнанiмiя. Сiн.Рад. Паняцце пра дамiнанту
- •30.Тыпы сiнонiмау.Лекс.,сiнт сiнанiмiя
- •31. Антанiмiя. Тыпы амонiмау.
- •32.Сутнасць антанiм. Супрацьпаст: антонiм, антытэза, энантыясемiя, аксюмаран
- •33.Лексiка бел.Мовы паводле паходжання
- •34.Методыка вызначэн.Бел.Мовы
- •35. Транслiтарацыя. Выкар.Варварызмау.
- •36.Лексiка суч.Бел.Мовы паводле акт.I пасiун складу.
- •37. Агульн.Лексiка I лек.Абмежаванага ужытку
- •38. Стыл.Разрады бел.Лексiкi
- •39.Прадмет фразеалогii. Фр.Як млуная адз-ка.
- •40. Парадак кампан. У фр.. Тыпы фр.Па iх
- •41.Полiсемiчнасць,сiн., аманiмiчн.Фр..
- •42. Сiстэмат.Фр.Адзiнак.Тыпы фр.Паводле семант.Злiтнасцi.
- •43. Фр. Бел.Мовы паводле паходжання
- •44. Прыказкi(прымаукi). Крылат.Выказваннi. Перыфразы.
- •45.Прадмет I задачы лексiкаграфii. Тыпы слоунiкау.
- •46. Энцыклапед.I ленгвiст. Слоунiкi. Змест сл.Артыкула у лiнгвiст. Слоунiку
- •47.Словаутв., прадмет I задачы вывучэння.
- •27. Прычыны узнiкнення I шляхi утв. Амонiмау. Размеж. Аманiмii I полiсемii.
- •21. Асн.Прынцыпы бел.Арфаграфii
- •22. «Бел.Граматыка Тарашкевiча 1918г. Рэформа правапiсу 1933»
- •24. Азнач.Слов як асн. Адз-кi мовы. Лекс. I грамат.Значэннi слова.
- •54.Словаутваральныя тыпы, маделi, гнезды
- •53.Немарфалагiчныя спосабы утварэння слоу
- •52.Марфалагiчныя спосабы утвар.Слоу
- •51.Гiст. Змены у морф. Складзе слова
- •50. Асновы слова. Невыт.I вытворныя,сваб.I связ.Асновы. Утвар.I утвораныя асновы.
- •49.Сiнанiм. I аманiм марфем
- •48.Слова I марфема. Тыпы марфем.
42. Сiстэмат.Фр.Адзiнак.Тыпы фр.Паводле семант.Злiтнасцi.
Сiстэтатыз.фр.адз-нак: 1-прадметная класiфiкацыя(па тэматычных групах)2-па ступенi фразеал-цi(выс.,сяр.,нiзк.)3-семантычн.класiфiк.(Вiнаградау)
Тыпы фр.паводле семант.злiтнасцi: *фр.зрашчэннi, або iдыемы – цэласныя,семант.непадзельныя фр.адз-кi,сэнс якiх не выводз.з сумы значэнняу састауных кампанентау. ~~ бiць бiбiлi, вадзiць за нас, не лыкам шыта. *Фр. Адзiнствы - сем.непадзельн.адз-кi,сэнс часткова матываваны. ~~муцiць ваду, апусцiць рукi, гнуць спiну. *Фр.злучэннi – устойлiв.звароты, якiя не 1-ужыв.свабодна, 2-не ~~перабраць меру, мець значэнне, прыняць рашэнне.
* фр.выразы – устойлiв.семант непадзельныя гатовыя моуныя звароты, якiя складв.са слоу са свабодн.значэн. ~~атэстат сталасцi, педагагiчны ун-т, працоуныя поспехi, мiрныя iнiцыятывы, атамная энергiя.
43. Фр. Бел.Мовы паводле паходжання
1) Асн.крынiца бел.фр-гii: жывая народная мова, вусн.нар. тв-ць. (сам-насам,блiзкi свет, у свiныя галасы, зямлю парыць, у лапцi абуць) 2) Пераасэнсав.свабодн. словазлуч,у вынiку чаго апошнiя набыв.(сэнс) цэласн.вобр-пераносн.знач. (зубы скалiць,гнуць спiну, без заднiх ног 3)прафесiйн.выразы (зяленая зяленая вулiца,закiнуць вуды, ход канем) 4) больш.частка суч.бел.мовыфр.складаюць:*агульнаславян.фр.адз-кi, што дайшлi да нас з агульнаслав.мовы(з галавы да ног, за жывое, вадзiць за нос) *усходнеслав.(вiламi па вадзе пiсана)* уласнабел,якiя узнiклi у перыяд фармiр.i развiцця бел.народнасцi. (было ды сплыло) 5) запазыч. Фр.: з царкоунаслав.-крыж несцi; з руск.- з вачэй далоу; з ням. – мець грунт пад нагамi; з фр. – з вышынi птушынага паллету; з англ. – рукi прэч; з польск. –збiць з тропу.
44. Прыказкi(прымаукi). Крылат.Выказваннi. Перыфразы.
Прыказка – тропнае народнае выслоуе з павуч.зместам, мова лаканiчная, тропная, увасабл.вопыт народа; зарыфмаваныя прыказкi(большаму каню-большы хамут; засвецiць сонца I у наша аконца)
Крылатыя выразы (афарызмы)- устойлiвыя тропныя выслоуi выдатных людзей розных часоу; вызнач.глыбiней думкi I лаканiчнасцю.(Мой родны кут, як ты мне мiлы! Колас.)
Перыфразы – апiсальныя назвы асобных прадметау I з`яу, якiя ужываюцца замест слоу, што iх называюць(Беларусь-край блакiтных азер, бульба – другi хлеб, лен- бел.шоук, радзiма-зямля бацькоу, жауранак – срэбраны званочак)
45.Прадмет I задачы лексiкаграфii. Тыпы слоунiкау.
Лексiкаграфiя – раздзел мовазнауства, у якiм вывуч.тэорыя I практыка складання слоунiкау.
Задачы: * вызнач.тыпау слоунiкай, будовы слоунiк.артыкулау; * распрацоука памет I прыемау тлумачэння значэння слова; * размежаванне у слоун. Амонiмау.
У слоунiках не толькi фiксуецца, сiстэматызуецца I апiсв. Лексiка, але I замацоуваецца лiт.нормы, што спрыяе павыш.пiсьмен.i культ. Мауленне.
Слоунiк – кнiга, у якой фiкс.мовы,пададзен у алфавiтн.парадку; да моу даюцца тыя цi iншыя тлумачэннi або пераклад на iнш.мову.
Рэестравае слова – слова, якое тлум.у слоунiку.
Сл.артыкул – рэестр.сл разам з усiмi звесткамi. Рэестр.слова падаецца у пчатк.форме. Алфавiт. I алфав-гнездавы парадак.
Паметы: граматычн(род,лiк), стылiст(разм.,абл, уст), выкарыст(спец, астраном, фiл)
Знач.слоу раскрыв.апiсальна, падборам сiнон., выяул. словаутв. сувязей, адпаведн.словы з iнш. мовы. Iлюстрацыi: цытаты, прыказкi I iнш.
Значэннi вызнач.арабск.лiтарай “амонiмы”- лiтара пасля слова БАК1,БАК2
Слоунiкi падзяляюцца на лiнгвiст.i энцыклапед.
Лiнгвiст.сл. – тлумачальны(унiверсальны), этымалагiчны(паходж.слова). Гiстар.сл – граматычны(марф.асаблiвасцi I спалучальнасць), арфаэпiчны(вымауленч.нормы), марфемныя(структура слова), фразеалаг(семант, стылiст,устойл.выразау)
Слоунiкi мовы пiсьменнiка, дыялектныя I тэрмiналагiчныя, двухмоныя
+ «Слоунiк сiнонiмау I блiзказначных слоу» Клышкi, «Бел.перыфраза» Малажай, «Слоунiк эпiтэтау бел.лiт.мовы» Пазнякоу.