учебный год 2023 / Drobnig, Principles of European Law of Personal Security

Text of Articles

Artikel 2:108: Tidsbegrænsning For at Gøre Kautionen Gældende

(1)Hvis en tidsfrist er blevet aftalt p en direkte eller indirekte m de for at gøre en kaution gældende, der etablerer solidarisk ansvar for kautionisten, er sidstnævnte ikke ansvarlig ud over udløbet af den aftalte periode. Derimod er kautionisten videre ansvarlig, hvis kreditor havde forlangt opfyldelse af kautionisten efter den sikrede forpligtelses forfaldstid, men før udløbet af sikkerhedens tidsfrist.

(2)Hvis en tidsfrist er blevet aftalt p en direkte eller indirekte m de for at gøre en kaution gældende, der etablerer subsidiært ansvar for kautionisten, er sidstnævnte ikke længere ansvarlig efter udløbet af den aftalte tidsfrist. Derimod forbliver kautionisten ansvarlig, hvis kreditor

(a)efter forpligtelsens forfaldstid, men før udløb af tidsfristen, har informeret kautionisten om sine hensigter om at forlange opfyldelse af kautionen og har forsikret, at han er p begyndt med de nødvendige anstrengelser for at opn opfyldelse, som forlangt i Artikel 2:106 stk. (2) og (3); og

(b)hver sjette m ned informerer ham om disse anstrengelsers tilstand, hvis forlangt af kautionisten.

(3)Forfalder sikrede forpligtelser med udløbet af tidsbegrænsningen af kautionen eller forfalder de inden for 14 dage før udløbet af tidsbegrænsningen, s m kravet om opfyldelse eller informationen som følger af stykkerne (1) og (2) finde sted før end bestemt i stykkerne (1) og (2), dog ikke tidligere end 14 dage før udløbet af tidsbegrænsningen af kautionen.

(4)Hvis kreditor har truffet foranstaltninger jævnfør de forg ende stykker, er kautionistens maksimale ansvar begrænset til beløbet p den sikrede forpligtelse, som defineret i Artikel 2:104 stk. (1) og (2). Det afgørende tidspunkt er det, hvor den aftalte tidsfrist udløber.

Artikel 2:109: Begrænsning af en Kaution uden Tidsbegrænsning for de Sikrede Forpligtelser

(1)Er der ikke aftalt en tidsfrist for en kaution, s kan kautionen begrænses ved, at hver part opsiger denne over for den anden part under overholdelse af en opsigelsesfrist p mindst tre m neder. Den ovenst ende sætning finder ingen anvendelse p kautioner, som kun sikrer bestemte forpligtelser eller forpligtelser ud af bestemte kontrakter.

(2)Ved opsigelsen bliver omfanget af kautionen begrænset til sikrede hovedforpligtelser, som er forfalden p det tidspunkt, hvor opsigelsen træder i kraft og enhver biforpligtelse, som defineret i Artikel 2:104 stk. (1) og (2).

Artikel 2:110: Kreditors Ansvar

Hvis og s fremt kautionisten, p grund af kreditors adfærd, ikke kan indtræde i kreditors rettigheder mod skyldneren og i kreditors personlige og tingslige sikkerhedsrettigheder stillet af tredjemand, eller ikke kan blive fuldkommen erstattet af skyldneren eller af en tredjemandssikkerhedsgiver, hvis nogen overhovedet, er kreditor ansvarlig for den skade, der er opst et for kautionisten.

Artikel 2:111: Skyldners Fritagelse af Kautionisten

(1)En kautionist, som har p taget en kaution p skyldners anmodning eller med hans udtrykkelige eller formodede samtykke, kan anmode om fritagelse af skyldner,

(a)hvis skyldner ikke har opfyldt den sikrede forpligtelse da den forfaldt eller ikke er i stand til at betale eller skyldners formue er blevet væsentlig formindsket; eller

(b)hvis kreditor har anlagt sag vedrørende kautionen mod kautionisten.

(2)Fritagelse kan blive opfyldt ved at levere en adækvat sikkerhed.

18

Danish. Personlige Sikkerheder

Artikel 2:112: Kautionistens Forpligtelser Før Opfyldelse

(1)Før opfyldelse til kreditor, skal kautionisten underrette skyldner og anmode om information om det udest ende beløb p den sikrede forpligtelse og om ethvert forsvar eller modkrav imod dette.

(2)Hvis kautionisten opfylder uden anmodningen, som der er taget højde for i stk. (1) eller forsømmer at rejse de forsvar, der er overbragt af skyldner eller som er kendt af kautionisten fra anden side, er kautionisten ansvarlig overfor skyldner for den der igennem opst ede skade.

(3)Kautionistens rettigheder overfor kreditor forbliver uberørte.

Artikel 2:113: Kautionistens Rettigheder Efter Opfyldelse

(1)Hvis og s vidt kautionisten har opfyldt kautionsforpligtelsen, kan han forlange erstatning fra skyldner. Derforuden indtræder kautionisten i kreditors rettigheder mod skyldner i den ovenst ende sætnings nævnte omfang. De to krav er samtidige.

(2)I tilfælde af en delvis opfyldelse, har kreditors resterende delvise rettigheder mod skyldner forrang over for de rettigheder, i hvilke kautionisten er indtr dt.

(3)I kraft af indtræden jvf. stk. (1), 2. sætning, bliver afhængige og uafhængige personlige og tingslige sikkerhedsrettigheder gennem anvendelse af lov overført til kautionisten, uanset om skyldner har aftalt nogen indskrænkning eller udelukkelse af overførelsesheden. Rettigheder imod andre sikkerhedsgivere kan kun udøves indenfor grænserne af Artikel 1:108.

(4)Hvis skyldner p grund af manglende myndighed ikke er ansvarlig overfor kreditor, kan kautionisten ikke desto mindre forlange regres mod skyldner, i den udstrækning denne er blevet beriget. Denne regel finder ogs anvendelse, hvis skyldner ikke er retskraftig som juridisk person.

Kapitel 3:

Uafhængige Personlige Sikkerheder (Garantier)

Artikel 3:101: Anvendelsesomr de

(1)En bare generel henvisning til en underliggende forpligtelse (inklusive en personlig sikkerhed) har ingen indflydelse p en garantis uafhængighed.

(2)Dette kapitels bestemmelser finder ogs anvendelse p stand-by kreditiver (stand-by letters of credit).

Artikel 3:102: Garantigivers Pligter Før Opfyldelse

(1)Garantigiver er kun forpligtet til at opfylde, hvis det skriftlige krav p opfyldelse stemmer præcis overens med betingelserne, der er fastsat i garantien.

(2)Garantigiver skal omg ende efter modtagelse af et krav p opfyldelse, informere skyldner om, at kravet er blevet modtaget.

(3)Med mindre andet er aftalt, kan garantigiver p ber be sig forsvar, til hvilke han er berettiget overfor kreditor.

(4)Garantigiver skal ufortøvet og senest indenfor syv arbejdsdage efter modtagelse af et skriftligt krav p fyldestgørelse

(a)opfylde i overensstemmelse med kravet og omg ende informere skyldner; eller

(b)afvise at opfylde og omg ende informere kreditor og skyldner.

(5)Garantigiver er ansvarlig for enhver skade, der er opst et ved forsømmelse af opfyldelse af forpligtelserne jf. stk. (2) og stk. (4).

19

Text of Articles

Artikel 3:103: First Demand Garantier

(1)En garanti, som er betegnet til at forfalde ved first demand eller hvor dette er s ledes formuleret, at dette entydigt kan antages, falder ind under Artikel 3:102, med mindre der efterfølgende ikke bliver foreskrevet andet.

(2)Garantigiver er kun forpligtet til opfyldelse, hvis kreditors krav er vedlagt en skriftlig erklæring fra kreditor, i hvilken han udtrykkelig bekræfter, at enhver betingelse, som gør at garantien forfalder, er opfyldte.

(3)Artikel 3:102 stk. (3) finder ikke anvendelse.

Artikel 3:104: &benlyst Groft eller Svigagtigt Krav

(1)I de tilfælde der er dækket af Artiklerne 3:102 og 3:103, er garantigiver forpligtet til at efterkomme et krav p opfyldelse, s fremt det ikke er p vist gennem et eksisterende bevismiddel, at kravet er benlyst groft eller svigagtig.

(2)Hvis det foreg ende stykkes betingelser er opfyldte, kan skyldner forhindre

(a)at garantigiver opfylder; og

(b)at kreditor udsteder eller udnytter et krav p opfyldelse.

Artikel 3:105: Garantigivers Krav p Erstatning af Ydelse

(1)Garantigiveren kan forlange erstatning af hans ydelse fra kreditor, hvis

(a)betingelserne for kreditors krav ikke var opfyldte eller efterfølgende faldt bort; eller

(b)kreditors krav var benlyst groft eller svigagtig.

(2)Garantigivers ret til at forlange erstatning af hans ydelse falder ind under PECL Artikel 4:115 og de almindelige regler om uberettiget berigelse.

Artikel 3:106: Garantier Med eller Uden Tidsbegrænsning

(1)Er der p en direkte eller indirekte m de aftalt en tidsfrist til fremsættelsen af en garanti, s er garantigiver kun ansvarlig udover udløbet af den aftalte tidsfrist, hvis kreditor havde forlangt opfyldelse p et tidspunkt, som l før udløbet af tidsfristen og p hvilket kravet om opfyldelse bestod, jf. Artiklerne 3:102, stk. (1) eller 3:103. Artikel 2:108 stk. (3) finder anvendelse med behørige tilpasninger. Maksimalbeløbet p garantigivers ansvar er begrænset til den sum, som kreditor p tidspunktet for tidsbegrænsningens udløb kunne forlange.

(2)Er der ikke blevet fastsat en tidsfrist for en garanti, s kan garantigiver gennem tilkendegivelse over for den anden part bestemme en s dan tidsbegrænsning under overholdelse af en opsigelsesfrist p mindst tre m neder. Garantigivers ansvar er begrænset til den sum, som kreditor p det af garantigiver bestemte tidspunkt kunne forlange. Den forest ende sætning finder ingen anvendelse p garantier, som er indg et til bestemte sikkerhedsform l.

Artikel 3:107: Overdragelse af en Garanti

Kreditors krav til at forlange opfyldelse fra garantigiveren kan blive overdraget, undtagen i tilfælde af en first demand garanti.

Artikel 3:108: Garantigivers Krav Efter Opfyldelse

Artikel 2:113 finder med behørige tilpasninger anvendelse p de krav, som tilst r garantigiver efter opfyldelse.

20

Danish. Personlige Sikkerheder

Kapitel 4:

Specielle Regler for Personlige Sikkerheder givet af Forbrugere

Artikel 4:101: Anvendelsesomr de

(1)Med forbehold af stk. (2) gælder dette kapitel for personlige sikkerheder, der er p taget af en forbruger (Artikel 1:101 bogstav (g)).

(2)Dette kapitel finder ikke anvendelse, hvis

(a)kreditor ogs er en forbruger; eller

(b)forbruger-sikkerhedsgiveren er i stand til, at udøve væsentlig indflydelse p skyldner, s fremt det ved skyldner ikke drejer sig om en naturlig person.

Artikel 4:102: Anvendelige Bestemmelser

(1)For personlige sikkerheder, som falder ind under dette kapitel, gælder reglerne i kapitlerne 1 og 2, s vidt intet andet er bestemt i dette kapitel.

(2)Parterne m ikke afvige fra reglerne i denne del til ulempe for sikkerhedsgiver.

Artikel 4:103: Kreditors Forpligtelse til Information Før Kontraktindg else

(1)Før en sikkerhed bliver bevilliget, skal kreditor forklare den fremtidige sikkerhedsgiver om

(a)den generelle virkning af den tilsigtede sikkerhed; og

(b)de særlige risici, som sikkerhedsgiveren p grundlag af de informationer, som kreditor har stillet til r dighed, kan udsættes for i betragtning af skyldnerens økonomiske situation.

(2)Hvis kreditor ved eller har grund til at vide, at der p grund af et tillidsforhold mellem skyldner og sikkerhedsgiver best r en ikke ubetydelig fare for, at sikkerhedsgiver ikke handler af egen fri vilje eller p grund af rimelige informationer, skal kreditor forvisse sig om, at sikkerhedsgiveren har modtaget et uafhængigt r d.

(3)Hvis informationen eller det uafhængige r d som forlangt jf. det foreg ende stykke ikke er givet mindst fem dage før sikkerhedsgiveren underskriver tilbuddet eller aftalen om sikkerhed, kan tilbuddet henholdsvis kontrakten annulleres henholdsvis anfægtes af sikkerhedsgiveren inden for en rimelig tidsfrist, efter modtagelse af informationen eller det uafhængige r d. I denne sammenhæng gælder fem arbejdsdage som en rimelig tidsfrist, med mindre der ikke viser sig noget andet af omstændighederne.

(4)Hvis der i modsætning til stk. (1) og (2) ikke er givet information eller et uafhængigt r d, kan tilbuddet henholdsvis kontrakten til hver en tid annulleres henholdsvis anfægtes af sikkerhedsgiveren.

(5)Bliver sikkerhedsgiverens tilbud annulleret henholdsvis kontrakten anfægtet jf. de foreg ende stykker, s retter tilbageleveringen af parternes modtagne fordele sig efter PECL Artikel 4:115 eller efter de almindelige regler om uberettiget berigelse.

Artikel 4:104: Dørsalg af Sikkerheder

Bestemmelserne i R dets direktiv 85/577/EØF af 20. december 1985 om forbrugerbeskyttelse i forbindelse med aftaler indg et uden for fast forretningssted finder anvendelse p sikkerheder, som falder ind under dette kapitel.

21

Text of Articles

Artikel 4:105: Formkrav

Sikkerhedskontrakten skal være skriftlig og underskrives af sikkerhedsgiveren. En sikkerhedskontrakt, som ikke opfylder den foreg ende sætnings betingelser, er ugyldig.

Artikel 4:106: Sikkerhedsgivers Ansvar

S vidt dette kapitel finder anvendelse,

(a)gælder en aftale, der skal stifte en sikkerhed uden et maksimalt beløb, uanset om det er en alskyldserklæring (Artikel 1:101 bogstav (f)) eller ikke, som aftale for en kaution med en fast sum, der er at bestemme efter Artikel 2:102 stk. (3);

(b)er en sikkerhedsgiver kun subsidiær ansvarlig indenfor betydningen af Artikel 2:106, s fremt ikke andet bliver udtrykkeligt aftalt; og

(c)gælder en aftale, der skal stifte en garanti, som aftale for en kaution, s fremt forudsætningen for dette er til stede.

Artikel 4:107: Kreditors &rlige Informationspligter

(1)Med forbehold af skyldners samtykke skal kreditor rligt informere sikkerhedsgiveren om de af skyldner p tidspunktet for informationen skyldte sikrede beløb af hovedforpligtelsen, renterne og andre biforpligtelser. Det af skyldner en gang givne samtykke kan ikke annulleres.

(2)Artikel 2:107 stykkerne (3) og (4) gælder med behørige tilpasninger.

Artikel 4:108: Begrænsning af en Tidsbegrænset Sikkerhed

(1)En sikkerhedsgiver, som har overtaget en sikkerhed med en aftalt tidsfrist, kan tre r efter, at sikkerheden tr dte i kraft, begrænse dens omfang ved overfor kreditor at give meddelelse om opsigelse med mindst tre m neders frist. Den forest ende sætning finder ingen anvendelse p sikkerheder, som kun dækker bestemte forpligtelser eller forpligtelser ud af bestemte kontrakter. Kreditor skal straks informere skyldner om dette.

(2)Omfanget af kautionen bliver ved opsigelsen jf. Artikel 2:109 stk. (2) begrænset.

22

Dutch*

Persoonlijke zekerheden

Hoofdstuk 1:

Gemeenschappelijke regels

Artikel 1:101: Definities

Voor de toepassing van dit deel:

(a)is een “afhankelijke persoonlijke zekerheid” (borgtocht) een contractuele verbintenis van een zekerheidssteller tot betaling van een geldsom of nakoming van een andere prestatie of tot schadevergoeding aan de schuldeiser, die is aangegaan tot zekerheid van een bestaande of toekomstige verbintenis van de schuldenaar jegens de schuldeiser en die afhankelijk is van de geldigheid, de modaliteiten en de omvang van laatstgenoemde verbintenis;

(b)is een “onafhankelijke persoonlijke zekerheid” (onafhankelijke garantie) een contractuele verbintenis van een zekerheidssteller tot betaling van een geldsom of nakoming van een andere prestatie of tot schadevergoeding aan de schuldeiser, die is aangegaan tot zekerheid, die krachtens een uitdrukkelijke of stilzwijgende overeenkomst niet afhankelijk is van de geldigheid, de modaliteiten en de omvang van een verbintenis van een andere persoon jegens de schuldeiser;

(c)is de “zekerheidssteller” de persoon die de contractuele verbintenissen tot zekerheid aangaat jegens de schuldeiser;

(d)is de “schuldenaar” de persoon die gehouden is tot de gewaarborgde verbintenis jegens de schuldeiser, voor zover er een is;

(e)is er sprake van “medeschuldenaarschap tot zekerheid” wanneer een medeschuldenaar zich hoofdzakelijk tot zekerheid jegens de schuldeiser verbindt;

(f)is een “zekerheid voor alle sommen” een afhankelijke persoonlijke zekerheid waarvan is overeengekomen dat zij alle verbintenissen van de schuldenaar jegens de schuldeiser waarborgt dan wel het debetsaldo van een rekening-courant of die een gelijkaardige omvang heeft;

(g)is een “consument” elke natuurlijke persoon die hoofdzakelijk handelt voor doeleinden niet verbonden met zijn handel, bedrijf of beroep;

(h)omvat “zakelijke zekerheid” zekerheidsrechten op goederen, ongeacht de roerende of onroerende, lichamelijke of onlichamelijke aard ervan.

Artikel 1:102: Toepassingsgebied

(1)Dit deel is van toepassing op alle vormen van persoonlijke zekerheid, en in het bijzonder:

(a)borgtochten (afhankelijke persoonlijke zekerheid), met inbegrip van bindende patronaatsverklaringen (artikel 1:101 lit. (a));

(b)onafhankelijke garanties (onafhankelijke persoonlijke zekerheid), met inbegrip van standby kredietbrieven (artikel 1:101 lit. (b)); en

(c)medeschuldenaarschap tot zekerheid (artikel 1:101 lit. (e)).

*Vertaald door Professor Matthias Storme (KU Leuven, member of the Coordinating Group).

23

Text of Articles

(2)Dit deel is niet van toepassing op verzekeringsovereenkomsten. In geval van waarborgverzekering is dit hoofdstuk slechts van toepassing voor zover de verzekeraar een document heeft uitgegeven dat een persoonlijke zekerheid ten gunste van de schuldeiser inhoudt.

(3)Dit deel laat de regels betreffende aval en endossement van waardepapieren ten titel van zekerheid onverlet, maar is van toepassing op zekerheden voor de verbintenissen die uit zo’n aval of zekerheidsendossement voortvloeien.

Artikel 1:103: Contractsvrijheid

Partijen kunnen de toepassing van elk van de regels in dit deel uitsluiten, ervan afwijken, of de rechtsgevolgen ervan wijzigen, tenzij Hoofdstuk 4 van dit deel anders bepaalt.

Artikel 1:104: Aanvaarding door de schuldeiser

De schuldeiser wordt geacht een aanbod van zekerheid te aanvaarden zodra dit aanbod hem bereikt, tenzij het aanbod een uitdrukkelijke aanvaarding vereist of de schuldeiser het aanbod zonder onredelijk uitstel verwerpt of tijd vraagt om het in overweging te nemen.

Artikel 1:105: Uitleg

In geval van twijfel over de betekenis van een bepaling van een zekerheid dient deze bij voorkeur te worden uitgelegd in het nadeel van de zekerheidssteller, indien deze is aangebracht door een zekerheidssteller die handelt onder bezwarende titel.

Artikel 1:106: Medeschuldenaarschap tot zekerheid

Een medeschuldenaarschap tot zekerheid (artikel 1:101 lit. (e)) is onderworpen aan de regels van Hoofdstukken 1 en 4 en ondergeschikt aan de regels inzake pluraliteit van schuldenaars (PECL hoofdstuk 10 Afdeling 1).

Artikel 1:107: Pluraliteit van zekerheidsstellers: hoofdelijke verbondenheid jegens de schuldeiser

(1)Voor zover meer dan n steller van persoonlijke zekerheid dezelfde verbintenis of hetzelfde deel van een verbintenis heeft gewaarborgd of een verbintenissen met hetzelfde zekerheidsoogmerk is aangegaan, is elke zekerheidssteller binnen de grenzen van zijn verbintenis jegens de schuldeiser hoofdelijk verbonden met de andere zekerheidsstellers. Deze regel geldt ook indien deze zekerheidsstellers hun verbintenissen tot zekerheid onafhankelijk van elkaar zijn aangegaan.

(2)Lid (1) is van overeenkomstige toepassing indien er bovenop de persoonlijke zekerheid ook een zakelijke zekerheid (artikel 1:101 lit. (h)) is gesteld door de schuldenaar of een derde.

Artikel 1:108: Pluraliteit van zekerheidsstellers: onderling verhaal

(1)In de gevallen van artikel 1:107 wordt het onderling verhaal tussen de stellers van persoonlijke zekerheid of stellers van persoonlijke en zakelijke zekerheid (artikel 1:101 lit. (h)) geregeld door artikel 10:106 PECL, onverminderd de volgende leden.

(2)Onverminderd lid (3) wordt het evenredig aandeel van elke zekerheidssteller voor de toepassing van artikel 10:106 PECL bepaald overeenkomstig de volgende regels:

24

Dutch. Persoonlijke zekerheden

(a)Tenzij de zekerheidsstellers anders zijn overeengekomen, zijn zij jegens elkaar verbonden om bij te dragen in dezelfde verhouding waarin het maximumrisico aangegaan door die zekerheidssteller staat tot de som van de maximumrisico’s aangegaan door alle zekerheidsstellers. Het doorslaggevende tijdstip is dat waarop de laatste zekerheid wordt gesteld.

(b)Bij een persoonlijke zekerheid wordt het maximumrisico bepaald door het overeengekomen maximumbedrag van de zekerheid. Is er geen maximumbedrag overeengekomen, dan geldt het bedrag van de gewaarborgde verbintenis dan wel, indien het debetsaldo van een rekening-courant werd gewaarborgd, de kredietlimiet. Is er geen beperking van de gewaarborgde verbintenis, dan geldt het eindsaldo.

(c)Bij een zakelijke zekerheid wordt het maximumrisico bepaald door het overeengekomen maximumbedrag van de zekerheid. Is er geen maximumbedrag overeengekomen, dan geldt de waarde van de tot zekerheid bezwaarde goederen.

(d)Is het maximumbedrag in geval van lit. (b) eerste zin of het maximumbedrag c.q. de waarde in geval van lit. (c) hoger dan het bedrag van de gewaarborgde verbintenis op het tijdstip van het stellen van de laatste zekerheid, dan bepaalt de laatstgenoemde het maximumrisico.

(e)In het geval van een onbeperkte persoonlijke zekerheid die een onbeperkt krediet waarborgt (lit. (b) laatste zin), is het maximumrisico van andere beperkte persoonlijke of zakelijke zekerheidsrechten die het eindsaldo van het gewaarborgde krediet te boven gaan, beperkt tot dat eindsaldo.

(3)De voorgaande regels gelden niet voor zakelijke zekerheden gesteld door de schuldenaar en voor stellers van zekerheden waarop de schuldeiser op het tijdstip waarop hij werd voldaan geen aanspraak had kunnen maken.

Artikel 1:109: Pluraliteit van zekerheidsstellers: verhaal jegens de schuldenaar

(1)Elke zekerheidssteller die een verhaalsvordering van een andere zekerheidssteller heeft voldaan, is tot beloop van zijn betaling gesubrogeerd in de rechten die die andere zekerheidssteller jegens de schuldenaar heeft verkregen krachtens artikel 2:113 leden (1) en (3), met inbegrip van de zakelijke zekerheden die door de schuldenaar zijn gevestigd. Artikel 2:110 is van overeenkomstige toepassing.

(2)Neemt een zekerheidssteller verhaal op de schuldenaar ingevolge de rechten die hij heeft verkregen krachtens artikel 2:113 leden (1) en (3) of krachtens het vorige lid, daaronder begrepen de zakelijke zekerheden die door de schuldenaar zijn gevestigd, dan is elke zekerheidssteller gerechtigd tot zijn evenredig aandeel, zoals bepaald door artikel 1:108 lid (2) en artikel 10:106 PECL, in hetgeen van de schuldenaar werd gerecupereerd. Artikel 2:110 is van overeenkomstige toepassing.

(3)Tenzij uitdrukkelijk anders bepaald, gelden de voorgaande regels niet voor zakelijke zekerheden gesteld door de schuldenaar.

Artikel 1:110: Subsidiaire toepassing van de de regels inzake hoofdelijke schuldenaars

Subsidiair aan de bepalingen van dit hoofdstuk gelden de regels over pluraliteit van schuldenaars in artikelen 10:106 tot 10:111 PECL.

25

Text of Articles

Hoofdstuk 2:

Afhankelijke persoonlijke zekerheid (Borgtocht)

Artikel 2:101: Vermoeden van borgtocht

(1)Elke verbintenis tot betaling van een geldsom, tot nakoming van een andere prestatie of tot betaling van een schadevergoeding aan de schuldeiser ten titel van zekerheid, wordt vermoed een borgtocht te zijn in de zin van artikel 1:101 lit. (a), tenzij de schuldeiser aantoont dat anders is overeengekomen.

(2)Een bindende patronaatsverklaring wordt vermoed een borgtocht te zijn.

Artikel 2:102: Modaliteiten en omvang van de verbintenissen van de zekerheidssteller

(1)De geldigheid, de modaliteiten en de omvang van de verbintenis van de borg is afhankelijk van de geldigheid, de modaliteiten en de omvang van de verbintenis van de schuldenaar jegens de schuldeiser.

(2)De verbintenis van de borg reikt niet verder dan de gewaarborgde verbintenis. Dit beginsel geldt niet indien de verbintenissen van de schuldenaar verminderd of kwijtgescholden worden:

(a)in een insolventieprocedure;

(b)op een andere wijze, in het bijzonder door onderhandeling of gerechtelijke vermindering, wanneer dit voortvloeit uit onmogelijkheid tot nakoming wegens insolventie van schuldenaar; of

(c)wegens gebeurtenissen betreffende de persoon van de schuldenaar waaraan een rechtsregel een dergelijk gevolg hecht.

(3)Is er geen maximumbedrag vastgesteld voor de zekerheid en kan er evenmin een worden afgeleid uit de overeenkomst van de partijen, dan is de verbintenis van de borg beperkt tot het bedrag van de gewaarborgde verbintenissen op het tijdstip waarop de borgtocht wordt aangegaan, behalve in geval van een borgtocht voor alle sommen (artikel 1:101 lit. (f)).

(4)Een overeenkomst tussen de schuldeiser en de schuldenaar die de omvang van de gewaarborgde verbintenissen vergroot, de modaliteiten ervan verzwaart of de opeisbaarheid ervan vervroegt, overeengekomen nadat de verbintenis van de borg is aangegaan, laat de verbintenis van de borg onverlet, behalve in geval van een borgtocht voor alle sommen (artikel 1:101 lit. (f)).

Artikel 2:103: Verweermiddelen van de schuldenaar waarop de borg zich kan beroepen

(1)De borg kan aan de schuldeiser elk verweermiddel van de schuldenaar tegenwerpen met betrekking tot het bestaan, de geldigheid, de afdwingbaarheid of de modaliteiten van de gewaarborgde verbintenis, ook indien dit door de schuldenaar zelf niet meer kan worden tegengeworpen ingevolge het handelen of nalaten van de schuldenaar nadat de borgtocht is ingegaan.

(2)De borg kan het recht van de schuldenaar om overeenkomstig artikel 9:201 PECL de nakoming op te schorten, niet tegenwerpen wanneer de schuldenaar zelf daartoe niet meer gerechtigd is.

26

Dutch. Persoonlijke zekerheden

(3)De onbekwaamheid of onbevoegdheid van de schuldenaar, weze het een natuurlijke persoon of een rechtspersoon, of het niet-bestaan de schuldenaar-rechtspersoon kan de borg niet tegenwerpen indien hij de desbetreffende feiten kende op het tijdstip waarop de borgtocht is aangegaan.

(4)Zolang de schuldenaar gerechtigd is om de overeenkomst waaruit de gewaarborgde verbintenis voortvloeit te vernietigen op een andere grond dan deze vermeld in het vorige lid en dat recht niet heeft uitgeoefend, is de borg gerechtigd om nakoming te weigeren.

(5)Het vorige lid is van overeenkomstige toepassing indien de gewaarborgde verbintenis kan worden verrekend met een verbintenis van de schuldeiser.

Artikel 2:104: Dekking van de borgtocht

(1)De borgtocht dekt, binnen zijn maximumbedrag indien er n is, niet enkel de gewaarborgde hoofdverbintenis, maar ook de accessoire verbintenissen van de schuldenaar jegens de schuldeiser, in het bijzonder:

(a)contractuele en verwijlrente;

(b)schadevergoeding of het bedrag van een boeteof schadebeding in geval van niet-nako- ming door de schuldenaar; en

(c)de buitengerechtelijke kosten om deze schuldvorderingen te verhalen voor zover zij redelijk zijn.

(2)De kosten van de procedures in rechte en executieprocedures jegens de schuldenaar zijn gedekt mits de borg voldoende tijdig was ingelicht over het voornemen van de schuldeiser om dergelijke procedures in te stellen om hem de mogelijkheid te geven deze kosten te voorkomen.

(3)Een borgtocht voor alle sommen (artikel 1:101 lit. (f)) dekt enkel verbintenissen die ontstaan zijn uit overeenkomsten tussen de schuldenaar en de schuldeiser.

Artikel 2:105: Hoofdelijke verbondenheid van de borg

Tenzij anders overeengekomen (artikel 2:106), zijn de schuldenaar en de borg hoofdelijk verbonden en heeft de schuldeiser dus de keuze om hoofdelijke nakoming te vorderen van de schuldenaar dan wel, binnen de grenzen van de borgtocht, van de borg.

Artikel 2:106: Subsidiaire verbondenheid van de borg

(1)Indien dit is overeengekomen kan de borg jegens de schuldeiser de subsidiaire aard van zijn verbintenis tegenwerpen. Een bindende patronaatsverklaring wordt vermoed slechts een subsidiaire verbondenheid te scheppen.

(2)Onverminderd lid (3) moet de schuldeiser vooraleer nakoming te vorderen van de borg gepaste pogingen ondernomen hebben om voldoening te verkrijgen van de schuldenaar en, zo die er zijn, van andere zekerheidsstellers die de dezelfde verbintenis waarborgen onder een persoonlijke of zakelijke zekerheid die een hoofdelijke verbintenis inhoudt.

(3)De schuldeiser is niet gehouden om te pogen voldoening te bekomen van een schuldenaar of andere zekerheidssteller overeenkomstig het vorige lid voor zover het klaarblijkelijk onmogelijk of buitensporig moeilijk is om voldoening te verkrijgen van de desbetreffende persoon. Deze uitzondering geldt in het bijzonder voor zover een insolventieprocedure of gelijkwaardige procedure werd geopend tegen de desbetreffende persoon dan wel het openen van een dergelijke procedure wegens gebrek aan actief geen doorgang kon vinden, tenzij er een door die persoon voor dezelfde verbintenis gestelde zakelijke zekerheid voorhanden is.

27