- •1.Правілы беларускай арфаграфіі і пунктуацыі. Закон Рэспублікі беларусь № 420-3 ад 23 ліпеня 2008 г.
- •2. Арфаграфія. Правапіс галосных. Галосныя літары. Літары о, ё. Літары э,е.
- •3.Перадача акання і якання на пісьме.
- •4.Правапіс літар а, о, э ў складаных словах. Правапіс літар е, ё, я ў складаных словах.
- •5.Прыстаўныя галосныя і, а.
- •6.Спалучэнні галосных у запазычаных словах.
- •7.Арфаграфія. Правапіс зычных. Зычныя літары. Правапіс звонкіх і і глухіх зычных.
- •8.Зычныя д, т і дз, ц
- •9. Некаторыя cпалучэнні зычных. Прыстаўныя і ўстаўныя зычныя
- •10.Нескладовае ў і у складовае. Нескладовае й
- •11.Падоўжаныя і падвоеныя зычныя
- •12.Правапіс мяккага знака і апострафа
- •13.Правапіс абрэвіятур
- •15.Правапіс некаторых марфем. Аднамарфемныя прыназоўнікі. Прыстаўкі
- •16.Правапіс некаторых марфем. Суфіксы
- •17. Агульныя правілы правапісу вялікай і малой літар
- •18.Вялікая і малая літары ў асабовых назвах
- •19. Вялікая і малая літары ў найменнях асоб, звязаных з рэлігіямі, назвах міфалагічных і казачных герояў
- •20.Вялікая і малая літары ў назвах дзяржаўных органаў і іншых арганізацый
- •21. Вялікая і малая літары ў найменнях пасад і званняў, ветлівых зваротах і спецыяльных абазначэннях
- •22.Вялікая літара ў назвах дзяржаўных і нацыянальных сімвалаў, рэліквій, дзяржаўных узнагарод, прэмій, грамат, прызоў, акументаў, іх зводаў, і інш.
- •23. Вялікая і малая літары ў назвах знамянальных падзей і дат, перыядаў і эпох, святаў
- •24. Вялікая літара ў назвах з двукоссем
- •25. Агульныя правілы напісання разам, праззлучок і асобна
- •26.Правілы напісання раза і праз злучок. Складаныя назоўнікі і прыметнікі.
- •27.Лічэбнікі і Прыслоўі разам і праз злучок
- •28. Прыназоўнікі, злучнікі, часціцы, выклічнікі разам і праз злучок
- •29. Правілы пераносу простых, складаных, складанаскарочаных слоў, умоўных графічныхскарачэнняў і іншых знакаў
- •30.Пунктуацыя. Пастаноўкі кропкі, пытальніка.
- •31. Правілы пастаноўкі клічніка, шматкроп’я
- •33.Коска пры адасобленых азначальных зваротах і словах
- •34. Коска пры словах і спалучэннях слоў, якія ўдакладняюць або абмяжоўваюць значэнне іншых слоў у сказе
- •35. Коска пры пабочных і ўстаўных канструкцыях, пры пытальных, адмоўных, сцв. Словах.
- •36. Коска ў складаназлучаным сказе, складаназлучаным, складаназалежным
- •38. Правілы пастаноўкі дужак і двукосся
- •40. Правілы пастаноўкі спалучэнняў знакаў прыпынку
- •41. Правілы паслядоўнасці знакаў прыпынку пры спасылках
13.Правапіс абрэвіятур
Літарныя, гук.і змеш.абрэвіятуры пішуцца вялікімі літарамі без кропак, злучкоў і апострафаў: БДУ
Калі да абрэвіятуры дадаецца лічба, то яна пішацца праз злучок:ВАЗ-21
Калі абрэвіятура скланяецца, канчаткі пішуцца разам малымі літарамі: у нашым ЖЭСе, Дапускаецца напісанне малымі літарамі агульнавядомых абрэвіятур, калі слова ўспрымаецца як простае: схадзіў у жэс
Малыя літары могуць уваходзіць у камбінаваныя абрэвіятуры: ЛіМ
скарочаныя часткі пішуцца так, як у адпаведных поўных словах: гарвыканкам (гарадскі выканаўчы камітэт)
У некаторых абрэвіятурах напісанне можа не адлюстроўваць натуральнае вымаўленне: ТЮГ –– Тэатр юнага гледача (вымаўляецца [ц’ух]
Запазыч.абрэвіятуры не расшыфроўваюцца: завуч (намеснік дырэктара па вучэбнай рабоце)
14.Правапіс графічных скарачэнняў
Нельга скарачаць на галосную літару, на ь, на й і на ў.
Пры графічных скарачэннях ставіцца кропка і захоўваюцца тыя ж знакі і пачатковыя літары, якія ўласцівы поўнаму напісанню: В.-Д. к. (Волга-Данскі канал)
Пры спалучэнні дзвюх аднолькавых зыч.скарачэнне робіцца пасля першай зычнай: насен. фонд.
Пры збегу дзвюх або некалькіх зыч.скарачэнне робіцца на апошнюю зыч: народн. Творчасць
Стандартныя скарочаныя абазначэнні метрычных мер пішуцца без кропак: га (гектар),
Калі імя або імя па бацьку пачынаецца з дыграфа Дз, то ініцыялам выступае толькі літара Д: Дзмітрый Дзмітрыевіч –– Д.Д.
15.Правапіс некаторых марфем. Аднамарфемныя прыназоўнікі. Прыстаўкі
Прыстаўка су-:
У назоўніках, дзе выдзяляецца гіст: сусед, сувязь, супын
У новых утварэннях, калі ёсць слова і без су-: суграмадзянін
У словах, якія без су- не ўжываюцца: суквецце
У суадносіць, супадпарадкоўваць, сумяшчаць, суіснаваць, сустракаць, сутыкацца, супярэчыць, супастаўляць, супадаць;сумежны, сукупны, суладны, сугучны, сучасны, сувымяральны, супольны, сумесны, суцэльны;супраць (супроць).
Прыстаўка са-:
У некаторых назоўніках, дзе прыстаўка выдзяляецца толькі гіст: сасуд, савет
сапраўдны
У запазыч. і кальках (з р.м.): саіскальнік,
У лексемах, словаўтваральна звязаных са словамі з прыстаўкай са-: саўдзел (саўдзельнік)
У дзеясл, калі са- з’яўляецца варыянтам с- (перад збегам зычных): садраць (здзяру), сагнаць (зганю)
Прыстаўкі на стыку кораню:
Калі апошняя зыч.прыстаўкі і першая літара кораня супадаюць, то пішуцца абедзве літары: аддача,
Словы-тэрміны іншамоў.паходжання часткова падпарадкоўваюцца гэтаму ж правілу:сюррэалізм
У некаторых выпадках, калі слова ўспрымаецца як невытворнае ў беларускай мове, літары не падвойваюцца: інавацыя. Напісанне такіх слоў-тэрмінаў вызначаецца па слоўніку
У расол, расольнік, расада, расаднік адбылося сцяжэнне гукаў.
Прыстаўкі на з:
з пішацца перад зв, санор.ётаванымі(перад апострафам): збіць,
разявіць і вытворных,узлаваць і ўзлавацца
с перад глух: скінуць,
Калі корань пачынаецца з а, у, э ненац і, якое пераходзіць у ы, пішацца с-: сарганізаваць, але: зымправізаваць, зыначыць.
ісці, хадзіць, прыстаўкі на з- пішуцца ў залежнасці ад лексічнага значэння: зысці –– сысці
У дыз- перад гал.пішацца з, а перад зычнымі –– с: дызасацыяцыя, дысгармонія
дэз- пішацца нязменна: дэзактывацыя,
прыстаўкі перад пачатк.і:
Пасля прэфіксоідаў (звыш-, між-, пан-, супер-, транс-, контр-)захоўваецца: звышімклівы,
Пасля прыст.на зыч.пішацца ы: абыграць
Прэфіксоід экс- пішацца праз злучок, і і не пераходзіць у ы: экс-інжынер,
Некаторыя словы з коранем -ход- маюць варыянтныя формы: адыходлівы –– адходлівы, адыходнае –– адходнае, адыходы –– адходы, адыходнік –– адходнік