- •IV тарау. Жеке тұлғаның базалық мәдениетінің құралуы
- •1.2 Жеке тұлғаның даму факторлары
- •1.3. Жеке тұлғаның дамуындағы қозғалыс күші, қарама – қайшылықтар.
- •2.Тәрбиенің маңызы
- •2.1. Тәрбиедегі әрекеттестік.
- •2.2. Тәрбие және даму
- •2.1. Тәрбиедегі әрекеттестік.
- •2.3 Әрекетшілдік және тілдесудегі жетілу
- •3. Қазіргі тәрбие мақсаттары
- •3.1. Тәрбиелеу мақсаты туралы ұғым
- •3.2.Тәрбиелеу мақсаттарының қоғамдық-тарихи шарттастырылуы
- •3.3. Жеке тұлғаның гармонды және жан-жақты жетілуін қалыптастыру
- •4. Тәрбиенің заңдылығы мен қағидалары
- •4.2 Тәрбиенің метақағидалары
- •4.3. Тәрбиелеудің жеке принциптері
- •5. Тұлғаның өзін өзі тәрбиелеуі
- •5.2.Өзін-өзі тәрбиелеудің негізгі тәсілдері
- •5.3. Өзіне-өзі әсер ету тәсілдері
- •1.Тұлға, индивд, даралық ұғымдарына түсініктеме беріңдер
- •6.Адамгершіл тұлғаны сипаттау
- •6.2. Гуманисті құндылықтар
- •6.3. Адамгершілік қасиеттердің қалыптастыру белгілері
- •7.1. Гуманистік жеке тұлғаны қалыптастыру шарттары
- •7.2. Гуманистік қарым-қатынасты(тілдесуді) қамтамасыз ету
- •7.3. Білім алудың гуманизациясы мен гуманитаризациясы
- •8. Гуманистикалық тәрбие
- •8.3. Гуманды – жеке тұлғалы педагогика
- •9. Отбасылық тәрбие гуманизмі
- •9.1. Отбасылық тәрбие және оның мәселелері
- •9. Отбасылық тәрбие гуманизмі
- •9.1. Отбасылық тәрбие және оның мәселелері
- •9.Отбасындағы адамгершілік тәрбиесі
- •9.1. Отбасы тәрбиесі және оның мәселелері
- •9.2. Отбасындағы баланың орны
- •9.3. Отбасындағы адамдық тәрбиенің негізгі ережелесі
- •III бөлім.Азаматтық тәрбие
- •10.Азаматтық тәрбие және азаматшылық.
- •10.1. Азаматтық тәрбие туралы түсінік
- •10.2.Құқықтық тәрбие
- •10.3.Патриоттық және интернационалдық тәрбие
- •11.Өзара әркеттестік мәдениетін көпұлтты ортада қалыптастру
- •11.1.Ұлтаралық тілдесу мәдениетінің ерекшеліктері
- •11.2.Көпмәдениетті компетенттілік
- •11.3.Азаматтық бірлікті қалыптастыру
- •12. Жауапкершілік және міндет сезіміне тәрбиелеу.
- •12.1. Азаматтың жауапкершілігі және міндеті.
- •12.2. Экологиялық жауапкершілігі
- •13. Дүниетаным қалыптастыру
- •13.1 Дүниетаным туралы түсінік
- •13.2 Дүниетаным сенім туралы түсінік
- •13.3 Оқушының дүниетанымын қалыптастыру
- •IV бөлім. Тұлғалық мәдениетті қалыптастыру.
- •14.1.Адамгершілік мәдениеті туралы түсінік
- •14.2.Саналы тәртіпке тәрбиелеу
- •14.3.Мінез-құлық мәдениетін қалыптастыру
- •16.Еңбек тәрбиесі
- •16.1.Еңбек тәрбиесінің мазмұны
- •16.2.Оқушылардың еңбек әрекетін ұйымдастыру шарттары
- •16.3.Еңбек процессінде тұлғаның адамгершілік қасиеттерін қалыптастыру
- •17.1 Ұғым туралы эстетикалық мәдениет
- •17.2 Өнер эстетикалық мәдениеттің құралымында
- •17.3. Қоршаған орта және эстетикалық мәдениет
- •18. Дене шынықтыру
- •18.1. Оқушының дене тәрбиесі
- •18.2.Физикалық тәрбиенің құрау құралдары
- •18.3. Дене тәрбиесі және салауатты өмір салты
- •V бөлім. Тұлғаның тәрбиесі мен әлеуметтендіру
- •19.Жеке тұлғаны әлеуметтендіру
- •19.1.Социализация туралы түсінік
- •19.2.Социализацияның негізгі мақсаттары
- •19.3. Әлеуметтену факторлары
- •20. Тұлғаның қоғам меншігіне айналуы
- •20.1. Тұлғаның әлеуметтену компоненттері
- •20.2. Тұлғаның әлеуметтену технологиялары
- •21. Тұлғаның өз–өзін билеуі
- •21.1 Өз-өзін билеу ұғымы
- •21.2. Өзін-өзі кәсіпті билеу
- •21.3 Тұлғаның өмірлік орны және оның социализациясы
- •22.Оқушының кәсіби бейімделуі
- •22.1Кәсіби бейімделу және тұлғаның өз өзін анықтауы.
- •22.2.Кәсіби бейімделудің негізгі ұстанымдары
- •22.3 Профильдық тәлім- тәрбие және кәсіптік бағдарлама.
- •Өзін-өзі тексеру сұрақтар
- •VI бөлім.Тәрбиеленушінің спецификалаық өзгешеліктері
- •23. Дербес және фас өзгешеліктер
- •23.2. Кіші сынып оқушының және бозбаланың өзгешеліктері
- •23.3. Жоғары сынып оқушысының өзгешеліктері.
- •24.Оқушылардың жыныс айырмашылықтары
- •24.1. Жыныстық айырмашылықтар және тәрбие
- •24.2 Жыныстық өзгешеліктің мінездемесі.
- •24.3. Жыныстық тәрбие берудің әдістері мен тәсілдері
- •25.1. Жас мөлшерлік дарындылықтың негіздері
- •25.1. Жас мөлшерлік дарындылықтың негіздері
- •25.2. Интеллект дарындылықтың компоненті ретінде
- •25.3. Дарынды оқушылармен тәрбие жұмысы
- •26. Оқушының педагогикалық тәртіпке бағынбауы
- •25.3. Дарынды оқушылармен тәрбие жұмысы
- •26. Оқушының педагогикалық тәртіпке бағынбауы
- •26.1. Педагогикалық тәрбиеге бағынбау ұғымы
- •26.2. Тәрбие беру қиындығының пайда болуының негізгі себептері
- •26.3. Қиын оқушылармен тәрбие жұмысы
- •Өз-өзін бақылау сұрақтары:
- •Рефераттар тақырыбы
- •Әдебиет
- •26.1. Педагогикалық тәрбиеге бағынбау ұғымы
- •26.2. Тәрбие беру қиындығының пайда болуының негізгі себептері
- •26.3. Қиын оқушылармен тәрбие жұмысы
- •VII. Тарау. Мектептегі тәрбие берудің әдістері мен тәсілдері
- •27.1. Мектептегі тәрбие беру әдістерінің классификациясы
- •27.2. Тұлғаның санасын қалыптастыру әдістері
- •Стимуляция және мотивация әдісі
- •28. Мектептегі тәрбие жұмысының формалары
- •28.1. Тәрбие ісі
- •28.2. Тәрбие беру ісінің тиімді шарттары
- •28.3.Тәрбие жұмысының бағыты
- •Ұжымда тәрбиелеу және ұжым арқылы тәрбиелеу
- •Тәрбиелеуші балалар ұжымы
- •Оқушылық ұжым дамуындағы негізгі шарт
- •30. Сыныптағы тәрбие жұмысы
- •30.1. Сынып жетекшісі және оның негізгі міндеттері
- •30.2. Сыныптағы тәрбие жұмысының формалары
- •30.3. Сынып жетекшісінің ата-аналармен жұмысы
1.Тұлға, индивд, даралық ұғымдарына түсініктеме беріңдер
2.Дамулың күші не?
3.Тұлғаның даму белгілері қандай
4.Әрекетшілдік дегеніміз не
5.Тәрбиелеу мақсатына түсініктеме беріңдер
6.Тәрбиелеудің заңдылықтарымен принциптерін келтіріңдер
7. Өзін өзі тәрбиеледің негізгі әдістері атаңдар
Рефераттар тақырыптары
1.Тұлға және оның даму мәселелері
2.Тұлға даму процессінде әрекетшілікпен қарама қатынастың рөлі
3.Тәрбие берудің заңдылықтарымен принциптері
4.Адам өміріндегі өзін өзі тәрбиелеу
Әдебиет
1.Государственный общеобязательный стандарт образования РК. - Астана, 2009.
2.Елканов С.Б. Основы профессионального самовоспитания будущего учителя.- М., 1989.
3.Коркина В.И., Тишмаганбетова Г.С.Общие основы педагогики.- Караганда, 2006
4. Коротов В.М. Введение в педагогику. - М., 1999
5.Педагогика /Под ред. В.А.Сластенина. - М., 2008
6.Подласый И.П. Педагогика. В 2кн.-М., 2002.
7.Рапацевич Е.С. Педагогика. Современная энциклопедия. – Минск, 2010
8.Франкл В. Человек для себя. - Минск, 1992.
9.Харламов И.Ф. Педагогика. - М.,1990
Адамгершілік қасиеттерді тәрбиелеу
6.Адамгершіл тұлғаны сипаттау
6.1.Адамгершілік және адамагершіл тұлға
6.2.Адамгершілік құндылықтары
6.3.Адамгершілік қасиеттер калыптасуының белгілері
II Бөлім. Гуманистік тәрбие
6. Гумандық тұлғаның мінездемесі
6.1. Гуманизм және гумандық тұлға
6.2. Гумандық құндылықтар
6.3.Признаки сформированности гуманных качеств.
Негізгі ұғымдар: гуманизм, ізгілік, гуманисті жеке тұлға, гуманисті жеке тұлға критерийлері, өзін—өзі бағалау, келісімшарт(конвенция).
6.1. Гуманизм және гуманисті тұлға
Адамзат тарихына адамдар бір-бірін аяусыз жойған, жаппай қан төгілген соғыстармен толы көп кезеңдермен таныс. Көп жылға созылған және қысқа мерзімді қақтығыстардан миллиондаған халық қаза тапты. Тарихқа сонымен қатар адамды хайуан жағдайына дейін төмендеткен құқықсыз құлдық кезеңі, халықтың соншама және басқа да негіздері бойынша жеке топтарды кемсітушілік кезеңдері де таныс. Адамзатқа өз дамуында адамзат өмірінің өзін-өзі бағалауды түсінуіне әкелетіндей халықтың бірлесіп тіршілік ету дәуірі қажет болды. Адамзат тегін жалғастырушы өкілдері адамзаттың құндылығын оның қоғамдық және дүние-мүліктік жағдайынан тәуелсіз мойындайтын көзқарастар жиынтығын көрсететін гуманизм идеясын көтермеледі.
«Гуманизм» (лат. Humanus – адамдық, адамгершіліктік) термині астарында адамзат құндылығын тұлға ретінде, оның еркін жетілуіне құқығы және өз пікірінің пайда болуын мойындау деп, қоғамдық қарым-қатынас деңгейінің бағалау критерийі ретіндегі адам игілігін нығайту деп түсіндіріледі. Гуманизм адамның барлық тіршілік иесіне гуманисті қарым-қатынаста болуы, яғни өнегеліліктің маңызды жалпы қоғамдық нормасы болып табылатын ізгілікте екендігін көрсетеді. Ізгілік – бұл адамға, адамдар тобына, тіршілік иелеріне тұлғалықты орнату жүйесі. Орнатудың бұл жүйесі өнегелі нормалар мен құндылықтармен келісілген, қиналу мен қуану күйзелісін ұғынумен көрсетілген, ол тілдесу және де жәрдемдесу, ортақтасу, көмектесу әрекеті мен қызметінде жүзеге асырылады.
Ізгілік – бұл адамдарға деген қамқорлық, рақымшылық, ақ ниеттілік, кішіпейілділік. Ол «қайғыға душар болған адамға бірге уайымдасу, көмекке келуіне даяр екендігі, барлық өмірлік жағдайларда жақсылық жасау және жамандыққа қарсы тұру кезінде көрсетіледі. Гуманисті адам тек қайғыны бөлісу емес, сонымен қатар басқа да адамдардың табысымен қуану, жетістіктерін мойындау да оның қолынан келеді» (Е. С. Рапацевич). Гуманисті адам басқа адамдарды ұлтынан, әлеуметтіу жағдайынан және басқа да көрсеткіштіктерінен тәуелсіз сыйлайды. Оған қызғаныш пен табалаушылық, сонымен қатар қатыгездік пен адамның абыройын таптау сезімдері жат.
Қазіргі адамзаттық қауымдастығының ізгілік мәселесіне қатынасы 1989 жылы Біріккен Ұлттар Ұйымымен қабылданған «Бала құқықтары туралы келісімшарттарда» өз көрінісін тапты. Келісімшарт бала білімінің төмендегілерге бағытталу керектігін тапсырады:
Бала тұлғаның, талантының, саналы және физикалық қабілеттерін барынша толық жетілдіру;
Адам құқығына және негізгі еркіндігіне сыйластықты тәрбиелеу;
Баланың ата-анасына, оның мәдениет ерекшелігіне, тілі мен құндылығына, елдің ұлттық құндылықтарына, оның меншігінен өзгеше өркениетке деген сыйластықты тәрбиелеу;
Баланы барлық халықтардың, этникалық, ұлттық және діндік топтар арасындағы достастықты түсінуге лайық еркін қоғамдағы зерделі өмірге дайындау;
Қоршаған ортаға деген сыйластықты тәрбиелеу.
Әлемге гуманистік қатынасты орнатуға бағыттауды бекітетін алдағы елдердің басқа да құжаттары мен уағдаластығы пайда болды.