- •1. Тэорыя літаратуры у сістэтеме навук аб літаратуры.
- •2. Паходжанне мастацтва. Мастацтва як спосаб пазнання свету.
- •3. Літаратура ў сістэме культуры.
- •4. Літаратура як мастацкае слова. Месца літаратуры сярод іншых відаў мастацтва.
- •5. Літаратура як мастацкае слова. Літаратура і смі.
- •6. Мастацкі вобраз. Літаратурны вобраз.
- •7. Міфалогія - фальклор - літаратура. Міф у сучаснай літаратуры.
- •8. Аўтар, апавядальнік, персанаж у літаратурным творы.
- •9. Змест і форма літаратурнага твора.
- •10. Літаратурны твор як сістэма. Паняцце пра цэласнасць мастацкага тэксту.
- •11. Элементы зместу: тэма, праблема, ідэя. Задума твора.
- •12. Ідэя твора. Аўтарская і аб'ектыўная ідэя ў літаратурным творы
- •13. Выбар тэмы. Тэматыка мастацтва
- •14. Тыпы аўтарскай эмацыянальнасці.
- •15. Прадметны свет літаратурнага твора
- •16. Літаратурны вобраз. Вобраз-персанаж: сродкі стварэння.
- •17. Мастацкая дэталь. Дэталь і падрабязнасць.
- •18. Персанаж і пісьменнік: герой і аўтар. Формы і прыёмы псіхалагізму.
- •19. Персанаж і яго каштоўнасная арыентацыя.
- •20. Час і прастора у літаратурным творы. Паняцце пра хранатоп.
- •21. Мова мастацкага твора. Паэзія і проза.
- •22. Мова як матэрыял літаратуры. Літаратурная мова і мова мастацкага твора.
- •23. Метафара і яе разнавіднасці. Метафарычнае мысленне ў літаратуры.
- •24. Тропіка.
- •25. Паэтычны сінтаксіс
- •26. Элементы формы: кампазіцыя.
- •27. Кампазіцыйныя прыёмы.
- •28. Сюжэт і фабула літаратурнага твора. Сюжэт як сродак раскрыцця характараў і персанажаў.
- •29. Неаўтарскае слова: ліатаратура ў літаратуры.
- •30. Сістэмы вершаскладання.
- •31. Сілаба-танічная сістэма вершаскладання.
- •32. Рытміка. Метрыка (стапа, памер, метр, рытм).
- •33. Строфіка. Віды строф
- •34. Цвёрдыя формы верша.
- •35. Белы верш, вольны верш, свабодны верш: суадносіны ва ўжыванні тэрмінаў.
- •36. Рыфма і рыфмоўка.
- •37. Гукапіс літаратурнаг твора. Інтанацыя.
- •38. Літаратурныя роды. Прынцыпы класіфікацыі літаратурных родаў.
- •39. Эпас як літаратурны род.
- •40. Лірыка як літаратурны род. Паняцце пра лірычнага героя.
- •41. Асаблівасці драмы як літаратурнага рода.
- •42. Літаратурныя жанры. Жанравыя канфрантацыі і традыцыі.
- •43. Міжродавыя і пазародавыя літаратурныя формы.
- •44. Літаратурныя іерархі і рэпутацыі.
- •45. Міжнародныя літаратурныя сувязі. Нацыянальная спецыфіка літаратуры.
- •46. Літаратурны працэс: дынаміка і стабільнасць.
- •47. Літаратурны працэс: мастацкія сістэмы хіх - хх стст.
- •48. Літаратуразнаўства і літаратурная крытыка.
- •49. Да пытання аб вывучэнні генэзісу літаратурнай творчасці.
- •50. Прынцыпы разгляду літаратурнага твору.
- •51. Стыль пiсьменнiка
11. Элементы зместу: тэма, праблема, ідэя. Задума твора.
Змест складаюць ідэйна асэнсаваныя, эстэтычна, асвоеныя жыццёвыя з’явы, у тым ліку думкі, пачуцці, праблемы.
Элементы зместу:
1) Тэма. (увасобленне задумы пісьменніка ў канкрэтных жыццёвых з’явах і падзеях, што вобразна паказвае мастак слова)
2) Праблема
3) Ідэя (асноўная думка, што сцвярджаецца ўсім моўнавобразным ладам)
4) Пафас (ад грэч. Pathos – пачуццё натхненне жорсць) – ідэя-жарсць, якой натхняецца пісьменнік, якая прадвызначае усе яго ідэйна-мастацкія пошукі, увасабляецца ў мастацкай тканіне усіх ці большасці ягоных твораў. Так пафас творчасці большасці бел. Дарэвалюцэонных і савецкіх пісьменнікаў стала купалаўскі. Ідэя “людзьмі звацца” – ідэя сац. І нац адраджэння роднага народа. Часам тэрмін “пафас” ужываецца ў адмоўным сэнсе (“пусты”, “напышлівы”), або збліжваецца па свайму сэнсу з эстэтычнымі катэгорыямі “высокае” і “нізкае”. Пафас трагічны, гераічны, сатырычны, ідылічны.
12. Ідэя твора. Аўтарская і аб'ектыўная ідэя ў літаратурным творы
Иде́я (др.-греч. ἰδέα — видность, вид, форма, прообраз) в широком смысле — это мысленный прообраз какого-либо предмета, явления, принципа, выделяющий его основные, главные и существенные черты. В философии — умопостигаемый и вечный прообраз реальности.
В науке и искусстве идеей называется главная мысль произведения или общий принцип теории или изобретения, вообще замысел или наиболее существенная часть замысла. В этом же смысле термин идея трактуется в сфере регулирования авторского права.
Содержание литературного произведения, воспроизводя жизнь в слове, используя все возможности человеческой речи, художественная литература превосходит все другие виды искусства разносторонностью, разнообразием и богатством своего содержания. Содержанием нередко называют то, что непосредственно изображено в произ-нии, то, что можно пересказать после его прочтения. Но это неточно. Если это эпическое или драматическое роизведении, то предсказать можно что произошло с героем или рассказать про события. Изображенное в лирическом произведении пересказать вообще невозможно. Поэтому надо различать то, что познается в произведении, и то, что в нем изображается. Изображаются персонажи, творчески созданные, вымышленные писателем, наделенные всякого рода индивидуальными особенностями, поставленные в те или иные взаимоотношения. Содержание худ. произв-я заключает в себе разные стороны, для определения которых существует три термина - тематика, проблематика, идейно-эмоциональная оценка. Тематика - это те явления жизни, которые отражены в том или ином высказывании, в произведении, в частности художественной литературы. Проблематика - это идейное осмысление писателем тех социальных характеров, которые он изобразил в произведении. Осмысление это заключается в том, что писатель выделяет и усиливает те св-ва, отношения изображаемых характеров, которые он, исходя из своего идейного миросозерцания, считает наиболее существ-ми. Произведения ис-ва, худ. лит-ры в особенности, всегда выражают идейно-эмоциональное отношение писателей к тем социальным характерам, которые ими изображены. Именно в идейной оценке характерного сильнее и яснее всего проявляется идеологическая сущность произведений худ. лит-ры.