- •1.Прадмет гісторыі дзяржавы і права Беларусі, яго задачы і асаблівасці.
- •3.Дзяржавы на тэррыторыі беларусі 9-12 в. І палітычны лад.Службовыя асобы.
- •4.Права старажытных беларускіх дзяржаў і яго асноўныя рысы.Адлюстраванне звычаявага права ў пісанам заканадаўстве.
- •5.Міжнародныя пагадненні і вассальныя дагаворы-крыніцы старажытнага беларускага права ў пісаным заканадаўстве.
- •6. Утварэнне Вялікага княства Літоўскага. Фарміраванне тэрыторыі дзяржавы. Адміністрацыйна-тэрытарыяльнае ўладкаванне ў хiii–хvi ст.Ст.
- •7. Дзяржаўны лад вкл в 13-16в.Вышэйшыя органыдзяржаўнай ўлады.Службовыя асобы дварцовай адміністрацыі.
- •8. Мясцовыя органы дзяржаўнай улады ў Беларусі ў хiii–хvi ст.Ст. Мясцовыя органы ўлады і кіравання: намескнік вялікага князя (да ўтварэння ваяводстваў і паветаў).
- •9. Органы кіравання ў гарадах Беларусі ў хiii–хvi ст.Ст. Магдэбургскае права ў гарадах Беларусі.
- •10. Крэўская унія Вялікага княства Літоўскага з Польшчай. Востраўскае пагадненне (гісторыка-прававая характарыстыка: прычыны заключэння, сутнасць, значэнне, наступствы).
- •11. Віленска-Радамская і Гарадзельская уніі (гісторыка-прававая характарыстыка).
- •12. Клас феадалаў і саслоўе шляхты ў Беларусі ў хіv–хvіі ст.Ст.
- •13. Прававое і сацыяльнае становішча сялян Беларусі. Змены ў прававым і сацыяльным становішчы сялян ў хvі ст.
- •14. Прававое і сацыяльнае становішча гараджан Беларусі ў хіv–хvіі ст.Ст
- •15. Люблінская унія (гісторыка-прававая характарыстыка).
- •16. Берасцейская царкоўная унія (гісторыка-прававая характарыстыка).
- •18. Палітыка- прававая думка ў Беларусі ў хіі – хvі ст.Ст
- •20. Агульназемскія граматы (прывілеі) – крыніцы права Вялікага княства Літоўскага.
- •21. Абласныя граматы: прычыны прыняцця, змест і значэнне.
- •22. Валасныя граматы: прычыны прыняцця, змест і значэнне
- •23. Граматы беларускім гарадам на Магдэбургскае права (сутнасць, змест, значэнне). Крыніцы Магдэбургскага права
- •24. Судзебнік Казіміра 1468г.: крыніцы, структура, змест
- •25. Статут Вялікага княства Літоўскага 1529г.: крыніцы, структура, змест, значэнне
- •26. Статут Вялікага княства Літоўскага 1566г.: прычыны распрацоўкі, важнейшыя палажэнні і асноўныя змены ў параўнанні з Статутам 1529г
- •27. Статут Вялікага княства Літоўскага 1588г.: працэдура распрацоўкі і прыняцця, новыя нормы і важнейшыя палажэнні, значэнне
- •28. Канстытуцыйнае права Вялікага княства Літоўскага
- •29. Крымінальнае права вкл 15-16
- •30. Грамадзянскае права вкл
- •31. Працэсуальнае права вкл.
- •32. Брачно-сямейнае права Беларусі. Сацыяльнае палажэнне жанчын.
- •33. Судебная реформа 16 в. В вкл. Состав компетенція новых судов.
- •34. Центральные судебные учрежденія в вкл. Главный суд (трібунал).
- •35. Замковые суды в Беларусі.
- •36. Местные суды знаті: состав, компетенція, значімость.
- •37. Суды для городского населенія Беларусі в 13-18 в.
- •38. Суды для крестьян Беларусі.
- •40. Государственный строй рп. Ограніченность власті короляю Сейм і его деятельность. Государственно-правовое положеніе вкл в составе рп.
- •41. Генрыкаускія артыкулы. Пакта Канвента.
- •42. Попытки проведения реформ рп во 2-ой половине 18 в. 1-ый раздел рп.
- •43. Чатырохгадовы сойм рп, яго законадаучыя акты. Канстытуцыя рп 1791. Таргауская канфедэрацыя. 2-гі падзел рп.
- •44. Паустанне 1794. 3-і падзел рп. Прычына распада рп.
- •45. Сістэматызацыя права Беларусі у 19 ст. Праект увядзення мясцовых органау у заходнія губерніі. Закрыцце Віленскага універсіцета.
- •46. Адміністрацыйна-тэрэтарыяльнае дзяленне Беларусі кон 18- нач 19. Органы улады, мясцовае упрауленне, суды.
- •47. Упраздненіе крепостного права в Белю Реформа местных органов.
- •48. Судовая рэформа 1864. І асаблівасці яе правядзення у Беларусі.
- •49. Земская реформа 1864 і асаблівасці правядзення у Беларусі.
- •50. Беларусь в нач 20. Дзеянне бел. Нац. Арганізацый. Февральская революція.
- •51. Устануленне савецкай улады на Бел. Аблвыканкам заходняй вобласці і фронта. Снк зах вобласцей.
- •52. Попыткі ажыццяулення самазавызначэння. Усебел з’езд 1917.
- •53. Брест-літоускі мірны договор. Правазглашэнне бнр. Устауныя граматы.
- •30 Снежня 1918 года ў Смаленску склікаецца 6-я паўночна-заходняя абласная партыйна канферэнцыя ркпб.
- •55. Первое правітельство бсср і его маніфест.
- •56. Першы з’езд саветау Бел. Деклараціі с’езда.
- •57. Першая канстытуцыя бсср.
- •58. Литовсвско – Беларуская сср: образование, деятельность, ликвидация.
- •59. Воссозданіе Белорускрй сср в 1920г. Декларація о незавісімості ссрб
- •60. 2 Съезд Советов Белоруской сср. Дополнения к конституции бсср
- •61. Государственно-правовые отношенияБеларуской сср и рсфср и другими.
- •62. Образованіе госудасртвенного аппарата в бсср в 1921-1922гг. Вход бсср в состав ссср.
- •63. Политика нац.-гос. Строительства в бсср
- •64. Возвраўеніе в состав Беларуской сср восточных районов Беларусі.
- •65. Крімінальнае і крімінально-працэсуальнае право Беларуской сср в 1920-1930-я гг.
- •66. Гражданское и гражданско-процессуальное право бсср в 1920-1930-я гг.
- •67. Конституция бсср 1927 г.
- •69. Конституция бсср 1937 г.
- •71. Начало второй мировой войны и разгром Польского государства. Образование временных органов народовластия в Западной Беларуси в 1939 г.
- •72. Народнае сабранне ўтварэнне новых органаў ўлады.
- •73. Советское государство в вов. Акупацыённы рэжым. Партызанскі рух.
- •74. Вызваленне Беларуси ад немцаў. Аднаўленне дзяржаўнага апарата.
- •Беларуск. Дзярж и права 60-80, конституция бсср
- •Международная дзейнасць бсср 50-80.
11. Віленска-Радамская і Гарадзельская уніі (гісторыка-прававая характарыстыка).
18 студзеня 1401 у Вільні былі сабраны найбольш уплывовыя феадалы, якія прынялі каталіцтва: спецыяльнай граматай яны пацвердзілі саюз з Польшчай. У сакавіку таго ж года аналагічнае ўзаемная абавязацельства прынялі польскія феадалы ў Радаме.
Саюз быў юрыдычна замацаваны ў Віленска-Радамскім акце. Гэтым пагадненнем феадалы ВКл абяцалі Ягайлу і польскім грамадзянам выступаць усімі сіламі супраць находаў якіх бы то ні было ворагаў, гэтак же павінны былі рабіць і польскія феадалы.
Акт Віленска-Радамкай уніі пацвердзіў адасобленасць і самастойнасць ВКЛ, а таксама правы Вітаўта як самастойнага кіраўніка дзяржавы. Віленска-Радамская унія з’явілася зыходным момантам арганізацыі і аб’яднання сіл усходнееўрапейскіх народаў у іх барацьбе з крыжаносцамі.
1413 у замку Гарадлі над Бугам былі сабраны некаторыя польскія феадалы і 47 феадалаў-католікаў ВКЛ. У выніку была выдана тра граматы: 1- польскім феадалам аб тым, што яны згодны падзяляцца з феадаламі-католікамі ВКЛ гонарам насіць гербы; 2- феадалаў ВКЛ, якія прымалі ш=гербы польскіх феадалаў, тым самым уступаючы з імі ў гербавае пабрацінства; 3-выдадзены ад імя Гайлы і Вітаўта, уяўляў сабой дакумент адкрытай каталіцкай агрэсіі і меў мэту ўмацаванне і пашарэнне каталіцызму, ідэалагічнае падаўленне і падпарадкаванне народа каталіцкаму духавентсву.
У прывілеі былі словы пра ўуключэнне ВКЛ у склад Польшчы. ВКЛ павінна было ў самы блізкі час перастаць існаваць як самастойная дзяржава, але ВКЛ захоўвала сваю самастойнасць.
Уніі спрыялі збліжэнню народаў, умацаванню і развіццю ўзаемных гандлевых і культурных сувязеў. Дзякуючы уніі былі прыпынены анямечванне польскага народа і каланізацыя Польшчы.
12. Клас феадалаў і саслоўе шляхты ў Беларусі ў хіv–хvіі ст.Ст.
У ВКЛ існавалі два асноўныя класы: феадалы і феадальна-залежныя людзі.
Феадалы: свецкія і царкоўныя (вярхушка каталіцкага і праваслаўнага духавенства)
Клас феадалаў: 1. Найбольш прывілігірованная група; 2. Менш знатныя феадалы.
Малаземельная і беззямельная шляхта – прамежнае становішча паміж класам феадалаў і класам сялян (па маеманаму становішчу бліжэй да сялян, па прававому – да феадалаў)
Саслоўе шляхты ў залежнасці ад матырыяльнага і прававого становішча: феадалы (атрымлівалі шляхецтва ад князя) і ваеннаслужывыя людзі, якія мелі ад сябе залежных людзей (засценкавая шляхта і беззямельная шляхта).
Крініцы права 13-14ст – пачатак заканадаўчага замацавання прававого становішча шляхты, граматы 15-16 і тры статуты – канчатковае замацаванне.
Яўрей – перайшоў у хрысціянскую веру – аўтаматычна прызнаваўся шляхтічам
Прастая жанчына – замуж за шляхтіча – аўтаматычна станавілась шляхтенкай, дзеці лічыліся шляхтічамі.
Мужчына не шляхтіч – жаніўся на шляхтенцы – не станавіўся шляхтічам, не набывалі шляхецства і іх дзеці.
Страта шляхецкай годнасці адбывалася па суду..
Прававое становішча шляхты: усе шляхтічы маглі валодаць зямлей у неабмежаваных памерах на праве ўласнасці; яны вызваляліся ад падаткаў (акрамя ваеннай службы); мелі права вывозіць прадукт сваей гаспадаркі беспошлінна за мяжу; мелі права выезжаць за мяжу (за выключэннем земель не прыяцельскіх); правазглашалась недатыкальнасць асобы і маемасці шляхты.
Дробная шляхта: прававое становішча бало абмежаваным, суд ажыцяўлялі над імі іх паны.
Становішча малоземельнай і безземельнай шляхты – было горшым чым у сялян.