- •31. Сацыяльна-эканамічнае развіццё Беларусі у др. Палове 19ст.
- •32. Сялянская рэформа 1861г.Буржуазныя рэформы 60-70-х гг. 19ст. Асаблівасці іх правядзення ў Беларусі
- •32.Сялянская рэформа 1861 г. Буржуазныя рэформы 60-70 гг. 19ст. І асаблівасці іх правядзення ў Беларусі
- •33.Паўстанне 1863-64гг. Ў Беларусі. Яго наступствы.
- •34. Сацыяльна-эканамічнае развіццё Беларусі ў другой палове 19 ст.
- •34.Сацыяльна-эканамічнае развіццё Беларусі ў др. Пал. 19 ст.
- •35. Грамадска-палітычны рух у другой палове 19ст.
- •42. Кастрычніцкая рэвалюцыя. Усталяванне савецкай улады ў Беларусі.
- •43. Беларусь у час нямецкай акупацыі. Утварэнне бнр.
- •44. Утварэнне бсср і ЛітБел
- •45. Беларусь у час савецка-польскай вайны. Рыжскі мірны дагавор.
- •46. Грамадска-палітычнае і эканамічнае развіццё бсср у 20-х гг. 20 ст.(нэп)
- •47. Развіццё культуры Беларусі у 20-х гг. 20ст. Палітыка беларусізацыі
- •47. Развіццё культуры Беларусі у 20-х гг. 20ст. Палітыка беларусізацыі
- •48. Беларусь у перыяд першых пяцігодак. Індустыялізацыя і калектывізацыя
- •49. Грамадска-палітычнае і культурнае жыццё бсср у 1928-1939гг.
- •52. Напад Германіі на ссср.Пачатак вав. Акупацыйны рэжым.
- •53. Народнае супраціўленне акупантам у гады вав.
- •54. Вызваленне Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў
- •54. Вызваленне Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў
- •55. Аднаўленне народнай гаспадаркі.Грамадска-палітычнае жыццё. Умацаванне савецкай улады ў Заходняй Беларусі
- •56. Сацыяльна-эканамічнае развіццё рэспублікі і культурнае развіццё ў 50-60-ыя гг. 20ст.
- •57. Беларусь у 70-80-ыя гг. 20ст.Крызісныя з”явы ў сацыяльна-палітычным і эканамічным жыцці рэспублікі
- •59. Абвяшчэнне незалежнасці рб.Беларусь у перыяд умацавання дзяржаўнасці. Эканамічнае і палітычнае становішча на сучасным этапе
- •60. Нацыянальнае адраджэнне. Развіццё культуры на сучасным этапе
45. Беларусь у час савецка-польскай вайны. Рыжскі мірны дагавор.
14 лютага 1919 адбылася першая савецка-польская сутычка, якая паклала пачатак вайне.
Знясіленыя грамадзянскай вайной, Чырвоная армія не магла аказаць добраузброенаму польскаму войску сур’езнага спраціулення. Акрамя таго бальшавікі адчувалі сябе у Беларусі вельмі не надзейна. У самой Б. были незадаволены уладай и паднималі паустанні. Таму ужо 19 красавіка 1919 польскія войски захапілі Вильню потым Гродна.
Хутка большасць бел. зямель трапіла пад Польскую акупацыю. У красавіку, калі палякі занялі Кіеу, напалоханы урад Леніна прапанавау Польшчы усю тэр-ыю былой ЛітБел рэспублікі у замен на мірнае пагадненне.
Польскія жаумеры адбіралі у сялян тое, што не паспелі прыбраць папярэднія акупанты. Прадукты харчавання магли атрымаць толькі тыя, хто уступіу у польскія кааператывы, а у пытальных листах запісвауся палякам. Галодныя беларусы папаунялі рады польскага насельніцтва. Дзяржауная мова лічылася польскай, рыхтавалися умовы для паступовага уключэння бел. зямель у склад Польскай дзяржавы, Але не усіх. Усходняя Беларусь была для палякау разменнай манетай, якую яны рыхтаваліся перадаць бальшавікам за іх згоду адмовіцца ад Заходней Беларуси.
Беларусы спрабавали змагацца. Вялася и партызанская барацьба, Але вынікі былі сціплымі.
Вынік: 18 сакавіка 21 года быу падпісаны Рыжскі мірны дагавор без удзелу беларускай дэлегацыі. Гэты дагавор Толькі падцвердзіу папарэднюю дамоуленасць Расіі і Польшчы аб падзеле паміж сабой Беларусі і Украіны.
46. Грамадска-палітычнае і эканамічнае развіццё бсср у 20-х гг. 20 ст.(нэп)
Разбурэнні, беспрацоўе, неабдуманае ўсеагульнае адзяржаўленне сродкаў вытворчасці, харчразвёрстка выклікалі незадаволенасць народа, асабліва сялянства.Прычынай цяжкага эканамічнага і палітычнага крызісу на рубяжы 1920–1921 гг. было разбалансаванне палітычных і эканамічных інтарэсаў.З’явілася новая эканамічная палітыка, распрацаваная У. Леніным і прынятая Х з’ездам РКП(б) у сакавіку 1921 г. Сродкамi яе рэалiзацыi вызначалiся: харчпадатак, кааперацыя, свабоднаепрадпрымальнiцтва i свабоднырынак.
Сутнасць нэпа зводзілася да максімальнага пад’ёму вытворчых сіл і паляпшэння становішча рабочых і сялян дзеля захавання савецкай улады.Галоўнай мэтай нэпа стала замена харчразвёрсткі харчовым падаткам.Дазвалялася здаваць зямлю ў арэнду і выкарыстоўваць наёмную працу пры ўмове, што члены сям’і наймальніка таксама працуюць.У гады нэпа ажыццяўляліся тры віды гандлю: прыватны, кааператыўны і дзяржаўны. Дзяржбанк ў канцы 1922 г. выпусціў новыя грашовыя знакі – чырвонцы.Былі адменены ўсе абмежаванні на сумы ўкладаў, якія маглі захоўваць грамадзяне і арганізацыі ў ашчадных банках.Дзяржава стала падтрымліваць дробныя і сярэднія прыватныя і кааператыўныя прадпрыемствы.Дазвалялася арэнда прамысловых прадпрыемстваў іншаземнымі фірмамі ў форме канцэсій.Радыкальныя змены адбыліся ў кіраванні дзяржаўнай прамысловасцю.Узнаўлялася грашовая аплата працы.Заняпаўшая ў гады вайны і рэвалюцыйных пераўтварэнняў эканоміка Беларусі з пераходам да нэпа пачала адраджацца.Аднак поспехі першых гадоў нэпа прынеслі і вялікія эканамічныя праблемы. Яны былі выкліканы крызісам збыту, які ўзнік у выніку няправільнай цэнавай палітыкі дзяржавы, вялікай розніцы паміж коштам прамысловых і сельскагаспадарчых тавараў.Разыходжанне ў цэнах прывяло да таго, што селянін за прададзеную прадукцыю мог набыць прамтавараў у параўнанні з даваенным часам у 7 разоў менш.Крызіс збыту абвастрыў фінансавую праблему.У ходзе пераадолення крызісу прымаліся меры па зніжэнні сабекошту прамысловай прадукцыі, цэн на тавары, скарачэнні накладных расходаў, удасканальвалася дзейнасць кіруючага апарату і інш.У выніку павысілася рэнтабельнасць прадпрыемстваў, узніклі ўмовы для зніжэння цэн на прамысловыя тавары.Хуткаму аднаўленню прамысловай вытворчасці садзейнічала не толькі новая эканамічная палітыка, але і творчая ініцыятыва рабочых, укараненне прагрэсіўных метадаў працы.Правядзенне ў жыццё новай эканамічнай палітыкі дазволіла ў кароткі тэрмін аднавіць прамысловасць, стабілізаваць эканоміку.Доля прыватніка ў валавой прамысловай прадукцыі зменшылася.У тых умовах выцясненне прыватніка было адной з памылак у справе кіраўніцтва эканомікай краіны. У 1927г. аб''ём валавай прадукцыi iндустрыi БССР перавысiу даваенны узровень. На долю дзяржаунай прамысловасцi прыходзiлася амаль 3/4 усёй прамысловай прадукцыi. Палепшылiся у параунаннi з даваеннымi, умовы працы i быту, павысiуся жыццёвы узровень. Паднялася вытворчая i грамадска-палiтычная актыунасць рабочых.