- •§ 1. Правапіс галосных о, э – а (ы)
- •§ 2. Правапіс галосных е, ё, я
- •§ 3. Некаторыя асаблівасці правапісу галосных у складаных словах
- •§ 4. Правапіс і, ы, й пасля прыставак
- •§ 5. Правапіс у, ў
- •§ 6. Правапіс падоўжаных зычных
- •§ 7. Правапіс спалучэнняў зычных
- •§ 8. Правапіс мяккага знака і апострафа
- •Булён, нюанс
- •§ 9. Правапіс некаторых прыставак
- •§ 10. Правапіс галосных у некаторых суфіксах
- •§ 11. Правапіс галосных у некаторых канчатках
- •§ 12. Правапіс прыслоўяў і спалучэнняў слоў, блізкіх да прыслоўяў
- •§ 13. Правапіс складаных слоў
- •§14. Ужыванне I правапіс часціц не, ні
- •§ 15. Правапіс некаторых прыназоўнікаў, злучнікаў I часціц
- •§ 16. Асобныя выпадкі ўжывання вялікай літары
- •§ 17. Правілы пераносу
- •27.2 Знакі прыпынку ў складаназлучаных сказах
- •28.1 Знакі прыпынку ў складаназалежным сказе
- •28.2 Знакі прыпынку ў складаным бяззлучнікавым сказе
- •§ 29. Простая мова
- •29.1 Знакі прыпынку ў сказах з простай мовай
§ 3. Некаторыя асаблівасці правапісу галосных у складаных словах
Правапіс злучальных галосных падпарадкоўваецца агульнаму правілу (гл. § 1, 2): часопіс, землякоп, жывёлагадоўля, зернесушылка.
Напісанне о, а ў першай частцы складаных слоў залежыць ад месца націску ў другой частцы: калі націск падае на першы склад другой часткі – у першай частцы пішам а, не на першы – пішам о: разнастайны, дабрабыт; рознакаляровы, добрасумленны.
Часткі што-, свое-, сто-, дзевяноста-, фота-, мота-, радыё- пішуцца нязменна: штодзень, штомесяц, своечасова, стогадовы (але: стагоддзе), дзевяностагоддзе, фотахроніка, фотасалон (але: фатаграфія), мотагонкі, мотакрос (але: матацыкл), радыёстанцыя, радыёхваля.
Частка поў- пішацца толькі ў словах поўдзень, поўнач, у астатніх – частка паў- (у адно слова з другой часткай): паўметра, паўтоны, паўмесяца. Праз злучок паў- пішацца толькі з уласнымі назоўнікамі: паў-Беларусі, паў-Еўропы.
§ 4. Правапіс і, ы, й пасля прыставак
Пасля прыстаўкі, якая канчаецца на зычную, на месцы і пішацца ы: ісці –падысці, іграць – сыграць, ідэя – безыдэйны, імша – абымшыць, спадылба, спадыспаду. Аднак галосная і захоўваецца пасля прыставак між-, звыш-, пан-, контр-, суб-, дэз-: міжінстытуцкі, звышімклівы, панісламізм, контрігра, субінспектар, дэзінфармацыя.
Калі прыстаўка канчаецца на галосную, то пасля яе на месцы і пішацца й: прыйсці, выйсці, выйграць, аднайменны, перайменаваць. Але і захоўваецца, калі ўтварае склад: заікацца, пераігрываць, заінтрыгаваць, аб’інець, саіскальнік, заіскрыцца.
§ 5. Правапіс у, ў
У (складовае) пішацца:
а) у пачатку сказа, пасля зычнай або знака прыпынку: Уночы ішоў дождж. Ішоў Навум у школу. Зайшоўшы ў кнігарню, убачыў сябра;
б) у пачатку уласных назваў: Тамара Уладзіміраўна, ва Укране, Валеры Урублеўскі;
в) у пачатку іншамоўных слоў: універсітэт, унія, універмаг;
г) у сярэдзіне іншамоўных слоў, калі у ўтварае склад: натарыус, кансіліум, аул, накаут.
Ў (нескладовае) пішацца:
а) пасля галосных у пачатку, сярэдзіне і на канцы слова: на ўсю моц, пайсці ў лес, настаўнік;
б) пасля галосных ў сярэдзіне іншамоўных слоў, калі у не ўтварае склада: аўдыторыя, паўза, лаўрэат, аўкцыён;
Злучок і двукоссе не з’яўляюцца знакамі прыпынку, таму не ўплываюць на напісанне ў: жанчына-ўрач, калгас “Перамога” ўзнагародзілі..
§ 6. Правапіс падоўжаных зычных
Зычныя з, ж, л, н, с, ч, ц, ш паміж галоснымі пры падоўжаным вымаўленні на пісьме перадаюцца падваеннем адпаведных літар: палоззе, збожжа, соллю, насенне, калоссе, ноччу, жыццё, мышшу. Параўнайце: каменне – камяні, праменне – прамяні.
Падаўжэнне [дз'] на пісьме абазначаецца як ддз: суддзя, разводдзе.
Падаўжэнне зычных не адбываецца:
а) у словах Ілья, Ульяна, Касьян і вытворных ад іх, а таксама ва ўтварэннях ад слова ліць: Ільічоўка, Ульянаўск, Касьянавіч, лье, льецца, разалью;
б) у словах іншамоўнага паходжання: група, калектыў, асістэнт, тона. Выключэнне складаюць словы: ванна, манна, бонна, панна, Мекка, мецца, дурра, донна, Сюзанна, Мадонна, Ганна, Жанна.
Ад падаўжэння неабходна адрозніваць падваенне аднолькавых зычных на стыку марфем (прыстаўкі і кораня або кораня і суфікса), якое перадаецца падвоеным напісаннем: адданы, бясстрашны, расстацца, асенні, каменны.
Выключэнне: расада, расол, расольнік, ростань, расаднік (месца вырошчвання расады) і вытворныя ад іх.