19. Газета “Звезда” у 1921-1925гг. (немного 3 вопроса)

Вялікую ролю ў развіцці рабселькораўскага руху, у яго аб’яднанні і арганізацыі адыгралі цэнтральныя газеты Беларусі на чале са “Звяздой” У 1921-1923гг. “Звязда” на сваіх старонках часта выступала за матэрыяламі, у якіхз абмяркоўваліяся розныя пытанні рабселькор.руху.

У нумары ад 3 ліпеня 1923г., напрыклад, гзаета змясціла памятку рабкора, у якой давала парады рабочы карэспандэіам аб тым, як пісаць, на што звяртаць увагу ў першую чаргу.

6 верасня 1923 г. пад рубрыкай “Запамятай, ваенкор!” “Звезда” звярталася з просьбай прасылаць карэспандэнцыі аб жыцці, вучобе, адпачаынку салдат, паведамляла пра тое, што пры газеце створаны аддзел “Сярод дзяцей”. У студзені 1922 г. Адбыўся першы сход рабкораў “Звязды”. Сход даў штуршок да пашырэння і паглыблення сувязі газеты з рабкорамі. З ростам рабсель-га руху востра паўстала неабходнасць у абмене вопытам рабоыт, у выбары новых арганізацыйных форм.

З 12 па 19 студзеня “Звязда” правяла “Нядзелю друку” пад дэвізам “15000”. 12 студзеня 1923 г. У дзевятаым нумары “Звязда” падкрэслівала, што “Нядзеля друку” павінна пашырыць колькасць падпісчыкаў, узмазніціь сувязь чытача за газетай і павялічыць колькасць рабочых карэспандэнтаў.

Нумар “Звезды” ад 7 лютага 1925 г. адкрываўся перадавой “Да Усебеларускага з’езда селькораў”. У ей адзначалася: “Селькор знаходзіцца на самых перадавых пазіцыях...”. 12 верасня 1924 г. газета друкавалася на чатырох, шасцi, а са студзеня 1925 г. - на васьмi палосах фармату «Звезды». Яна даволi хутка прывабiла чытачоу інфармацыяй з далёкіх куткоу вёскi, запрасiла да удзелу вялікую колькасць селькорау, рэдакцыя атрымлiвала шмат пісем ад сялян.

Кiраунiк беларускага урада А. Чарвякоу у «Звезде» сфармулявау задачы на перспектыву. Ён прапанавау сканцэнтраваць увагу на «трох кiтах» сацыялiстычнай эканомiкi: сельскай гаспадарцы, прамысловасцi i культурным бу-даунiцтве . Аднак у знаёмых iдэях сацыялiстычнага будаунiцтва загучалi новыя матывы. У сяле налiчвалася больпi за 700 тыс. аднаасобнiкау, неабходна было накiраваць iх па сацыялiстычным шляху, гэта значыць надыходзiу перыяд калектывiзацыi. Усе большую моц набiралi сераднякi i кулакi, апошнія давалi да 30 % сельгаспрадукцыi. Ставiлася задача абмежаваць iх дзей-насць, не даць аб'яднацца з сераднякамi, а утварыць саюз сераднякоу i беднякоу. Класавая барацьба у вёсцы узмацнялася. Наблiжауся новы перыяд у развіццi грамадства.

Аднак неабходна падкрэслiць своеасаблiвасць гэтага перыяду у развiццi беларускай журналiстыкi. У складаных палiтычных умовах беларускi друк стау неад'емнай часткай сацыяльнага кіравання, што спрыяла стварэнню у рэспублiцы эфектыуных органау улады. Разам з гэтым друк стау арганiчным звяном гаспадарчага комплексу i на аснове прапаганды заканамернасцей новай эканамiчнай палiтыкi садзейтчау аднауленню народнай гаспадаркi i стварэнню асноу савецкай эканомікi. I нарэшце, беларускi друк умацоувау дэмакратычны падмурак нацыянальнай культуры.

20. Сатырычныя выданні ў гады Вялік.Айчын.Вайны. (15 вопрос)

На працягу ўсей вайны газеты-плакаты “Раздавім фашысцкую гадзіну” і “Партызанская дубінка” сродкамі сатыры выкрывалі звярынае аблічча гітлераўскіх заваеўнікаў, шаленыя планы нацыстаў. Чорная постаць фашысцкага бандыта з яго чалавеканенавісніцтвам і духоўнай спустошанасцю, цынізмам і нахабнасцю, прагнасцю да крыі і чужога дабра выразна выступае на старонках агітплакатаў у шматлікіх памфлетах, фельетонах, сатырычных замалеўках, мініяцюрах, вершах, частушках, байках, гумарэсках, прыгодніцкіх апавяданнях, анекдотах, жартах, падтэкстоўках пад карыкатурамі і іншых творах, у якіх фашысцкія вылюдкі імянуюцца суровымі словамі: людаеды, звяры, знішчальнікі. Едкая, гнеўная сатыра выкрыквала не толькі крывавы воблік фашызму, але і чалавеканенавісцнікія планы бліцкрыга, крывавы тэрор на часова зававаных савецкіх тэрыторыях і многія іншыя злачынвсты нацыстаў. Пярод партызан і насельніцтва акупіраванай тэрыторыі вялікай папулярнасцю карысталася “Малая партызанская энцыклапедыя”. Аўтарамі яе былі пісьменнікі, журналісты. Яны выкарыстоўвалі канкрэтныя факты, народны гумар, простанародную мову з яе ярка выражаный эмацыянальнай экспрэсія. Работнікі друку паказвалі подлы чалавеканенавісніцкі воблік лютых забойцаў. Цікава сказаць, што многія падпольный і партызанскія выданні перадрукоўвалі “Малую партызанскую энцыклапедыю”, выкарыстоўвалі яе асобныя матэрыялы і факты ў лістоўках і адозвах да народа.