8.Арыгінальная літаратура 11-13 ст.

Вядучыя жанры: урачыстае красамоўства, летапісы, хаджэнні, жыція. Унікальны помнік – жыцій к.тураўскага. урачыстае красамоўства 12-13 ст. Радзіма – антычная грэцыя:іаан златавуст, васіль вялікі і інш. Красамоўства: эпідэйктычнае(урачыстае) і дыдактычнае(павучальнае). У помніках эпідэйктычнага красамоўства асвятл. Праблемы грамадскага гучання: вайны і міру, барацьбы з ворагамі і інш. У помніках дыдактычнага красамоўства асвятл.праблемы павучання маралі: мітрапаліт іларыён. Слова пра закон і ласку Божую. Асвятляе праблемы: месца славянства сярод усіх хрысціянскіх народаў; пабудавана па законах лагічнай дэдукцыі(з агульнага палажэння выводзяцца асобныя). Па форме – тыпавая пропаведзь, па змесце- палітычная прамова. Твор можна падзяліць на 3 часткі:1.асвятляецца шырокае біблейскае пытанне ўзаемаадносін старога і новага запаветаў.падкрэсдівае ўсяленскі хар-р новага запавету, бо ён прызначаны для народа;2.сцвярджэне роўнасці ўсіх сярод хрысц.народаў.;3.пахвала першахрысціцелю Русі князю Уладзіміру.

9-12. “Аповесці мінулых гадоў”

Асновай для стварэння паслужыў Пачатковы летапіс , чтвораны ў 1095 годзе. 1 рэдактар –манах Нестар,1113. Рэдакцыя помніка – гэта перапрацоўка яго, зроблена з пэўнымі мэтамі і выклікана пэўнымі грамадскімі абставінамі. Наватарства Нестара:1.шырока ўключыў у гэты твор падзеі біблейскай гісторыі;2.дзелавыя дакументы(дамовы з грэкамі 911 і 941);3.перакладныя помнікі літаратуры і перакл. Гістар.хронікі;4.размясціў матэрыял у пагадовай форме. Карыст.сіст.летазліч ад ствар.свету;5.выкарыстаў паданні, якія быт.у час яго жыцця. 1116 – 2 рэдакцыя твора. 1118 – 3 рэдакцыя. У ёй асабл.услаўл.князь Мсціслаў. У структуры: недатаваная і датаваная часткі;пагадовы запіс і летапісн.апавяданні. Летапісцу важна было зацв.законнасць дынастыі Рурыкавічаў. Святаслаў -сын княгіні Вольгі; Уладзімір – сын Святаслава, Яраслаў Мудры – сын Уладзіміра і Рагнеды. Князь Уладзімір змяніў веру: хацеў ажаніцца з Ганнай. Прамова філосафа -кульмінацыя – падзеі 988, “новы” князь Уладзімір.

Манументальны гістарызм.Для яго хар-на панарамнае бачанне гістарычных падзей, погляд на гістарычныя падзеі з вялікай адлегласці або ў часе або ў прасторы. У часе – пачын.ад біблейскіх падзей і заканчваецца пач.12 ст. у прасторы – падзеі, якія адбыв. адначасова на вялікіх прасторах. Галоўнымі героямі з’яўляюцца гістарычныя асобы, часцей князі. Вялікае месца займаюць падзеі Полацкай гісторыі.862- згадв. Полацк;980 –пра Рагнеду і Уладзіміра ;1021 – пагад.запіс пра князя Брачыслава;1044 –пра смерць Брачыслава ;1067 –бітва на Нямізе ; 1068-1069 –паліт. Аўтарыт. Кіева заняпад ;1092 –памор у Полацку .

17.Аўраамій Смаленскі.

Жыціе напісана ў час, калі традыцыйныя напісанні канонаў разбураліся. Аўтар не прасочвае ўсё жыціе, а толькі жыве адзіны момант. Вобраз асілка (фальклор), вобраз безгаловага(біблія). Плач смаленскай зямлі – манументальны плач. Стыль пляцення славеснасці – заснаваны на ўважлівых адносінах да слова, яго семантыкі, этымалогіі і сінтаксісу. У гэтым стылі аўтары паўтараюць ключавыя словы, найбольш важныя. Вядучым мастацкім прынцыпам у гэтым стылі з’яўляецца ампліфікацыя рытарычная (метаф.,цыт.,эпітэтная)- паўтарэнне мастацкага тропа.