Установы адукацыі
Беларускі дзяржаўны універсітэт інфарматыкі і радыёэлектронікі
Факультэт бесперапыннага і дыстанцыйнага навучання
Кафедра беларускай і рускай моў
Контрольная работа № 1
по дисциплине «Беларуская мова (прафісійная лексіка)»
Смалякоў Аляксандр Юр'евіч
Студэнта 1 курсу ФНіДН,
Спецыяльнасць ПЗІТ,грапа 191003,
Заліковая кніжка № 191003-10
Прыняў: Крыўляка Святлана
Васільеўна
Минск, 2012
Варыянт 10
Заданне 1.
Размяркуйце словы па групах.
|
|
|
|
Агульнаўжывальныя |
Абмежаванага ўжытку | ||
|
Дыялектная лексiка |
Спецыяльная лексiка |
Жаргонная лексiка |
Горад, лексiкалогiя, вясна,дысплей, два, чукi, кабак, кулiсы, нелапы,браузер, галуза, праца, гiпатэнуза, файл, будаваць, дзiця, дыферэнцыял.
Рашэнне
|
|
|
|
Агульнаўжывальныя
|
Абмежаванага ўжытку | ||
Дыялектная лексiка |
Спецыяльная лексiка |
Жаргонная лексiка | |
горад, вясна, праца, будаваць, джіця, два |
дысплей, браузер, кулісы, файл. |
лексікалогія, гіпатэнуза, дыферэнцыял. |
чукі, кабак, нелапы, галуза.
|
Заданне 2. Прывядзiце прыклад навуковага тэксту. Выявiце: а) тыповыя лексiка-граматычныя сродкi арганiзацыi гэтага тэксту (абстрактныя назоўнiкi, назоўнiкi роднага склону, зваротныя дзеясловы, неасабова-прэдыкатыўныя словы, аддзеяслоўныя назоўнiкi); б) тыповыя лексiка-сiнтаксiчныя канструкцыi.
а) (а.н) – абстрактныя назоўнiкi (з.д) – зваротныя дзеясловы (н.р.с) – назоўнiкi роднага склону (н.с) – неасабова-прэдыкатыўныя словы (а.н) – аддзеяслоўныя назоўнiкi
На зямным шары жыве каля 2000 розных народаў(а.н) (н.р.с), а моў(н.р.с) налічваецца(з.д) да 3000, пры гэтым розныя народы могуць гаварыць на адной мове. У залежнасцi ад находжання, наяўнасцi цi адсутнасцi рыс(н.р.с) усе мовы свету падзяляюцца(з.д) на роднасныя i няроднасныя. Сярод роднасных моў(н.р.с) вылучаюцца(з.д) моўныя сем’i, групы i падгрупы. Паводле тэорыi(н.р.с) iндаеўрапейскай расы(н.р.с), практычна ўсе еўрапейскiя i многiя азiяцкiя народы маюць адну прарадзiму, а iх мовы ўзыходзяць ад адзiнай мовы(н.р.с) – крынiцы(н.р.с), якую прынята называць “агульнаiндаеўрапейскай” цi “iндаеўрапейскай прамовай”. Вучоныя не прыйшлi да адзiнай думкi(н.р.с), дзе i калi iснавала гэтая мова. Iснуе шэраг гiпотэз(н.р.с) наконт прарадзiмы(н.р.с) iндаеўрапейцаў. Адны даследчыкi лiчаць, што першапачаткова, прыкладна ў IV-III тысячаггоддзi да н.э. яны займалi прастору ад Дона i Паўночнага Каўказа да Дуная. Адсюль iндаеўрапейцы пайшлi ў Еўропу, Сярэднюю Азiю i праз Каўказ на Блiзкi Ўсход i ў Iндыю. Згодна з iншымi гiпотэзамi iндаеўрапейская моўная супольнасць узнiкла на Блiзкiм Усходзе або ў Iндыi i адтуль рушыла на ўсход i захад. Выказваецца(з.д) таксама меркаванне, што прарадзiмай iндаеўрапейцаў магла быць тэрыторыя ад Урала да Каспiйскага мора. б) тыповыя лексiка-сiнтаксiчныя канструкцыi: - апавядальныя сказы - строгі стыль выкладання -складаназалежныя сказы з рознымi вiдамi сувязi (пр. Паводле тэорыi(н.р.с) iндаеўрапейскай расы(н.р.с), практычна ўсе еўрапейскiя i многiя азiяцкiя народы маюць адну прарадзiму, а iх мовы ўзыходзяць ад адзiнай мовы(н.р.с) – крынiцы(н.р.с), якую прынята называць “агульнаiндаеўрапейскай” цi “iндаеўрапейскай прамовай”) - Сродкi мiжфразавай сувязi: злучнiкі i злучальныя словы.