Заключэнне

У заключэнні можна сказаць, што да канца 1990-х гг.не ўдалося дасягнуць стабілізаціі і вывесці эканоміку з крызісу. У цяжкім становішчы знаходзіліся тыя галіны прамысловасці, якія залежалі ад паставак сыравіны і камплектуючых деталей: нафтаперапрацоўчая, хімічная, энэргетыка.З другой паловы 1990-х гг. урад рэспублікі адмовіўся ад метадаў шокавай тэрапіі і абраў шлях стварэння беларускай мадэлі эканомікі – мадэлі сацыяльнай эканомікі якая павінна спалучаць перавагі высокаразвітой гаспадаркі з забеспячэннем сацыяльнай справядлівасці і эфектыўнай сацыльнай справядлівасці і эфектыўнай сацыяльнай абароны грамадзян.Прадугледжвалася структурная перабудова эканомікі, стварэнне рыначнай інфраструктуры, павышенне навукова-тэхнічнага патэнцыяу, прыцягненне замежных інвестыцый, рэфармаванне аграрных адносін.У якасці прыярытэтных праграм вызначаны экспарт, жыллё, харчаванне. Адметнай рысай стала высокая ступень дзяржаўнага рэгулявання, канцентрація ў руках дзяржавы рычагоў кіравання і развіцця эканомікі.Вострай застаецца праблема рэфармавання аграпрамысловага сектара рэспублікі.

У 2011 г. сельская гаспадарка рэспублікі мела 500 млрд рублёў запазычанасці. Рэсурсы развіцця за кошт павышення цэн і дзяржаўных датацый сябе вычарпалі.Дзяржавай рэалізуюцца меры па ўздыме сельскагаспадарчай вытворчасті і яе стабільным развіцці, поўным забеспячэнні насельніцства прадуктамі харчавання. Адначасова вырашаюцца саціяльныя праблемы сельскіх працаўнікоў – жылля, зарплаты, адукацыі і інш.[3, с 97]

Спіс выкарыстаных крыніц

1. Нарысы гісторыі Беларусі. - Мн., 1995. – C.178-189

2. Дайнеко, А.Е. Экономика Белоруси / А.Е Дайнеко, Г.В Забавский, М.В. Василевская; под ред.А. Е. Дайнеко. – Мн. : Энцыклапедыкс, 2004. – 325с.

3. Кухарев, Б. Е. Сельское хозяйство Западной Белоруссии / 1920 – 1939 гг./ Мн., 1975. – C.146-167.

4. Полуян, И.В. Западная Белоруссия в период экономического кризиса. - Мн. – С.96-99.

5. Сорокин А. Аграрный вопрос в Западной Белоруссии.Мн. 1968. – С.73-78.