Тэма 7. Пераменная месца – трэці кампанент маркетынгавага комплексу

Элементы пераменнай месца. Распаўсюджанне культурных прадук­таў. Форма спажывання. Каналы распаўсюджання культурных прадуктаў.

Пасрэднікі як адзін з каналаў распаўсюджання. Функцыі пасрэдніка: скарачэнне колькасці кантактаў вытворцы; лагіс­тычная; камерцыйная; забеспячэнне ўсебаковай падтрымкі. Тыпалогія пасрэднікаў і іх функцый у сістэме маркетынгу.

Розныя тыпы каналаў распаўсюджання, кіраванне імі. Аптовы гандаль і гандаль у розніцу ў сістэме маркетынгу. Выдаткі руху тавару. Кіраванне каналамі размеркавання. Сэрвіснае абслугоўванне пакупнікоў.

Стратэгіі распаўсюджання: інтэнсіўная, выбіральная, пра­штурхванне, прасоўванне.

С е м і н а р 7

1. Сувязь спосабу спажывання культурнага прадукту і ме­таду яго распаўсюджання.

2. Сутнасць паняцця “канал распаўсюджання” і яго галоў­ныя функцыі.

3. Вызначэнне паняцця “складанасць структуры” ў дачы­нен­ні да ка­нала распаўсюджання. Вызначэнне паняцця “гра­мадскія су­вязі” ў рамках канала распаўсюджання.

Тэма 8. Пераменная прасоўвання – чацвёрты кампанент маркетынгавага комплексу

Тры асобныя элементы пераменнай прасоўвання: каналы распаўсюджання; фізічнае распаўсюджанне; камерцыйнае распаўсюджанне.

Класіфікацыя прадуктаў у адпаведнасці з формай спажы­вання і наяўнасцю ў культурным прадукце тэхнічнага вымя­рэння.

Роля спажыўца ў вызначэнні месца, часу і працягласці пра­цэсу спажывання прадукту.

Асноўныя сродкі прасоўвання: рэклама, PR, персанальны продаж – іх сутнасць і асаблівасці.

Галоўныя функцыі пасрэднікаў або агентаў. Кіраванне ка­налам распаўсю­джан­ня. Сувязь стратэгіі распаўсюджання, даўжыні канала распаўсюджання і колькасці агентаў з выба­рам тыпу пасрэдніка, які адпавядае карпаратыўным мэтам. Кантроль за паводзінамі ўсіх членаў канала і роля між­асобасных сувязей. Ключавыя вымярэнні міжасо­басных ка­му­нікацый: канфлікт, сіла, ролі, зносіны. Мадэль камунікацыі Шрама.

С е м і н а р 8

1. Сутнасць і асноўныя метады прасоўвання культурных прадуктаў.

2. Галоўныя функцыі пераменнай прасоўвання.

3. Сутнасць сувязей з грамадскасцю як неад’емнай часткі стратэгіі прасоўвання арганізацыі сферы культуры.

4. Сутнасць ключавых вымярэнняў міжасобасных камуні­кацый.

5. Агульнае і адметнае ў інтэнсіўнай і выбіральнай стратэ­гіях распаўсюджання, у стратэгіях праштурхвання і прасоў­вання.

Л а б а р а т о р н ы я з а н я т к і 2

1. Асаблівасці выкарыстання метадаў цэнаўтварэння, якія заснаваны на: спажыўцах; канкурэнцыі; выдатках.

2. Практычнае выкарыстанне розных сродкаў прасоўвання і іх асаблівасці.

Тэма 9. Камунікатыўны план

Камунікатыўны план як паслядоўная серыя рашэнняў і аперацый, прызначаных для канструявання канала камуніка­цыі, вызначэння элементаў маркетынгавай кампаніі і ацэнкі неабходных выдаткаў.

Знешні імідж установы культуры як падмурак эфектыўнай кампаніі па прасоўванні культурнага прадукту або паслугі.

Неабходнасць папярэдняга аналізу і паслядоўнасць дзеян­няў пры складанні камунікатыўнага плана. Практычныя па­дыходы пры складанні бюджэту прасоўвання. Метады: “Як у мінулым годзе”; “Працэнт продажаў”; “Інвесціраваць усё, што можна”; “Параўнальнага парытэту”; “Мэт і задач”.

С е м і н а р 9

1. Мэты асноўных пытанняў камунікатыўнага плана.

2. Адрозненне мэты маркетынгу ад камунікатыўнай мэты.

3. Асаблівасці складання бюджэту. Выкарыстанне метадаў “Працэнт продажаў” і “Інвесціраваць усё, што можна”.

4. Адметныя рысы складання бюджэту. Метады “Параў­нальнага парытэту” і “Мэт і задач”.