46. Энцыклапед.I ленгвiст. Слоунiкi. Змест сл.Артыкула у лiнгвiст. Слоунiку

Энцыклапед.слоунiкi – даведнiкi, у якiх у сцiслай форме пададзены асн.навук.звесткi аб ч-неб.

Яны тлумач.не словы, а паняццi,наз.гэтымi словамi..Рэестр.слова мае толькi нацiск. Iлюстрацыi: малюнкi, фотаздымкi, схiмы, карты. Энц.сл.:агульныя(звесткi па усiх галiнах ведау), галiновыя(па адной галiне)

«БелСавецк.Энцыклапед» 12т., 1968-1975гг; «Бел.энцыклапед» 18т.1996-2004 гг; «Жывельны свет Б.», «Раслiн.свет Б.» -- 1978г; «Бел.мова:энцыклапед» 1994г.; «Я.Купала: энц.даведнiк» 1986г.; «Фр.Скарына I яго гол.: энц.даведнiк» 1988

Лiнгвiст.слоунiкi апiсв. Словы мовы, тлум. Iх знач,паходж, даюць iх характар-ку I iнш. Аднамоун,двухмоун,шматмоун – перакладныя(«Бел-рус.сл»2т 1988-1989, «Р-бел»3т 2002, «Б-р» I «р-б» Грабчыкава, «Ням-бел.сл» 1988, «Фр-б-р» 1992).

О – тэрмiналаг., - фразеалаг. = словазлуч. «Тлум.сл.бел.мовы»5т, 1977-1984(105тыс.сл. артык) Дыалектн.-Янкоускi, Юрчанка, Сцяпко – Магiл.вобл. Гiст. – «Гiст.сл.бел.мовы»1982., Этымалаг. – «Эт.сл.бел.мовы» 8т. 1978-1993. Тэрмiн. – «Сл.лiнгвiст.тэрмiнау» ,Юрэвiч. Сл.iншамоун.сл. - «Сл.iнш.слоу»1993,1999 у 2т, Арфаграф.- «Арфаграф.сл» Падголiнскi 1982, «Сл.сiн»Клышкi, «Марфемн.сл.б.м» Бардовiча,Шыпуна. Анамастычн.сл. – уласныя iмены.

47.Словаутв., прадмет I задачы вывучэння.

Словаутв.- раздзел мовазнауства, у якiм вывуч.будове вытворн.(маьываваных) слоу, спосабы I сродкi iх утвар.. У словаутвар. Вывуч.толькi вытворныя слова- узнiклi у працэсе словаутв.i значэнне,I гучанне якiх абумоулена iнш.аднакарэннымi слова(утваральн). Невытворн.словы – узнiклi не у працэсе словаутвар., а як умоун.назвы прадметау, прымет, з`яу: стол, белы, iсцi, дрэва. Вытворн.слова склад з : утвар.асновы, словаутв. Фарманта.

Утвар.аснова – частка утвар.слова, агульная з вытворным(бераг- берагавы). Словаутв.фармант – сродак, з дапамогай якога утвар.новае слова (прыст, суф,постф…)

Словаутвар.вытворнасць – такiя адносiны памiж 2-мя аднакарэннымi словам,калi знач.аднаго можна растлумач.праз знач.другога.: ~~~выкладаць-выкладчык, перапiсваць-перапiсчык. Словаутв.ланцужок – аднакарэн.словы,звяз. Адносiнамi паслядоунай вытворнасцi. Словаутв.гняздо – сук-сць словаутвар.ланцужкоу, якiя маюць адно зых.слова.

Касiць: *касец,*касьба,*выкасiць-выкошваць-выкошванне,*пакасiць-пакос,*скасiць-скошваць-скошванне,*касiлка.

27. Прычыны узнiкнення I шляхi утв. Амонiмау. Размеж. Аманiмii I полiсемii.

Шляхi утварэння: 1.распад полiсемii 2.страты сэнсавай сувязi памiж значэннямi мнагазн. Слоу. (Напр. 1-гасцiнец 1)шлях;2)падарунак →госць-*купец* 2-каса1)вiд жаночай прыгажосцi;2)водмель;3)прылада для касьбы)

Прчыны узнiкнення – гукавае супадзенне этымалагiчна розных слоу: 1) спрадвечнабеларускiх i запазычаных(бор -1лес,2хiм,3стамат);2)запазыч. з розных моу(акцыя -1кашт.папера,2дзеянне); 3)запазыч.з адной i той жа мовы(крона-з ням.1вяршына,2грошы)

Размежаванне аманiмii i полiсемii:1) семант.спосаб:прыналежнасць слоу да пэунай лексiка семант. Групп(журавель-1птушка,2прыстасаванне; гасцiнец-1шлях,2падарунак) + фанет.спосаб

2) спалучальнасцю з iнш.словамi (русая каса-новая жалезная касса;шыр.драуляная лава-горная расплауленая лава)3)словаутв.спосаб: амонiмы трапляюць у розныя словаутв.рады (смалiць –смазаць смалой