25Пал1тычныя 1 прававыя погляды левага крыла антытрын1тарыяу: п. Гезка, м. Чахов1ц, л. Крышкоуск1.

Вучэнне радыкальнага крыла антытрын1тарыяу адлюстроувала п-гляды гарадской 1 вясковай беднаты, таму 1х 1дэалог1ю часам называюць плебейск1м анарх1змам. Яны л1чыл1, што асаб1стая свабода можа быць рэал1завана тольк1 пры дасягненн1 сацыяльнай роунасц1 людзей, а не тольк1 прававой, пал1тычнай 1 рэл1г1йнай, як л1чыла памяркоунае крыло. Патрабаванне сацыяльнай роунасц1 радыкалы абгрунтоувал1 спасылкам1 на беднасць раннехрысц1янск1х супольнасцяу. Яны сцвярджал1, што пакольк1 у першых хрысц1янск1х абшчынах было "усё агульнае", то сапраудны хрысц1ян1н не пав1нен мець уласнасц1. Левыя антытрын1тары1 патрабавал1, каб арыянская шляхта адмов1лася ад сва1х маёнткау, даравала сялянам асаб1стую свабоду 1 зарабляла на жыццё працай уласных рук. У грамадстве па-в1нна быць зн1шчана феадальная эксплуатацыя, саслоуныя 1 маёмасныя ад-розненн1, а так як на варце 1сных парадкау ста1ць дзяржава 1 закон, то 1 усе пал1тычныя 1 прававыя 1нстытуты пав1нны быць скасаваны.

П. Гезка. Першым прадстаун1ком 1дэй радыкальнага антытрын1та-рызму у ВКЛ быу выпускн1к Кракаускага ун1верс1тэта, былы прафесар Па-дуанскага ушверсгтэту Пётр Гёзка (Пётр з Ганёндзы "Аб раннехрысц1янскай царкве" (1564 г.

Спасылаючыся на Свяшчэннае писанне Пётр Гезка писау, што "хри­стианину не подобает занимать государственные должности, быть коро­лём, князем, гетманом, воеводой, не подобает владеть собственностью и нести военную службу, пользоваться законами

М. Чахович. Адным з першых вучняу П. Гезк1 быу Марц1н Чаховщ (1532 - 1613 гг.), былы студэнт Лейпцыгскага ун1верс1тэта. У 1575 г. ён выдау сачыненне "Хрысц1янск1я гутарк1".

У сва1м творы ап1свау рэальная 1снаванне двух светау - Антыхрыста 1 Хрыста. Першае валадарства праяуляецца праз дзейнасць 1снуючай феа-дальнай дзяржавы 1 саслоунага грамадства. Да яго адносяцца усе, хто вало-дае падданым1, выкарыстоувае шляхецк1я прыв1ле1, прымае удзел у ажыц-цяуленш дзяржаунага юравання, судаводства, удзельн1чае у войнах 1 г.д. Да валадарства Хрыста адносяцца сапраудныя хрысц1яне, усе тыя, хто адпрэчвае, не прызнае бязбожны свет з яго няроунасцю 1 несправядл1-васцям1.

Адпрэчваючы 1снуючыя дзяржауныя 1 сацыяльныя парадк1, Марц1н Чахов1ц не закл1кае да 1х нас1льнага звяржэння. Ён прызывае слухацца ула-ду, бо "усялякая улада ад Бога". Выкарыстоуваючы прыклады з Б1блп, ён закл1кае ацэньваць усе загады уладау на адпаведнасць слову Божаму, 1 кал1 яны нак1раваны супраць Бога, то хрысц1яне пав1нны адмов1цца ад 1х выка-нання 1 лепш заг1нуць, чым адыйсц1 ад вучэння Хрыста.

Дыспутуючы з С. Будным 1 памяркоуным1 антытрын1тарыям1, Мар-ц1н Чахов1ц л1чыу, што улада па сваёй сутнасц1 несправядл1ва, бо адлю-строувае 1нтарэсы феадалау, а не людзей бедных.

. Каля 1570 г. Я. Немаеуск1 1 група мясцовых шляхц1цау пад духоуным уплывам М. Чахов1ца прадала свае маёнтк1, даравала волю сялянам, раздала свае грошы бедным 1 адмов1лася ад ус1х дзяржауных пасад. Яны спадзявал1ся, што 1х прыклад паслужыць пашырэнню радыкальнага арыянскага руху. Аднак гэты гучны 1 неардынарны учынак шля­хты не знайшоу падтрымк1 сярод грамадства.

Л. Крышкоуск1. Да л1ку значных 1дэолагау левага крыла антытры-н1тарыяу належау Лаурэнц1й Крышкоуск1. У 1564 г. пераклау (пры дапамозе С. Буднага) з лац1нскай на польскую мову 1 выдау у Нясв1жы са сваёй прадмовай працу аднаго з ранн1х апалагетау хрысц1янства Юсц1на Ф1лосафа (100 - 166 гг.) "Размова з Трыфанам 1удзеян1нам аб 1сц1не хрысц1янскага закону".

У "Прадмове" да книги Л. Крышкоусюм выступиу супраць прыватнай уласнасц1, якую л1чыу прычынай ус1х сацыяльных бед, а таксама супраць сучаснай яму дзяржавы як апарату прымусу. " Л. Крышкоуск1 закл1кау веруючых да грамадска карыснай працы. "Саромецца працаваць нельга, - павучау ён. - Няхай н1хто не гля-дз1ць на нас як на беднякоу альбо жабракоу за тое, што мы працуем рукам1, працаваць не сорамна" [6, с. 92].

Л. Крышкоуск1 закл1кау арыянау не удзельн1чаць у як1х бы то н1 бы­ло войнах: