29.10 Гисторыя

Другое абвяшчэнне бсср

4.пасля вызвалення ад акупацыи Минскай губернии вышэйшым органам улады стау Мински губернски енна-рэвалюцыйны камитэт. Па настаянню камунистау Беларусау Чарвякова, Жилуновича, чарнушэвича и инш прымаецца рашэнне выступиць з дэкларацыей аб самавызначэння бел народа.

31 липеня 1920 ГОД у Минску была падписана дэкларацыя аб незалежнасци ссрб. У дэкларацыи сцвярждалася что рэспублика будуецца на ынцыпах дыктатуры пралетарыяту и выкарыстання усяго вопыту савецкай Расии. Гаварылася пра аднауленне асноуных прынцыпау арганизацыи народна-гаспадарчага жыцця, абвешчаных 1 студзеня 19.. года манифестам. Таму датай утварэння бсср личыцца 01.01.1919.

Дэкларацыя аб'явила паза-законам раду БНР да скликання з'езда саветау, перадавала уладу ваенна-рэвалюцыйнаму камитэту Беларуси. Указалася, што рэспублика з'яуляецца суверэннай савецкай дзяржавай. У самым агульным плане вызначалися яе межы.

Заходняя мяжа ссрб вызначаецца "па этнаграфичнай мяжы памиж Беларуссю и буржуазными дзяржавами, якия з ей мяжуюць, а мяжа з рсфср и Украинай вызначаецца свабодным выяуленнем воли Бел народа на павятовых и губернских з'ездау саветау у поунай згодзе з урадами рсфср и усср. Не гледзячы на рэальную магчымасць узнавиць бсср у тых межах, што были намечаны першым з'ездам КП(б)Б, рэспублика была абвешчана у минскай губернии и прэтэндаваць на ..не мела магчымасци. Дэкларацыяй рэгламентавалася раунапрау'е 4 дзяржауных моу(бел, рус, польскай, яурэйскай). Вызвалиушы у канцы липеня тэрыторыю Беларуси чырвоная армия прадолжыла наступленне и у жниуни пд Варшавай, аднак 16 жниуня 1920 года Польския войски перайшли у наступленне и зноу акупиравали значную частку Беларуси. Рсфср вымушана была пайсци на мирныя перагаворы.

12 кастрычника 1920 года у Рызе были падписаны папярэдния умовы миру памиж рсфср и Украинай з аднаго боку и Пльшай з другога боку. 18 сакавика 1921 года рыжски мирны дагавор замацавау падзел Беларуси памиж рсфср и Польшай.

108 тыс кв км тэрыторыи з насельництвам звыш 4 мильенау чалавек засталося у складзе Польшчы.

Вицебская Магилеуская губернии, заходния паветы смаленскай увайшли у склад рсфср. Тэррыторыя Беларуси склали тольки 6 паветау Минскай губернии з насельництвам 1,6 млн чал.

Заключным этапам станаулення бел савецкай дзяржаунасци з'явиуся други з'езд саветау яки праходзиу з 13-17 снежна ..у Минску. Асноунае пытанне аб цякучым моманте аб удзеле бсср у мирных перамовах з Польшай, аб працы кааператыуных арганизацый;

-аб сацыяльным забеспячэнни;

-аб народнай адукацыи;

-аб узнауленни прамысловасци;

Аб арганизацыи савецкай улады у Беларуси и прыняцци дапаунення да канстытуцыи бсср 1919 года;

-выбары ЦВК бсср и дэлегатау на восьмы усерасийски саветау.

З'езд заканадауча замацавай другое абвяшчэнне бсср, паццвердзиу асноунае палажэнне манифеста, адобрыу папярэдния умовы рыжскага дагавора и прыняу дапауненни да канстытуцыи бсср 1919 года, згодна з якими быу утвораны савет надных камисарау. Яму належыла выканаучая улада. Асобными галинами народнай гаспадарки киравали народныя камисарыяты(министэрствы):

-замежных спрау;

-ваенных спрау;

-унутраных спрау;

-адукацыи;

-харчавання;

-працы;

-аховы здароу'я;

-земляробства;

-народнай сувязи;

-сацыяльнага забеспячэння;

-финансау;

-юстыцыи;

На правах наркаматау были таксама рабоча-сялянская инспекцыя, савет народнай гаспадарки, надзвычайная камисия.

Наркаматы узначальвали народныя камисары(министры), якия и уваходзили у склад СНК бсср.

Шэраг пытанняу, якия не были вырашаны у канстытуцыи бсср 1919 года, не прадугледжвалися и у дапауненнях:

-пытанне выбарчага права и пытанне мясцовых органау улады и киравання.

Мелася агаворка: што па усих астатних пытаннях савецкага будауництва неабходна звяртацца да канстытуцыи, пры м не агаворвалася да якой канстытуцыи, так як само сабой разумелася што да канстытуцыи рсфср 1918.

Лучше по Вишневскому говить!!!!

Тэма: дзяржава и права бсср у 20-30-я гады 20-га стагодзя.

1.узаемаадносины рсфср з бсср. Утварэнне сср(1922);

2)админ-тэррытарыяльнае дзяленне бсср. Пашырэнне тэрыторыи рэспублики;

3)развицце права бсср;

3.1)асноуныя напрамки у развиции права бсср

3.2)грамадзянскае и грамадзянска-працэссуальнае права бсср ..

3.3)крымин и крымин-працэсс права бсср у 20-30-я гады;

4)палитыка беларусизацыи у бсср;

5)канстытуцыи бсср 1927 и 1937 гадоу;

6)уз'яднанне заходней Беларуси з сср.

1.пасля заканчэння грамадзянскай вайны и абвяшчэння дэкларацыи аб незалежнасци бсср 1920 года актыуизуецца дзейнасць вышэйшых органау улады и киравання: усебеларусскага з'езда саветау, ЦВк и снк.

Новыя узаемаадносины бсср з рсфср заканадауча замацавау "саюзны рабочы сялянски дагавор" ад 16 студзеня 1921 года, ратыфикаваны у цвк рсфср и цвк бсср у липени 1921 года. У гэтым дагаворы прызнавалися незалежнасць и суверэннасць кожнага з дагаворн бакоу, падкрэсливалася што з самога факта ранейшай прыналежнасци тэрыторыи ссрб да былоу расийскай имперыи для ссрб не выникае нияких абавязацельствау у адносинах да каго б там не было. Падкрэсливалася з мэтай ваеннага и гаспадарчага саюзу, урады абездвух старон аб'яуляюць аб аб'яднанни:

1)ваенных и марских спрау;

2)вышэйшага савета народнай гаспадарки;

3)знешняга гандлю;

4)финансау;

5)працы;

6)шляхоу зносин;

7)пошты и тэлеграфа;

АБ'ЯДНАНЫЯ НАРКАМААТЫ уваходзила у склад урада рсфср.

Кирауництва ими ажыццяулялася праз усерасийски цвк, у снк бсср яны мели сваих упаунаважаных. Гэты дагавор сведчыу пра пашырэнне паунамоцтвау Беларуси, у им были удакладнены узаемаадносины рэспублик.

З гэтага часу тольки па пэуных колау пытанняу, звязаных з дзейнасцю аб'яднаных наркаматау пераважали паунамочтвы рсфср. Астатния пытанни беларусь вырашала састойна.

24 студзеня 1922 года были прыняты дапауненни да гэтага дагавора, у яких адзначалася, што пастановы и распараджэнни аб'яднаных наркаматау абавязковыя для рэспублики у тым выпадку, кали яны паццверджаны органами урады Беларуси.

Праблема узаемаадносин усих савецких рэспублик у 1922 годзе систэматычна адмяркоувалася на усих праходзячых з'ездах.

У жниуни 1922 года цкпб(б) стварыу спецыяльную камиссию па падрыхтоуцы праекта дагавора аб далейшых узаемаадносинах рэспублик, у якую увайшли прадстауники усих рэспублик. Падрыхтаванай Сталиным праект "Аутанамизацыи" быу падвергнуты крытыцы.

Сутнасць праекта аутарызацыи:

-рэспублики уваходзяць у склад рсфср на правах аутаномии.

14 снежня 1922 года 4 з'езд саветау бсср прыняу пастанову аб неабходнасци аб'яднання рэспублик на аснове узаемнай роунасци, цесных эканамичных и палитычных сувязей.

У пастанове адзначалася, што фактычна таки саюз ужо склауся и патрабуецца тольки заканадауча аформиць яго. Уличваючы пры гэтым гарантыи праяулення инитыятывы кожнай з рэспублик.

Для падсписання дакументау аб утварэнни саюзу, з'езд выбрау дэлигацыю.

30 снежня 1922 года першы з'езд саветау у асноуны зацвердзиу праекты дагавора и дэкларацыи аб утварэнни сср, якия с прычыны их надзвычайнай важнасци перадавалися на дадатковы разгляд рэспублики.

5 усебеларуски з'езда саветау адобрыу праект канстытуцыи сср, якая была зацверджана 31 студзеня 1924 года на другим усесаюзным з'ездзе.

2. 21 сакавика 1921 года пастановай цвк бсср было прынята палажэнне аб прадстауництве Беларуси пры урадзе рсфср. Яно стваралася з мэтай каардынацыи дзейнасци и абагульнення практычнай работы органау и устаноу абедзвух рэспублик.

Кирауництва рэспублики уздымала пытанни аб неадпаведнасци иснуючага администрацыйна-тэррытарыяльн дзялення бсср, аб урэзаннасци яе тэррыторыя, якая у гэты час складалася з 6 паветау было Минскай губернии(бабруйскага, барысаускага, игуменскага(з 1923 Чэрвеньскага), мозырскага, минскага и слуцкага). S=52,3 тыс кв км, насельн = 1,544 млн чал.

У сувязи з утварэннем литбел сср и акупацыяй..польскими войсками, вицебская магилеуская и заходния паветы смаленскай губернии адашли да бсср. Тэрыторыя заходняй Беларуси на аснове рыжскаг мирнага дагавора(ад 18 сакавика 1921 года) адыйшла да Польшы.

Летам 1921 года ва урадзе рсфср абмяркоувалася пытанне аб стварэнни адзинага эканамичнага раена, у склад якога уваходзили Вицебская, гомельская, смаленская, брамская губернии и Бсср з цэнтрам у горадз Смаленску.

Урад бсср прапанавау свой праект стварэння адзинага эканамичнага раена за кошт пашырэння тэрыторыи бсср и уключэння у яе склад земляу з пераважным беларуским насельництвам. Практычнае ажыццяуленне гэтага праекта пачалося тольки пасля настойливага патрабавання бсср.

У снежни 1923 года прэзидыум Цвк сср зацвердзиу склад спецыяльнай камисияй, якая разглядала матэрыялы па кожным павеце аб мэтазгоднасци их уваходжанни у склад Беларуси. Уличвалася пры гэтым перавага Бел насельництва.

У вынику першага узбуйнення Бсср у яе склад БЫЛИ ВЕРНУТЫ:

ВИЦЕБСКИ, полацки, сетненски, суражски, гарадоцки, дрысенски, лепельски, аршанския паветы Вицебскай губернии.

У складзе рсфср засталися:

Себежски непельски и вележски паветы Вицебскай губернии.

Были вернуты: климавицки рагачоуски, быхауски, магилеуски, чэрыкауски, чавуски паветы гомельскай губернии.

У складзе рсфср засталися Гомельски и рэчацки паветы Гомельскай губернии.

Были вернуты 18 валасцей горацкага и мсцислаускага паветау смаленскай губернии.

У лютым 1924 года прэзидыум у Цвк рсфср зацвердзиу рашэнне камиссии аб змяненни тэрыторыи Беларуси.

Тэрыторыя павяличвалася больш чым у два разы: S=110,5 кв км, 4,2 млн чалавек.

Вицебская губерния была ликвидавана.

Другая сессия цвк бсср шостага скликання 17 липеня 1924 года адмянила адм-тэр и увяла новае(акруга раен и сельсавет).

Было створана 10 акруг:

Аршанская, Бабруйская, Барысаучкая, Вицебская, Калиненская, Магилеуская, Мазырская, Минская, яполацкая и слуцкая.

У их ваходзили 100 раенау и 202 сельсаветы.

У снежни 1926 года адбылося другое узбуйненне тэрыторыи бсср, у вынику якога:

У склад рэспублики были вернуты Рэчацки и Гомельски паветы, якия потым были перайменаваны у акруги.

Гомельская губерния была ликвидиавана. Тэрыторыя бсср складала цяпер 125,6 тыс кв км., нас 5 млн чалавек.

9 чэрвеня 1927 года были ликвидаваны: Барысауская, Калининская, Рэчыцкая и слуцкая акруги.

26 липеня 1930 года - апошния 6 акруг.

На тэрыторыи бсср засталося тольки раеннае дзяленне.

15 студзеня 1938 года у рэспублицы было уведзена АБЛАСНОЕ. Дзяленне:

Вицебская вобласць уключала 20 раенау, гомельска - 14, магилеуская - 21,минская -20, палесская -15 раенау.

3.1. Навукоуцы вывучаюць наступныя асноуныя напрамки у развицци права бсср у 20-30я гады:

1)пастанова прэзидыума цвк бсср на тэрыторыи бсср уводзилися у дзеянне заканадаучыя акты рсфср:

Крыминальный кодэкс и крыминальна працэсуальный кодэкс рсфср пачали дзейничаць у бсср з 1922 года;

Гк и гпк з 1923 года (дзейничау да 1964);

2)прымалися УЛАСНЫЯ заканадаучыя акты. У красавику 1921 года цвк бсср прыняу пастанову аб пераходзе да харч падатку и аб дазволе свабоднага абмену сельскагаспаадарчай прадукцыи у 3 паветах.

У жниуны 1921 года снк бсср выдау пастанову аб правядзенни гандлю, згодна з якой усим грамадзянам рэспублики, яким споунилася 16 гадоу, дазвалялася весци гандаль прадуктами сельскай гаспадарки.

29 сакавика 1923 года цвк бсср прыняу зямельны кодэкс бсср(уведзены у дзеянне з 15 красавика 1923 года).

Зямля абвяшчалася выключнай дзяржаунай уласнасцю.

Сялянам прадастаулялася права карыстацца ею пры умове вядзення гаспадарки сваей працай, гаварылася аб безтэрминовым карыстанни зямлей и праве сялян выбираць любую форму землекарыстання.

Рэгулявалися пытанни землеулаткавання и парадку вырашэння зямельных спрэчак.

Зямельны кодэкс бсср 1923 года адрознивауся ад аналагичнага зямельнага кодэкса рсфср. Аднак на далучанай да бсср тэрыторыи у вынику пашырэння тэрыторыи бсср працягвау дзейничаць зямельны кодекс рсфср. Таму прэзидыумам цвк быу прыняты новы зямельны кодэкс бсср(быу уведзены у дзеянне на усей тэрыторыя рэспублики з 1 красавика 1925 года.

У 1924 годзе уводзицца у дзеянне лясны кодэкс бсср. У им гаворыцца аб адзиным лясным фонде бсср, аб'яуляецца, што усе дясы и зямельныя плошчы, прызначаныя для пашырэння лясных угоддзяу, з'яуляюцца дзяржаунай уласнасцю.

Лясны кодэкс замацавау цэнтрализанае кираванне лясами.

Были прыняты "папрауча-працоуны кодэкс 1926", "кодэксаб шлюбе сям'и и апецы 1927 год", "водн-мелерацыуны 1927 год", "кодэкс аб ацы(КЗаП) 1929 год".

3) у самих заканадаучых актах рсфср мелася агаворка, што яны дзейничаюць и на тэрыторыи иншых савецких рэспублик.

30 кастрычни 1922 год у цвк рсфср прымали новы кодэкс закощнау аб працы.

У 5 артыкуле гэтага кодэкса гаворыцца аб тым што ен дзейничае и на тэрыторыи инш СР без спец на тое паццвярдженне.

Асноунай прававой формай найму рабочых и служачых на працу з'яуляуся индыыидуальны працоуны дагавор и тольки у выглючных выпадках магло мець месца прыцягненне дапрацоунай павиннасци.

Были паццверджаны нормы аб 8-гадзинным рабочым дни, аб скарачэнни працягласци рабочага дня на падземных работах и галинах прамысловасцей шкодных для здароу'я, на начных работах и для асоб яким няма 18 гадоу.

Прадугледжвалися меры па ахове працы. У кодэксе гаварылася што працоуныя гарантыи могут быць пашыраны у калектыуных дагаворах, заключаных памиж прафсаюзами и администрацыяй дзяржауных прадпрыемствау, або уладальниками прыватных прадпрыемствау.

Асобная глава у КЗаПе была прысвечана прафсаюзам, перад якими были паставлены новыя задачы у сувязи з пераводам у дзяржауныя прадпрыемсвы на гаспадарчы разлив и раборау дзейнасци прыватных прадпрыемствау.

4)у сувязи з утварэннем у 1922 годз ССР, и з прыняццем у 1924 годзе першай агульнасаюзнай канстытуцыи, на тэрыторыи бсср адмяняецца дзеянне заканадаучым актам рсфср и з 1924 года на сср дздейничаюць заканадаучыя акты усяго СССР.

3.2. Потым...

3.3. Крыминальнае права бсср у 20-30 гады

Да увядзення у дзеянне на тэрыторыи бсср кк и кпк рсфср прымянялися розныя заканадаучыя акты:

руководящие начала по уголовному праву рсфср 1919 год(кируючыя пачатки), дэкрэт снк рсфср о борьбе с дезиртирством 1921 и иншыя нарматыуныя акты.

КК рсфср быу уведзены у дзеянне на тэрыторыи рэспублики з 1 липеня 1922 года. Ен меу зваротную силу, так як цвк распаусюдзиу яго дзеянне на усе злачынствы, не разгледжаныя да гэтагу часу у судовым парадку.

Мэтай крыминальнага закона аб'яулялася абаронапрацоуных ад злачынствау и грам небяспечных алемента.

кК складауся з агульнаи и асабливай частак. Усяго 227 артыкулау56 - агульная частка).

У агульнай частцы гаварылася аб межах дзеяння кодэкса аб агульных асновах прымянення пакарання, устанауливалися меры и виды пакаранняу и иншыя меры сацыяльнай абароны, а так сама вызначауся парадак адбывання пакарання.

Асабливая частка уключала 8 глау:

1-дзяржауныя(контр-рэвалюцыйныя и супраць парадку киравання) злачынствы;

2-службовыя злачынствы(должностные);

3-парушэнне правилау аб аддзяленни царквы ад дзяржавы;

4-злачынствы гаспадарчыя;

5-злачынствы супраць жыцця, здароу'я, свабоды и гонару асобы;

6-маемасныя злачынствы;

7-воинския злачынствы;

8-парушэнне правилау, якия ахоували народнае здароу'е, грамадскую бяспеку и публичны парадак.

За учыненне контррэвалюцыйных дзеянняу, бандытызм прадугледжвалася вышэйшая мера пакарання(расстрэл), аднак гэта была часовая.

За раскладанне сацыялистычнай уласнасци, за некаторыя гаспадарчыя и дзяржауныя - пазбауленне воли.

Новыми видами пакарання были: звальненне з пасады, выгнанне за межы рэспублики(тэрминова ци бязтэрминовы). Крымин авдзкахн з 14 гадоу

У верасни з 19.. У кк было унесена: да асоб учыниуш злач да 18 гадой смяротн кара не рпымянаялася.

У студзене 1923 года было унесена змяненне у кк якое на палову знижала пакаранне асобамва узросте ад 14-16 гадой, на 1/3 ва узросте ад 16-18 гадоу. Смяротная кара да цяжарных жанчын забарнялася.

Практыка ссср была: спачатку прыймалися законодательные акты(основы) па кожнай галине права, а потым кожная рэспублика распрацоувала кожная свой кодэкс.

31 кстрычника 1924 года были прыняты саюзныя АГУЛЬНАСАЮЗНЫЯ "основные начала уголовного начала сср" у сувязи з чымпачаласяраспрацоукановага кк бсср, яки быу прыведзены у дзеянне з 15 лютага 1928.

01.11 Гистория

Асновы 1924 года - першая спроба кадыфикацыи крыминальнага заканадауства.

Па крыминальнаму кодэксу 27-га года:

Асноунай задачац крыминальны кодэкс 1928 года личыу судова-прававую абарону сацыялистычнай дзяржавы ад грамадска-небяспечных учынкау шляхам прымянення да правапарушальникау мер сацыяльнага уздзеяння.

Злачынства гэта усякае небяспечнае дзеянне або бяздзейнасць, накираваная супраць савецкага ладу або правапарадку.

Вылучаюць дзве групы злачынствау:

1)накираныя супраць асноу савецкага ладу;

2)усе астатния.

За учыненне злачынства першай групы устанауливалася минимальная мяжа нижей якой суд не мог прызначыць меру пакарання(2-3 года).

За злачынствы другой групы кодэкс прадугледжвау тольки максимальную мэту пакарання.

Меры сацыяльная абароны па КК ссср 1928 года:

1)аб'яуленне ворагампрацоуных с пазбауленнем грамадзянства бсср або иншай саюзнай рэспублики и тым самым грамадзянства савецкага союза з выгнаннем назауседы з дзяржавы;

2)пазбауленне воли са строгай изаляцыяй;

3)пазбауленне воли без строгай изаляцыи;

4)прымусовыя работы без пазбаулення воли;

5)поунае ци частковае пазбауленне правоу;

6)выдаленне(рус:удаление) за межы сср на пэуны тэрмин;

7)сссылка/высылка; В ЧЕМ РАЗНИЦУ ОТ 8-го

8)Звальненне з пасады з забаронай ци без забароны займаць ту ци иншую пасаду;

Забарона займацца той ци иншай дзейнасцю ци промыслам;

9)грамадскае гальбаванне (общественное порицание);

10)канфискацыя усей ци частки маемасци;

11)штраф;

12)перасцярога(предостережение).

За найбольш цяжкия злачынствы якия пагражали асновам савецкага ладу дапускалася прымяненне растрэлу.

У далейшым у кк сср 1928 уносилися змененни и дапауненни.

У студзени 1930 года были уведзены артыкулы, якия прадугледжвали крыминальную адказнасць за слоснае невыкананне пастаноу и правил, якия забяспечвали паспяховую калектывизацыю сельскай гаспадарки(пазаленне воли да 3-х гадоу за высяленнем ци без высялення).

Были уведзены артыкулы "за агитацыю и прапаганду", якая змяшчала заклики да учынення злачынстау, якия перашкаджали правядзенне калектывизацыи сельскай гаспадарки.

Пастановай ЦВК ССР ад 8-га чэрвеня 1934 года у крыминальны кодэкс бсср быу уведзены новы склад злачынства "здрада радзиме", пад якой разумели шпиянаж, выдача ваеннай ци дзяржаунай тайны, пераход на бок ворага, уцеки ци пераход за мяжу. За здраду радзиме прадугледжвался растрэл з канфискацыи маемасци.

7-красавика 1935 года ЦВК(заканадаучы) и СНК(выканаучы) сср устанавили крыминальную адказнасць з 12-игадовага узросту за крадеж, насилле, нанясенне цялесных пашкоджанняу, калецтва, забойства и спробу учынення злачынства.

2-га кастрычника 1937 года ЦВК сср прыняу пастанову аб павиличэнни тэрминау пазбаулення воли за небяспечныя дзяржауныя злачынствы з 10-да 25 гадоу.

У 1938-1940-м гадах прымаецца шэраг пастаноу, якия прадугледжваюць крыминальную адказнасць за грубае парушэнне дисцыплины працы(прагулы, выпуск недабраякаснай прадукцыи), у тым лику за парушэнне вучэбнай дисцыплины ва учэбных .. У якасци пакарання - турэмнае зняволенне ци работы.

Кпк рсфср 1922 пачау дзейничаць на тэрыторыи бсср з 13 липеня 1022 года. Складауся з двух частак(агульнай и асабливай), 6 раздзелау, 32 глау и 481 артыкула, и замацоувал наступныя прынцыпы крыминальнага працэсу:

-галоснасць;

-публичнасць;

-права абвинавачанага на абарону;

-нацыянальная мова судаводства;

-удзел народных засядацеляу;

-калегияльнасць у разглядзе спрау; - Гэтыя праынцыпы пазней значна парушались

30-га сакави 1923 года ЦВК бсср зацвердзиу и 15-га красавика 1923 года увеу дзеянне .. Кпк 23-га года падрабязна рэгламентау падсуднасць и парадак парашэння крыминальных спрау у трыбуналах, удакладниу стадыи опл, пашырыу паунамоцтвы органау дазнання. У сувязи з прыняццеем у 1924 годзе асноу крыминасльнага судаводства тб и саюза рэспублик у сувязи са зменами у судовай систэмя у кпк 23-га года были унесены значныя змяненни и яго пачали разглядаць и гэты кодакс пачали разглядаць як кодэкс 27-га года. У кпк 27-га года аб пашырэнни роли правкуратуры, аб змяненни мер стрымання(пресечение)(выключауся залог, асабистае маемаснае паручыцельства, уводзилася паручыцельства грамадскае и инш), устанауливалася вядзенне крыминальных спрау на бел мове.

Першая агульнасаюзная кадыфикацыя нормай крыминальнага-працэссуальнага пррава.

У 1928-1929 гадах у тэорыи савецкага крыминальнага працэсу атрымали распаусюджванне идэи спрашчэння и паскарэння крыминальнага судаводства и вызвалення яго ад усяких фармальнасцей. Яны прывяли да адмены распарадчых пасяджэнняу суда. Суд атрымау права скарачаць судовае следства, справу весци без удзелу пракурора и адваката. Касацыйнае абскарджанне прыгаворуи падача хадайництва аб памиланни не дапускалися. Рашэнне суда аб прымяненни вышэйшай меры паакарання прывводзилася у выкананне неадкладна.

3.2. Згодна з становай прэзидыума цвк бсср на тэрыторыи бсср з 01.03.1923 быу уведзены грамадзянски кодэкс(ГК) рсфср(дзейничау да 64 года).

Грамадзянски кодэкс 1923 года замацавау агульнае правила неадчужальнасыи дзяржауных прадпрыемствау ва уласнасць прыватных асоб, аднак у сувязи з новай ваеннай палитыкай, пастановай цвк и снк бсср ад 31 студзеня 1925-га года было дазволена адчужэнне прадпрыемствау, якия бяздзейничали. Дзяржауная уласнасць атрымала найбольшую искавую абарону(ПОСМОТРЕТЬ ЧТО ЭТО). Яе можеа было запатрабаваць з любога незаконнага уладання, пры гэтым искавая даунасць не прымянялася.

Аб'яулялися незаконными здзелки, накираваныя на урон для дзяржавы(ущерб государству).