- •Прычыны і асноўныя этапы краху каланіяльнай сістэмы пасля Другой сусветнай вайны
- •Рэформы 1945-1951 гг. У Японіі
- •Галоўныя рысы эканамічнага і палітычнага развіцця Японіі ў 50-я гг. – першай палове 1970-х гг.
- •Эканамічны крызіс 1974-1975 гг. І новыя рысы сацыяльна-эканамічнага развіцця Японіі. Змены ў растаноўцы палітычных сіл у сярэдзіне 70-х – 90-я гг.
- •Ператварэнне Пайднёвай Карэі, Тайваня, Сінгапура, Ганконга ў новыя індустрыяльныя краіны. Змены ў палітычнай сістэме.
- •Філіпіны ў 1945 – пачатку XXI ст.
- •Заваяванне незалежнасци Индыяй. “Курс Нэру”
- •Барацьба за працяг “Курса Нэру”. Палітыка і. Гандзі ў канцы 60-х – 70-я гг. XX ст.
- •Палітыка мадэрнізацыі Індыі ў 80-я – 90-я гг. XX ст. Змены ў растаноўцы палітычных сіл
- •Барацьба дэмакратычнай і аўтарытарнай тэндэнцый у палітычным жыцці краіны Пакістан ў 1947-1971 гг.Аддзяленне Усходняй Бенгаліі. Спробы будаўніцтва “ісламскага сацыялізма” ў 70-я гг.
- •Ваенная дыктатура Зія-уль-Хака. Спроба дэмакратызацыі палітычнага жыцця Пакістана ў канцы 80-х-90-я гг. XX ст. І новы ваенны пераварот.
- •Грамадзянска вайна в Китае 1946 – 1949
- •Пачатак будаўніцтва сацыялізма ў Кітаі. “Вялікі скачок”.
- •Первый этап китайских реформ 78-88гг.Общественно политический кризис 88-89гг.
- •Реформы в 90. 20-21вв.
- •Социалистические страны Индокитая 45-80гг.
- •Реформирование социализма в странах Индокитая.
- •Социалистический эксперимент в Монголии и Северной Корее.
- •Усиление национального движения в Иране в 50-е гг. «Белая Революция».
- •Исламская революция в Иране. Харрактерные черты общественного развития Ирана после революции 79г
- •Революция 78 года. Война в Афганистане в последние десятилетия 20-нач.21 вв.
- •Араба-ізраільскі канфлікт
- •Заваяванне незалежнасці Інданэзіяй. Будаўніцтва нацыянальнага сацыялізма
- •Рэжым Сухарта і яго падзенне
- •Турцыя ў 1945 г. – 70-я гг.
- •Мадэрнізацыя Турцыі ў 80-я – 90-я гг. XX ст. Праблемы палітычнага жыцця.
- •Саудаўская Аравія і Марока як два тыпы манархіі ў арабскім свеце.
- •Эфіопія і Нігерыя як прыклады “сацыялістычнай арыентацыі” і капіталістычнага развіцця ў Афрыцы. Эфиопия.
- •Характэрныя рысы і асноўныя этапы сацыяльна-эканамічнага і палітычнага развіцця краін Трапічнай і Паўднёвай Афрыкі пасля заваявання незалежнасці.
- •Сістэма апартэіда ў пар і яе крушэнне
- •26. Пераварот 1965 г. Станаўленне новай эканамічнай і палітычнай сістэмы ў Інданезіі
Эфіопія і Нігерыя як прыклады “сацыялістычнай арыентацыі” і капіталістычнага развіцця ў Афрыцы. Эфиопия.
Бритиши в 41г типо освобождают от итальяшек и родчиняют независ гос. В 44г. отшивают англичан, император Хайле Селассие I трет с США им за это лаве на восстановление. 55г. конституция – буржуа гос с императорской властью, опора на церковь и армию. Все партии запрещены! Аграрная страна (9 из 10 крест), бомжи – 70$ в год на эфиопа. Промыш херня (400 предприятий). Полезли в долги и 30% бюджета на их погашение. 90% неграмотны. Недовольство в армии – попытки переворота 60, 64, 66, 69г. 74г. пик – 7 марта всеобщая забастовка (100 тыс чел), рулит Координационный комитет вооруж сил (ККВС) или «Дерг», лидер Хайле Мариам. Сместили императора, а в75г он ваще здох (отравили?). ККВС=>ВВАС (Времен Военно Админст Совет). Социалистическая Эфиопия. Национализация, аграрная реформа. 78г. война с Сомали, Эритрия (91г. независимость). Этнические конфликты Фронт Освобождения Оромно, НародныйФО Таграй и др сепаратисты свергли Мариама. К власти в стране пришла группа вождей повстанцев, по убеждениям марксистов крайне левого толка, начинавших как сторонники Энвера Ходжи, затем сменившая идеологическую ориентацию на более либеральную. Страну с тех пор бессменно возглавляет представитель этой группировки Мелес Зенауи, сперва в качестве президента, потом, после введения парламентской республики, как премьер-министр. Смысл: савок рухнул и песдец социализму.
Нигерия
47г право на самоуправление от Англии. регионально-этнических полити партии: «Национальный совет Нигерии и Камеруна» (НСНК) опирался на игбо восточной Нигерии. «Группа действия» (ГД) пользовалась популярностью среди йоруба на западе. Хауса на севере поддерживали «Северный народный конгресс» (СНК). Конституция 1954 года усилила позиции регионов. 1 окт 60г Нигерия стала независимым государством, а в 63г провозглашена республикой. 1-е прав-во независимой Н. возглавил Абубакар Тафава Балева, (интересы йоруба). Президент - Ннамди Азикиве. В янв 66г группа офицеров-игбо военный переворот. Обитатели северной части страны сочли переворот угрозой своим интересам, и по всей стране вспыхнули межэтнические столкновения. В конце июля военные части, состоящие из солдат северян, совершили новый военный переворот. Главой государства стал подполковник Якубу Говон. На севере возобновились преследования игбо, были убиты тысячи человек, что привело к массовому бегству игбо на восток, их попыткам создать государство Биафра и гражданской войне 1967-70. партии запрещены в 1966-1978, 1984-1989 и 1993-1998г. 75г Говон был свергнут группой офицеров под руководством Мурталы Мухаммеда. Мухаммед был убит в феврале 76 г. власть гражданскому правительству, которое возглавил Шеху Шагари. В 1983 году администрацию Шагари, погрязшую в коррупции и непотизме, сместила новая группа военных. 93г. выборы, выиграл Абиоле, этническ йоруба, военные, в основном представители северных этносов, отказались его признать. АК-47 там все решает!
32