- •Makroekonomia
- •I przedmiot ekonomii I jej klasyfikacja
- •5 Podstawowych filarów charakteryzujących gospodarkę rynkową:
- •V ruch okrężny w gospodarce
- •IV produkcja
- •VI produkt krajowy brutto. Dochód narodowy.
- •VIII system pieniężno - kredytowy
- •IX inflacja
- •X system finansowy państwa
- •XII handel zagraniczny
- •Instrumenty polityki handlowej:
- •X III rynek pracy
- •36 All rights reserved
Instrumenty polityki handlowej:
wolny handel – to całkowicie nieskrępowana wymiana międzynarodowa, związana z koncepcja liberalizmu gospodarczego, oznacza, że największe korzyści z MPP zostaną osiągnięte przez wolna konkurencję, niezależną od producentów o konsumentów, a interwencja państwa powoduje jedynie szkody. Układ GATT – Układ Ogólny w Sprawie Ceł i Handlu; WHO – Światowa Organizacja Handlu;
protekcjonizm – to oddziaływanie na międzynarodową wymianę dóbr / usług. Celem polityki protekcjonizmu jest podniesienie konkurencyjności towarów na rynkach obcych, zmniejszenie konkurencyjności na rynku wewnętrznym.
Formami protekcjonizmu są:
- wprowadzenie ograniczeń ilościowych lub ceł;
- stosowanie przez państwo różnorodnych środków popieranie eksportu, np. w postaci promocji, reklamy, organizowania targów, preferowania określonych towarów charakterystycznych dla danego kraju (np. w Polsce – oscypki).
X III rynek pracy
ZATRUDNIENIE – to w szerokim zakresie praca, zajęcie, czynność; w wąskim – praca osób, których stosunek do pracodawcy oparty jest na umowie najmu, mianowania lub współużytkowania środków produkcji.
Zatrudnienie jako kategoria makroekonomiczna charakteryzuje się złożonością , które wynikają z następujących warunków i przyczyn:
Uwarunkowanie demograficzne – wpływają bezpośrednio na wielkość i strukturę zasobów siły roboczej (rodność, umieralność, przyrost naturalny, emigracja, imigracja).
Uwarunkowania społeczne – są warunkiem polityki społecznej (czas pracy, świadczenia społeczne, renty, emerytury, edukacja, bezrobocie) oraz poziomu postępu społecznego (praca dla siebie, w grupach, zespołach).
Uwarunkowania ekonomiczne – poziom i struktura dochodu narodowego (część konsumowana i akumulowana) określają poziom absorpcji zatrudnienia; zatrudnienie to najważniejszy czynnik produkcji, Z (zatrudnienie) jako źródło popytu efektywnego.
GOSPODAROWANIE SIŁĄ ROBOCZA POLEGA NA:
Przygotowaniu do pracy (kształcenie, kwalifikacje).
Wykonywanie pracy (wynik to dobra i usługi).
Użytkowanie rezultatów pracy (płaca, zakup dóbr i usług).
Układ CZŁOWIEK – PRACA – ŻYCIE W RODZINIE zależy od wzajemnych stosunków:
siły roboczej i środków produkcji (skuteczność i efektywność uzyskania dóbr i usług);
siły roboczej i całego społeczeństwa;
siły roboczej zatrudnionej i pozostałej ludności; proporcje podziału efektów na potrzeby bieżące i przyszłe.
PODAŻ SIŁY ROBOCZEJ – to określona liczna ludzi w wieku zdolności do pracy i taka zdolność mających, gotowa podjąć za oferowaną płacę w określonym czasie na danym rynku pracy.
POPYT NA SIŁĘ ROBOCZĄ – to określona liczba ludności w wieku zdolności do pracy i taką zdolność mających, na która jest zapotrzebowanie przy danej cenie w określonym czasie ze strony pracodawców.
BEZROBOCIE – bezrobotni to ludzie w wieku zdolności do pracy i mających tę zdolność, ale z różnych powodów nie mogących znaleźć pracy.
Bezrobocie frykcyjne (przejściowe) – jest to rezultat ruchu zatrudnionych na rynku pracy, ludzie zmieniają zakłady pracy, przenoszą się do innej miejscowości, więc przez pewien krótki okres pozostają bezrobotni.
coraz częściej uwzględnia się i coraz większy nacisk kładzie na środowisko naturalne; zewnętrznym tego wyrazem są tzw. koszty zewnętrzne, występujące szczególnie w transporcie; ich wpływ na środowisko jest bardzo znaczący; np. zanieczyszczenie różnymi gazami powietrza i atmosfery (tlenki węgla, siarki, ołowiu), wypadki (głównie drogowe powodujące ogromne straty w ludziach, a także następstwa ekonomiczne – renty); hałas (np. samoloty); koszty tzw. kongestii (zatłoczenia) – centra wielkich aglomeracji, przejścia graniczne-głównie przewóz ładunków; terenochłonność;