- •2. Сістэма мсфо
- •3. Дзяржаўная праграма пераходу на міжнародныя стандарты фінансавай справаздачнасці ў Рэспубліцы Беларусь
- •4.Фундаментальныя канцэпцыі падрыхтоўкі і падачы фінансавай справаздачнасці
- •5. Дапушчэнне безупыннай дзейнасці арганізацыі і прынцып налічэнняў як канцэптуальная аснова міжнародных стандартаў фінансавай справаздачнасці
- •6. Метады ацэнкі актываў і абавязацельстваў, рэкамендаваныя міжнароднымі стандартамі
- •7. Прычыны выкарыстання для ацэнкі актываў і абавязацельстваў дыскантаванай вартасці
- •8. Ацэнка па справядлівай вартасці і яе выкарыстанне ў міжнароднай практыцы рахункаводства
- •9. Спосабы пераўтварэння фінансавай справаздачнасці ў фармат міжнародных стандартаў і атрыманне дадатковай інфармацыі для трансфармацыі рахунковага балансу
- •10. Варыянты трансфармацыі фінансавай справаздачнасці ў фармат міжнародных стандартаў
- •11.Метадычныя і арганізацыйныя асновы канверсіі фінансавай справаздачнасці
- •12. Структура трансляцыйнага плана рахункаў для трансфармацыі фінансавай справаздачнасці і рахункі для адлюстравання актываў, якія адпавядаюць патрабаванням міжнародных стандартаў
- •13 Рэкласіфікацыя рахункаў актываў, для трансфармацыі балансавай справаздачы ў фармат міжнародных стандартаў
- •14. Рэкласіфікацыя рахункаў абавязацельстваў і капіталу для трансфармацыі балансавай справаздачы ў фармат міжнародных стандартаў
- •15. Агульная характарыстыка міжнароднага стандарту ias-1 Падача фінансавай справаздачнасці
- •16. Міжнародны стандарт ifrs-1 “Прыняцце міжнародных стандартаў фінансавай справаздачнасці ўпершыню: мэта і асноўныя палажэнні”
- •17. Працэдура трансфармацыі фінансавай справаздачнасці ў фармат міжнародных стандартаў
- •18. Рабочыя дакументы трансфармацыі фінансавай справаздачнасці ў фармат міжнародных стандартаў
- •19. Структура трансляцыйнага плана рахункаў для трансфармацыі фінансавай справаздачнасці і рахункі для адлюстравання актываў, якія адпавядаюць патрабаванням міжнародных стандартаў
- •20. Асаблівасці трансфармацыі фінансавай справаздачнасці дыграфічным метадам
- •21.Уліковая палітыка ў сістэме міжнародных стандартаў фінансавай справаздачнасці
- •22. Класіфікацыя запасаў і адаптацыя рахункаў для іх уліку да патрабаванняў міжнародных стандартаў
- •23. Метадалагічныя асновы вызначэння велічыні выдаткаў, падлеглых прызнанню ў якасці актываў
- •24. Мэты і прыярытэты, вызначаныя Саветам па міжнародных стандартах фінансавай справаздачнасці, у дачыненні да ўліку запасаў
- •25. Рэкамендаваныя стандартам ias-2 “Запасы” спосабы вызначэння сабекошту скарыстаных матэрыялаў і рэалізаванай прадукцыі
- •26. Абмежаванні свабоды выбару метадаў ацэнкі запасаў, прадугледжаныя міжнароднымі стандартамі
- •27.Каэфіцыентны спосаб выдзялення пастаянных і пераменных выдаткаў, іншыя выдаткі, панесеныя для забеспячэння бягучага месцазнаходжання і стану запасаў
- •28. Карэкціровачныя разлікі, рэкласіфікацыйныя і трансфармацыйныя праводкі, абумоўленыя рознымі падыходамі да вызначэння сабекошту запасаў у айчынным і міжнародным уліку
- •29. Сутнасць перыядычнай сістэмы і яе варыянты на аснове метадаў фіфо і сярэднеўзважанай вартасці
- •30. Сутнасць безупыннай сістэмы і методыка вызначэння слізготнага сабекошту запасаў
- •31. Айчынныя мадэли улику запасау , их недахопы и прапановы дасканалення
- •32. Расходы на фінансаванне і працэнты па крэдытах і пазыках у сабекошце запасаў: айчынны і міжнародны падыходы, методыка трансфармацыі паказчыкаў справаздачнасці
- •33. Міжнародны метад уліку “выдаткі-выпуск” і наменклатура рахункаў эканамічных элементаў выдаткаў
- •34. Рэкласіфікацыя выдаткаў, адлюстраваных на рахунках для іх уліку па прызначэнні ўнутры арганізацыі, у наменклатуру рахункаў эканамічных элементаў
- •35. Канверсія ўліку запасаў у фармат міжнародных стандартаў па метадзе “выдаткі-выпуск”
- •36. Інтэграваная канцэпцыя ўліку выдаткаў на вытворчасць і рэалізацыю прадукцыі, работ і паслуг
- •37. Абясцэньванне запасаў і іх адлюстраванне ў рахункаводстве
- •38. Прызнанне і першапачатковая ацэнка асноўных сродкаў
- •39. Амартызацыя асноўных сродкаў: падыход Савета па міжнародных стандартах фінансавай справаздачнасці
- •40.Метады налічэння амартызацыі і яе адлюстраванне ў рахункаводстве
- •41.Сутнасць мадэлей ўліку асноўных сродкаў па першапачатковай і пераацэненай вартасцях
- •42. Метад прапарцыянальнага змянення назапашанай амартызацыі пасля пераацэнкі асноўных сродкаў
- •43.Метад спісання назапашанай амартызацыі пасля пераацэнкі асноўных сродкаў
- •44.Спыненне прызнання асноўных сродкаў, асаблівасці ўліку і раскрыцця інфармацыі аб доўгатэрміновых актывах, прызначаных для продажу
- •45. Карэкціроўка фінансавай справаздачнасці айчынных арганізацый пры яе трансфармацыі ў фармат міжнародных стандартаў на велічыні амартызацыйных разыходжанняў
- •46. Патрабаванні стандарту ias-16 “Асноўныя сродкі” да раскрыцця інфармацыі ў фінансавай справаздачнасці
- •47. Працэдура тэсціравання актываў на абясцэньванне і методыка вызначэння магчымай сумы кампенсацыі
- •48. Прызнанне страт ад абясцэньвання асноўных сродкаў і парадак іх адлюстравання ў рахункаводстве
- •1 Прафесійныя арганізацыі бухгалтараў
35. Канверсія ўліку запасаў у фармат міжнародных стандартаў па метадзе “выдаткі-выпуск”
Особенностью учета материалов по методу "затраты- выпуск " является то, что в течение отчетного периода на счетах отражаются только расходы на приобретение материальных ценностей . Наличие материалов и сырья определяется только 1 раз после окончания отчетного периода путем проведения инвентаризаций . Поскольку на увеличение материальных затрат в течение отчетного периода были списаны все закупленные сырье и материалы , то для правильного определения финансового результата величину материальных затрат необходимо откорректировать на изменение запасов сырья и материалов на конец отчетного периода по сравнению с их наличием на начало этого периода. Корректировка материальных затрат на уменьшение или увеличение остатков сырья и материалов а также выпуску организации на изменение запасов продукции на складах и незавершенного производства в цехах , позволяет отказаться от трудоемких расчетов для определения фактической себестоимости отгруженной и реализованной продукции. Для этого по состоянию на конец отчетного периода проводится инвентаризация незавершенного производства. Выявленные после проведения инвентаризации остатки продукции , оцениваются по сумме фактических затрат , в состав которых входит стоимость использованных материалов и расходы на обработку. Остатки нереализованной продукции на конец отчетного периода также определяются с помощью инвентаризации, которые оцениваются по фактической себестоимости. Общеметодический подход учета затрат по экономическим элементам следующий. По дебету счетов отражаются величины соответствующих элементов затрат. Аналитический учет экономических элементов затрат должен обеспечить полученную информацию в разрезе, необходимой для целей управления. По прямым затратам аналитический учет необходимо вести по видам продукции, работ и услуг, а по косвенным - в разрезе структурных подразделений. Сделанные в течение месяца расходы отражаются на счетах их экономических элементов независимо от того, к какому виду деятельности и к которому отчетному периоду они относятся. Корректировка выпуска предприятия на изменение запасов продукции на складах и незавершенного производства в цехах, а также расходов на производственное потребление на изменение запасов сырья и материалов позволяет отказаться от трудоемких расчетов для определения фактической себестоимости отгруженной и реализованной продукции. Поскольку для определения операционной прибыли отсутствует потребность в выполнении сложных расчетов по определению фактической себестоимости реализованной продукции, метод "затраты - выпуск" определяет условия для исчисления прибыли от реализации продукции в начале следующего за отчетным месяца, что дает возможность более оперативно принимать управленческие решения. Для этого по состоянию на конец отчетного периода проводится инвентаризация незавершенного производства. Выявленные после проведения инвентаризации остатки продукции, не прошедшей технологию полного цикла производства, оцениваются по сумме фактических затрат, в состав которых входит стоимость использованных материалов и расходы на обработку.