- •2. Сістэма мсфо
- •3. Дзяржаўная праграма пераходу на міжнародныя стандарты фінансавай справаздачнасці ў Рэспубліцы Беларусь
- •4.Фундаментальныя канцэпцыі падрыхтоўкі і падачы фінансавай справаздачнасці
- •5. Дапушчэнне безупыннай дзейнасці арганізацыі і прынцып налічэнняў як канцэптуальная аснова міжнародных стандартаў фінансавай справаздачнасці
- •6. Метады ацэнкі актываў і абавязацельстваў, рэкамендаваныя міжнароднымі стандартамі
- •7. Прычыны выкарыстання для ацэнкі актываў і абавязацельстваў дыскантаванай вартасці
- •8. Ацэнка па справядлівай вартасці і яе выкарыстанне ў міжнароднай практыцы рахункаводства
- •9. Спосабы пераўтварэння фінансавай справаздачнасці ў фармат міжнародных стандартаў і атрыманне дадатковай інфармацыі для трансфармацыі рахунковага балансу
- •10. Варыянты трансфармацыі фінансавай справаздачнасці ў фармат міжнародных стандартаў
- •11.Метадычныя і арганізацыйныя асновы канверсіі фінансавай справаздачнасці
- •12. Структура трансляцыйнага плана рахункаў для трансфармацыі фінансавай справаздачнасці і рахункі для адлюстравання актываў, якія адпавядаюць патрабаванням міжнародных стандартаў
- •13 Рэкласіфікацыя рахункаў актываў, для трансфармацыі балансавай справаздачы ў фармат міжнародных стандартаў
- •14. Рэкласіфікацыя рахункаў абавязацельстваў і капіталу для трансфармацыі балансавай справаздачы ў фармат міжнародных стандартаў
- •15. Агульная характарыстыка міжнароднага стандарту ias-1 Падача фінансавай справаздачнасці
- •16. Міжнародны стандарт ifrs-1 “Прыняцце міжнародных стандартаў фінансавай справаздачнасці ўпершыню: мэта і асноўныя палажэнні”
- •17. Працэдура трансфармацыі фінансавай справаздачнасці ў фармат міжнародных стандартаў
- •18. Рабочыя дакументы трансфармацыі фінансавай справаздачнасці ў фармат міжнародных стандартаў
- •19. Структура трансляцыйнага плана рахункаў для трансфармацыі фінансавай справаздачнасці і рахункі для адлюстравання актываў, якія адпавядаюць патрабаванням міжнародных стандартаў
- •20. Асаблівасці трансфармацыі фінансавай справаздачнасці дыграфічным метадам
- •21.Уліковая палітыка ў сістэме міжнародных стандартаў фінансавай справаздачнасці
- •22. Класіфікацыя запасаў і адаптацыя рахункаў для іх уліку да патрабаванняў міжнародных стандартаў
- •23. Метадалагічныя асновы вызначэння велічыні выдаткаў, падлеглых прызнанню ў якасці актываў
- •24. Мэты і прыярытэты, вызначаныя Саветам па міжнародных стандартах фінансавай справаздачнасці, у дачыненні да ўліку запасаў
- •25. Рэкамендаваныя стандартам ias-2 “Запасы” спосабы вызначэння сабекошту скарыстаных матэрыялаў і рэалізаванай прадукцыі
- •26. Абмежаванні свабоды выбару метадаў ацэнкі запасаў, прадугледжаныя міжнароднымі стандартамі
- •27.Каэфіцыентны спосаб выдзялення пастаянных і пераменных выдаткаў, іншыя выдаткі, панесеныя для забеспячэння бягучага месцазнаходжання і стану запасаў
- •28. Карэкціровачныя разлікі, рэкласіфікацыйныя і трансфармацыйныя праводкі, абумоўленыя рознымі падыходамі да вызначэння сабекошту запасаў у айчынным і міжнародным уліку
- •29. Сутнасць перыядычнай сістэмы і яе варыянты на аснове метадаў фіфо і сярэднеўзважанай вартасці
- •30. Сутнасць безупыннай сістэмы і методыка вызначэння слізготнага сабекошту запасаў
- •31. Айчынныя мадэли улику запасау , их недахопы и прапановы дасканалення
- •32. Расходы на фінансаванне і працэнты па крэдытах і пазыках у сабекошце запасаў: айчынны і міжнародны падыходы, методыка трансфармацыі паказчыкаў справаздачнасці
- •33. Міжнародны метад уліку “выдаткі-выпуск” і наменклатура рахункаў эканамічных элементаў выдаткаў
- •34. Рэкласіфікацыя выдаткаў, адлюстраваных на рахунках для іх уліку па прызначэнні ўнутры арганізацыі, у наменклатуру рахункаў эканамічных элементаў
- •35. Канверсія ўліку запасаў у фармат міжнародных стандартаў па метадзе “выдаткі-выпуск”
- •36. Інтэграваная канцэпцыя ўліку выдаткаў на вытворчасць і рэалізацыю прадукцыі, работ і паслуг
- •37. Абясцэньванне запасаў і іх адлюстраванне ў рахункаводстве
- •38. Прызнанне і першапачатковая ацэнка асноўных сродкаў
- •39. Амартызацыя асноўных сродкаў: падыход Савета па міжнародных стандартах фінансавай справаздачнасці
- •40.Метады налічэння амартызацыі і яе адлюстраванне ў рахункаводстве
- •41.Сутнасць мадэлей ўліку асноўных сродкаў па першапачатковай і пераацэненай вартасцях
- •42. Метад прапарцыянальнага змянення назапашанай амартызацыі пасля пераацэнкі асноўных сродкаў
- •43.Метад спісання назапашанай амартызацыі пасля пераацэнкі асноўных сродкаў
- •44.Спыненне прызнання асноўных сродкаў, асаблівасці ўліку і раскрыцця інфармацыі аб доўгатэрміновых актывах, прызначаных для продажу
- •45. Карэкціроўка фінансавай справаздачнасці айчынных арганізацый пры яе трансфармацыі ў фармат міжнародных стандартаў на велічыні амартызацыйных разыходжанняў
- •46. Патрабаванні стандарту ias-16 “Асноўныя сродкі” да раскрыцця інфармацыі ў фінансавай справаздачнасці
- •47. Працэдура тэсціравання актываў на абясцэньванне і методыка вызначэння магчымай сумы кампенсацыі
- •48. Прызнанне страт ад абясцэньвання асноўных сродкаў і парадак іх адлюстравання ў рахункаводстве
- •1 Прафесійныя арганізацыі бухгалтараў
4.Фундаментальныя канцэпцыі падрыхтоўкі і падачы фінансавай справаздачнасці
Теоретической основой МС ФО является документ который называется Принципы подготовки и подачи ФО. Этот документ является важным компонентом системы МС . Однако МС он не является. В указанном документе представлены основные концепции , на которых основывается составление и подача ФО внешним пользователем. Указанные принципы имеют структуру введение, цель ФО, элементы ФО, признание элементов ФО, оценка элементов ФО, концепции капитала и его сбережения. Целью принципов подготовки и подачи ФО является образование общетеоретической базы для разработки ФО. Стандарты не указывают организации как надо вести счета , какую выбрать форму бух.учёта или ФО . Они только предписывают те, основные показатели , которые субъекты хозяйствования обязательно должны раскрывать в своей ФО, каким путём организация получит эти показатели для стандартов является неважным .Они описывают не все известные методы учёта, а только те , которые наиболее расспостронены во всемирной практике ведения бух. учёта. При этом в стандартах приводятся как минимум 2 метода ведения учёта того или иного объекта . Один с них является основным , а остальные альтернативными. В основе использования МС лежит добровольное их использование в учётной политике , разработанной непосредственно организацией. Это во первых соответствует порядку ведения учёта в странах , где бухгалтерский учёт не регулируется органами государственной власти. Однако в РБ , России , Германии бух. учёт регулируется законодательными документами .Поэтому в таких странах основой использования МС является их признание государственными органами власти. Однако в любом случае для допуска ценных бумаг крупных компаний в белютни МФБ требуется подача ФО в соответствии с требованиями МС. Межд. Организации больше доверяют ФО составленной на основе положений МС. Эти обстоятельства обуславливают необходимость трансформации ФО составленной на национальных стандартах в форматах МС.
5. Дапушчэнне безупыннай дзейнасці арганізацыі і прынцып налічэнняў як канцэптуальная аснова міжнародных стандартаў фінансавай справаздачнасці
Для методологии бухг.учёта наиболее важное значение имеют следующие допущения: имущественная обособленность организации; безубыточная деятельность организации; стабильность валюты; временная идентификация фактов хозяйственной жизни; потребность и полезность информации для любых потенциальных пользователей. Перечисленные допущения не обязательно должны быть в учётной политике организации . . Однако при ведении учёта и составлении отчетности допускает отход от указанных допущений . Их причины обязательно должны раскрываться как в приказе о учетной политике , так и в разъяснениях к ФО. Из перечисленных допущений важное значение Совет по МС придаёт допущению безубыточная деятельность организации. Понятие безубыточная деятельности организации означает , что организация будет продолжать свою деятельность в будущем , а предпосылки банкротства отсутствуют. На основе этого допущения в балансе имущество организации оценивается не по цене возможной реализации , а по фактической стоимости ее приобретения . Вторым важным принципом является принцип начислений . В соответствии с этим принципом доходы и расходы признаются в бухгалтерии в момент возникновения прав на их получение или обязательств оплаты , хотя наличными они еще не полученные или не выплачены . Этот принцип оказывает значительное влияние на величину прибыли , которая подлежит налогообложению , как правило, в сторону завышения. По этой причине он противоречит принципу бух.учёта - принципу консерватизма. Этот принцип в отношении финансового результата означает предугадывание не прибыли , а убытков. Это значит , что бухгалтер должен показывать в учёте потери тогда , когда возникла только угроза их нанесения . А прибыль – тогда когда она фактически получена. По этой причине в некоторых системах учета инфляции отказываются от использования принципа учета по методу начислений. Принципам , альтернативным принципу учета по методу начислений , является принцип денежного потока .Принцип денежного потока позволяет более реально определить финансовым результат , подлежащий налогообложению . Однако он перекладывает недостатки хозяйственной деятельности организаций на государственный бюджет . Поэтому рекомендации Совета по МС основываются на принципе реализации , согласно которому доходы или прибыль признаются только тогда , когда они фактически получены путем реализации.