- •2. Сістэма мсфо
- •3. Дзяржаўная праграма пераходу на міжнародныя стандарты фінансавай справаздачнасці ў Рэспубліцы Беларусь
- •4.Фундаментальныя канцэпцыі падрыхтоўкі і падачы фінансавай справаздачнасці
- •5. Дапушчэнне безупыннай дзейнасці арганізацыі і прынцып налічэнняў як канцэптуальная аснова міжнародных стандартаў фінансавай справаздачнасці
- •6. Метады ацэнкі актываў і абавязацельстваў, рэкамендаваныя міжнароднымі стандартамі
- •7. Прычыны выкарыстання для ацэнкі актываў і абавязацельстваў дыскантаванай вартасці
- •8. Ацэнка па справядлівай вартасці і яе выкарыстанне ў міжнароднай практыцы рахункаводства
- •9. Спосабы пераўтварэння фінансавай справаздачнасці ў фармат міжнародных стандартаў і атрыманне дадатковай інфармацыі для трансфармацыі рахунковага балансу
- •10. Варыянты трансфармацыі фінансавай справаздачнасці ў фармат міжнародных стандартаў
- •11.Метадычныя і арганізацыйныя асновы канверсіі фінансавай справаздачнасці
- •12. Структура трансляцыйнага плана рахункаў для трансфармацыі фінансавай справаздачнасці і рахункі для адлюстравання актываў, якія адпавядаюць патрабаванням міжнародных стандартаў
- •13 Рэкласіфікацыя рахункаў актываў, для трансфармацыі балансавай справаздачы ў фармат міжнародных стандартаў
- •14. Рэкласіфікацыя рахункаў абавязацельстваў і капіталу для трансфармацыі балансавай справаздачы ў фармат міжнародных стандартаў
- •15. Агульная характарыстыка міжнароднага стандарту ias-1 Падача фінансавай справаздачнасці
- •16. Міжнародны стандарт ifrs-1 “Прыняцце міжнародных стандартаў фінансавай справаздачнасці ўпершыню: мэта і асноўныя палажэнні”
- •17. Працэдура трансфармацыі фінансавай справаздачнасці ў фармат міжнародных стандартаў
- •18. Рабочыя дакументы трансфармацыі фінансавай справаздачнасці ў фармат міжнародных стандартаў
- •19. Структура трансляцыйнага плана рахункаў для трансфармацыі фінансавай справаздачнасці і рахункі для адлюстравання актываў, якія адпавядаюць патрабаванням міжнародных стандартаў
- •20. Асаблівасці трансфармацыі фінансавай справаздачнасці дыграфічным метадам
- •21.Уліковая палітыка ў сістэме міжнародных стандартаў фінансавай справаздачнасці
- •22. Класіфікацыя запасаў і адаптацыя рахункаў для іх уліку да патрабаванняў міжнародных стандартаў
- •23. Метадалагічныя асновы вызначэння велічыні выдаткаў, падлеглых прызнанню ў якасці актываў
- •24. Мэты і прыярытэты, вызначаныя Саветам па міжнародных стандартах фінансавай справаздачнасці, у дачыненні да ўліку запасаў
- •25. Рэкамендаваныя стандартам ias-2 “Запасы” спосабы вызначэння сабекошту скарыстаных матэрыялаў і рэалізаванай прадукцыі
- •26. Абмежаванні свабоды выбару метадаў ацэнкі запасаў, прадугледжаныя міжнароднымі стандартамі
- •27.Каэфіцыентны спосаб выдзялення пастаянных і пераменных выдаткаў, іншыя выдаткі, панесеныя для забеспячэння бягучага месцазнаходжання і стану запасаў
- •28. Карэкціровачныя разлікі, рэкласіфікацыйныя і трансфармацыйныя праводкі, абумоўленыя рознымі падыходамі да вызначэння сабекошту запасаў у айчынным і міжнародным уліку
- •29. Сутнасць перыядычнай сістэмы і яе варыянты на аснове метадаў фіфо і сярэднеўзважанай вартасці
- •30. Сутнасць безупыннай сістэмы і методыка вызначэння слізготнага сабекошту запасаў
- •31. Айчынныя мадэли улику запасау , их недахопы и прапановы дасканалення
- •32. Расходы на фінансаванне і працэнты па крэдытах і пазыках у сабекошце запасаў: айчынны і міжнародны падыходы, методыка трансфармацыі паказчыкаў справаздачнасці
- •33. Міжнародны метад уліку “выдаткі-выпуск” і наменклатура рахункаў эканамічных элементаў выдаткаў
- •34. Рэкласіфікацыя выдаткаў, адлюстраваных на рахунках для іх уліку па прызначэнні ўнутры арганізацыі, у наменклатуру рахункаў эканамічных элементаў
- •35. Канверсія ўліку запасаў у фармат міжнародных стандартаў па метадзе “выдаткі-выпуск”
- •36. Інтэграваная канцэпцыя ўліку выдаткаў на вытворчасць і рэалізацыю прадукцыі, работ і паслуг
- •37. Абясцэньванне запасаў і іх адлюстраванне ў рахункаводстве
- •38. Прызнанне і першапачатковая ацэнка асноўных сродкаў
- •39. Амартызацыя асноўных сродкаў: падыход Савета па міжнародных стандартах фінансавай справаздачнасці
- •40.Метады налічэння амартызацыі і яе адлюстраванне ў рахункаводстве
- •41.Сутнасць мадэлей ўліку асноўных сродкаў па першапачатковай і пераацэненай вартасцях
- •42. Метад прапарцыянальнага змянення назапашанай амартызацыі пасля пераацэнкі асноўных сродкаў
- •43.Метад спісання назапашанай амартызацыі пасля пераацэнкі асноўных сродкаў
- •44.Спыненне прызнання асноўных сродкаў, асаблівасці ўліку і раскрыцця інфармацыі аб доўгатэрміновых актывах, прызначаных для продажу
- •45. Карэкціроўка фінансавай справаздачнасці айчынных арганізацый пры яе трансфармацыі ў фармат міжнародных стандартаў на велічыні амартызацыйных разыходжанняў
- •46. Патрабаванні стандарту ias-16 “Асноўныя сродкі” да раскрыцця інфармацыі ў фінансавай справаздачнасці
- •47. Працэдура тэсціравання актываў на абясцэньванне і методыка вызначэння магчымай сумы кампенсацыі
- •48. Прызнанне страт ад абясцэньвання асноўных сродкаў і парадак іх адлюстравання ў рахункаводстве
- •1 Прафесійныя арганізацыі бухгалтараў
6. Метады ацэнкі актываў і абавязацельстваў, рэкамендаваныя міжнароднымі стандартамі
Для оценки активов и обязательств международные стандарты рекомедуют 5 видов оценки: 1 фактическая стоимость приобретения;2 восстановительная стоимость; 3 возможная цена продажи; 4 дисконтированная стоимость; 5 справедливая стоимость. В национальной практике ведения учёта наиболее распространена фактическая стоимость приобретения активов. Такая оценка представляет собой цену приобретения + затраты на доставку активов на место и подготовку к использованию актива. В английской практике такая оценка называется исторической оценкой. Поскольку в условиях инфляции фактическая стоимость приобретения активов, которая долгое время находится в запасе или в эксплуатации не соответствует действительности возникает необходимость перехода от исторической их оценки к реальной оценке. Для этой цели используется текущая восстановительная стоимость или возможная стоимость реализации. Термин восстановительная стоимость больше относится к основным средствам . Оценка основных средств , которая получается по РБ в результате их переоценки не в полной мере соответствует требованиям стандарта ias-16 ( ос) до установления их восстановительной стоимости. Поскольку установленные индексы переоценки не соответствуют рыночной стоимости замены аналогичных объектов . Возможная цена реализации- это предполагаемая цена реализации наличного актива в нормальных условиях на данный момент. В отличии от восстановительной стоимости, которая показывает сколько необходимо потратить денег на покупку аналогичного актива , возможная цена реализации показывает сколько можно получить денег от реализации актива при нормальном ходе дел. Для оценки по возможной цене реализации применяются средние рыночные цены сделок по данному товару в конкретный период времени. Могут использоваться биржевые и другие цены реализации. Оборотные активы в международном учёте рекомендуется оценивать по наименьшей цене выбранной с их фактической себестоимости и цены реализации. Дисконтированная стоимость представляет собой расчётную величину , которая характеризует стоимость денег во время , когда мы имеем дело с активами и обязательствами , реализация или погашение которых планируется после окончания нескольких отчётных периодов.Справедливая стоимость – это сумма денежных средств , достаточная для приобретения активов или исполнения обязательств при осуществлении сделки между хорошо информированными независимыми сторонами , которые действительно желают провести сделку.
7. Прычыны выкарыстання для ацэнкі актываў і абавязацельстваў дыскантаванай вартасці
Дисконтированная стоимость представляет собой расчётную величину , которая характеризует стоимость денег во время , когда мы имеем дело с активами и обязательствами , реализация или погашение которых планируется после окончания нескольких отчётных периодов. Их номинальная стоимость на данный момент может отличаться от реальной стоимости. Обусловлено это инфляцией. Поэтому с целью подачи в ФО наиболее правдивой информации об активах и обязательствах МС рекомендуют использовать оценку по дисконтированной стоимости. Особенно это касается финансовых активов и обязательств. Дисконтированная стоимость – это сумма будущих поступлений или расходов приведённых до настоящего момента по выбранной процентной ставке на основе формулы сложенных процентов. Дисконтированная стоимость рассчитывается как разность между приведёнными на настоящее время будущими поступлениями дохода., инвестиционными и эксплуатационными убытками. Будущая стоимость представляет собой сумму, которая будет получена в результате инвестирования денежных средств при определённой процентной ставке, временном периоде и условия начисления процентов. Полученная в результате расчёта величина представляет сумму доходов в которую превращаются инвестированные и эксплуатационные убытки через определённое количество лет при капитализации доходов по годовым сложенным процентам. Капитализация доходов по сложенным процентам означает, что полученный за период доход добавляется до вложенной суммы и в следующем периоде приносит новый доход. Дисконтированная стоимость погашения обязательств- это стоимость будущего выбытия денежных средств , которые как предполагается потребуется для его погашения в будущем. Определяется дисконтированная стоимость погашения обязательств на основе использования прогнозируемого показателя инфляции по формуле:
ДВА= МВА
1+a*d
365 где ДВА – дисконтированная стоимость погашения обязательств, МВА- возможная стоимость погашения обязательств, а- выраженный в десятичных дробях годовой уровень инфляции, d - количество дней от момента возникновения до момента погашения обязательств.