- •2. Сістэма мсфо
- •3. Дзяржаўная праграма пераходу на міжнародныя стандарты фінансавай справаздачнасці ў Рэспубліцы Беларусь
- •4.Фундаментальныя канцэпцыі падрыхтоўкі і падачы фінансавай справаздачнасці
- •5. Дапушчэнне безупыннай дзейнасці арганізацыі і прынцып налічэнняў як канцэптуальная аснова міжнародных стандартаў фінансавай справаздачнасці
- •6. Метады ацэнкі актываў і абавязацельстваў, рэкамендаваныя міжнароднымі стандартамі
- •7. Прычыны выкарыстання для ацэнкі актываў і абавязацельстваў дыскантаванай вартасці
- •8. Ацэнка па справядлівай вартасці і яе выкарыстанне ў міжнароднай практыцы рахункаводства
- •9. Спосабы пераўтварэння фінансавай справаздачнасці ў фармат міжнародных стандартаў і атрыманне дадатковай інфармацыі для трансфармацыі рахунковага балансу
- •10. Варыянты трансфармацыі фінансавай справаздачнасці ў фармат міжнародных стандартаў
- •11.Метадычныя і арганізацыйныя асновы канверсіі фінансавай справаздачнасці
- •12. Структура трансляцыйнага плана рахункаў для трансфармацыі фінансавай справаздачнасці і рахункі для адлюстравання актываў, якія адпавядаюць патрабаванням міжнародных стандартаў
- •13 Рэкласіфікацыя рахункаў актываў, для трансфармацыі балансавай справаздачы ў фармат міжнародных стандартаў
- •14. Рэкласіфікацыя рахункаў абавязацельстваў і капіталу для трансфармацыі балансавай справаздачы ў фармат міжнародных стандартаў
- •15. Агульная характарыстыка міжнароднага стандарту ias-1 Падача фінансавай справаздачнасці
- •16. Міжнародны стандарт ifrs-1 “Прыняцце міжнародных стандартаў фінансавай справаздачнасці ўпершыню: мэта і асноўныя палажэнні”
- •17. Працэдура трансфармацыі фінансавай справаздачнасці ў фармат міжнародных стандартаў
- •18. Рабочыя дакументы трансфармацыі фінансавай справаздачнасці ў фармат міжнародных стандартаў
- •19. Структура трансляцыйнага плана рахункаў для трансфармацыі фінансавай справаздачнасці і рахункі для адлюстравання актываў, якія адпавядаюць патрабаванням міжнародных стандартаў
- •20. Асаблівасці трансфармацыі фінансавай справаздачнасці дыграфічным метадам
- •21.Уліковая палітыка ў сістэме міжнародных стандартаў фінансавай справаздачнасці
- •22. Класіфікацыя запасаў і адаптацыя рахункаў для іх уліку да патрабаванняў міжнародных стандартаў
- •23. Метадалагічныя асновы вызначэння велічыні выдаткаў, падлеглых прызнанню ў якасці актываў
- •24. Мэты і прыярытэты, вызначаныя Саветам па міжнародных стандартах фінансавай справаздачнасці, у дачыненні да ўліку запасаў
- •25. Рэкамендаваныя стандартам ias-2 “Запасы” спосабы вызначэння сабекошту скарыстаных матэрыялаў і рэалізаванай прадукцыі
- •26. Абмежаванні свабоды выбару метадаў ацэнкі запасаў, прадугледжаныя міжнароднымі стандартамі
- •27.Каэфіцыентны спосаб выдзялення пастаянных і пераменных выдаткаў, іншыя выдаткі, панесеныя для забеспячэння бягучага месцазнаходжання і стану запасаў
- •28. Карэкціровачныя разлікі, рэкласіфікацыйныя і трансфармацыйныя праводкі, абумоўленыя рознымі падыходамі да вызначэння сабекошту запасаў у айчынным і міжнародным уліку
- •29. Сутнасць перыядычнай сістэмы і яе варыянты на аснове метадаў фіфо і сярэднеўзважанай вартасці
- •30. Сутнасць безупыннай сістэмы і методыка вызначэння слізготнага сабекошту запасаў
- •31. Айчынныя мадэли улику запасау , их недахопы и прапановы дасканалення
- •32. Расходы на фінансаванне і працэнты па крэдытах і пазыках у сабекошце запасаў: айчынны і міжнародны падыходы, методыка трансфармацыі паказчыкаў справаздачнасці
- •33. Міжнародны метад уліку “выдаткі-выпуск” і наменклатура рахункаў эканамічных элементаў выдаткаў
- •34. Рэкласіфікацыя выдаткаў, адлюстраваных на рахунках для іх уліку па прызначэнні ўнутры арганізацыі, у наменклатуру рахункаў эканамічных элементаў
- •35. Канверсія ўліку запасаў у фармат міжнародных стандартаў па метадзе “выдаткі-выпуск”
- •36. Інтэграваная канцэпцыя ўліку выдаткаў на вытворчасць і рэалізацыю прадукцыі, работ і паслуг
- •37. Абясцэньванне запасаў і іх адлюстраванне ў рахункаводстве
- •38. Прызнанне і першапачатковая ацэнка асноўных сродкаў
- •39. Амартызацыя асноўных сродкаў: падыход Савета па міжнародных стандартах фінансавай справаздачнасці
- •40.Метады налічэння амартызацыі і яе адлюстраванне ў рахункаводстве
- •41.Сутнасць мадэлей ўліку асноўных сродкаў па першапачатковай і пераацэненай вартасцях
- •42. Метад прапарцыянальнага змянення назапашанай амартызацыі пасля пераацэнкі асноўных сродкаў
- •43.Метад спісання назапашанай амартызацыі пасля пераацэнкі асноўных сродкаў
- •44.Спыненне прызнання асноўных сродкаў, асаблівасці ўліку і раскрыцця інфармацыі аб доўгатэрміновых актывах, прызначаных для продажу
- •45. Карэкціроўка фінансавай справаздачнасці айчынных арганізацый пры яе трансфармацыі ў фармат міжнародных стандартаў на велічыні амартызацыйных разыходжанняў
- •46. Патрабаванні стандарту ias-16 “Асноўныя сродкі” да раскрыцця інфармацыі ў фінансавай справаздачнасці
- •47. Працэдура тэсціравання актываў на абясцэньванне і методыка вызначэння магчымай сумы кампенсацыі
- •48. Прызнанне страт ад абясцэньвання асноўных сродкаў і парадак іх адлюстравання ў рахункаводстве
- •1 Прафесійныя арганізацыі бухгалтараў
37. Абясцэньванне запасаў і іх адлюстраванне ў рахункаводстве
В соответствии с требованием международного стандарта IAS -2 "Запасы", в отчете о финансовом состоянии остатки сырья, материалов, готовой продукции и других краткосрочных материальных активов необходимо показать по наименьшей из 2 величин: себестоимости или возможной чистой стоимости реализации. В связи с этим после окончания отчетного периода осуществляется проверка на обесценение запасов. Это требует проведения их инвентаризации. Следующим этапом является определение на отчетную дату рыночных цен на каждый вид материальных ценностей. Выявление по отдельным видам производственных запасов превышения их балансовой стоимости над стоимостью по рыночным ценам обусловливает необходимость признания в отчетном году потерь, величина которых равна разности в оценках. Стандарт IAS -2 "Запасы" обязывает величину частичного списания стоимости запасов до возможной величины чистой стоимости реализации признавать в качестве расходов в период осуществления списания. Такие расходы не подлежат капитализации и поэтому не могут списываться на увеличение себестоимости продукции. Возможны 2 варианта отражения в учете снижения стоимости производственных запасов до возможной чистой стоимости реализации: 1) через уменьшение цены производственных запасов; 2) через создание резерва на их обесценение. При использовании 1 варианта на сумму разности между себестоимостью запасов и возможной чистой стоимости их реализации необходимо сделать корректировочную запись по дебету счета 5953 "Потери от обесценивания производственных запасов" и кредиту счетов группы 110 "Материалы". Отнесение суммы снижения рыночной стоимости производственных запасов на кредит счетов группы 110 "Материалы" нарушает принцип достоинства. В связи с этим создаётся резерв. Резерв создается на сумму разности между стоимостью остатков материалов по покупных ценах и стоимостью по текущим рыночным ценам в случаях, когда рыночная цена опускается ниже покупной цены. На сумму резерва в РБ составляется проводка по дебету 90-10 и кредиту счета 14 "Резервы под снижение стоимости запасов. Международный стандарт IAS -2 " Запасы" предусматривает немного другое методологическое решение. Создание резерва под обесценение запасов может отражаться записью по дебету счета 5953 "Потери от обесценивания производственных запасов" и кредиту счета 1142 "Резервы под снижение стоимости материальных ценностей". В следующем периоде осуществляется новая оценка возможной чистой стоимости реализации. По результатам новой оценки может быть обнаружено исчезновение обстоятельств, вызвавших снижение стоимости запасов.Отражение обесценивания запасов записью по дебету счета 5953 "Потери от обесценивания запасов " и кредиту счетов группы 110 "Материалы" не требует дальнейших корректировок, поскольку в следующем отчетном периоде запасы будут списываться на себестоимость продукции по более низким ценам. При использовании счета 1142 «Резервы под снижение стоимости ценностей» на себестоимость продукции будут списываться запасы по старым ценам, что требует его корректировки записью по дебету счета 1142 "Резервы под снижение стоимости ценностей " и кредиту счетов группы 590 "Себестоимость реализации продукции, товаров, выполненных работ и оказанных услуг".Такая проводка должна будет производиться по мере использования оцененых раньше сырья и материалов.