- •2. Сістэма мсфо
- •3. Дзяржаўная праграма пераходу на міжнародныя стандарты фінансавай справаздачнасці ў Рэспубліцы Беларусь
- •4.Фундаментальныя канцэпцыі падрыхтоўкі і падачы фінансавай справаздачнасці
- •5. Дапушчэнне безупыннай дзейнасці арганізацыі і прынцып налічэнняў як канцэптуальная аснова міжнародных стандартаў фінансавай справаздачнасці
- •6. Метады ацэнкі актываў і абавязацельстваў, рэкамендаваныя міжнароднымі стандартамі
- •7. Прычыны выкарыстання для ацэнкі актываў і абавязацельстваў дыскантаванай вартасці
- •8. Ацэнка па справядлівай вартасці і яе выкарыстанне ў міжнароднай практыцы рахункаводства
- •9. Спосабы пераўтварэння фінансавай справаздачнасці ў фармат міжнародных стандартаў і атрыманне дадатковай інфармацыі для трансфармацыі рахунковага балансу
- •10. Варыянты трансфармацыі фінансавай справаздачнасці ў фармат міжнародных стандартаў
- •11.Метадычныя і арганізацыйныя асновы канверсіі фінансавай справаздачнасці
- •12. Структура трансляцыйнага плана рахункаў для трансфармацыі фінансавай справаздачнасці і рахункі для адлюстравання актываў, якія адпавядаюць патрабаванням міжнародных стандартаў
- •13 Рэкласіфікацыя рахункаў актываў, для трансфармацыі балансавай справаздачы ў фармат міжнародных стандартаў
- •14. Рэкласіфікацыя рахункаў абавязацельстваў і капіталу для трансфармацыі балансавай справаздачы ў фармат міжнародных стандартаў
- •15. Агульная характарыстыка міжнароднага стандарту ias-1 Падача фінансавай справаздачнасці
- •16. Міжнародны стандарт ifrs-1 “Прыняцце міжнародных стандартаў фінансавай справаздачнасці ўпершыню: мэта і асноўныя палажэнні”
- •17. Працэдура трансфармацыі фінансавай справаздачнасці ў фармат міжнародных стандартаў
- •18. Рабочыя дакументы трансфармацыі фінансавай справаздачнасці ў фармат міжнародных стандартаў
- •19. Структура трансляцыйнага плана рахункаў для трансфармацыі фінансавай справаздачнасці і рахункі для адлюстравання актываў, якія адпавядаюць патрабаванням міжнародных стандартаў
- •20. Асаблівасці трансфармацыі фінансавай справаздачнасці дыграфічным метадам
- •21.Уліковая палітыка ў сістэме міжнародных стандартаў фінансавай справаздачнасці
- •22. Класіфікацыя запасаў і адаптацыя рахункаў для іх уліку да патрабаванняў міжнародных стандартаў
- •23. Метадалагічныя асновы вызначэння велічыні выдаткаў, падлеглых прызнанню ў якасці актываў
- •24. Мэты і прыярытэты, вызначаныя Саветам па міжнародных стандартах фінансавай справаздачнасці, у дачыненні да ўліку запасаў
- •25. Рэкамендаваныя стандартам ias-2 “Запасы” спосабы вызначэння сабекошту скарыстаных матэрыялаў і рэалізаванай прадукцыі
- •26. Абмежаванні свабоды выбару метадаў ацэнкі запасаў, прадугледжаныя міжнароднымі стандартамі
- •27.Каэфіцыентны спосаб выдзялення пастаянных і пераменных выдаткаў, іншыя выдаткі, панесеныя для забеспячэння бягучага месцазнаходжання і стану запасаў
- •28. Карэкціровачныя разлікі, рэкласіфікацыйныя і трансфармацыйныя праводкі, абумоўленыя рознымі падыходамі да вызначэння сабекошту запасаў у айчынным і міжнародным уліку
- •29. Сутнасць перыядычнай сістэмы і яе варыянты на аснове метадаў фіфо і сярэднеўзважанай вартасці
- •30. Сутнасць безупыннай сістэмы і методыка вызначэння слізготнага сабекошту запасаў
- •31. Айчынныя мадэли улику запасау , их недахопы и прапановы дасканалення
- •32. Расходы на фінансаванне і працэнты па крэдытах і пазыках у сабекошце запасаў: айчынны і міжнародны падыходы, методыка трансфармацыі паказчыкаў справаздачнасці
- •33. Міжнародны метад уліку “выдаткі-выпуск” і наменклатура рахункаў эканамічных элементаў выдаткаў
- •34. Рэкласіфікацыя выдаткаў, адлюстраваных на рахунках для іх уліку па прызначэнні ўнутры арганізацыі, у наменклатуру рахункаў эканамічных элементаў
- •35. Канверсія ўліку запасаў у фармат міжнародных стандартаў па метадзе “выдаткі-выпуск”
- •36. Інтэграваная канцэпцыя ўліку выдаткаў на вытворчасць і рэалізацыю прадукцыі, работ і паслуг
- •37. Абясцэньванне запасаў і іх адлюстраванне ў рахункаводстве
- •38. Прызнанне і першапачатковая ацэнка асноўных сродкаў
- •39. Амартызацыя асноўных сродкаў: падыход Савета па міжнародных стандартах фінансавай справаздачнасці
- •40.Метады налічэння амартызацыі і яе адлюстраванне ў рахункаводстве
- •41.Сутнасць мадэлей ўліку асноўных сродкаў па першапачатковай і пераацэненай вартасцях
- •42. Метад прапарцыянальнага змянення назапашанай амартызацыі пасля пераацэнкі асноўных сродкаў
- •43.Метад спісання назапашанай амартызацыі пасля пераацэнкі асноўных сродкаў
- •44.Спыненне прызнання асноўных сродкаў, асаблівасці ўліку і раскрыцця інфармацыі аб доўгатэрміновых актывах, прызначаных для продажу
- •45. Карэкціроўка фінансавай справаздачнасці айчынных арганізацый пры яе трансфармацыі ў фармат міжнародных стандартаў на велічыні амартызацыйных разыходжанняў
- •46. Патрабаванні стандарту ias-16 “Асноўныя сродкі” да раскрыцця інфармацыі ў фінансавай справаздачнасці
- •47. Працэдура тэсціравання актываў на абясцэньванне і методыка вызначэння магчымай сумы кампенсацыі
- •48. Прызнанне страт ад абясцэньвання асноўных сродкаў і парадак іх адлюстравання ў рахункаводстве
- •1 Прафесійныя арганізацыі бухгалтараў
42. Метад прапарцыянальнага змянення назапашанай амартызацыі пасля пераацэнкі асноўных сродкаў
После переоценки объекта основных средств любая накопленная на дату переоценки амортизация учитывается по одному из двух следующих методов : 1) метод пересчета накопленной амортизации; 2) метод списания накопленной амортизации основных средств. Метод пересчета накопленной амортизации часто используется тогда , когда объекты основных средств переоцениваются до амортизированной воспроизводственной стоимости путем индексации. При использовании этого метода амортизация переоценивается заново пропорционально изменению валовой балансовой стоимости объекта основных средств так , что после переоценки балансовая стоимость актива равняется его переоцененной стоимости. Расчетная процедура этого метода принципиально не отличается от расчетов, проводимых при переоценке основных средств в РБ . После определения справедливой стоимости объекта основных средств рассчитывается пропорция , соответственно которой меняется накопленная сумма амортизации. В балансе основные средства отражаются по справедливой стоимости , которая соответствует скорректированной первоначальной стоимости за минусом скорректированной амортизации. Разность , которая возникла в результате переоценки амортизации , относится на те же счета , что и разность от переоценки основных средств. Согласно предписанием стандарта IAS -16 "Основные средства" , если балансовая сумма актива в результате переоценки увеличивается , то это повышения должно отражаться непосредственно в капитале по статье « Прирост от переоценки " . Однако это повышение подлежит признанию как прибыль в той мере , в какой оно реверсуе убытки от переоценки по этому же активу , которые ранее были признаны в отчете о совокупной прибыли. Латинское слово " reversio " означает возврат . Если в результате переоценки балансовая стоимость активов уменьшалась , то такое уменьшение надо признать как убытки. Однако убытки от переоценки признаются в отчете о совокупном доходе только в размере превышения уценки на дооценку в предыдущие отчетные периоды. Остальная сумма убытков относится на уменьшение капитала . В связи с этим для отражения результатов переоценки основных средств используются счета " Переоценка активов" , дооценку основных средств и других инвестиционных активов" и потери от обесценения основных средств " . При использовании метода пересчета накопленной амортизации после переоценки основных средств до переоцененной суммы амортизации добавляются начисленные суммы за период их эксплуатации.
43.Метад спісання назапашанай амартызацыі пасля пераацэнкі асноўных сродкаў
Суть метода списания накопленной амортизации основных средств заключается в том , что сначала вся сумма накопленной амортизации списывается на уменьшение первоначальной стоимости объекта основных средств , а полученный результат переоценивается . В результате первоначальная стоимость становится справедливой , а амортизационная приводится к нулю. Метод списаний часто используется при переоценке зданий , а метод пропорционального изменения используется при переоценке объектов основных средств путем индексирования . Достоинством метода пропорционального изменения является возможность получения суммы накопленной амортизации по каждому объекте основных средств. Это позволяет без труда определить степень изношенности основных средств. Метод списания более простой , однако не дает возможности получить указанную информацию. В том случае если для корректировки амортизации основных средств в процессе трансформации финансовой отчетности в формат международных стандартов , организация примет решение использовать метод списания , со счета 1022 "Амортизация машин и оборудования" необходимо списать накопленную сумму амортизации. При прекращении признания основных средств прирост их стоимости от переоценки , который был отнесен ранее на увеличение капитала, для трансформации или конверсии финансовой отчетности белорусских организаций в формат международных стандартов на кредит счета 3891 " переоценка активов" , может быть перенесен на статью отчета о финансовым состоянии " Нераспределенная прибыль". Однако такой перенос не отображается в отчете о прибылях и убытках , поэтому он не затрагивает счета класса " Доходы " . На перенесенную сумму будет сделана запись по дебету счета 3891 "Переоценка активов" и кредиту счета 3851 " Чистая прибыль ( чистый убыток ) организации прошлых лет" . Стандарт IAS -16 "Основные средства" допускает перенос на увеличение статьи отчета о финансовом состоянии " Нераспределенная прибыль" прироста капитала от переоценки основных средств не только при прекращении признания объекта основных средств , но и равномерно по мере его использования. В таком случае сумма перенесённого прироста определяется как разность между суммой амортизации , рассчитанной на основе переоцененной балансовой стоимости актива , и сумой амортизации , рассчитанной на основе его первоначальной стоимости.