- •1. Сақтар саяси тарихы, шаруашылығы және мәдениеті (үіі-ііІғ.Ғ).
- •2. Қазақстанда жаңа экономикалық саясатқа (жэс) көшу және оның
- •1921 – 1922 Жылдардағы ашаршылық.
- •1921 – 1922 Жылдардағы жер реформасының маңызы:
- •4.Тәуке хан тұсындағы қазақ хандығы. «Жеті жарғы»
- •5."Қазақстан-2030 стратегиясы”.
- •2030 Жылы Қазақстан күрделі жолдан ойдағыдай өткен және дамудың келесі кезеңіне нық қадаммен аяқ басқан ел болады.
- •6. Қола дәуіріндегі Қазақстан.
- •7. Қазақ-жоңғар қатынастары.
- •8. Қазақстан сыртқы саясатында басты үш мәселеге ерекше назар аударады:
- •9. Ғұн және Үйсіндер
- •10. Сырым Датұлы бастаған Кіші жүздегі көтеріліс
- •12. Түрік және Батыс-Түрік қағанаты
- •13. Билер институты.
- •14. Кеңес өкіметінің 20-30 жылдардағы мәдениет пен ғылым саласындағы саясаты
- •15. Батыс Түрік қағанатының құлдырауы және Түргеш қағанатының құрылуы
- •16. Кенесары Қасымұлы бастаған ұлт-азаттық көтеріліс (1837-1847)
- •17. Қазақстан елді индустрияландыру кезеңінде.
- •19. Ұлы Жібек жолының Қазақстан тарихындағы рөлі
- •20.XIX соңы XX басы Қазақстанда патшалық қоныстандыру саясаты
- •21. Қарахан мемлекеті (942-1210 жж.). Қарахан мемлекетінің құрылуы.
- •22. XiXғ қазақ ағартушылары. Абай Шоқан Ыбырай
- •23. «Қазақстан Республикасының Мемлекеттік тәуелсіздігі туралы» қр Конституциялық заңы
- •24. Қимақ және Оғыз мемлекеттері
- •25. XIX ғ II жартысындағы музыка мәдениеті
- •26. Күштеп ұжымдастыру кезіндегі қазақ ауылының қайғы қасіреті
- •27. Қыпшақ хандығы (XI ғ басы-1219 ж.). Қыпшақ және олардың қоныстануы.
- •28. Патша өкіметінің Қазақстандағы 1822 және 1824 жылдардағы саяси реформалары.
- •29. Е.Б. Бекмахановтың тарихи көзқарасын қуғындау
- •30. Найман мен Керей
- •31. 1916 Жылғы ұлт-азаттық қозғалыс.
- •32. Соғыстан кейінгі бейбітшілік құрылысқа көшу жылдарындағы Қазақстандағықиыншылықтар. (1946-195(0)3 жж.).
- •33. Қазақстанды моңғолдардың жаулап алуы. Мемлекеттің құрылуы.
- •34. 1941-1945 Жж. Ұлы Отан соғысы. Кз – майдан арсеналы
- •2. Қазақстан Экономиканы соғысқа бейімдеп қайта құру.
- •1944 – 1945 Жылдары салынған жаңа өнеркәсіп обьектілері:
- •3. Майдандағы қазақстандықтар.
- •4. Қазақстан Ұлы Отан соғысының аяқталу кезеңінде (1944-1945 жж.)
- •35. Халықтың әлеуметтік тұрмыс дәрежесі: тенденция мен қарама-қайшылықтар
- •1965-1985-Ші жылдардағы Қазақстан
- •36. Әбілқайыр хандығы (хv ғасыр)
- •37. Қазақстандықтар 1941-1945 жж. Ұлы Отан соғысы майдандарында
- •38. Желтоқсан оқиғасы (1986 ж.)
- •39. Батырлар институты.
- •40. Қазақстанның XX ғ. Басындағы мәдениеті
- •Кеңес мәдениеті
- •41. Тың игеру саясаты және оның зардаптары.
- •42. Түрік халқының рухани мәдениеті
- •43. Қазақ хандығының құрылуы және Керей мен Жәнібек.
- •44. «Невада – Семей» қозғалысы
- •45. Қазақ хандығының 16-17 ғ. Саяси жағдайы
- •47.Қазақстандағы халықаралық ұйымдардың жұмысы
- •1. Посткеңестік кеңістіктегі интеграциялық процестер
- •2. Еуроазиялық Одақ құру идеясы жəне процессі
- •1. Қазақстан-Қытай ынтымақтастығының жағдайы жəне
- •3. Қазақстанның Оңтүстік-Шығыс Азия мемлекеттерімен өзара
- •4. Қазақстан-Жапония қатынастары
- •5. Қазақстанның Корея Республикасы жəне кхдр-мен қатынастары
- •48. XVI-XVIII ғасырлардағы Қазақ халқының мәдениеті
- •49. Қазан төңкерісі және Қазақстанда Кеңес өкіметінің орнауы.
- •50. Қазақстан Республикасының Конституциясы
- •51. М. Х. Дулатидің «Тарих-и Рашиди» еңбегіндегі тарихи – танымдық деректер.
- •52. Жошы ұлысы ыдырағаннан кейін Қазақстан терреториясында құрылған жаңа мемлекеттер.
- •53. Шетелдік интервенция және азамат соғысы жылдарындағы Қазақстан. 1918-1920
- •54. Моғолстан
- •55. Қазақ интеллегенциясын қуғындау
- •56. Тәуелсіз Қазақстанның басқа мем-н саяси және экономикалық қатынасы.
- •57. Кіші және Орта жүз билеуші топтарының Ресей протекторатын (бодандығын) қабылдауы және оның салдары.
- •58. Әскери коммунизм саясаты:
- •59. Қазақстандағы «қайта құру» саясаты (1985-1991 жж.).
- •60. Абылай ханның қазақ хандығын нығайту жолындағы қызметі.
- •61. 1917 Жылғы Ресейдегі Ақпан революциясы және Қазақстан. 1917 жылғы Қазақстандағы саяси партиялар мен ағымдар.
- •62. Тәуелсіз мемлекеттер достастығы тмд
- •63. VI-XII ғасырлардағы қалалар
- •VI-XII ғғ. Қазақстанның рухани мәдениеті. Ежелгі түрік алфавиті мен жазуы
- •64. Бөкей ордасындағы көтеріліс 1836-1838
- •65. Қазақстан республикасының «тіл туралы» заңы
- •67 XXғғ. 20-30 жж. Мәдениет құрылысының қазақ зиялыларының үлесі.
- •68. Қазақстан Республикасының әлеуметтік-экономикалық реформалары
- •70. Нұрмұхамедұлы Жанқожа бастаған көтеріліс.
- •71. Жолдаудары
- •72. Қазақстан «Хрущев декадасы» жылдарында (1953-1964 жж.).
- •1957 Жылғы реформаның кемшіліктері :
- •73. Ұлы жүздің Ресейге қосылуы
- •74. Тәуелсіз қазақстанның мәдени дамуы
- •2. Тәуелсіз Қазақстанның рухани дамуы.
- •2000 Жыл- мәдениетті қолдау жылы.
28. Патша өкіметінің Қазақстандағы 1822 және 1824 жылдардағы саяси реформалары.
1781 жылы Абылай өлгеннен кейін Орта жүзде оның үлкен баласы сұлтан Уәли хан болып жарияланды. Уәли ханның қаталдығы оның қол астындағылардың наразылығын туғызды. 1795 жылы қазақтар патшаға оны тақтан алу жөнінде өтініш жасады. 1815 жылы Орта жүзде Уәлидің позициясын әлсіретуге тырысып, үкімет екінші ханды, Бөкейді тағайындады. 1817 жылы Бөкей хан және 1819 жылы Уәли хан өлгеннен кейін Орта жүзде жаңа хандар бекітілмеді. Патша әкімшілігі хан өкіметін таратып, «Сібір қырғыздары туралы уставқа» сүйене отырып, басқарудың жаңа аппаратын құрды, бұл уставты 1822 жылы Россияның XIX ғасырда белгілі либералдық пиғылдағы қайраткер, өз дәуірінің аса білімді тұлғаларының бірі граф М.М.Сперанский жасады. Бұл жұмысқа болашақ декабрист Солтүстік қоғамның мүшесі Г.С. Батеньков белсене қатысты. Оған М.М. Сперанский жергілікті статистика үшін материалдар әзірлеу мен жинауды тапсырған еді.
Орта жүзде жаңа әкімшілік құрылым мен сайлау жүйесі енгізілді. «Уставта» денсаулық сақтау жөнінде кейбір шаралар бегіленді, атап айтқанда қырдағы бекіністер гарнизонына қызмет көрсету үшін ауруханалар салу, көшпелі халық арасында шешекке қарсы егу жұмысын жүргізу белгіленді. Қазақтарға арналған балаларын жалпы негіздерде империяның оқу орындарына жіберуге құқық берілді.
Жарғымен міндеткерлік пен салықтардың жаңа санаттары енгізілді. Реформа Қазақстанда сауда-экономикалық үрдістің өсуі үшін оң алғышарттар тұғызды. Жарғының негізінде қазақтарға өз тауарларын еш шектеусіз еркін өткізуге мүмкіндік берді.
1822 жылы Сібір екі бөлімге: бас басқармасы Иркутскіде болатын Шығыс бөліміне (Сібірге) және орталығы Тобылда, ал 1839 жылдан бастап Омбыда болған Батыс Сібірге бөлінді. Батыс Сібірге: Тобыл, Томск және Омбы облыстары кірді, ал Омбы облысына қазақ даласының Орта жүз қоныстанған жерлері мен Ұлы жүз қоныстанған жерлерінің бір бөлігі кірді. Ол жер «Сібір қырғыздарының облысы» деп аталды да, 1822 жылы оған арналып «Сібір қырғыздары туралы устав» талдап жасалынды.
«Устав» бойынша «Сібір қырғыздарының облысы» сыртқы және ішкі округтерге бөлінді. Сыртқы округтерге Ертістің сыртында көшіп-қонып жүрген қазақтар кірді. Округтер болыстарға, болыстық ауылдарға бөлінді. Болысты бөлудің негізінен жераумақтық (территориялық) емес, рулық принцип алынды. Сондықтан да болыс ру аттарымен мысалы Кенжеғали, Қаржас және т.б деп аталды. Жаңа заңды іске асыру барысында рушылдықтың іргесі сөгіліп, айтақаларлықтай өзгерістерге ұшырады. Қазақтардың белгілі бір әкімшілік шеңберінен екінші бір әкімшіліктің жеріне ауысуы шектеліп, бұрыңғы көшіп қонудың рулық тәртібі бұзылды.
Ауыл старшиндері қазақтардан сайланды. Болыстыққа сұлтандар сайланып, бұл қызмет шын мәнісінде атадан балағы мұра болып қалдырып отырды.
Полиция мен сот өкіметі органдарын округтік приказ басқарды, ал оларға үш жылдық мерзіммен сайланатын аға сұлтандар билік жүргізді. Олардың патша әкімшілігі белгілеген орыстан екі кеңесші болды. Сонымен қатар қазақ зиялылырынан сұлтандар мен билердің сайлауы арқылы қойылған екі заседатель отырды.
«Жарғы» билер сотын жалпы империялық сотпен біртіндеп алмастырып, олардың құқықтарын шектеудің негізін қалады. Сот әкімшіліктен бөлінбеді. Жергілікті өкімет органдарына полиция функциялары да берілді. Олар қылмыс істеді деп айыпталған адамдарды іздеп табу, тергеу және оларды ұстау міндеттерін атқарды.
1822 жылғы «Жарғы» бойынша барлық сот істері үш категорияға бөлінді: а) қылмысты істер; б)даулы істер; в)басқару үстінен берілетін шағымдар жөніндегі істер. Қылмысты істер империясы жалпы заңдары негізінде округтік приказдарда қаралды. Қылмысты істерден өзгеше даулы істерді ауылдар мен болыстарда жергілікті қолданылып жүрген әдет-ғұрыптардың негізінде билер соты талқылады.
Орта жүздің әкімшілік құрылымы: ОКРУГ
(15-20 болыс)
Басқарушысы- округтік приказ және аға сұлтан
БОЛЫС
(10-120 ауыл)
Басқарушысы-болыс сұлтаны
АУЫЛ
(50-70 шаңырақ)
Басқарушысы- ауыл старшыны
1822 жыл- Орта жүзде хандық билік жойылды.
Әкімшілік-саяси реформаның салдары: -Қазақстанды басқаруды жеңілдетіп,өзара рулық қырқыстарға соққы берді. -Өлкені шаруашылық жағынан игеруге қолайлы жағдай жасады. -Ресми отаршыл саясатын кеңейтуге жол ашты. -Хандық билікті жойды.
Қазақ мемлекеттігінің жүйесімен күресудің келесі кезеңі Кіші жүзде хан билігінің жойылуына әкелетін россиялық басқарудың жаңа жүйесін енгізу әрекеттері болды.
Хандық билікті қолына сақтауға талпынғандардың бірі-Арынғазы (1785-1833 жж.). 1821 жылы ол Петербургке шақырылып, жолда ұсталып Калугаға айдалды; 1833 жылы қайтыс болды.
1822 жылы Орынбор генерал- губернаторы П.К. Эсеннің дайындаған жобаны 1824 жылы Азия департаменті комиссиясының мәжілісінде бекітілді. Бұл жоба «Орынбор қазақтарын басқарудың Уставы» деп аталады. «Уставта» «Патша ағзам императордың нұсқауымен қырғыздар даласын басқарудың жаңа жобасы жасалынып, Кіші жүзде басқару Ішкі Орда ханы Жәңгірге жүктелсін және даланы үшке бөліп, әрбір бөлікті басқару үшін аға сұлтан тағайындалсын» ,- делінген. 1825 жылы Кіші жүз үшке бөлінді:
Кіші жүздің әкімшілік қурылымы:
БӨЛІКТЕР
(батыс, орта, шығыс)
Басқарушысы- аға сұлтан
ДИСТАНЦИЯ (54)
Басқарушысы-ру шонжарлары
АУЫЛ
Басқарушысы-ауыл старшыны
Реформаның салдары:
- Орталық басқару нығайтылды. - Табиғат байлықтарын кеңінен игеруге мүмкіндік алды.
1824 жыл Кіші жүздің соңғы ханы Шерғазы Орынборға қызметке шақырылып, Кіші жүздегі хандық билік жойылды. Ескеретін нәрсе, Кіші жүзді үшке бөліп (батыс, отра, шығыс), ішкі басқару жүйесінде хандықты жойғанымен 1824 жылы басқару жүйесі жергілікті ұлт өкілдерінің қолында қалды. Сонымен, 1822 және 1824 жылдардағы әкімшілік-саяси реформалар патша үкіметінің отарлау саясатының нәтижесі болды.