Раздзел III. Абрадавае (вясельнае) адзенне

1. Вясельны ўбор маладой

Вясельны ўбор маладой складаецца з сукенкі, вэлюма (мал. 23). Сукенка з крамной тканіны, абавязкова белая. Яе аздабляюць самаробная кветка са стужкі- касніка і галінка зялёнага мірту.

Мал.23 Мал. 24

На шыі пацеркі. На галаве ўскладзены вянок з барвінку. На ім завязаны рознакаляровыя стужкі. На гэты вянок надзеты пышны белы вэлюм, упрыгожаны вяночкам з самаробных кветак і галінкі мірту. На запясці рукі завязана стужка. Абутак – абавязкова чорныя чаравікі

2. Вясельны ўбор маладога

Убор маладога складаецца з касцюма, крамной сарочкі, гальштука. Упрыгожаны самаробнай кветкай са стужкі (мал. 24).

Раздзел IV. Сцэнічны касцюм

Народная адзежа з'яўляецца невычэрпнай крыніцай для стварэння сцэнічнага касцюма.

Сёння ацалелыя ўзоры традыцыйнай вопраткі апранаюць толькі ў асобных выпадках – на вяселлі, святы, выставы народнага мастацтва. Некаторыя традыцыйныя элементы народнай вопраткі шырока выкарыстоўваюцца мастакамі-мадэльерамі ў практыцы стварэння сучаснага адзення.

Мал. 25

Сцэнічны касцюм удзельнікаў ансамбля народнай песні “Пескаўскія весялухі” захаваў традыцыйны склад мясцовага строя (мал.25). У жаночай групе гэта пярэтканая светлымі палосамі суконная спадніца, фартух і кашуля з шаўковай тканіны, гарсэт, на галаве какошнік. Мужчыны апрануты таксама ў падпярэзаныя паясамі сарочкі на выпуск, паверх якіх надзены безрукаўкі. Суконныя нагавіцы запраўлены ў скураныя боты. І жаночае, і мужчынскае адзенне прыгожа аздоблена традыцыйнымі ўзорамі з прымяненнем машыннай вышыўкі.

Асабліва выдзяляецца сцэнічны касцюм нашых спявачак сваёй колернай гамай. Вопратка вытрымана ў бела-блакітна-сініх колерах. Кіраўнік калектыва тлумачыць гэты выбар тым, што белы колер сімвалізуе чысціню, урачыстасць, блакітны – колер мірнага неба , а сіні – сінь нашых азёр.

Такім чынам, праз вобразнасць касцюма, лірычнасць сваіх песень нашы “Пескаўскія весялухі” прадаўжаюць традыцыі жыхароў пескаўскай зямлі.

Раздзел V. Словы-тэрміны

Характарызуючы беларускі касцюм, мы часта ўжывалі словы-тэрміны. Напрыклад, слова ”строй” у перакладзе на рускую мову азначае “наряд”, але наколькі беларускі эквівалент глыбей па значэнні. Ён быццам уключае не толькі адзенне, але і ўвесь жыццёвы ўклад, сямейны быт.

Або, напрыклад, ”нагавіцы” – важны элемент мужчынскага касцюма. Нам здаецца, ні слова “штаны”, ні слова “брюки” так не перадаюць значэнне гэтага віду адзення.

Хочацца яшчэ раз сказаць, што родная мова – гэта душа народа, аснова яго культуры і філасофіі. Таму становіцца крыўдна, калі людзі засмячаюць сваю мову чужымі словамі і выразамі замежнага, часцей англа-амерыканскага паходжання. Такую з’яву вельмі добра характарызуе беларуская прымаўка: “Няхай хоць сава, абы з чужога сяла”.

Слоўнік тэрмінаў

Андарак,бурка, пасамоннік – від спадніцы

Апынанка – цёпля хустка

Брыджы – складкі на спадніцы

Гарсэт – жаночая безрукаўка (жылет)

Запаскі – фартухі

Камізэлька – вышытая сарочка

Каснікі – стужкі

Кашуля – сарочка

Крамная хустка – хустка фабрычнай вытворчасці

Кутасы – пампоны

Махра – бахрама

Намітка (плат) – жаночы галаўны ўбор

Папярэчка – спадніца з узорам

Фальбона – аборка