Гiсторыя беларускай мовы

Вучэбна-метадычны дапаможнік

Карэктар В.У. Юхнавец

Тэхнічнае рэдагаванне А.А. Пакалы Камп’ютэрная вёрстка С.У. Кузьміч

Падпісана ў друк 16.02.09. Фармат 60х84 ¹/₁₆. Папера афсетная. Гарнітура Таймс. Друк Riso. Ум. друк. арк. 5,81. Ул.-выд. арк. 6,03. Тыраж 150 экз. Заказ

Выдавец і паліграфічнае выкананне: Установа адукацыі «Беларускі дзяржаўны педагагічны ўніверсітэт імя Максіма Танка».

ЛИ № 02330/0133496 ад 01.04.04. ЛП № 02330/0131508 ад 30.04.04. 220050, Мінск, Савецкая, 18.

Падрабязна фанетычныя асаблівасці царкоўнаславянскай мовы ахарактарызаваны ў раздзеле ІІ.

У дужках пазначаны нумар крыніц са спісу літаратуры, да якіх трэба звярнуцца пры выкананні задання.

У дужках падаюцца літары, якія абазначалі адзначаныя гукі.

Індаеўрапейскі*ūтак змяняўся перад зычным або на канцы слова. Перад галосным*ūвыступаў як спалучэнне*ŭŭ,першы з якіх пераўтвараўся ў [ъ], другі – у [v] (в), адсюль – [ъv] (ъв):*rūti → рыти → рыцьі*rūati → *rŭŭati → *rъvati → ръвати → ірваць.

У беларускай мове ёсць група слоў, у якіхhсупаў зі:Мінск, усміхацца, цвісці, расцвітаць, світацьі інш.

Пра змены ў канцы слова гл. у адпаведным параграфе.

1Вынікі трэцяй палаталізацыі ў беларускай мове захаваліся ў назвах ягад:суніцы, чарніцыі інш. і ў словах тыпукасец, карэц, маладзіцаі інш.

2Асобныя пытанні марфалогіі і сінтаксісу стараславянскай мовы разглядаюцца ў раздзеле ІІІ.

Паколькі многія графічныя і фанетычныя асаблівасці старабеларускай мовы сфарміраваліся яшчэ ў агульнаславянскі перыяд, яны разглядаюцца ў раздзеле ІІ дапаможніка.

110