- •1.Прадмет гісторыі дзяржавы і права Беларусі, яго задачы і асаблівасці.
- •3.Дзяржавы на тэррыторыі беларусі 9-12 в. І палітычны лад.Службовыя асобы.
- •5.Міжнародныя пагадненні і вассальныя дагаворы-крыніцы старажытнага беларускага права ў пісаным заканадаўстве.
- •6. Утварэнне Вялікага княства Літоўскага. Фарміраванне тэрыторыі дзяржавы. Адміністрацыйна-тэрытарыяльнае ўладкаванне ў хiii–хvi ст.Ст.
- •7. Дзяржаўны лад вкл в 13-16в.Вышэйшыя органыдзяржаўнай ўлады.Службовыя асобы дварцовай адміністрацыі.
- •8. Мясцовыя органы дзяржаўнай улады ў Беларусі ў хiii–хvi ст.Ст.
- •9. Органы кіравання ў гарадах Беларусі ў хiii–хvi ст.Ст. Магдэбургскае права ў гарадах Беларусі.
- •13. Прававое і сацыяльнае становішча сялян Беларусі. Змены ў прававым і сацыяльным становішчы сялян ў хvі ст.
- •14. Прававое і сацыяльнае становішча гараджан Беларусі ў хіv–хvіі ст.Ст
- •15. Люблінская унія (гісторыка-прававая характарыстыка).
- •З’яўляецца царкоўна-палітычная ідэалогія папства: “папацызарызм” уплыў аказвае заходнееўрапейская думка.
- •21. Абласныя граматы: прычыны прыняцця, змест і значэнне.
- •22. Валасныя граматы: прычыны прыняцця, змест і значэнне
- •23. Граматы беларускім гарадам на Магдэбургскае права (сутнасць, змест, значэнне). Крыніцы Магдэбургскага права
- •24. Судзебнік Казіміра 1468г.: крыніцы, структура, змест
- •25. Статут Вялікага княства Літоўскага 1529г.: крыніцы, структура, змест, значэнне
- •26. Статут Вялікага княства Літоўскага 1566г.: прычыны распрацоўкі, важнейшыя палажэнні і асноўныя змены ў параўнанні з Статутам 1529г
- •27. Статут Вялікага княства Літоўскага 1588г.: працэдура распрацоўкі і прыняцця, новыя нормы і важнейшыя палажэнні, значэнне
- •29. Крымінальнае права вкл 15-16
- •30. Грамадзянскае права вкл
- •31. Працэсуальнае права вкл.
- •32. Брачно-сямейнае права Беларусі. Сацыяльнае палажэнне жанчын.
- •33. Судебная реформа 16 в. В вкл. Состав компетенція новых судов.
- •Выш. Органы улады у рп: король і сойм.
- •42. Попытки проведения реформ рп во 2-ой половине 18 в. 1-ый раздел рп.
- •43. Чатырохгадовы сойм рп, яго законадаучыя акты. Канстытуцыя рп 1791. Таргауская канфедэрацыя. 2-гі падзел рп.
- •47. Упраздненіе крепостного права в Белю Реформа местных органов.
- •48. Судовая рэформа 1864. І асаблівасці яе правядзення у Беларусі.
- •Пытанні: Аа цякучым моманце, Аб адносінах да савецкіх рэспублік, Прыняцце Канстытуцыі бсср, Аб зямельнай палітыцы, Выбары цвк бсср.
- •У дэкларацыі першага з’езду саветаў бсср былі адзначаны 2 прычыны ўтварэння ЛітБел сср:
- •Сталіца – Вільно; Председатель цвк(цік) – к.Г. Ціховскій; Председатель снк – в.С. Міцкевічус-Капсукус; Губерні вошедшіе в состав – Мінская, Гродненская, Віленскую, Ковеньская і частка Сувалавскай.
- •64. Возвраўеніе в состав Беларуской сср восточных районов Беларусі.
- •65. Крімінальнае і крімінально-працэсуальнае право Беларуской сср в 1920-1930-я гг.
- •66. Гражданское и гражданско-процессуальное право бсср в 1920-1930-я гг.
- •67. Конституция бсср 1927 г.
29. Крымінальнае права вкл 15-16
Асноуная крыніца – звычаевае права. 1-я нормы – міжнародныя дог-ры, абласныя і валасныя граматы, суд-к Казіміра 1468 г. С пачатку адзінага паняцця зл-ва не было. Суб’ект права: асабістыя асобы і группы аслоб вінаватыя у залачынстве. Абвяшчаецца прынцып персанальнай адказнасці за зл-ва толькі вінаватага (прывелей Казіміра 1447, статут 1529). Калектыуная адказнасць прымалася за дзярж., антыфеадю, рэліг. зл-вы. Суб’ктам зл-ва прызнавауся толькі чалавек. Зл-вы па глупству. Вызваляліся ад адк-ці: “дурні шаленыя”, непауналетнія (абмежавана)(статут 1566 г., з 14 г., 1588 з 16 г.), дзеці. Віна: няумысна і па неасцярожнасці (крым. пак-не не прымянялася, толькі галоушчына). Класавая прыналежнась учытывалась. Калі суд не мог вызначыць сцепень вінаватасці асобы пыт. вырашалася жрэбіем і прысягай. Суд абавязаны быу вызначаць прычынную сувязь. Упершыню была зроблена спроба сфармуляваць прынцып вінаватасці у статуце 1566 (для шляхты) у статуце 1588 для простых людзей. Віды зл-вау: дзярж. зл-вы, супраць парадку кір-ня, вайсковыя зл-вы, супраць хрысціянскай рэлігіі, супрацт маральнасці, супраць жыцця, здароуя і гонару людзей, маемасныя зл-вы, феад. залежных людзей супраць паноу.
Падзяляліся на 3 группы: 1) Зл-вы узбуджаныя прадстаунікамі дз. улады. 2) Зл-вы па спаравах асабістага абвінавачання. 3) Зл-вы па справах змешанага абвінавачання.
Выкарыстоувалася некалькі тэрмінау пакарання: сучасныя (кара і казнь), віна (маем. Пак-не, турэмнае зняволенне), пакута ( цялесныя і пазорныя пак-ні). Асноуныя мэты пак-ня: 1) Запалохвання. 2) Прычыненне шкоды, пакут зл-цу. 3) Для маемасных выгал пацярпеламу.
Віды пак-няу: 1. Маем-ныя спагнанні, канфіскацыы, штрафы. 2. Смяротнае пак-не (простае і кваліфікаванае). 3. Цялесныя пак-ні (шырако прымаліся да простых людзей). 4. Выдача зл-ца пацярпеламу у няволю (да сяр. 16 ст.) 5. Турэмнае зняволенне. 6. Выкананне і аб’яуленне вне закона (наз. вываланцы). 7.Пазбауленне гонару. 8. Пакаянне. 9. Пазбауленне пасады.
30. Грамадзянскае права вкл
Будавалася на роунай прававой здольнасці суб’екту праваадносін. Аб’ем іх павамоцтвау у залежнасці ад саслоуя і рэлігіі. Шляхце забаранялася займацца рамяством і гандляй як прафессіяй. Гараджане маглі здейсняць усе віды зделак зы выкл. Куплі-прадажы маенткау (былі лікв. У 1775). Залеж. Людзі не маглі распараджацца без дазволу своей нерухомай маемасцю. Пауналецце – мужчыны з 18, жанчыны з 15 (з 13 па статуту 1588). “дурні шаленыя” пазбаулены гэтаа права. Інстытуты грам. Права: рэчавое, абавязацельнае, спадчыннае, сямейнае права. Залежныя людзі лічыліся аб’ектамі права. Правы на рыч у грам. Праве: 1) Уласнасць. 2) Уладанне. 3) Залог. 4) Сервітуты. Найбольш шырокі аб’ем правамоцтвау быу у дзяржавы і буйных феадалау. Менш за усе абмежавана правана распаусюджаную маемасць (купленую самім уласнікам), больш за усе выслужаныя маемасці. Права рэгламентацыі на зямельнае уладанне падзялялася на 3 катэгорыі: 1. вотчыны аоб дзедаушчыны. 2. маенткі выслужаныя. 3. купляніны – маенткі доюытыя з куплі-продажы (без абмежаванняу). Сямейнае права рэгулявала і замацавала асабістыя адносіны, якія узнікалі са шлюбнага саюзу. Вено – натарыяльнае забяспечэнне жонкі маемасцю. Калі было некалькі дочак, выдавалася старшай.